mieć miejsce

mieć miejsce (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjɛ̇t͡ɕ ˈmʲjɛ̇jst͡sɛ], AS: [mʹi ̯ėć mʹi ̯ėi ̯sce], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• wym. warsz.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) rozgrywać się, odbywać się, zaistnieć^[1]

(1.2) dosł. posiadać miejsce na coś

odmiana:

(1.1-2) zob. mieć

przykłady:

(1.1) W ciągu roku mają miejsce dwie równonoce, wiosną i jesienią, kiedy noc i dzień są tak samo długie.

(1.2) W garażu mam jeszcze miejsce na dwa samochody.

składnia:

(1.2) mieć miejsce + na + B.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rozgrywać się, odbywać się, dziać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) prawdopodobnie kalka z franc. avoir lieu^[2]

uwagi:

(1.1) zwrot „mieć miejsce”, choć stosowany, nie jest aprobowany przez polskich normatywistów^[3] lub uważany za nadużywany^[2]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) take place
• arabski: (1.1) وقع, حدث, جرى
• duński: (1.1) finde sted
• esperanto: (1.1) okazi, przest. havi lokon
• francuski: (1.1) avoir lieu
• hiszpański: (1.1) tener lugar
• jidysz: (1.1) זײַן (zajn), טרעפֿן זיך (trefn zich)
• niemiecki: (1.1) stattfinden
• norweski (bokmål): (1.1) finne sted
• nowogrecki: (1.1) συμβαίνει
• rosyjski: (1.1) иметь место
• szwedzki: (1.1) utspela sig, äga rum
• włoski: (1.1) avere luogo

źródła:

1.  Hasło „miejsce” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Porada „mieć miejsce” w: Poradnia językowa PWN.
3.  Hasło „Zabezpieczyć drzwi, ale nie… dostawy!” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.