Racławice

Racławice (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌrat͡swaˈvʲit͡sɛ], AS: [racu̯avʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Racławice
dopełniacz	Racławic
celownik	Racławicom
biernik	Racławice
narzędnik	Racławicami
miejscownik	Racławicach
wołacz	Racławice

(1.1) geogr. wieś w województwie małopolskim, miejsce zwycięskiej bitwy powstańców kościuszkowskich z wojskami rosyjskimi; zob. też Racławice w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przykłady:

(1.1) Kościuszko przedstawiany był najczęściej jako bohater spod Racławic, w sukmanie i czapce krakusce, często na galopującym koniu^[1].

(1.1) Tym autokarem nie dojedzie pan do Racławic.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Racławicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Racławic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Racławic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Racławic • mieszkaniec / mieszkanka Racławic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Racławicach • pochodzić z Racławic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Racławic

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miejscowość

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. racławiczanin mos, racławiczanka ż

przym. racławicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Radosław (miejsce gdzie mieszkają potomkowie Radosława)^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. Grażyna Kieniewiczowa: Pamiątki powstań narodowych w zbiorach Muzeum Historycznego m. st. Warszawy, PWN 1988 (Patriotyki: Powstanie kościuszkowskie).
2. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 205.