zwycięski

zwycięski (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zwycięski		zwycięska	zwycięskie	zwycięscy	zwycięskie
dopełniacz	zwycięskiego		zwycięskiej	zwycięskiego	zwycięskich
celownik	zwycięskiemu		zwycięskiej	zwycięskiemu	zwycięskim
biernik	zwycięskiego	zwycięski	zwycięską	zwycięskie	zwycięskich	zwycięskie
narzędnik	zwycięskim		zwycięską	zwycięskim	zwycięskimi
miejscownik	zwycięskim		zwycięskiej	zwycięskim	zwycięskich
wołacz	zwycięski		zwycięska	zwycięskie	zwycięscy	zwycięskie
nie stopniuje się

(1.1) związany ze zwycięstwem, dotyczący zwycięstwa

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Na korzyść tej tezy przemawia fakt, że podczas pustynnej wędrówki staczali oni zwycięskie bitwy^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) triumfalny

antonimy:

(1.1) przegrany

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwycięstewko n, zwycięstwo n, zwycięzca mos, zwyciężca mos, zwyciężczyni ż, zwyciężenie n, zwyciężanie n

czas. zwyciężać ndk., zwyciężyć dk.

przysł. zwycięsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) victorious, triumphant, winning
• arabski: (1.1) منصور ,ظافر
• asturyjski: (1.1) victoriosu
• czeski: (1.1) vítězný
• fiński: (1.1) voitollinen, voitokas, voittoisa
• francuski: (1.1) victorieux, vainqueur
• hiszpański: (1.1) victorioso, ganador
• interlingua: (1.1) victoriose, triumphante
• kataloński: (1.1) victoriós
• łaciński: (1.1) victoriosus
• niemiecki: (1.1) siegreich
• nowogrecki: (1.1) νικηφόρος, νικητήριος
• ormiański: (1.1) հաղթու
• pendżabski: (1.1) ਜੇਤੂ (jētū), ਵਿਜਈ (vijaī)
• portugalski: (1.1) vitorioso
• sanskryt: (1.1) अभिजित्, जायिन्, जायु, अरिंदम, अउद्भिद, जैत्र, जयगत, जयन, जयन्त
• słowacki: (1.1) víťazný
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) побѣдьливъ
• szwedzki: (1.1) segerrik, segrande, vinnande
• węgierski: (1.1) győztes, győzelmes

źródła:

1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.