ćwok

ćwok (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡ɕfɔk], AS: [ćfok], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. posp. człowiek mało inteligentny, nieobyty^[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ćwok	ćwoki
dopełniacz	ćwoka	ćwoków
celownik	ćwokowi	ćwokom
biernik	ćwoka	ćwoków
narzędnik	ćwokiem	ćwokami
miejscownik	ćwoku	ćwokach
wołacz	ćwoku	ćwoki
ndepr. M. i W. lm: (ci) ćwokowie

(2.1) gw. (Bukowina) gwóźdź^[2]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ćwierćinteligent, abderyta, bęcwał, bałwan, barani łeb, barania głowa, baran, bezmózgowiec, cap, cep, ciężka artyleria, ciemna masa, ciemniak, ciołek, cymbał, debil, dudek, dureń, dzban, głąb, głowa do pozłoty, głup, głupek, głupiec, głupol, głuptak, głuptas, głuptasek, głąb kapuściany, idiota, imbecyl, jełop / jołop / jełopa / jołopa, kapuściana głowa, kapuściany łeb, kiep, kołek, kretyn, kurzy móżdżek, młot, młotek, matołek, matoł, mongoł, muł, niedouk, nieuk, ośla głowa, ośli łeb, osioł dardanelski, osiołek, osioł, półgłówek, półgłupek, półinteligent, pacan, przygłupek, przygłup, ptasi móżdżek, pusta pała, pusty łeb, tłuk, tłumok, tłuczek, tępota, tępak, trep, tuman, wał, wolnomyśliciel, wsiok, zakuta pała, zakuty łeb^[3]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Polski - Regionalizmy kujawskie - Straszewo

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) garrulo, palurdo

źródła:

1.  Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 31; dostęp: 26 października 2018.
3.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.