Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Województwo kieleckie (1945–1975)
dawne województwo w Polsce (1945–1975) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Województwo kieleckie – jedno z województw istniejących w Polsce w latach 1945–1975.
Remove ads

Po II wojnie światowej województwo kieleckie zostało powołane dekretem PKWN z dnia 21 sierpnia 1944 r.[1] W 1946 roku województwo kieleckie miało 1 717 303 mieszkańców[2]. Zajmowało obszar 18 053 km²[3]. Na jego terenie znajdowało się 26 miast. W skład województwa wchodziło 13 powiatów: Częstochowa miasto, częstochowski, iłżecki, jędrzejowski, kielecki, kozienicki, opatowski, pińczowski, Radom miasto, radomski, sandomierski, stopnicki i włoszczowski.
6 lipca 1950 dokonano korekty podziału kraju na województwa. Z województwa odłączono powiat częstochowski (wszedł w skład woj. katowickiego). Województwo powiększono o tereny powiatów opoczyńskiego i koneckiego (z województwa łódzkiego). Po tych zmianach powierzchnia województwa liczyła 19 476 km² (6,2% powierzchni kraju). Zachodnia i północna granica województwa znajdowała się na rzece Pilicy. Granicę południowo-wschodnią i wschodnią stanowiła Wisła. Było 8 miast i 25 powiatów do 1962, a później było ich 24.
Porównując skład województwa kieleckiego w latach 1954-1973 (daty skrajne reformy gromadzko-gminnej), od województwa kieleckiego odłączono: (a) sołectwa Biała Błotna, Dzibice, Sokolniki i Zagórze, włączajac je do woj. katowickiego, (b) sołectwa Antoniówka Świerżowska, Kraski Dolne i Pasternik, włączajac je do woj. warszawskiego, (c) sołectwa Chodków Nowy, Chodków Stary, Kępa Nagnajewska, Piaseczno i Przewłoka, włączajac je do woj. rzeszowskiego, (d) sołectwa Bronowice, Brześce, Dobrosławów, Góra Puławska, Góra Puławska-Kolonia, Janowice, Janowiec, Janów, Jaroszyn, Kajetanów, Klikawa, Kochanów, Kowala, Leokadiów, Łęka, Nasiłów, Oblasy, Opatkowice, Piskorów, Polesie, Polesie Wojszyńskie, Smogorzów, Tomaszów i Trzcianki, włączajac je do woj. lubelskiego. Odwrotnie, do województwa kieleckiego włączono: (a) sołectwa Kępa Gostecka i Kępa Solecka z woj. lubelskiego, (b) miasto Koniecpol i sołectwa Gościencin, Stary Koniecpol, Luborcza, Łabędź, Łysiny, Okołowice, Radoszewnica, Silpia Duża i Stanisławice z woj. łódzkiego, oraz (c) sołectwa Adamów, Biejkowska Wola, Biejków, Bronisławów, Broniszew, Daltrozów, Domaniewice, Falęcice, Falęcice-Parcela, Falęcice-Wola, Góry, Jastrzębia Stara, Karolin, Lekarcice, Lekarcice Nowe, Lekarcice Stare, Lisów, Mała Wieś, Olkowice, Olszamy, Osuchów, Pacew, Pelinów, Piekarty, Piotrów, Pnie, Promna, Promna-Kolonia, Przybyszew, Rykały, Stanisławów, Strupiechów i Wola Branecka z woj. warszawskiego.
4 maja 1970 województwo kieleckie zostało odznaczone Orderem Krzyża Grunwaldu I klasy w 25 rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem[4].
- Główne miasta: Radom, Kielce, Ostrowiec Świętokrzyski, Starachowice, Skarżysko-Kamienna, Sandomierz, Końskie, Opoczno
- Powiaty: białobrzeski, buski, chmielnicki (do 1962), iłżecki, jędrzejowski, kazimierski, Kielce m., kielecki, konecki, kozienicki, lipski, opatowski, opoczyński, Ostrowiec Świętokrzyski m., pińczowski, przysuski, Radom m., radomski, sandomierski, Skarżysko-Kamienna m., Starachowice m., staszowski, szydłowiecki, włoszczowski, zwoleński
Remove ads
Ludność
Remove ads
Podział administracyjny (1973)
Podsumowanie
Perspektywa
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads