Vikersundbakken
mamucia skocznia narciarska w Vikersund, Norwegia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
mamucia skocznia narciarska w Vikersund, Norwegia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vikersundbakken – mamucia skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K-200 i rozmiarze HS-240, zlokalizowana w norweskim Vikersundzie.
Punkt konstrukcyjny K200 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data otwarcia |
1936, 2010 |
Rozmiar skoczni (HS) |
240 m |
Igelit | |
Rekord |
253,5 m |
(2017-03-18) | |
Najdłuższy skok |
254 m |
(2015-02-15) | |
Kluby |
Vikersund IF |
Położenie na mapie Norwegii | |
59°56′18″N 10°00′22″E |
Vikersundbakken jest jedyną skocznią mamucią w Skandynawii i jedną z największych skoczni narciarskich na świecie pod względem umiejscowienia rozmiaru skoczni (HS) obok Letalnicy. Sztuczne oświetlenie umożliwia również rozgrywanie wieczornych konkursów. Jedna z czterech skoczni, gdzie jest rozgrywany coroczny turniej Raw Air.
Na skoczni pięciokrotnie odbywały się mistrzostwa świata w lotach narciarskich (1977, 1990, 2000, 2012, 2022).
W 1936 zainaugrowano pierwszą w tym miejscu skocznię narciarską. Premierowy skok na odległość 86 metrów oddał Reidar Andersen. W latach 1964–1965 trwało powiększenie jej do statusu skoczni mamuciej, a pierwsze zawody po przebudowie odbyły się w marcu 1966. Podczas tych zawodów dwukrotnie rekord świata w długości lotu ustanawiał Bjørn Wirkola, uzyskując kolejno 145 i 146 metrów. Rok później najlepszy na świecie wynik wyśrubował do 154 metrów Reinhold Bachler. Wśród rekordzistów skoczni był m.in. Piotr Fijas – w 1986 wylądował na 163. metrze, a jego rekord przetrwał do mistrzostw świata w lotach w 1990, kiedy to Matti Nykänen oraz mistrz świata z tego obiektu Dieter Thoma uzyskali po 171 metrów. Przed światowym czempionatem w 2000 obiekt został ponownie powiększony i wyprofilowany na skocznię o punkcie konstrukcyjnym umiejscowionym na 185. metrze. Pierwszy ponad 200-metrowy lot na tej skoczni oddał Tom Aage Aarnes, który podczas testów skoczni przed mistrzostwami uzyskał 204 metry. Mistrzem świata w lotach został Sven Hannawald, który w odwołanej serii konkursowej uzyskał 214 metrów (podparł ten skok), natomiast jego najdłuższy skok w trzyseryjnym konkursie rozegranym 14 lutego wyniósł 196,5 metra. Podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w 2004 na tej skoczni Roland Müller ustał skok na odległość 219 metrów. W 2009 podczas drużynowych zawodów Pucharu Świata Harri Olli wyrównał ten wynik, zostając jednocześnie samodzielnym oficjalnym rekordzistą tego obiektu. Podczas tego samego konkursu Gregor Schlierenzauer uzyskał 224 metry z upadkiem przy lądowaniu.
Latem 2010 rozpoczęła się przebudowa skoczni. W pierwszej kolejności, 27 maja 2010[1], został zburzony stary drewniany rozbieg. Nowa skocznia została względem starej delikatnie obrócona w lewo. Po przebudowie rozmiar skoczni wynosił 225 metrów, przez co obiekt wówczas stał się największym na świecie (w związku ze zmianami FIS w 2017 punkt HS przesunięto na 240. metr). Modernizacja kosztowała 80 milionów koron[2]. Projekt skoczni opracował Janez Gorišek wspólnie z synem Sebastjanem (obaj są odpowiedzialni też za projekt przebudowy Letalnicy i Kulm).
Oficjalne otwarcie skoczni po modernizacji miało miejsce 9 lutego 2011. Pierwszy skok oddał Vegard Swensen, który wylądował na 162 metrze. Najdłuższe skoki tego dnia oddali Jon Aaraas (219 m) i Andreas Vilberg (218 m)[3].
Pierwsze zawody Pucharu Świata na nowym obiekcie rozegrane zostały 12 lutego 2011. 11 lutego 2011, w trakcie treningu przed zawodami, Johan Remen Evensen skoczył 243 m, co było nieoficjalnym rekordem świata i pierwszym ustanym skokiem w historii na odległość powyżej 240 m. Tego samego dnia, podczas kwalifikacji, padł kolejny rekord – ten sam zawodnik uzyskał 246,5 metra.
Latem 2011 dokonano modernizacji rozbiegu i dolnej części zeskoku skoczni[4]. Zbudowano też nową poczekalnię dla skoczków nad rozbiegiem. Z kolei latem 2014 lekko zmodyfikowano zeskok za punktem K, który został przesunięty z odległości 195 m na 200 m[5].
14 lutego 2015 Peter Prevc pobił nieoficjalny rekord świata Johana Remena Evensena, skacząc 250 metrów, co było pierwszym w historii przypadkiem skoku na granicę ćwierć kilometra. Dzień później rekord ten poprawił Anders Fannemel, uzyskując 251,5 metra. Wcześniej, tego samego dnia, 254 metry uzyskał Dmitrij Wasiljew, jednak nie ustał skoku, w związku z czym wynik ten nie został uznany za rekord. Były to pierwsze w historii skoki powyżej 250 metrów.
18 marca 2017, podczas konkursu drużynowego, rekord skoczni był poprawiany – najpierw przez Roberta Johanssona, który uzyskał 252 m, a następnie przez Stefana Krafta, który oddał skok na odległość 253,5 m.
Jesienią 2018 na polecenie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej przemodelowano zeskok skoczni, gdyż nie spełniała ona w ówczesnym kształcie wymogów homologacyjnych. Skutkowało to pewnym ograniczeniem możliwości dalekich skoków[6]. Najdłuższy skok od momentu modyfikacji obiektu oddał Stefan Kraft, który 18 marca 2023 w serii próbnej przed konkursem Pucharu Świata podparł skok na odległość 249 metrów. Najdłuższy skok bez dotknięcia zeskoku oddał 17 marca 2024 Daniel Huber, uzyskując 247,5 m w konkursie PŚ.
* MŚwLN – Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich; PŚ – Puchar Świata; PK – Puchar Kontynentalny; D – konkurs drużynowy; I – konkurs indywidualny, RA – Raw Air
Data | Skocznia | Zawody | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce |
---|---|---|---|---|---|
19 marca 2023 | HS 240 | RA | Ema Klinec | Silje Opseth | Yūki Itō |
16 marca 2024 | HS 240 | PŚ; RA | Zawody odwołane z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych | ||
17 marca 2024 | HS 240 | PŚ; RA | Eirin Maria Kvandal | Silje Opseth | Ema Klinec |
Data | Zawodnik | Odległość | Zawody |
---|---|---|---|
luty 1936 | Hilmar Myhra | 85,0 m | brak danych |
17 lutego 1946 | Arnholdt Kongsgård | 87,5 m | brak danych |
14 marca 1948 | Arnholdt Kongsgård | 88,5 m | brak danych |
14 marca 1948 | Evert Karlsson | 88,5 m | brak danych |
18 lutego 1951 | Arnholdt Kongsgård | 98,0 m | brak danych |
18 lutego 1951 | Arne Hoel | 98,0 m | brak danych |
10 marca 1957 | Arne Hoel | 100,5 m | brak danych |
15 marca 1958 | Asbjørn Osnes | 108,5 m | brak danych |
27 marca 1960 | Markku Maatela | 115,0 m | brak danych |
27 marca 1960 | Paavo Lukkariniemi | 116,5 m | brak danych |
marzec 1966 | Bjørn Wirkola | 145,0 m | brak danych |
13 marca 1966 | Bjørn Wirkola | 146,0 m | brak danych |
12 marca 1967 | Reinhold Bachler | 154,0 m | brak danych |
20 lutego 1977 | František Novák | 157,0 m | MŚ w Lotach Narciarskich |
15 lutego 1986 | Piotr Fijas | 163,0 m | Puchar Świata |
25 lutego 1990 | Matti Nykänen | 171,0 m | MŚ w Lotach Narciarskich |
25 lutego 1990 | Dieter Thoma | 171,0 m | MŚ w Lotach Narciarskich |
18 lutego 1995 | Lasse Ottesen | 175,0 m | Puchar Świata |
18 lutego 1995 | Andreas Goldberger | 179,0 m | Puchar Świata |
19 lutego 1995 | Janne Ahonen | 187,0 m | Puchar Świata |
19 lutego 1995 | Andreas Goldberger | 188,0 m | Puchar Świata |
1 marca 1998 | Frode Håre | 192,5 m | Puchar Świata |
1 marca 1998 | Takanobu Okabe | 194,0 m | Puchar Świata |
11 lutego 2000 | Andreas Goldberger | 207,0 m | MŚ w Lotach Narciarskich |
6 marca 2004 | Olav Magne Dønnem | 214,0 m | Puchar Kontynentalny |
6 marca 2004 | Roland Müller | 219,0 m | Puchar Kontynentalny |
12 stycznia 2007 | Michael Uhrmann | 214,5 m | Puchar Świata |
14 marca 2009 | Martin Koch | 216,5 m | Puchar Świata |
14 marca 2009 | Harri Olli | 219,0 m | Puchar Świata |
9 lutego 2011 | Jon Aaraas | 219,0 m | otwarcie skoczni |
11 lutego 2011 | Daiki Itō | 220,0 m | Puchar Świata |
11 lutego 2011 | Johan Remen Evensen | 243,0 m | Puchar Świata |
11 lutego 2011 | Johan Remen Evensen | 246,5 m | Puchar Świata |
14 lutego 2015 | Peter Prevc | 250,0 m | Puchar Świata |
15 lutego 2015 | Anders Fannemel | 251,5 m | Puchar Świata |
18 marca 2017 | Robert Johansson | 252,0 m | Puchar Świata (Raw Air) |
18 marca 2017 | Stefan Kraft | 253,5 m | Puchar Świata (Raw Air) |
Data | Zawodnik | Odległość | Zawody |
---|---|---|---|
1998 | Eva Ganster | 168,0 m | |
6 marca 2004 | Anette Sagen | 171,0 m | |
5 marca 2004 | Lindsey Van | 171,0 m | |
6 marca 2004 | Anette Sagen | 174,5 m | |
7 marca 2004 | Helena Olsson Smeby | 174,5 m | |
18 marca 2023 | Yūki Itō | 182,0 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Alexandria Loutitt | 186,5 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Silje Opseth | 186,5 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Yūki Itō | 191,5 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Maren Lundby | 199,0 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Ema Klinec | 203,0 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Maren Lundby | 212,5 m | Raw Air; seria próbna |
18 marca 2023 | Alexandria Loutitt | 222,0 m | Raw Air; seria próbna |
19 marca 2023 | Ema Klinec | 226,0 m | Raw Air |
17 marca 2024 | Silje Opseth | 230,5 m | Puchar Świata (Raw Air) |
Rok | Konkurs | Złoto | Srebro | Brąz |
---|---|---|---|---|
1977 | ind. | Walter Steiner | Toni Innauer | Henry Glaß |
1990 | ind. | Dieter Thoma | Matti Nykänen | Jens Weißflog |
2000 | ind. | Sven Hannawald | Andreas Widhölzl | Janne Ahonen |
2012 | ind. | Robert Kranjec | Rune Velta | Martin Koch |
druż. | Austria | Niemcy | Słowenia | |
2022 | ind. | Marius Lindvik | Timi Zajc | Stefan Kraft |
druż. | Słowenia
|
Niemcy | Norwegia |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.