Andreas Kolset Stjernen (ur. 30 lipca 1988 w Levanger) – norweski skoczek narciarski. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 oraz Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018, srebrny medalista mistrzostw świata z 2017 w drużynie męskiej oraz brązowy z 2019 w drużynie mieszanej. Zdobywca Pucharu Świata w lotach 2017/2018, zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2011/2012. Syn Hroara Stjernena[1].
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Klub ...
Zamknij
12 grudnia 2004 zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Brotterode, gdzie zajął 49. miejsce[2]. We wrześniu 2005 w Predazzo zadebiutował w zawodach FIS Cup, zdobywając równocześnie pierwsze punkty. W najlepszej trzydziestce Pucharu Kontynentalnego znalazł się po raz pierwszy 12 marca 2006 w Bischofshofen, zajmując 28. miejsce[3].
W mistrzostwach świata juniorów wystąpił trzykrotnie w latach 2005–2007. Najwyższym miejscem, jakie zajął indywidualnie, było 19. z 2006 roku. W drużynie dwukrotnie – w 2006 i 2007 – był piąty[4].
8 marca 2009 zajął 8. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 15 marca otrzymał szansę na debiut w Pucharze Świata. Odpadł w kwalifikacjach do zawodów na mamuciej skoczni w Vikersund[5]. W sezonie 2009/2010 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata. 5 grudnia 2009 w Lillehammer, zajął 19. miejsce. Punkty zdobywał również w Sapporo (gdzie był 17.) i w Oslo. Kilkukrotnie zajął miejsce w najlepszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego. 30 stycznia 2010 w Iron Mountain był drugi[6]. 15 stycznia 2011 zajął 8. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Sapporo. Poza tym występem jeszcze trzykrotnie zajął miejsca w trzeciej dziesiątce cyklu. W Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie stał na podium: 19 lutego był 2. w Kranju, a 5 marca zwyciężył w Kuopio[7].
W Pucharze Kontynentalnym 2011/2012 regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W styczniu dwukrotnie zwyciężył w Sapporo, a następnie zdobył tam punkty w Pucharze Świata. Między 17 a 19 lutego w Oslo trzykrotnie wygrał zawody Pucharu Kontynentalnego. W marcu startował już w Pucharze Świata, najwyższe, trzynaste, miejsce zajmując w tym samym mieście[8]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2011/2012[9].
Od początku sezonu 2012/2013 startował w Pucharze Świata. Do połowy stycznia 2013 najwyższym miejscem, jakie zajął, było 14. 26 stycznia wystartował w zawodach na mamuciej skoczni Vikersundbakken w Vikersund. Zajął w nich 4. miejsce, a dzień później był 8. Miejsca w pierwszej dziesiątce (czwarte i piąte) zajmował też tydzień później w Harrachowie[10]. 16 lutego 2013 na skoczni im. Heiniego Klopfera w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując w zawodach 2. miejsce[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. Indywidualnie był 13. na skoczni normalnej i 18. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych zajął 4. miejsce[10]. Zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich 2012/2013. W Pucharze Świata był dziewiętnasty[12].
8 marca 2019 ogłosił decyzję, że po turnieju Raw Air zakończy sportową karierę[13]. Ostatecznie nie zdecydował się na występ podczas konkursów na Vikersundbakken w Vikersund. Jego ostatnim występem w Pucharze Świata był konkurs na skoczni Granåsen w Trondheim 14 marca 2019, gdzie zajął drugie miejsce[14].
Starty A. Stjernena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
15. |
10 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-98 |
HS-109 |
indywid. |
104,0 m |
103,5 m |
225,8 pkt |
33,5 pkt |
Andreas Wellinger |
8. |
17 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-125 |
HS-142 |
indywid. |
134,5 m |
131,5 m |
267,3 pkt |
18,4 pkt |
Kamil Stoch |
1. |
19 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-125 |
HS-142 |
druż.[uwaga 1] |
133,0 m |
135,5 m |
1098,5 pkt (274,4 pkt) |
– |
Zamknij
Starty A. Stjernena na mistrzostwach świata – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
13. |
23 lutego |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
98,0 m |
97,0 m |
233,6 pkt |
19,0 pkt |
Anders Bardal |
18. |
28 lutego |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
125,0 m |
127,0 m |
268,9 pkt |
26,9 pkt |
Kamil Stoch |
4. |
2 marca |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
HS-134 |
druż.[uwaga 2] |
125,5 m |
125,0 m |
1117,3 pkt (282,8 pkt) |
18,6 pkt |
Austria |
17. |
25 lutego |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
95,0 m |
95,0 m |
241,8 pkt |
29,0 pkt |
Stefan Kraft |
5. |
26 lutego |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-90 |
HS-100 |
druż. mix.[uwaga 3] |
91,5 m |
91,0 m |
877,8 pkt (241,7 pkt) |
157,7 pkt |
Niemcy |
4. |
2 marca |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-116 |
HS-130 |
indywid. |
129,5 m |
129,0 m |
276,1 pkt |
3,2 pkt |
Stefan Kraft |
2. |
4 marca |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-116 |
HS-130 |
druż.[uwaga 4] |
127,5 m |
125,5 m |
1078,5 pkt (280,3 pkt) |
25,7 pkt |
Polska |
29. |
23 lutego |
2019 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
HS-130 |
indywid. |
124,5 m |
102,0 m |
185,5 pkt |
93,9 pkt |
Markus Eisenbichler |
5. |
24 lutego |
2019 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
HS-130 |
druż.[uwaga 5] |
123,5 m |
120,5 m |
900,2 pkt (223,4 pkt) |
87,3 pkt |
Niemcy |
25. |
1 marca |
2019 |
Seefeld |
Toni-Seelos-Olympiaschanze |
K-99 |
HS-109 |
indywid. |
96,5 m |
92,5 m |
191,6 pkt |
26,7 pkt |
Dawid Kubacki |
3. |
2 marca |
2019 |
Seefeld |
Toni-Seelos-Olympiaschanze |
K-99 |
HS-109 |
druż. mix.[uwaga 6] |
91,5 m |
102,0 m |
938,4 pkt (227,1 pkt) |
73,8 pkt |
Niemcy |
Zamknij
Starty A. Stjernena na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Zamknij
Starty A. Stjernena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
6. |
23 marca |
2005 |
Rovaniemi |
Ounasvaara |
K-90 |
HS-100 |
druż.[uwaga 9] |
77,5 m |
83,5 m |
844,5 pkt (184,0 pkt) |
137,5 pkt |
Słowenia |
19. |
2 lutego |
2006 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
indywid. |
96,5 m |
97,0 m |
214,8 pkt |
44,8 pkt |
Gregor Schlierenzauer |
5. |
4 lutego |
2006 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
druż.[uwaga 10] |
98,5 m |
92,5 m |
832,6 pkt (210,3 pkt) |
98,0 pkt |
Austria |
44. |
15 marca |
2007 |
Planica |
Srednija velikanka |
K-90 |
HS-100 |
ind. |
82,5 m |
– |
94,0 pkt |
174,0 pkt |
Roman Koudelka |
5. |
17 marca |
2007 |
Planica |
Srednija velikanka |
K-90 |
HS-100 |
druż.[uwaga 11] |
93,0 m |
94,0 m |
929,0 pkt (242,0 pkt) |
52,0 pkt |
Słowenia |
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca na podium
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2008/2009 | – | – | – | – |
2009/2010 | – | – | – | – |
2010/2011 | – | – | – | – |
2011/2012 | – | – | – | – |
2012/2013 | – | 1 | – | 1 |
2013/2014 | – | – | – | – |
2014/2015 | – | – | – | – |
2015/2016 | – | – | 2 | 2 |
2016/2017 | – | 1 | – | 1 |
2017/2018 | 1 | 1 | – | 2 |
2018/2019 | – | 1 | 1 | 2 |
Suma | 1 | 4 | 3 | 8 |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Więcej informacji Nr, Dzień ...
Zamknij
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Więcej informacji Nr, Dzień ...
Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
1. |
16 lutego |
2013 |
Oberstdorf |
im. Heiniego Klopfera |
K-185 |
HS-213 |
205,5 m |
212,0 m |
409,0 pkt |
2. |
0,3 pkt |
Richard Freitag |
2. |
5 grudnia |
2015 |
Lillehammer |
Lysgårdsbakken |
K-90 |
HS-100 |
96,0 m |
– |
127,8 pkt |
3. |
1,9 pkt |
Severin Freund |
3. |
14 lutego |
2016 |
Vikersund |
Vikersundbakken |
K-200 |
HS-225 |
249,0 m |
231,0 m |
459,7 pkt |
3. |
9,3 pkt |
Peter Prevc |
4. |
16 marca |
2017 |
Trondheim |
Granåsen |
K-124 |
HS-140 |
138,5 m |
138,0 m |
294,3 pkt |
2. |
7,7 pkt |
Stefan Kraft |
5. |
13 stycznia |
2018 |
Bad Mitterndorf |
Kulm |
K-200 |
HS-235 |
229,0 m |
226,0 m |
407,6 pkt |
1. |
– |
6. |
18 marca |
2018 |
Vikersund |
Vikersundbakken |
K-200 |
HS-240 |
239,0 m |
235,0 m |
438,9 pkt |
2. |
5,4 pkt |
Robert Johansson |
7. |
4 stycznia |
2019 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
HS-130 |
131,0 m |
126,0 m |
242,7 pkt |
3. |
24,3 pkt |
Ryōyū Kobayashi |
8. |
14 marca |
2019 |
Trondheim |
Granåsen |
K-124 |
HS-138 |
137,0 m |
137,0 m |
288,0 pkt |
2. |
10,4 pkt |
Ryōyū Kobayashi |
Zamknij
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
Więcej informacji punkty ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Więcej informacji Nr, Dzień ...
Zamknij
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Więcej informacji Nr, Dzień ...
Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok Q[uwaga 12] |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Miejsce |
Strata |
Zwycięzca |
1. |
15 sierpnia |
2014 |
Courchevel |
Tremplin du Praz |
K-120 |
HS-132 |
131,5 m |
132,5 m |
126,0 m |
375,5 pkt |
1. |
– |
Zamknij
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Więcej informacji punkty ...
Zamknij
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Sezon |
Miejsce |
2011 |
33.[18] |
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Więcej informacji Lp., Dzień ...
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
1. |
5 marca |
2011 |
Kuopio |
Puijo |
K-120 |
HS-127 |
127,0 m |
121,5 m |
239,8 pkt |
2. |
20 stycznia |
2012 |
Sapporo |
Miyanomori |
K-90 |
HS-100 |
97,0 m |
94,5 m |
250,0 pkt |
3. |
22 stycznia |
2012 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
HS-134 |
124,5 m |
125,0 m |
244,1 pkt |
4. |
17 lutego |
2012 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
106,0 m |
103,0 m |
268,0 pkt |
5. |
18 lutego |
2012 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
93,0 m |
94,0 m |
220,5 pkt |
6. |
19 lutego |
2012 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
105,0 m |
105,5 m |
269,0 pkt |
Zamknij
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Więcej informacji Lp., Dzień ...
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
1. |
30 stycznia |
2010 |
Iron Mountain |
Pine Mountain Jump |
K-120 |
HS-133 |
141,0 m |
133,0 m |
286,2 pkt |
2. |
4,0 pkt |
Manuel Fettner |
2. |
19 lutego |
2011 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
109,0 m |
104,0 m |
255,9 pkt |
2. |
7,1 pkt |
Dejan Judež |
3. |
5 marca |
2011 |
Kuopio |
Puijo |
K-120 |
HS-127 |
127,0 m |
121,5 m |
239,8 pkt |
1. |
– |
4. |
15 stycznia |
2012 |
Titisee-Neustadt |
Hochfirstschanze |
K-125 |
HS-142 |
134,0 m |
127,5 m |
245,2 pkt |
3. |
18,4 pkt |
Manuel Fettner |
5. |
20 stycznia |
2012 |
Sapporo |
Miyanomori |
K-90 |
HS-100 |
97,0 m |
94,5 m |
250,0 pkt |
1. |
– |
6. |
22 stycznia |
2012 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
HS-134 |
124,5 m |
125,0 m |
244,1 pkt |
1. |
– |
7. |
17 lutego |
2012 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
106,0 m |
103,0 m |
268,0 pkt |
1. |
– |
8. |
18 lutego |
2012 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
93,0 m |
94,0 m |
220,5 pkt |
1. |
– |
9. |
19 lutego |
2012 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
105,0 m |
105,5 m |
269,0 pkt |
1. |
– |
10. |
26 lutego |
2012 |
Wisła |
im. Adama Małysza |
K-120 |
HS-134 |
133,0 m |
– |
137,9 pkt |
2. |
1,0 pkt |
Marco Grigoli |
Zamknij
Więcej informacji punkty ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Więcej informacji Nr, Dzień ...
Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
1. |
19 września |
2015 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
106,0 m |
93,5 m |
244,1 pkt |
3. |
6,7 pkt |
Halvor Egner Granerud |
2. |
4 października |
2015 |
Klingenthal |
Vogtland Arena |
K-125 |
HS-140 |
132,5 m |
139,5 m |
258,9 pkt |
2. |
1,6 pkt |
Domen Prevc |
3. |
15 września |
2018 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
96,0 m |
104,5 m |
240,9 pkt |
3. |
22,5 pkt |
Philipp Aschenwald |
Zamknij
Więcej informacji punkty ...
Zamknij
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Więcej informacji Sezon, Miejsce ...
Zamknij
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
Więcej informacji punkty ...
Zamknij
Seria konkursowa została odwołana.