Daiki Itō

Daiki Itō (jap. 伊東大貴 Itō Daiki; ur. 27 grudnia 1985 w Shimokawie na Hokkaido) − japoński skoczek narciarski, reprezentant klubu Megmilk Snow Brand Ski Team. Drużynowy brązowy medalista olimpijski (2014) oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2010.

Daiki Itō

伊東大貴

Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1985 Shimokawa
Klub	Megmilk Snow Brand Ski Team
Wzrost	173 cm[1]
Debiut w PŚ	13 marca 2002 w Falun (48. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	23 stycznia 2004 w Hakubie (9. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	6 stycznia 2005 w Bischofshofen (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	28 stycznia 2012 w Sapporo
Rekord życiowy	243,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2017)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia Igrzyska olimpijskie brąz Soczi 2014 duża druż. Mistrzostwa świata złoto Val di Fiemme 2013 druż. miesz. brąz Sapporo 2007 duża druż. brąz Liberec 2009 duża druż. brąz Lahti 2017 druż. miesz. brąz Seefeld 2019 duża druż. Mistrzostwa świata juniorów srebro Schonach 2002 indywidualnie
Inne nagrody
Letnie Grand Prix 1. miejsce 2010

Przebieg kariery

W Pucharze Świata zadebiutował podczas konkursu w Falun, 13 marca 2002, a pierwsze punkty zdobył 23 stycznia 2004 w Hakubie. W 2005 podczas ostatniego konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Świata. W klasyfikacji Pucharu Świata najwyższe miejsce (19.) zdobył w sezonie 2004/2005; sezon wcześniej był 32. W Pucharze Kontynentalnym w sezonie 2001/2002 był 109., w sezonie 2002/2003 zajął miejsce 79., a sezon później 23. W sezonie 2004/2005 zajął również 18. miejsce w Letnim Grand Prix. W sezonie olimpijskim 2005/2006 stanął na podium w Sapporo oraz zajął 4. miejsce w Sapporo i w Willingen. Cały sezon zakończył na 19. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ, notując przeciętne wyniki podczas igrzysk olimpijskich.

W 2010 zwyciężył w cyklu Letniego Grand Prix, wyprzedzając w klasyfikacji generalnej o 30 punktów Kamila Stocha, który zajął 2. miejsce i o 50 punktów Adama Małysza, który zajął 3. miejsce.

28 stycznia 2012 po raz pierwszy zwyciężył w konkursie Pucharu Świata w Sapporo po skokach na odległość 134 i 130 m^[2].

Podczas mistrzostw świata w lotach rozegranych w 2012 roku w Vikersund w konkursie indywidualnym zajął 5. miejsce. W konkursie drużynowym ustanowił swój rekord życiowy wynoszący 240 m i również uplasował się na 5. pozycji.

20 stycznia 2013 w drugiej serii konkursu w Sapporo spadł z belki startowej i zsunął się w dół rozbiegu, zatrzymując się tuż przed progiem. Japończyk został zdyskwalifikowany za start przed zapaleniem się zielonego światła i nie uzyskał możliwości powtarzania skoku^[3].

W marcu 2022 roku ogłosił zakończenie kariery^[4]. Swoje dwa ostatnie skoki w oficjalnych zawodach Pucharu Świata, oddał podczas konkursu drużynowego rozgrywanego 26 marca na mamuciej skoczni w słoweńskiej Planicy. Lądował wówczas w pierwszej serii na odległość 192,5 m i w drugiej serii na 197,5 m. Drużyna Japonii zajęła wówczas 6. miejsce na 8 startujących reprezentacji^[5][6].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2006 Turyn/Pragelato	–	18. miejsce (K-95), 42. miejsce (K-125)
2010 Vancouver/Whistler	–	15. miejsce (K-95), 20. miejsce (K-125)
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	9. miejsce (K-125)
2018 Pjongczang	–	20. miejsce (K-98)

Drużynowo

2006 Turyn/Pragelato	–	6. miejsce[uwaga 1]
2010 Vancouver/Whistler	–	5. miejsce[uwaga 2]
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	brązowy medal[uwaga 3]
2018 Pjongczang	–	6. miejsce[uwaga 4]

Starty D. Itō na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	100,0 m	96,0 m	243,5 pkt	23,0 pkt	Lars Bystøl
42.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	112,5 m	–	82,5 pkt	194,4 pkt	Thomas Morgenstern
6.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.[uwaga 1]	121,5 m	121,5 m	893,1 pkt (213,4 pkt)	90,9 pkt	Austria
15.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	100,5 m	100,0 m	249,5 pkt	27,0 pkt	Simon Ammann
20.	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	117,0 m	128,5 m	216,9 pkt	66,7 pkt	Simon Ammann
5.	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.[uwaga 2]	129,5 m	133,5 m	1007,7 pkt (252,9 pkt)	100,2 pkt	Austria
9.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	137,5 m	124,0 m	252,5 pkt	26,2 pkt	Kamil Stoch
3.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.[uwaga 3]	130,5 m	132,0 m	1024,9 pkt (257,3 pkt)	16,2 pkt	Niemcy
20.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	103,0 m	102,0 m	214,7 pkt	44,6 pkt	Andreas Wellinger
6.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.[uwaga 4]	126,0 m	123,0 m	940,5 pkt (227,4 pkt)	158,0 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2005 Oberstdorf	–	36. miejsce (K-90), 31. miejsce (K-120)
2007 Sapporo	–	29. miejsce (K-120), 20. miejsce (K-90)
2009 Liberec	–	20. miejsce (K-90), 22. miejsce (K-120)
2011 Oslo	–	13. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-120)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	15. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-120)
2015 Falun	–	12. miejsce (K-90), 28. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	10. miejsce (K-90), 15. miejsce (K-116)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	20. miejsce (K-120), 34. miejsce (K-99)

Drużynowo

2005 Oberstdorf	–	9. miejsce (K-95)[uwaga 5]
2007 Sapporo	–	brązowy medal[uwaga 6]
2009 Liberec	–	brązowy medal[uwaga 6]
2011 Oslo	–	5. miejsce (K-95)[uwaga 7], 6. miejsce (K-120)[uwaga 8]
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[uwaga 9], 5. miejsce (K-120)[uwaga 10]
2015 Falun	–	4. miejsce (K-120)[uwaga 11]
2017 Lahti	–	brązowy medal (drużyna mieszana/K-90)[uwaga 12], 7. miejsce (K-116)[uwaga 13]
2019 Seefeld/Innsbruck	–	brązowy medal (K-120)[uwaga 14]

Starty D. Itō na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
36.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-106	indywid.	88,0 m	–	110,5 pkt	146,0 pkt	Rok Benkovic
9.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-106	druż.[uwaga 5]	83,5 m	–	409,5 pkt (99,0 pkt)	561,0 pkt	Austria
31.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	122,5 m	–	118,0 pkt	195,2 pkt	Janne Ahonen
29.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywid.	112,0 m	106,0 m	173,9 pkt	92,2 pkt	Simon Ammann
3.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.[uwaga 6]	117,0 m	131,5 m	905,9 pkt (243,3 pkt)	94,3 pkt	Austria
20.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	89,5 m	91,5 m	227,5 pkt	49,5 pkt	Adam Małysz
22.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	95,5 m	90,5 m	237,5 pkt	44,5 pkt	Wolfgang Loitzl
20.	27 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	indywid.	123,5 m	–	119,8 pkt	21,5 pkt	Andreas Küttel
3.	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	druż.[uwaga 6]	118,5 m	123,5 m	981,2 pkt (231,1 pkt)	53,1 pkt	Austria
13.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	92,5 m	98,0 m	229,9 pkt	69,3 pkt	Thomas Morgenstern
5.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.[uwaga 7]	100,5 m	105,5 m	931,1 pkt (250,7 pkt)	94,4 pkt	Austria
18.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	123,0 m	123,5 m	236,3 pkt	41,2 pkt	Gregor Schlierenzauer
6.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.[uwaga 8]	123,0 m	–	410,7 pkt (110,9 pkt)	89,3 pkt	Austria
15.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	96,0 m	96,5 m	230,6 pkt	22,0 pkt	Anders Bardal
1.	24 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. mix[uwaga 9]	100,0 m	100,0 m	1011,0 pkt (259,1 pkt)	–
10.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	127,5 m	127,0 m	276,9 pkt	18,9 pkt	Kamil Stoch
5.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.[uwaga 10]	128,0 m	130,5 m	1099,1 pkt (283,8 pkt)	36,8 pkt	Austria
12.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	91,0 m	89,0 m	225,3 pkt	27,4 pkt	Rune Velta
28.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	119,0 m	111,0 m	192,1 pkt	76,6 pkt	Severin Freund
4.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.[uwaga 11]	120,5 m	122,5 m	831,2 pkt (201,3 pkt)	41,4 pkt	Norwegia
10.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	95,5 m	94,5 m	249,8 pkt	21,0 pkt	Stefan Kraft
3.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.[uwaga 12]	92,5 m	96,5 m	979,7 pkt (254,6 pkt)	55,8 pkt	Niemcy
15.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	122,0 m	120,0 m	248,7 pkt	30,6 pkt	Stefan Kraft
7.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.[uwaga 13]	119,0 m	114,0 m	922,7 pkt (247,0 pkt)	181,5 pkt	Polska
20.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	119,0 m	126,0 m	225,7 pkt	53,7 pkt	Markus Eisenbichler
3.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[uwaga 14]	117,0 m	116,0 m	920,2 pkt (206,4 pkt)	67,3 pkt	Niemcy
34.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	89,5 m	–	81,9 pkt	136,4 pkt	Dawid Kubacki

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2004 Planica	–	20. miejsce
2008 Oberstdorf	–	27. miejsce
2010 Planica	–	20. miejsce
2012 Vikersund	–	5. miejsce

Drużynowo

2004 Planica	–	5. miejsce[uwaga 15]
2008 Oberstdorf	–	7. miejsce[uwaga 2]
2012 Vikersund	–	5. miejsce[uwaga 16]

Starty D. Itō na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
20.	20-21 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	–	indywid.	182,0 m	191,5 m	208,0 m	100,0 m	614,3 pkt	217,8 pkt	Roar Ljøkelsøy
5.	22 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	–	druż.[uwaga 15]	203,0 m		196,5 m		1574,5 pkt (387,9 pkt)	137,3 pkt	Norwegia
27.	22-23 lutego	2008	Oberstdorf	Im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	indywid.	187,0 m	180,5 m	176,0 m	168,0 m	650,3 pkt	185,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
7.	24 lutego	2008	Oberstdorf	Im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	druż.[uwaga 2]	182,0 m		174,5 m		1241,2 pkt (328,8 pkt)	312,1 pkt	Austria
20.	19-20 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	indywid.	200,5 m	191,5 m	209,5 m	197,5 m	743,5 pkt	192,3 pkt	Simon Ammann
10.	24-25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywid.	206,0 m	219,0 m	–[uwaga 17]	–[uwaga 17]	365,2 pkt	43,5 pkt	Robert Kranjec
5.	26 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	druż.[uwaga 16]	240,0 m		215,5 m		1472,9 pkt (439,5 pkt)	175,5 pkt	Austria

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2001 Karpacz	–	24. miejsce
2002 Schonach	–	srebrny medal
2003 Sollefteå	–	23. miejsce

Drużynowo

2000 Szczyrbskie Jezioro	–	4. miejsce[uwaga 18]
2001 Karpacz	–	7. miejsce[uwaga 19]
2002 Schonach	–	5. miejsce[uwaga 20]
2003 Sollefteå	–	9. miejsce[uwaga 21]

Starty D. Itō na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
7.	1 lutego	2001	Karpacz	Orlinek	K-85	druż.[uwaga 19]	79,5 m	82,0 m	779,0 pkt (208,5 pkt)	113,0 pkt	Finlandia
24.	3 lutego	2001	Karpacz	Orlinek	K-85	indywid.	76,5 m	80,5 m	196,0 pkt	50,0 pkt	Veli-Matti Lindström
5.	24 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	druż.[uwaga 20]	83,5 m	88,5 m	766,5 pkt (212,5 pkt)	186,5 pkt	Finlandia
2.	26 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	indywid.	89,0 m	98,0 m	248,0 pkt	7,5 pkt	Janne Happonen
9.	6 lutego	2003	Sollefteå	Hallstabacken	K-107	druż.[uwaga 21]	96,0 m	95,5 m	728,1 pkt (178,4 pkt)	217,1 pkt	Austria
23.	8 lutego	2003	Sollefteå	Hallstabacken	K-107	indywid.	94,0 m	95,0 m	173,4 pkt	87,6 pkt	Thomas Morgenstern

Puchar Świata

Daiki Itō na zawodach w Holmenkollen w Norwegii

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2003/2004	37.
2004/2005	13.
2005/2006	19.
2006/2007	60.
2007/2008	31.
2008/2009	29.
2009/2010	16.
2010/2011	15.
2011/2012	4.
2012/2013	26.
2013/2014	21.
2014/2015	16.
2015/2016	16.
2016/2017	24.
2017/2018	63.
2018/2019	32.
2019/2020	24.
2020/2021	55.
2021/2022	39.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	28 stycznia	2012	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	134,0 m	130,0 m	252,6 pkt	–
2.	29 stycznia	2012	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	127,5 m	137,0 m	243,7 pkt	–
3.	4 marca	2012	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-97	93,0 m	92,0 m	245,5 pkt	–
4.	8 marca	2012	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	137,5 m	141,0 m	295,1 pkt	–

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2001/2002	–	–	–	–
2003/2004	–	–	–	–
2004/2005	–	–	1	1
2005/2006	–	1	–	1
2006/2007	–	–	–	–
2007/2008	–	–	–	–
2008/2009	–	–	–	–
2009/2010	–	–	2	2
2010/2011	–	–	–	–
2011/2012	4	3	2	9
2012/2013	–	1	1	2
2013/2014	–	–	1	1
2014/2015	–	1	–	1
2015/2016	–	–	–	–
2016/2017	–	–	–	–
2017/2018	–	–	–	–
2018/2019	–	–	–	–
2019/2020	–	–	–	–
Suma	4	6	7	17

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	6 stycznia	2005	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	127,0 m	143,0 m	238,9 pkt	3.	7,5 pkt	Martin Höllwarth
2.	22 stycznia	2006	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	137,5 m	128,0 m	280,9 pkt	2.	0,5 pkt	Roar Ljøkelsøy
3.	20 grudnia	2009	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	134,5 m	–	132,6 pkt	3.	12,2 pkt	Simon Ammann
4.	16 stycznia	2010	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	133,0 m	128,0 m	266,3 pkt	3.	5,2 pkt	Thomas Morgenstern
5.	9 grudnia	2011	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	129,0 m	136,5 m	245,8 pkt	2.	1,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
6.	1 stycznia	2012	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	138,5 m	141,5 m	269,6 pkt	3.	4,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
7.	15 stycznia	2012	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-185	HS-200	209,0 m	171,5 m	363,3 pkt	2.	1,6 pkt	Anders Bardal
8.	28 stycznia	2012	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	134,0 m	130,0 m	252,6 pkt	1.	–
9.	29 stycznia	2012	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	127,5 m	137,0 m	243,7 pkt	1.	–
10.	12 lutego	2012	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	149,5 m	144,0 m	264,4 pkt	3.	12,6 pkt	Anders Bardal
11.	18 lutego	2012	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	209,0 m	209,5 m	433,2 pkt	2.	10,2 pkt	Martin Koch
12.	4 marca	2012	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-97	93,0 m	92,0 m	245,5 pkt	1.	–
13.	8 marca	2012	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	137,5 m	141,0 m	295,1 pkt	1.	–
14.	12 marca	2013	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	129,0 m	132,0 m	257,2 pkt	2.	10,9 pkt	Kamil Stoch
15.	15 marca	2013	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	130,0 m	135,5 m	272,1 pkt.	3.	8,3 pkt	Kamil Stoch
16.	8 grudnia	2013	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	132,5 m	138,0 m	275,7 pkt	3.	3,3 pkt	Severin Freund
17.	28 listopada	2014	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	138,0 m	137,5 m	276,1 pkt	2.	8,0 pkt	Simon Ammann

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[8]
Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	48	q	33	0
Sezon 2003/2004
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9	18	18	15	q	23	23	32	36	27	91
Sezon 2004/2005
																												punkty
q	12	20	38	10	10	9	24	4	10	11	3	6	19	6	13	9	-	-	33	33	32	41	23	12	10	18	13	511
Sezon 2005/2006
																						punkty
42	35	37	38	28	32	36	16	26	39	23	4	2	-	-	4	34	15	24	q	12	20	267
Sezon 2006/2007
																								punkty
42	45	q	q	44	44	q	41	31	-	-	-	-	19	30	31	18	-	-	-	-	-	-	-	26
Sezon 2007/2008
																											punkty
q	16	16	16	13	-	-	q	44	34	q	-	-	-	-	-	16	25	-	-	20	26	43	21	33	21	20	133
Sezon 2008/2009
																											punkty
41	32	18	35	31	q	16	19	26	22	18	-	-	-	-	24	26	8	7	47	-	37	18	20	20	q	20	193
Sezon 2009/2010
																							punkty
9	45	q	6	5	3	14	24	13	26	-	-	3	6	-	-	-	-	-	13	35	24	23	359
Sezon 2010/2011
																										punkty
8	6	9	19	8	6	31	15	22	30	-	-	-	18	23	12	24	18	38	33	5	8	35	10	13	15	413
Sezon 2011/2012
																										punkty
q	20	14	2	16	37	19	5	3	27	5	4	2	-	-	1	1	11	8	3	2	1	1	4	4	16	1131
Sezon 2012/2013
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	47	45	35	34	33	6	30	-	-	-	-	26	6	11	2	3	19	12	17	298
Sezon 2013/2014
																												punkty
40	11	13	3	8	7	-	-	16	28	43	26	-	-	-	-	5	10	9	6	-	-	-	-	-	-	-	-	335
Sezon 2014/2015
																															punkty
26	2	18	4	14	-	-	-	-	9	26	34	q	22	20	18	14	6	25	11	18	4	8	11	26	21	15	23	36	19	12	513
Sezon 2015/2016
																													punkty
12	26	22	-	-	18	45	24	10	8	10	-	-	5	7	5	19	13	21	10	20	22	19	14	17	18	14	9	14	476
Sezon 2016/2017
																										punkty
13	18	33	34	15	5	19	23	40	31	21	35	33	26	-	-	-	17	8	-	-	4	17	12	11	22	294
Sezon 2017/2018
																						punkty
29	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8
Sezon 2018/2019
																												punkty
34	52	32	44	23	40	44	31	12	15	22	36	49	41	18	26	-	25	22	27	13	27	45	38	16	q	27	21	145
Sezon 2019/2020
																											punkty
5	35	11	31	21	-	-	18	5	18	8	12	45	16	20	20	q	19	-	-	-	-	-	21	25	16	30	285
Sezon 2020/2021
																									punkty
41	21	29	31	38	24	45	-	-	-	-	-	-	-	-	29	37	39	-	-	-	-	-	-	-	21
Sezon 2021/2022
																												punkty
15	21	34	14	q	40	38	31	37	34	29	24	q	38	36	45	33	33	8	39	29	34	34	30	-	-	q	-	88
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon 2003/2004
								4	3
Sezon 2004/2005
							5	6	7
Sezon 2005/2006
								5	4
Sezon 2007/2008
							6	8	7
Sezon 2008/2009
				8	5	-	5	6	7
Sezon 2009/2010
						8	-	-	6
Sezon 2010/2011
					3	6	5	7	-
Sezon 2011/2012
				2	7	4	7	6	6
Sezon 2012/2013
			-	-	9	6	-	5	7
Sezon 2013/2014
					3	1	-	-	-
Sezon 2014/2015
					2	6	-	3	5
Sezon 2015/2016
				4	-	-	3	3	4
Sezon 2016/2017
				7	8	-	5	6	6
Sezon 2017/2018
		5	-	-	5	-	-	-	-
Sezon 2018/2019
			4	5	3	5	-	-	-
Sezon 2019/2020
					-	3	-	5	-
Sezon 2020/2021
					5	-	-	-	-
Sezon 2021/2022
			-	-	-	-	-	-	6
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2004/2005	7.
2005/2006	23.
2006/2007	45.
2007/2008	56.
2008/2009	19.
2009/2010	13.
2010/2011	32.
2011/2012	6.
2012/2013	50.
2013/2014	14.
2014/2015	32.
2015/2016	13.
2016/2017	25.
2018/2019	21.
2019/2020	9.
2021/2022	32.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2004	32.
2005	19.
2006	28.
2008	32.
2009	18.
2010	19.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2017	10.
2019	40.
2020	30.
2022	33.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2019	20.	[9]
2021	30.	[10]

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2019	27.	[11]
2022	43.	[12]

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2020	16.	[13]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2008/2009	35.
2010/2011	13.
2011/2012	4.
2012/2013	22.
2014/2015	10.
2015/2016	13.
2016/2017	18.
2018/2019	31.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[14]
2004	15.
2005	42.
2006	20.
2007	20.
2008	6.
2009	7.
2010	1.
2011	16.
2013	51.
2015	45.
2016	20.
2017	37.
2018	16.
2019	27.
2021	21.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	13 sierpnia	2010	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	133,5 m	130,0 m	256,3 pkt
2.	15 sierpnia	2010	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	116,0 m	–	138,4 pkt
3.	28 sierpnia	2010	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	131,5 m	128,5 m	271,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	13 września	2008	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	126,5 m	118,0 m	237,6 pkt	2.	24,9 pkt	Simon Ammann
2.	14 września	2008	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	124,5 m	129,0 m	255,3 pkt	2.	7,3 pkt	Simon Ammann
3.	4 października	2008	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	128,5 m	133,5 m	272,6 pkt	2.	1,5 pkt	Gregor Schlierenzauer
4.	16 sierpnia	2009	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	111,5 m	112,0 m	245,7 pkt	2.	0,4 pkt	Bjørn Einar Romøren
5.	30 sierpnia	2009	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	134,0 m	127,5 m	271,7 pkt	2.	8,0 pkt	Robert Kranjec
6.	13 sierpnia	2010	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	133,5 m	130,0 m	256,3 pkt	1.	–
7.	15 sierpnia	2010	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	116,0 m	–	138,4 pkt	1.	–
8.	20 sierpnia	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	128,0 m	130,5 m	267,5 pkt	3.	2,4 pkt	Adam Małysz
9.	21 sierpnia	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	123,5 m	129,0 m	267,5 pkt	2.	13,1 pkt	Kamil Stoch
10.	28 sierpnia	2010	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	131,5 m	128,5 m	271,6 pkt	1.	–
11.	1 października	2011	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,5 m	94,0 m	245,5 pkt	2.	3,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
12.	24 sierpnia	2018	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	125,5 m	126,0 m	257,5 pkt	3.	22,3 pkt	Ryōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[8]
2004
							punkty
15	11	22	20	13	15	13	116
2005
								punkty
-	-	-	-	-	-	31	9	29
2006
										punkty
-	-	17	23	-	-	8	4	32	26	109
2007
										punkty
-	-	-	-	-	-	11	7	16	8	107
2008
										punkty
-	-	-	-	-	-	2	2	11	2	264
2009
									punkty
9	35	10	2	-	-	7	2	-	251
2010
									punkty
6	1	1	3	2	1	4	-	-	530
2011
											punkty
-	-	-	-	-	-	6	12	-	2	12	164
2013
											punkty
20	10	42	33	22	41	-	-	-	-	-	46
2015
											punkty
-	-	-	-	5	23	-	-	-	-	-	53
2016
										punkty
-	-	-	-	5	16	-	-	14	11	102
2017
									punkty
-	-	-	17	20	-	-	11	q	49
2018
									punkty
-	-	-	-	3	4	-	-	-	110
2019
								punkty
-	-	-	-	5	6	-	-	85
2021
								punkty
-	-	-	14	8	5	-	-	95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2004
								2	3
2009
									6
2010
									4
2013
							-	5	-
2021
									4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2006	35.	[15]
2009	10.	[16]
2010	3.	[17]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[18]
2001/2002	109.
2002/2003	79.
2003/2004	23.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 stycznia	2002	Sapporo	Miyanomori	K-90	91,5 m	89,0 m	232,0 pkt	3.	21,0 pkt	Akira Higashi
2.	4 stycznia	2004	Planica	Srednija Velikanka	K-90	101,0 m	96,0 m	268,0 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[8]
Sezon 2000/2001
																																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	42	45	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2001/2002
																																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	9	27	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	93
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	19	18	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	5	-	-	80
Sezon 2003/2004
																									punkty
11	16	27	32	9	7	1	27	8	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	270
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Daiki Itō, Tsuyoshi Ichinohe, Noriaki Kasai, Takanobu Okabe
2. Skład zespołu: Daiki Itō, Taku Takeuchi, Shōhei Tochimoto, Noriaki Kasai
3. Skład zespołu: Reruhi Shimizu, Taku Takeuchi, Daiki Itō, Noriaki Kasai
4. Skład zespołu: Taku Takeuchi, Daiki Itō, Noriaki Kasai, Ryōyū Kobayashi
5. Skład zespołu: Daiki Itō, Takanobu Okabe, Akira Higashi i Noriaki Kasai
6. Skład zespołu: Shōhei Tochimoto, Takanobu Okabe, Daiki Itō i Noriaki Kasai
7. Skład zespołu: Fumihisa Yumoto, Taku Takeuchi, Noriaki Kasai i Daiki Itō
8. Skład zespołu: Taku Takeuchi, Fumihisa Yumoto, Noriaki Kasai i Daiki Itō
9. Skład zespołu: Yūki Itō, Daiki Itō, Sara Takanashi, Taku Takeuchi
10. Skład zespołu: Reruhi Shimizu, Noriaki Kasai, Daiki Itō, Taku Takeuchi
11. Skład zespołu: Junshirō Kobayashi, Daiki Itō, Taku Takeuchi, Noriaki Kasai
12. Skład zespołu: Sara Takanashi, Taku Takeuchi, Yūki Itō, Daiki Itō
13. Skład zespołu: Taku Takeuchi, Ryōyū Kobayashi, Noriaki Kasai, Daiki Itō
14. Skład zespołu: Yukiya Satō, Daiki Itō, Junshirō Kobayashi, Ryōyū Kobayashi
15. Skład zespołu: Akira Higashi, Daiki Itō, Hideharu Miyahira i Noriaki Kasai
16. Yūta Watase, Shōhei Tochimoto, Taku Takeuchi, Daiki Itō
17. Seria konkursowa została odwołana.
18. Skład zespołu: Yūta Watase, Hiroki Yamada, Daiki Itō, Yasunori Suzuki
19. Skład zespołu: Takayuki Kiryū, Daijirō Higuchi, Takashi Sawara i Daiki Itō
20. Skład zespołu: Shūsaku Hosoyama, Takashi Sawara, Daijirō Higuchi i Daiki Itō
21. Skład zespołu: Hiroshi Yoshinari, Kenta Yamamoto, Tsubasa Chōnan i Daiki Itō

Przypisy

1. 伊東 大貴（いとう　だいき）. meg-snow.com. [dostęp 2019-01-24]. (jap.).
2. Wyniki Pucharu Świata, z dnia 2012-01-29 w Sapporo (HS134), Japonia. skijumping.pl. [dostęp 2012-01-29]. (pol.).
3. Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Sapporo: Matura wygrywa kuriozalny konkurs. skokinarciarskie.pl, 2013-01-20. [dostęp 2013-01-21].
4. Dominik Formela: Daiki Ito kończy karierę. skijumping.pl, 2022-03-07. [dostęp 2022-03-07].
5. TomaszT. Kuczyński TomaszT., Skoki narciarskie dzisiaj. Planica 26.03.2022 KONKURS DRUŻYNOWY, WYNIKI Zwycięstwo Słoweńców. Dobry występ Polaków [online], Dziennik Zachodni, 26 marca 2022 [dostęp 2022-03-26] (pol.).
6. Planica 2022. Konkurs drużynowy [RELACJA] [online], TVN24.pl [dostęp 2022-03-26] (pol.).
7. ITO Daiki - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
8. Adam Kwieciński: ITO Daiki. [dostęp 2023-12-02].
9. Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
10. Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
11. Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
12. Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
13. Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang.).
14. ITO Daiki - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
15. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
16. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2009 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2009-08-16. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
17. The Nations Grand Prix. fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
18. ITO Daiki - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).

Bibliografia

• Adam Kwieciński: ITO Daiki. [dostęp 2023-12-02].
• ITO Daiki - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).