Ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka we Wrocławiu
Ulica we Wrocławiu na Przedmieściu Oławskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica we Wrocławiu na Przedmieściu Oławskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Przedmieście Oławskie, a wcześniej w dawnej dzielnicy Krzyki. Biegnie od ulicy Zygmunta Krasińskiego do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego. Jest drogą gminną, która ma 402 m długości. Przebiega przez teren zabudowy śródmiejskiej, który jako obszar objęty jest ochroną i wpisany jest do rejestru zabytków. Przy ulicy znajdują się między innymi budynki wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Ponadto mieszczą się przy tej ulicy następujące instytucje oświaty: Zespół Szkół Teleinformatycznych i Elektronicznych imienia Polskich Zwycięzców Enigmy, Liceum Ogólnokształcące nr XIII imienia Aleksandra Fredry oraz Przedszkole nr 146 Wyspa Dzieci.
Przedmieście Oławskie | |||||||||||||
Od ul. K. Pułaskiego do ul. Z. Krasińskiego | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Długość |
402 m | ||||||||||||
Poprzednie nazwy |
Clausewitzstrasse | ||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||
51°06′17,527″N 17°02′43,385″E |
Ulica przebiega przez teren stanowiący niegdyś przedpole dla fortyfikacji miejskich[1][2][3] (Ohlauer Vorstadt[2]). Zanim powstała ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka, istniała już zarówno ulica Zygmunta Krasińskiego (Feldstrasse) jak i ulica gen. Kazimierza Pułaskiego (Brüderstrasse)[4][5][6][7]. Pierwotnie ulica Zygmunta Krasińskiego była drogą biegnącą w rozciągające się tu pola, stąd w 1823 r. otrzymała nazwę ulicy Polnej[4][6]. Ta druga ulica zaś była jeszcze starsza, gdyż najstarszy zapis o niej pochodzi z 1370 r.[5] Także równoległe do niej ulice powstały wcześniej. W szczególności po południowej stronie już w 1562 r. istniał nienazwany trakt, co potwierdza plan Wernera z tegoż roku, późniejsza ulica Stanisława Worcella (Paradiesstrasse)[8][9] oraz po północnej stronie średniowieczna droga w kierunku Oławy, która dziś stanowi ulicę gen. Romualda Traugutta (Klosestrasse)[10][11].
Historia powstania tej ulicy wiąże się z osobą Henryka Krakowskiego, kupca, który w 1860 r. wystąpił z projektem założenia dwóch krzyżujących się prostopadle ulic w obrębie kwartału ograniczonego ulicami: gen. Romualda Traugutta, gen. Kazimierza Pułaskiego, Stanisława Worcella i Zygmunta Krasińskiego. Jedna z ulic miała więc biec na linii wschód-zachód łącząc ulicę Zygmunta Krasińskiego z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego, a druga na linii północ-południe łącząc z kolei ulicę gen. Romualda Traugutta z ulicą Stanisława Worcella. Pierwszym zadaniem do wykonania niezbędnym do realizacji tego planu było wykupienie gruntów od właścicieli, którymi były zarówno osoby prywatne, jak i organizacje lub przedsiębiorstwa. Część z tych właścicieli nie chciała sprzedawać wymaganej do wytyczenia ulic części swoich nieruchomości, stąd wykonanie postawionego zadania napotykało trudności. Ostatecznie zarzucono realizację planu w części dotyczącej ulicy biegnącej z północy na południe. Rozpoczęto natomiast tyczenie i budowę ulicy w układzie wschód-zachód, rozpoczynając od dwóch końców, tj. od ulicy Zygmunta Krasińskiego oraz od ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego, mimo braku porozumienia z jednym z właścicieli działek, która dzieliła tworzoną ulicę na dwie, niepołączone części. Ostatecznie połączenia już istniejących odcinków ulicy w jedną całość udało się dokonać w 1894 r.[12] W początkowym okresie istnienia nowej ulicy, nie miała ona nadanej nazwy. Z tego względu posesje przy niej położone miały adresy przypisane bądź do ulicy Zygmunta Krasińskiego, bądź do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego. Z czasem oczywiście nadano ulicy własną nazwę (w 1911 r.), a posesjom przypisano nowe numery porządkowe[12][13][14]. Ulica była zabudowana po obu stronach pierzejami, przy czym zachowane budynki przedwojenne pochodzą z końca XIX wieku z wyjątkiem budynku szkoły dla dziewcząt pod numerem 21 zbudowanym na przełomie lat 20. i 30. XX wieku na terenie dawnej olejarni (fabryka oleju – Vereinigte Breslauer Ölfabriken Actien Gesellschaft.) leżącej pod nr 19/23 i ulicy Stanisława Worcella 16/18[15][16][17][18]. Autorem projektu budynku był Hugo Althoff (miejski radca budowlany w latach 1926–1929). Przy tym projekcie współpracował także z Carl Zoller. Na bazie opracowanego projektu powstał modernistyczny budynek, który w rzucie prostokątnym miał kształt litery "T". Planowano rozbudowę ukończonego obiektu o nowe skrzydła wzdłuż ulicy Stanisława Worcella, co zmieniłoby ten kształt na literę "H", lecz do realizacji tego planu nie doszło[18].
Podobnie jak w całej okolicy, podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r., w wyniku prowadzonych działań wojennych zniszczeniu uległa znaczna część zabudowy. Przy samej ulicy największe zniszczenia powstały 12 lutego, następnie 25 lutego oraz w dniach 1 i 2 kwietnia 1945 r. Na zwiększony ostrzał tych okolic wpłyną także fakt, że Niemcy ustawili działa na podwórzu szkoły mieszczącym się pomiędzy ulicą Józefa Haukego-Bosaka a ulicą Stanisława Worcella oraz na podwórzu jednej z posesji przy ulicy Stanisława Worcella. Ostrzał prowadzony był zarówno przy pomocy artylerii, między innymi z okolic Wzgórz Trzebnickich, jak i prowadzono bombardowania przy pomocy lotnictwa[4][5][8][12]. W samej szkole znajdował się obóz, w którym przebywało ponad 3000 cudzoziemców, głównie Polaków. Jeńcy przebywali tu w fatalnych warunkach sanitarnych i potwornej ciasnocie. Szkoła została trafiona dwukrotnie, a wiele osób zginęło lub odniosło rany[12][18]. Najbardziej zniszczone były budynki o numerach 2-14, 3-9, 13, 16-18, 30-32 oraz 36-38. Ich stan wykluczał eksploatację, czy próbę przywrócenia ich do stanu umożliwiającego ich użytkowanie. W związku z czym po wojnie ruiny tych domów rozebrano. Cała ulica oceniana była jako bardzo zniszczona[12].
W 1959 roku położono kamień węgielny pod budowę drugiej we Wrocławiu szkoły tysiąclecia przy gen. Romualda Traugutta 37. Szkoła została otwarta w 1960 r. Teren szkoły sięga ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka, przy której urządzono boiska szkolne[19][20][21][22]. Z kolei przy samej ulicy w 1960 r. po północnej stronie zbudowano wieloklatkowy budynek mieszkalny, który otrzymał numery od 2 do 14[12], z kontynuacją ciągłej zabudowy także przy ulicy Zygmunta Krasińskiego 36[4][23].
Natomiast w historycznych budynkach szkolnych otwarto nowe placówki edukacyjne. Pod numerem 21 w dawnej szkole dla dziewcząt kolejno umieszczano różne szkoły w tym Państwowe Gimnazjum działające do września 1952 r. i Liceum Techniczne, Liceum Mechaniczno-Elektryczne, Liceum Elektryczne, Technikum Mechaniczne i Technikum Energetyczne, Technikum oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa – Energetyczne i Technikum Przemysłowo-Pedagogiczne, Technikum Elektryczne i Pedagogiczne Studium Techniczne, szkoła policealna, Zespół Szkół Elektrycznych i Technikum Łączności, a od września 1987 r. do sierpnia 2002 r. Zespół Szkół Łączności imienia Romualda Traugutta. Po tej dacie, od 1.09.2002 r. utworzono tu Zespołu Szkół Teleinformatycznych i Elektronicznych, któremu 2.10.2009 r. nadano imię Polskich Zwycięzców Enigmy[18]. Jeśli zaś chodzi o Liceum Ogólnokształcące nr XIII to rozpoczęło ono swoją działalność w budynku przy ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka 33-37 w 1975 r., po przeniesieniu tu placówki z ulicy Stacha Świstackiego 12. Nadanie szkole patronatu Aleksandra Fredry nastąpiło 8.10.1976[24].
W maju 2016 roku za kwotę 33,1 miliona zł spółka Archicom zakupiła działkę na której od lipca 2017 r. do maja 2020 r.[25] przy ulicy gen. Romualda Traugutta 45[26] oraz 55[27] zrealizowała inwestycję o nazwie City Forum[25][28] . Kompleks zabudowy zlokalizowany został w obrębie ulic: gen. Romualda Traugutta, gen. Kazimierza Pułaskiego i gen. Józefa Haukego-Bosaka, a od zachodu ograniczony jest terenem szkoły podstawowej położonej przy ulicy gen. Romualda Traugutta 37 oraz zabudową kamienicową przy ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka 22-28[15][20][21][25]. Powstały tu dwa średniowysokie budynki biurowe. Inwestorem była firma Archicom, ich projektantami są architekci z pracowni Archicom Studio z Wrocławia, a generalnym wykonawcą była spółka działająca pod firmą Archicom Realizacja Inwestycji[25]. Wraz z budową obiektów kubaturowych wykonano także inne roboty budowlane, w tym między innymi przebudowano końcowy fragment ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka wraz ze skrzyżowaniem z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego, wprowadzając równocześnie zmiany w organizacji ruchu. Objęły one między innymi takie elementy jak przebudowę końcowego odcinka ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka na dwukierunkowy, montaż sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu, umożliwienie na nim ruchu w dodatkowych kierunkach, dotychczas niedostępnych[28] .
W latach 2019–2022 realizowano na wolnym terenie w miejscu zniszczonej zabudowy przy ulicy Stanisława Worcella 30 i 38 (strona północna tej ulicy przy skrzyżowaniu z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego) inwestycję polegającą na budowie bloku sportowego dla położonego przy ulicy Józefa Haukego-Bosaka 33-37 Liceum Ogólnokształcącym nr XIII imienia Aleksandra Fredry[29][30][31][32][33]. Szkoła ta mieści się w budynku dawnej szkoły elementarnej[15][17] oraz w budynku ul. Stanisława Worcella 32-36 (cofniętego względem linii zabudowy tej drugiej ulicy)[34]. Pomiędzy starą zabudową szkoły, a nowym budynkiem, przewidziano budowę nadziemnego łącznika. Inwestora reprezentował Zarząd Inwestycji Miejskich[29][35] , projekt został opracowany w pracowni arch_it architektura+design[33], a generalnym wykonawcą była firma HARAS. Kwota kontraktu wynosiła ponad 20,4 mln złotych[30] . Budowę zrealizowano na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę nr 3654/2016 z 21.07.2016 r.[36]
W swojej historii ulica nosiła następujące nazwy:
Niemiecka nazwa ulicy – Clausewitzstrasse – pochodziła od nazwiska Karola Clausewitza, urodzonego w 1.06.1780 r. w Burg koło Magdeburga, a zmarłego w 16.11.1831 r. we Wrocławiu, pruskiego generała, teoretyka i historyka wojskowego[12][13][40]. Współczesna nazwa ulicy została nadana przez Zarząd Wrocławia i ogłoszona w okólniku nr 97 z 31.12.1945 r.[uwaga 1][38] Upamiętnia ona Józefa Haukego-Bosaka (w zasadzie Józefa Ludwika Haukego, pseudonim Bosak), urodzonego 19.03.1834 r. w Warszawie, zmarłego 21.01.1871 r. pod Dijon (Fontaine-lès-Dijon) – hrabia, generał broni, dowódca sił zbrojnych województw krakowskiego i sandomierskiego w powstaniu styczniowym (walczył do kwietnia 1864 r.), uczestnik wojny francusko-pruskiej w latach 1870–1871, działacz i polityk na emigracji[12][41].
Ulica łączy się z następującymi drogami publicznymi, kołowymi oraz innymi drogami[42]:
powiązanie | droga | nr drogi | foto | opis |
---|---|---|---|---|
skrzyżowanie | ulica Zygmunta Krasińskiego[38][43][44] lokalna[45] |
105778D[44][46] | w prawo (dół) i w lewo (środek) | |
skrzyżowanie (sygnalizacja świetlna[28] ) |
ul. gen. Kazimierza Pułaskiego[38][47][48] główna[49] torowisko tramwajowe[50][51] |
105848D[46][48] | w prawo i w lewo |
Ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka przebiega przez osiedle Przedmieście Oławskie w dawnej dzielnicy Krzyki[38][52]. Łączy ulicę Zygmunta Krasińskiego z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego[12][38][42]. Jest drogą publiczną, której przypisano kategorię drogową jako gminną[uwaga 2][38] (numer drogi: 105481D[uwaga 3][38][46][53], numer ewidencyjny drogi: G1054810264011[38], klasy dojazdowej[38][54]. Ulica ma 402 m długości[38], a pas drogowy jest zmiennej szerokości od 15 m do 19 m w liniach rozgraniczających. Przy ulicy przewidziano obustronne chodniki[55]. Położona jest na działce ewidencyjnej o powierzchni 6 492 m²[38][56] (6 456 m²[53]). Teren, przez który przebiega, leży na wysokości bezwzględnej od około 117,8 do 119,3 m n.p.m.[57]. Jest ulicą jednokierunkową z możliwością jazdy we wskazanym tu kierunku od wschodu (od ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego) na zachód (do ulicy Zygmunta Krasińskiego)[28][50], z wyłączeniem końcowego odcinka, który jest dwukierunkowy (od City Forum do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego)[28] . W całości objęta jest strefą ograniczenia prędkości do 30 km/h z wyłączeniem samych skrzyżowań z głównymi przecznicami[50]. Pojedyncza jezdnia ulicy posiada nawierzchnię wykonaną jako brukowaną z kostki granitowej z wyłączeniem krótkich fragmentów przy skrzyżowaniach i przejściach dla pieszych, gdzie wykonano nawierzchnię z masy bitumicznej oraz z wyłączeniem przejazdu przez torowisko tramwajowe, gdzie wykonano nawierzchnię betonową[58][59]. Ulicą nie przebiegają żadne linie w ramach wrocławskiej komunikacji miejskiej. Trasy komunikacyjne wyznaczono ulicami, z którymi ulica Stanisława Worcella się łączy: komunikacja autobusowa prowadzona jest ulicą Zygmunta Krasińskiego, a komunikacja tramwajowa ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego[50][51] (oraz autobusy nocne ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego[51] ). Wzdłuż ulicy wyznaczono kontraruch dla rowerów, a droga ta łączy się z drogami rowerowymi zbudowanymi wzdłuż ulicy Zygmunta Krasińskiego oraz gen. Kazimierza Pułaskiego[50][60][61].
Ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka przebiega przez obszar zabudowy śródmiejskiej[62][63][64], w strefie centralnej[65], gęsto wypełniony tkanką miejską[66], charakteryzującej się przemieszaniem zabudowy o podstawowej funkcji mieszkaniowej z zabudową także o innym przeznaczeniu[67], przede wszystkim zabudową mieszkalno-usługową[63][68].
Obszar zabudowy, przez który przebiega ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka, uznawany jest za teren o zdefiniowanym układzie kompozycyjnym, z liniowymi i kwartałowymi elementami go tworzącymi[69][70]. W układzie urbanistycznym dominuje ukształtowanie bloków urbanistycznych w postaci kwartałów zabudowy, w ramach których umiejscowiono funkcje reprezentacyjne na zewnątrz kwartału, a funkcje użytkowe do wewnątrz. Dominuje tu pierzejowa, zwarta zabudowa wzdłuż ulic[63][67][70], ale z występującymi zaburzeniami w postaci luk w zabudowie[63]. Wskazuje się ponadto na gęstą sieć uliczną i linii transportu publicznego[51][71]. Ulica przebiega przez obszar zabudowy średniowysokiej do 25 m, przy czym w ramach tej strefy wyznaczono tu śródmiejski obszar podwyższenia wysokości zabudowy[72].
Przy ulicy przeważa zabudowa pierzejowa budynków mieszkalnych i mieszkalno-usługowych, w tym kamienic, ale znajdują się także budynki oświaty i budynek biurowy, o wysokości od czterech do siedmiu kondygnacji nadziemnych. Po południowej stronie ulicy znajduje się pierzeja ciągłej zabudowy. Większość to budynki historyczne, między którymi znajdują się dwa budynki plombowe pod numerami 3-9b oraz 13. Po północnej stronie występują luki w zabudowie. Ciągłe pierzeje obejmują numery od 2 do 14 budynku powojennego oraz fragment historycznej pierzei, na który składają się cztery kamienice o numerach do 22 do 28[15][63][67][73]. Budynki ujęte w gminnej ewidencji zabytków wymieniono w tabelarycznym zestawianiu zawartym w rozdziale "Ochrona i zabytki". Pozostała zabudowa przy ulicy obejmuje:
Wolny od zabudowy pozostaje teren pod numerem 18 i 20 o powierzchni 1812 m²[105][106][107].
Pomiędzy numerem 14 a 18 położony jest teren szkolny, należący do Szermierczej Sportowej Szkoły Podstawowej nr 85 imienia Prof. Mariana Suskiego przy ulicy gen. Romualda Traugutta 37, przy czym przy ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka znajdują się w ramach tego terenu boiska sportowe[20][21][22][59][108][109]. Teren ten ma powierzchnię 8599 m²[110] (8600 m²[111]).
Przy końcu ulicy po jej północnej stronie, pomiędzy ciągiem kamienic położonych pod numerami 22-28 a skrzyżowaniem z ulicą gen. Kazmierza Pułaskiego, położony jest jeden z dwóch budynków powstałych w ramach inwestycji o nazwie City Forum, pod adresem ulica gen. Romualda Traugutta 55[15][25][27]. Oba biurowce, o nazwach City One (pod nrem 45) i City 2 (pod nr 55), to średniowysokie budynki o 7 kondygnacjach nadziemnych, z lokalami o funkcjach handlowych i usługowych w parterze. W każdym z nich znajduje się po 12 000 m² powierzchni biurowej (łącznie powierzchni biurowej 24 000 m², powierzchni użytkowej {{nowrap|39 500 m2}}). Ponadto dostępnych jest łącznie 280 miejsc postojowych i 2000 m² powierzchni handlowo-usługowej[25][112] . Budynek City 2 położony przy ulicy gen. Haykego-Bosaka (adres: ulica gen. Romualda Traugutta 55) ma 2610 m² powierzchni zabudowy[27][88].
Przy samej ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka położone są następujące instytucje oświaty:
Ponadto należy wskazać, iż po północnej stronie ulicy rozpościera się teren z boiskami Szermierczej Sportowej Szkoły Podstawowej nr 85 imienia Prof. Mariana Suskiego. Sam budynek szkoły zaś położony jest przy ulicy gen. Romualda Traugutta 37[20][21][22][109]. Natomiast za budynkiem przy ulicy gen. Józefa Haukego-Bosaka 2-14 położony jest teren z budynkami Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, sięgający ulicy gen. Romualda Traugutta[123][124][125]. Adres tej nieruchomości to ulica gen. Romualda Traugutta 19/21[126].
Ulica przebiega na terenie Przedmieścia Oławskiego wpisanego jako obszar do rejestru zabytków dnia 20.06.2005 r. decyzją o wpisie nr 538/A/05[127][128][129][130][131]. W ramach wskazanego obszaru ochronie podlega przede wszystkim układ przestrzenny kształtowany od XIII do XIX wieku[130][70][132].
Przy ulicy i w najbliższym sąsiedztwie znajdują się następujące zabytki ujęte w gminnej ewidencji zabytków (według stanu na kwiecień 2022 r.)[15]:
obiekt[uwaga 5], położenie | powstanie, rodzaj ochrony[uwaga 6] | fotografia |
---|---|---|
zamknięcie osi widokowej w kierunku zachodnim | ||
Kamienica, obecnie nieużytkowana ulica Zygmunta Krasińskiego 25[15][133][134] |
około 1900 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
strona północna | ||
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 22[15][135][136] |
około 1884 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 24[15][137][138] |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 26[15][139][140] |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 28[15][141][142] |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
strona południowa | ||
Kamienica ulica Zygmunta Krasińskiego 40[15][143][144] (oraz ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 1[145]) |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 11[15][146][147] |
około 1885 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 15[15][148][149] |
około 1885 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 17[15][150][151] |
około 1887 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Szkoła Zawodowa dla Dziewcząt, obecnie Zespół Szkół Teleinformatycznych i Elektronicznych imienia Polskich Zwycięzców Enigmy ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 21[15][152][153] (ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 19-23[153]) |
lata 1929-1930 rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 25-25a[15][154][155] |
około 1885 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 27[15][156][157] |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 29[15][158][159] |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Kamienica ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 31[15][160][161] |
około 1890 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Szkoła elementarna, obecnie Zespół Szkół nr 5 (Liceum nr XIII, Gimnazjum nr 48) ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka 33-37[15][162][163] |
lata 1885-1887 rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
zamknięcie osi widokowej w kierunku wschodnim | ||
Zespół klasztorny Ojców Bonifratrów pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej (założenia przestrzenne) ulica Romualda Traugutta 57-59[15][164][165] |
początek XVIII wieku, połowa XIX wieku (rozbudowa) rodzaj ochrony: gez, mpzp[15] |
|
Klasztor Ojców Bonifratrów oraz szpital, obecnie konwent oo. Bonifratrów, Zakład ziołolecznictwa "Samarytanin", gabinety lekarskie ulica Romualda Traugutta 57-59[15][166][167][168][169][170] |
lata 1717-1736, 1895 r. (podwyższenie / nadbudowa), po 1945 r.[15] (1714 r., XIX wiek[169], lata 1714-1715[170]) rodzaj ochrony: rejestr zabytków nr A/5302/21 z dnia 23.10.1961 r.[15][166][167][169] (decyzja o wpisie do rejestru nr T/5 z 26.11.1960 r.; decyzja o wpisie do rejestru nr 21 z 23.10.1961 r.; zmiana nr rejestru decyzji nr A/5302/21 z 29.08.2011 r.[168]) |
Dane Głównego Urzędu Statystycznego z bazy TERYT, spis ulic (ULIC)[171]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.