Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Świata w skokach narciarskich w Lillehammer – zawody w skokach narciarskich, przeprowadzane w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich (z przerwami) od sezonu 1983/1984. Pierwszym gospodarzem była skocznia Balbergbakken, natomiast od 1993 areną zmagań jest obiekt Lysgårdsbakken w Lillehammer.
Inauguracyjne zawody w 1984 roku wygrał reprezentant Czechosłowacji Pavel Ploc. Następne zawody odbyły się w sezonie 1992/1993 w ramach próby przedolimpijskiej. W tamtych zawodach triumfował zawodnik gospodarzy, późniejszy mistrz olimpijski, Espen Bredesen. Dwa lata później na Lysgårdsbakken swój marsz po pięć zwycięstw w konkursach Pucharu Świata z rzędu rozpoczął Andreas Goldberger (Austria). Zawody w Lillehammer rozpoczynały sezon 1995/96. W obydwu konkursach triumfowali Finowie - najpierw Mika Laitinen, a później Janne Ahonen. Początek sezonu 1996/97 to wygrane Niemca Dietera Thomy i Norwega Kristiana Brendena. Thoma powtórzył swój wyczyn rok później, a drugi konkurs zakończył się zwycięstwem Jani Soininena z Finlandii. Sezon 1998/99 był ostatnim, kiedy to nad jeziorem Mjøsa rozpoczynano Puchar Świata w skokach narciarskich. Oba konkursy zakończyły się triumfem Martina Schmitta. Potem Lillehammer zniknęło na sześć lat z kalendarza zmagań o Kryształową Kulę. W 2000 roku zaplanowane zawody na Lysgårdsbakken zostały, z powodu braku śniegu, przeniesione do Kuopio. Skoczkowie narciarscy zawitali tu ponownie na konkursie w ramach Pucharu Świata dopiero w sezonie 2003/04. Od tego momentu marcowe zawody na Lysgårdsbakken były rozgrywane w ramach Turnieju Nordyckiego. W 2004 roku triumfował reprezentant gospodarzy, Roar Ljøkelsøy, ustanawiając nowy rekord obiektu - 136,5 m. Rok później konkurs zakończył się pomyślnie dla Finów - wygrał Matti Hautamäki, a Janne Ahonen, który ustanowił nowy rekord skoczni - 137 m, zapewnił sobie Kryształową Kulę, drugą z rzędu w swojej karierze. W sezonie 2005/06 w Lillehammer rozegrano aż trzy konkursy. Grudniowe zawody, przeniesione z Trondheim z powodu braku śniegu[1], zakończyły się triumfami Szwajcara Andreasa Küttela i Czecha Jakuba Jandy. Konkurs w ramach Turnieju Nordyckiego to zwycięstwo mistrza olimpijskiego z Turynu, Thomasa Morgensterna. W grudniu 2006 zawody z Trondheim z powodu braku śniegu ponownie przeniesiono na Lysgårdsbakken[2]. W konkursach zwyciężali Simon Ammann ze Szwajcarii i Gregor Schlierenzauer z Austrii. W kwalifikacjach do drugiego konkursu nowy rekord obiektu ustanowił Adam Małysz - 142 m. Konkurs Turnieju Nordyckiego z powodu zbyt silnie wiejącego wiatru przeniesiono do Oslo. Sezon 2007/08 to ponowny triumf Gregora Schlierenzauera. Austriak ustanowił także nowy rekord obiektu - 143 m. W grudniu 2009 zawody z Trondheim ponownie przeniesiono do Lillehammer. Przyczyną były tym razem problemy techniczne ze skocznią Granåsen[3]. Konkurs, który odbył się 5 grudnia 2009, zakończył się zwycięstwem Gregora Schlierenzauera. Dzień później zwyciężył Simon Ammann ustanawiając nowy rekord skoczni - 146 metrów. Tego samego dnia Gregor Schlierenzauer skoczył 150,5 m, ale nie ustał skoku i zajął czwarte miejsce. W konkursie Pucharu Świata rozegranym 12 marca 2010 w ramach Turnieju Nordyckiego zwyciężył Simon Ammann wyprzedzając Gregora Schlierenzauera i Adama Małysza. Był to jak dotąd ostatni marcowy konkurs Pucharu Świata w Lillehammer. Od sezonu 2010/2011 decyzją Norweskiego Związku Narciarskiego, konkursy są rozgrywane co roku na początku sezonu.[4]. Kolejne zawody Pucharu Świata w Lillehammer odbyły się 3 i 4 grudnia 2011. Po raz pierwszy został wtedy rozegrany konkurs Pucharu Świata kobiet w skokach narciarskich. Zwycięzcą obu konkursów został Andreas Kofler a wśród kobiet Sarah Hendrickson.
W sezonie 2012/2013 zawody w Lillehammer pierwszy raz od 14 lat rozpoczęły rywalizację w Pucharze Świata. Po raz pierwszy w historii PŚ odbył się mieszany konkurs drużynowy kobiet i mężczyzn. W sezonie 2013/2014 ponownie rozegrano konkurs mieszany, który wygrała reprezentacja Japonii. W konkursach indywidualnych zwycięstwa odnieśli Gregor Schlierenzauer i Severin Freund. W sezonie 2014/2015 triumfowali Gregor Schlierenzauer i Roman Koudelka. Drugi konkurs z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych został skrócony do jednej serii. W sezonie 2015/2016 planowano organizację konkursów na dużym obiekcie, lecz z powodów niesprzyjających warunków atmosferycznych organizatorzy postanowili przenieść zawody na normalną skocznię HS 100, a w nich zwyciężyli Freund oraz Kenneth Gangnes.
Od sezonu 2016/2017 zawody w Lillehammer są częścią turnieju Raw Air rozgrywanego wśród mężczyzn (w 2017 rozegrano tylko kwalifikacje, w 2018 zaś kwalifikacje i konkurs)[5][6][7][8][9], natomiast od sezonu 2018/2019 są częścią tego samego turnieju rozgrywanego wśród kobiet[10].
Uwzględnieni zawodnicy, którzy zdobyli minimum 2 miejsca na podium (stan na 3 grudnia 2023)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.