Mika Laitinen

Mika Antero Laitinen (ur. 5 marca 1973 w Kuopio) – fiński skoczek narciarski, złoty medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Mika Laitinen

Data i miejsce urodzenia	5 marca 1973 Kuopio
Klub	Puijon Hiihtoseura
Wzrost	189 cm
Reprezentacja	Finlandia
Debiut w PŚ	3 marca 1990, Lahti (37. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	10 stycznia 1992, Predazzo (12. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 grudnia 1994, Planica (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	2 grudnia 1995, Lillehammer
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Albertville 1992 Drużynowo Mistrzostwa świata złoto Thunder Bay 1995 Drużynowo złoto Trondheim 1997 Drużynowo brąz Thunder Bay 1995 Skocznia K-90 Mistrzostwa świata juniorów srebro Szczyrbskie Jezioro 1990 Drużynowo srebro Reit im Winkl 1991 Drużynowo Letnie Grand Prix 2. miejsce 1996

Kariera

Pierwszy skok w karierze oddał w 1979. Pierwszym sukcesem w jego karierze był srebrny medal mistrzostw świata juniorów w Štrbskim Plesie w 1990 wywalczony drużynowo. Fińscy juniorzy z Laitinenem w składzie powtórzyli ten sukces rok później, na MŚJ w Reit im Winkl. W Pucharze Świata zadebiutował 3 marca 1990 w Lahti, gdzie zajął 37. pozycję. Pierwsze punkty w Pucharze Świata zdobył 10 stycznia 1992, kiedy to zajął 12. miejsce w Predazzo. W klasyfikacji generalnej sezonu 1991/1992 zajął 48. miejsce. Podczas igrzysk olimpijskich w Albertville był piąty w konkursie na normalnej skoczni, a na skoczni dużej zajął 19. miejsce. W konkursie drużynowym Finowie w składzie: Ari-Pekka Nikkola, Mika Laitinen, Risto Laakkonen i Toni Nieminen zdobył złoty medal olimpijski.

W sezonie 1992/1993 wystąpił w zaledwie dwóch konkursach, nie zdobywając punktów, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej. W kolejnym sezonie w ogóle nie startował w zawodach PŚ, do rywalizacji na najwyższym poziomie powrócił w sezonie 1994/1995. W drugim konkursie tego sezonu po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując drugie miejsce w Planicy (11 grudnia 1994). W tym sezonie był także trzeci w Innsbrucku (4 stycznia 1995). W klasyfikacji generalnej PŚ zajął ostatecznie dziewiąte miejsce. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni, a wyprzedzili go jedynie dwaj Japończycy: Takanobu Okabe i Hiroya Saitō. Ponadto wraz z Ari-Pekką Nikkolą, Janim Soininenem i Janne Ahonenem wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie na dużej skoczni zajął trzynaste miejsce.

Pierwsze zwycięstwo odniósł 2 grudnia 1995 w Lillehammer. Do końca grudnia 1995 z ośmiu pozostałych konkursów wygrał trzy, a raz był drugi. 31 grudnia 1995 będąc liderem Pucharu Świata oraz Turnieju Czterech Skoczni upadł na treningu przed kwalifikacjami do konkursu w Garmisch-Partenkirchen. Doznał złamania obojczyka oraz pięciu żeber, przez co zmuszony był do wycofania się z dalszej części turnieju, tracąc szansę na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej^[1]. Kontuzja zmusiła go do opuszczenia aż 13 konkursów Pucharu Świata. Do rywalizacji powrócił 28 lutego 1996 w Kuopio, zajmując szóste miejsce, 1 marca 1996 w Lahti był drugi, 9 marca 1996 w Harrachovie zajął czwartą lokatę, a ostatnie dwa konkursy sezonu, w Falun i Oslo, kończył poza czołową dziesiątką. Cały sezon 1995/1996 zakończył na szóstym miejscu w klasyfikacji generalnej, z dorobkiem 914 punktów w 15 konkursach. Zdobywca Kryształowej Kuli, Austriak Andreas Goldberger, zgromadził ich 1416, z czego aż 893 pod nieobecność Laitinena. W bezpośredniej rywalizacji Fin okazał się więc lepszy o prawie 400 punktów.

W kolejnych sezonach nie zajmował tak wysokich miejsc. Po sezonie 1995/1996 tylko dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Pierwszy raz 18 stycznia 1997 w Sapporo, a drugi raz 8 grudnia 1997 w Villach. W sezonie 1996/1997 ośmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium stanął tylko raz. Był między innymi szósty w Oberstdorfie, dziesiąty w Ga-Pa, piąty w Innsbrucku i dwunasty w Bischofshofen, co dało mu siódme miejsce w klasyfikacji końcowej 45. Turnieju Czterech Skoczni. Mistrzostwa świata w Trondheim w 1997 przyniosły mu kolejny złoty medal wywalczony drużynowo, chociaż w indywidualnych zawodach plasował się w trzeciej dziesiątce. Rok później zajął 22. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W tym samym sezonie odbyły się także igrzyska olimpijskie w Nagano, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął piąte miejsce w konkursie drużynowym, a indywidualnie plasował się w końcówce drugiej dziesiątki. Jego ostatnią dużą imprezą były mistrzostwa świata w Ramsau w 1999, gdzie zajął 18. miejsce na normalnej skoczni oraz 23. miejsce na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym Finowie z Laitinenem w składzie przegrali walkę o brązowy medal z reprezentantami Austrii i ostatecznie zajęli czwarte miejsce. Ostatni skok w zawodach Pucharu Świata oddał 12 marca 2000 na skoczni Holmenkollbakken w Oslo, kiedy zajął 25. miejsce. Następnie zakończył sportową karierę.

Mika Laitinen skakał na nartach firmy Atomic i używał butów Adidas.

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
5.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	213.6 pkt	-9.2 pkt	Ernst Vettori
1.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo[2]	644.4 pkt	-	-
19.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	166.0 pkt	-73.5 pkt	Toni Nieminen
20.	11 lutego	1998	Nagano	Skocznia normalna indywidualnie	199.0 pkt	-35.5 pkt	Jani Soininen
18.	15 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża indywidualnie	222.5 pkt	-49.8 pkt	Kazuyoshi Funaki
5.	17 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża drużynowo[3]	833.9 pkt	-99.1 pkt	Japonia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
3.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	243.5 pkt	-22.5 pkt	Takanobu Okabe
1.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo[4]	889.0 pkt	-	-
13.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	199.1 pkt	-73.5 pkt	Tommy Ingebrigtsen
25.	22 lutego	1997	Trondheim	Skocznia normalna indywidualnie	231.0 pkt	-32.5 pkt	Janne Ahonen
1.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo[4]	955.3 pkt	-	-
23.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	187.2 pkt	-64.9 pkt	Masahiko Harada
23.	21 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża indywidualnie	184.3 pkt	-79.1 pkt	Martin Schmitt
4.	23 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża drużynowo[5]	762.3 pkt	-226.6 pkt	Niemcy
18.	26 lutego	1999	Ramsau	Skocznia normalna indywidualnie	220.5 pkt	-34.5 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
22.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	619.1 pkt	-157.3 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
10.	29 marca	1990	Štrbské Pleso	Skocznia normalna indywidualnie	189,5 pkt	27,4 pkt	Heinz Kuttin
2.	30 marca	1990	Štrbské Pleso	Skocznia normalna drużynowo[6]	596,1 pkt (206,7 pkt)	31,0 pkt	Austria
10.	7 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna indywidualnie	197,3 pkt	23,8 pkt	Martin Höllwarth
2.	7 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna drużynowo[7]	605,6 pkt (205,7 pkt)	1,2 pkt	Czechosłowacja

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[8]
1991/1992	48.
1994/1995	9.
1995/1996	6.
1996/1997	14.
1997/1998	26.
1998/1999	33.
1999/2000	25.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	11 grudnia 1994	Planica	Srednija Velikanka	248.5 pkt	2.	-10.0 pkt	Andreas Goldberger
2.	4 stycznia 1995	Innsbruck	Bergisel	220.7 pkt	3.	-27.0 pkt	Kazuyoshi Funaki
3.	2 grudnia 1995	Lillehammer	Lysgårdsbakken	254.0 pkt	1.	-	-
4.	8 grudnia 1995	Villach	Villacher Alpenarena	248.0 pkt	2.	-0.5 pkt	Masahiko Harada
5.	10 grudnia 1995	Planica	Bloudkova Velikanka	277.3 pkt	1.	-	-
6.	12 grudnia 1995	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-90	244.0 pkt	1.	-	-
7.	28 grudnia 1995	Oberhof	Hans-Renner-Schanze	241.5 pkt	1.	-	-
8.	30 grudnia 1995	Oberstdorf	Schattenbergschanze	247.9 pkt	1.	-	-
9.	1 marca 1996	Lahti	Salpausselkä	231.5 pkt	2.	-7.5 pkt	Masahiko Harada
10.	18 stycznia 1997	Sapporo	Miyanomori	234.0 pkt	2.	-5.0 pkt	Adam Małysz
11.	8 grudnia 1997	Villach	Villacher Alpenarena	240.0 pkt	3.	-6.0 pkt	Masahiko Harada

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[9]
Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	37	17	-	-	33	-	-	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	41	50	-	-	-	-	47	-	-	42	39	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1991/1992
																					punkty
-	-	26	50	-	-	-	-	12	21	30	-	-	22	31	42	31	46	29	-	-	4
Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	61	28	-	-	-	0
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 1994/1995
																					punkty
11	2	24	17	3	23	33	13	15	18	17	7	4	11	9	5	10	-	7	12	6	564
Sezon 1995/1996
																												punkty
1	15	2	1	1	4	8	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	2	6	4	12	27	914
Sezon 1996/1997
																									punkty
21	19	18	-	49	5	6	10	5	12	7	7	2	13	5	44	39	49	21	-	-	-	-	-	-	440
Sezon 1997/1998
																											punkty
39	29	10	3	15	35	31	30	18	11	q	12	-	-	24	17	17	26	45	q	-	23	26	23	25	46	35	231
Sezon 1998/1999
																													punkty
30	14	21	5	23	32	40	34	20	33	9	32	43	46	24	31	43	21	-	-	46	32	30	44	28	24	-	q	21	160
Sezon 1999/2000
																										punkty
45	30	12	21	4	35	11	12	28	24	20	11	13	q	27	23	41	49	q	27	41	34	26	20	25	-	232
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1994/1995	11.	[8]
1995/1996	49.[a]	[10]
1996/1997	7.	[8]
1997/1998	21.
1998/1999	24.
1999/2000	17.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1998	14.	[11]
1999	20.	[12]
2000	24.	[13]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[8]
1994/1995	6.
1995/1996	15.
1996/1997	39.
1997/1998	30.
1998/1999	32.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[14]
1995	4.
1996	2.
1997	25.
1998	9.
1999	29.

Miejsca na podium konkursów LGP

1. Trondheim – 18 sierpnia 1996 (2. miejsce)
2. Oberhof – 21 sierpnia 1996 (1. miejsce)
3. Hinterzarten – 25 sierpnia 1996 (2. miejsce)
4. Predazzo – 28 sierpnia 1996 (3. miejsce)
5. Stams – 1 września 1996 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[9]
1995
				punkty
16	11	8	6	913,8
1996
					punkty
2	1	2	3	2	400
1997
					punkty
-	24	10	22	23	50
1998
						punkty
12	18	5	7	16	10	157
1999
					punkty
10	25	28	33	33	35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
1993/1994	100.
1994/1995	32.
1995/1996	62.
1997/1998	153.
1999/2000	191.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

1. Rovaniemi – 8 kwietnia 1995 (1. miejsce)
2. Rovaniemi – 9 kwietnia 1995 (2. miejsce)
3. Rovaniemi – 30 marca 1996 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[9]
Sezon 1993/1994
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	-	-	-	-	-	-	10	33	71
Sezon 1994/1995
																																							punkty
-	-	30	20	14	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	-	1	2	250
Sezon 1995/1996
																																								punkty
-	-	-	-	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	-	150
Sezon 1997/1998
																																																		punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	7	14	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	54
Sezon 1998/1999
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	0
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	20	24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Wystartował tylko w jednym konkursie, w którym zwyciężył.

Przypisy

1. Laitinen suffers practice fall | The Independent [online], www.independent.co.uk [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-15] (ang.).
2. Skład drużyny: Toni Nieminen, Ari-Pekka Nikkola, Risto Laakkonen, Mika Laitinen
3. Skład drużyny: Ari-Pekka Nikkola, Mika Laitinen, Janne Ahonen, Jani Soininen
4. Skład zespołu: Ari-Pekka Nikkola, Jani Soininen, Janne Ahonen, Mika Laitinen
5. Skład zespołu: Ville Kantee, Jani Soininen, Janne Ahonen, Mika Laitinen
6. Skład zespołu: Esa Könönen, Riku Äyri, Mika Laitinen, Marko Haarala
7. Skład zespołu: Mika Laitinen, Janne Väätäinen, Riku Äyri, Pekka Niemelä
8. LAITINEN Mika Antero - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).
9. Adam Kwieciński: LAITINEN Mika Antero. [dostęp 2023-12-30].
10. 4 HILLS TOURNAMENT 1995/1996 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
11. 1998 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)]. (jap.).
12. 1999 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
13. 2000 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)]. (ang.).
14. LAITINEN Mika Antero - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).

Bibliografia

• LAITINEN Mika Antero - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).
• Adam Kwieciński: LAITINEN Mika Antero. [dostęp 2023-12-30].
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-01)]. (ang.).