Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981

De Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981 was de tweede race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1981. De races werden verreden op 26 april 1981 op de Salzburgring nabij Salzburg

Snelle feiten Land, Datum ...
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981
Thumb
Land Oostenrijk
Datum 26 april 1981
Organisator FIM, Arbö Salzburg
500 cc
Poleposition Graeme Crosby
Snelste ronde Randy Mamola
Eerste Randy Mamola
Tweede Graeme Crosby
Derde Hiroyuki Kawasaki
350 cc
Poleposition Toni Mang
Snelste ronde Patrick Fernandez
Eerste Patrick Fernandez
Tweede Toni Mang
Derde Jon Ekerold
125 cc
Poleposition Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Ángel Nieto
Eerste Ángel Nieto
Tweede Loris Reggiani
Derde Pier Paolo Bianchi
Zijspan
Poleposition Alain Michel/ Michael Burkhardt
Snelste ronde Alain Michel/ Michael Burkhardt
Eerste Jock Taylor/ Benga Johansson
Tweede Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Derde Alain Michel/ Michael Burkhardt
Sluiten

Algemeen

Dat de Grand Prix van Oostenrijk in april verreden werd was voor veel mensen onbegrijpelijk. In 1979 kon ze ternauwernood doorgaan omdat er op zaterdag voor de race sneeuw viel, in 1980 werd ze helemaal afgelast en konden de teams niet eens vertrekken omdat ze in het rennerskwartier ingesneeuwd waren. In 1981 was het weer echter uitstekend. Voor de 500cc-klasse en de zijspannen was de Oostenrijkse Grand Prix de openingsrace van het seizoen. Veel aandacht ging uit naar de nieuwe Yamaha OW 54 van Kenny Roberts, die tijdens de trainingsdagen zorgvuldig verborgen werd gehouden. Ook was men benieuwd of het Honda NR 500-project eindelijk vruchten zou gaan afwerpen. Roberts vernielde zijn OW 54 bij een val in de trainingen en Takazumi Katayama wist met zijn NR 500 niet verder te komen dan de 19e trainingstijd en een 16e plaats in de race. De nieuwe LCR-zijspancombinaties kwamen nog niet goed uit de verf. Rolf Biland/Kurt Waltisperg wisten weliswaar tweede te worden, maar de overige LCR's moesten een Windle, twee Seymaz-combinaties en zelfs de zelfbouwcombinatie van Trevor Ireson voor zich dulden.

500 cc

Samenvatten
Perspectief

De poleposition in de 500cc-klasse ging verrassend naar Graeme Crosby die zeven duizendste seconde sneller was dan Marco Lucchinelli. Randy Mamola en Kenny Roberts hadden nogal wat tegenslag gehad in de trainingen. Mamola viel hard en blesseerde zijn hand en Roberts blesseerde een elleboog, maar reed bovendien zijn Yamaha OW 54 doormidden. Het blok werd met enige moeite in een OW 53-frame gemonteerd en zo kon hij toch de achtste trainingstijd rijden. Het harde werken aan de Honda NR 500 had geen vruchten afgeworpen: Takazumi Katayama reed de negentiende trainingstijd. Crosby reed twee ronden aan de leiding, maar werd toen gepasseerd door Lucchinelli, terwijl ook Mamola, Barry Sheene, Roberts, Boet van Dulmen, Kork Ballington, Jack Middelburg, Wil Hartog, Christian Sarron en Hiroyuki Kawasaki een tijdje in de kopgroep zaten. Mamola en Lucchinelli maakten zich los, maar Lucchinelli verremde zich en viel, waardoor Mamola eenvoudig kon winnen. Roberts stopte in de twaalfde ronde omdat zijn monoshock, die al twee seizoenen problemen op had geleverd, vast zat. Om de derde plaats werd gevochten door Sheene, Van Dulmen, Sarron en Kawasaki, maar Sarron viel uit, Van Dulmen kreeg problemen met zijn voorband en Kawasaki wist Sheene te verslaan.

Uitslag 500 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola Suzuki 48'06"66 7 15
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Graeme Crosby Suzuki 48'16"55 1 12
3 Vlag van Japan Hiroyuki Kawasaki Suzuki 48'25"14 5 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene Yamaha 48'27"53 3 8
5 Vlag van Nederland Boet van Dulmen Yamaha 48'28"47 6 6
6 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington Kawasaki 48'44"76 11 5
7 Vlag van Italië Franco Uncini Suzuki 48'55"22 12 4
8 Vlag van Nederland Jack Middelburg Suzuki 48'57"07 14 3
9 Vlag van Nederland Wil Hartog Suzuki 49'23"97 10 2
10 Vlag van Italië Giovanni Pelletier Suzuki +1 ronde 1
11 Vlag van Frankrijk Philippe Coulon Suzuki +1 ronde
12 Vlag van Frankrijk Marc Fontan Yamaha +1 ronde
13 Vlag van Japan Takazumi Katayama Honda +1 ronde
14 Vlag van Italië Walter Migliorati Suzuki +1 ronde
15 Vlag van Finland Seppo Rossi Suzuki +1 ronde
DNF Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts Yamaha 8
DNF Vlag van Frankrijk Christian Sarron Yamaha rem 4
DNF Vlag van Zwitserland Michel Frutschi Yamaha 9
DNF Vlag van Italië Marco Lucchinelli Suzuki val 2
DNQ Vlag van Italië Graziano Rossi Morbidelli
DNS Vlag van Italië Carlo Perugini Sanvenero motor niet klaar
DNS Vlag van Italië Virgino Ferrari Cagiva motor niet klaar
DNS Vlag van Australië Gregg Hansford Kawasaki blessure
Sluiten

Top 10 WK-stand na deze race

Meer informatie Pos., Coureur ...
Sluiten

350 cc

Samenvatten
Perspectief

In de 350cc-race in Oostenrijk gingen aanvankelijk Toni Mang en Jon Ekerold aan de leiding, maar Patrick Fernandez wist naar hen toe te rijden en bleef bijna de hele race achter hen hangen. In de laatste ronde ging Fernandez ineens op kop en won de race. Ekerold en Mang raakten elkaar in de voorlaatste bocht, wat de sfeer tussen hen beiden niet verbeterde[1]. Mang werd tweede en Ekerold derde. Graeme Geddes leverde opnieuw een opmerkelijke prestatie door met zijn twee jaar oude Bimota-Yamaha door vierde te worden.

Uitslag 350 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 50'08"90 3 15
2 Vlag van Duitsland Toni Mang Kawasaki 50'09"24 1 12
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold Solo 50'09"56 2 10
4 Vlag van Australië Graeme Geddes Bimota-Yamaha 50'37"86 9 8
5 Vlag van Venezuela Carlos Lavado Yamaha 50'08"92 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Keith Huewen Yamaha 51'12"77 11 5
7 Vlag van Frankrijk Jacques Cornu Yamaha 51'14"32 7 4
8 Vlag van Frankrijk Thierry Espié Bimota-Yamaha 51'28"81 12 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Head Yamaha 51'29"23 2
10 Vlag van Oostenrijk Edi Stöllinger Kawasaki 51'29"90 1
11 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha 51'38"91
12 Vlag van Italië Paolo Ferretti Yamaha +1 ronde
DNF Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North Yamaha val 6
DNF Vlag van Frankrijk Eric Saul Chevallier-Yamaha val 8
DNF Vlag van Oostenrijk Siegfried Minich Bartol-Yamaha val 10
DNF Vlag van Italië Walter Villa Yamaha val
DNF Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Yamaha val
DNF Vlag van Nederland Peter Looijesteijn Bakker-Yamaha waterpomp 25
DNF Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé Kawasaki ontsteking 4
Sluiten

Top 10 WK-stand na deze race

Meer informatie Pos., Coureur ...
Sluiten

125 cc

Samenvatten
Perspectief

Omdat Ángel Nieto de laatste ronde van de GP van Argentinië op één cilinder had moeten rijden, maakten de Minarelli-constructeurs Jan Thiel en Martin Mijwaart zich wat zorgen in Oostenrijk. Dat bleek niet nodig. Hoewel Pier Paolo Bianchi met zijn MBA de snelste start had, stelde Nieto al snel orde op zaken en hij reed meteen weg van de rest. De strijd om de tweede plaats ging tussen Bianchi en Nieto's teamgenoot Loris Reggiani. Pas in de laatste ronde wist Reggiani het pleit in zijn voordeel te beslechten. Guy Bertin blies voor de tweede keer zijn Sanvenero-motor op en zijn opvolger bij Motobécane, Jacques Bolle, lag op de vijfde plaats toen hij zichzelf door een val uitschakelde. Eugenio Lazzarini werd met zijn zelfgebouwde Iprem vierde.

Uitslag 125 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto Minarelli 47'12"96 2 15
2 Vlag van Italië Loris Reggiani Minarelli 47'18"30 3 12
3 Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi MBA 47'18"95 1 10
4 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Iprem 48'21"62 6 8
5 Vlag van Duitsland Gerhard Waibel MBA 48'33"87 ? 6
6 Vlag van Zwitserland Hans Müller MBA 48'34"22 7 5
7 Vlag van Zweden Per-Evard Carlsson MBA +1 ronde 12 4
8 Vlag van Italië Maurizio Vitali MBA +1 ronde 3
9 Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel MBA +1 ronde 2
10 Vlag van Nederland Henk van Kessel EGA +1 ronde 14 1
11 Vlag van Argentinië Willy Pérez MBA
12 Vlag van Frankrijk Yves Dupont MBA
13 Vlag van Nederland Anton Straver Morbidelli 20
14 Vlag van Frankrijk Thierry Noblesse MBA
15 Vlag van Finland Johnny Wickström Morbidelli
16 Vlag van Nederland Theo Timmer MBA 21
17 Vlag van Nederland Ton Spek MBA 23
DNF Vlag van Frankrijk Guy Bertin Sanvenero motor 5
DNF Vlag van Frankrijk Jacques Bolle Motobécane val 11
DNF Vlag van Oostenrijk Erich Klein MBA 9
DNF Vlag van Argentinië Hugo Vignetti MBA 8
DNF Vlag van Oostenrijk August Auinger Bartol-MBA 10
Sluiten

Top 10 WK-stand na deze race

Meer informatie Pos., Coureur ...
Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel NietoMinarelli30
2Vlag van Italië Loris ReggianiMinarelli24
3Vlag van Italië Pier Paolo BianchiMBA16
4Vlag van Frankrijk Jacques BolleMotobécane10
5Vlag van Argentinië Willy PérezMBA8
Vlag van Zweden Per-Edvard CarlssonMBA
Vlag van Italië Eugenio LazzariniIprem
8Vlag van Duitsland Gerhard WaibelMBA6
9Vlag van Venezuela Iván TroisiMBA6
Vlag van Zwitserland Hans MüllerMBA
Sluiten

Zijspannen

Samenvatten
Perspectief

De LCR-Yamaha's waren in 1981 helemaal veranderd, nu met de motor achter de bestuurder en vlak voor het achterwiel. In de openingsrace bleek vooral de machine van Rolf Biland niet erg stabiel. Jock Taylor won met zijn Windle-Yamaha alleen in de chicane al een halve seconde. Alain Michel kon zich niet met de strijd aan de leiding bemoeien door een slechte start. Taylor/Johansson wonnen met een ruime voorsprong, Biland/Waltisperg werden tweede en Michel/Burkhardt derde.

Uitslag zijspannen

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor Vlag van Zweden Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 44'26"63 3 15
2 Vlag van Zwitserland Rolf Biland Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 44'31"87 2 12
3 Vlag van Frankrijk Alain Michel Vlag van Duitsland Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 45'06"88 1 10
4 Vlag van Duitsland Werner Schwärzel Vlag van Duitsland Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha +1 ronde 5 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Ireson Vlag van Verenigd Koninkrijk Clive Pollington Ireson-Yamaha +1 ronde 7 6
6 Vlag van Japan Masato Kumano Vlag van Japan Kunio Takeshima LCR-Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Oostenrijk Wolfgang Stropek Vlag van Oostenrijk Karl Altrichter SIWA-Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wilfried Dietz Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Georg Willmann RSR-Yamaha +1 ronde 9 2
10 Vlag van Nederland Jo van der Ven Vlag van Nederland Tonny Troeyen Yamaha 16 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Ayres Ireson-Yamaha +1 ronde 6
DNS Vlag van Nederland Egbert Streuer Vlag van Nederland Bernard Schnieders LCR-Yamaha ziekte[2]
Sluiten

Top 10 WK-stand na deze race

Meer informatie Pos, Coureur ...
PosCoureurBakkenistMotorfietsPtn
1Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock TaylorVlag van Zweden Benga JohanssonFowler-Windle-Yamaha15
2Vlag van Zwitserland Rolf BilandVlag van Zwitserland Kurt WaltispergKrauser-LCR-Yamaha12
3Vlag van Frankrijk Alain MichelVlag van Duitsland Michael BurkhardtSeymaz-Yamaha10
4Vlag van Duitsland Werner SchwärzelVlag van Duitsland Andreas HuberKrauser-Seymaz-Yamaha8
5Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor IresonVlag van Verenigd Koninkrijk Clive PollingtonYamaha6
6Vlag van Japan Masato KumanoVlag van Japan Kunio TakeshimaLCR-Yamaha5
7Vlag van Oostenrijk Wolfgang StropekVlag van Oostenrijk Karl AltrichterSIWA-Yamaha4
8Vlag van Duitsland Siegfried SchauzuVlag van Duitsland Wilfried DietzYamaha3
9Vlag van Duitsland Rolf SteinhausenVlag van Duitsland Georg WillmannRSR-Yamaha2
10Vlag van Nederland Jo van der VenVlag van Nederland Tonny TroeyenYamaha1
Sluiten

Trivia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.