Grand Prix-wegrace van België 1982

De Grand Prix-wegrace van België 1982 was de zevende Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1982. De races werden verreden op 4 juli 1982 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège).

Grand Prix-wegrace van België 1982
Circuit de Spa-Francorchamps
Officiële naam	G.P. Moto 1982
Land	België
Datum	4 juli 1982
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Jack Middelburg
Snelste ronde	Freddie Spencer
Eerste	Freddie Spencer
Tweede	Barry Sheene
Derde	Franco Uncini
250 cc
Poleposition	Toni Mang
Snelste ronde	Toni Mang
Eerste	Toni Mang
Tweede	Graeme McGregor
Derde	Didier de Radiguès
125 cc
Poleposition	Ricardo Tormo
Snelste ronde	Eugenio Lazzarini
Eerste	Ricardo Tormo
Tweede	Eugenio Lazzarini
Derde	Pier Paolo Bianchi
Zijspan
Poleposition	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Derde	Jock Taylor/ Benga Johansson

Algemeen

Nadat de TT van Assen door regen ernstig verstoord was, gebeurde dat in België niet, maar zaterdag regende het zo hard dat de jury gedwongen was nog op zondagochtend extra trainingen te organiseren. Omdat er slechts vier klassen startten kwam het programma niet in gevaar: dat de 125cc-race pas om 13.00 uur het programma opende was gepland. Honda scoorde voor het eerst sinds 30 september 1967 (Mike Hailwood) een overwinning in de 500cc-klasse. Sanvenero scoorde haar eerste overwinning in de 125cc-klasse. Als het om de controle van het publiek ging wilde het maar niet lukken in België. Terwijl de FIM de toegang voor het publiek in het rennerskwartier al jaren verbood, konden dronken toeschouwers voor 100 francs de monteurs het sleutelen vrijwel onmogelijk maken en tijdens de race voor de vangrail plaatsnemen en bierflessen op de baan gooien.

500 cc

Jack Middelburg stond op poleposition, die hij bereikt had in de natte zaterdagtraining. Barry Sheene startte echter als snelste, maar al in de eerste ronde stak Middelburg hem weer voorbij en begon aan de tweede ronde met Graeme Crosby, Barry Sheene en Kenny Roberts als achtervolgers. Middelburg kreeg echter last van hangende gasschuiven en verloor steeds meer posities, tot hij het in de twaalfde ronde onverantwoord vond om nog verder te rijden. Roberts nam de leiding over, gevolgd door Crosby en Sheene, met WK-leider Franco Uncini op de vierde plaats. Intussen waren Freddie Spencer en Boet van Dulmen aan een inhaalrace bezig, die in de vierde ronde resulteerde in de tweede plaats van Spencer. Roberts had toen al problemen met zijn banden op de toch al slecht sturende Yamaha. In de negende ronde had Spencer zijn achterstand op Roberts goedgemaakt. De rondjes van 2 minuut 37 waren drie seconden sneller dan in de training en daar konden de te laag gegearde tweetakten niet tegen. De eerste die de geest gaf was de Yamaha van Graeme Crosby, die vastliep. Terwijl Freddie Spencer naar de overwinning reed had Barry Sheene nog genoeg over om weg te lopen van Franco Uncini. Die had last van een aanlopende voorband en nam geen risico's zolang hij maar voor Kenny Roberts kon blijven, want dat was zijn enige concurrent.

Uitslag 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	HRC-Honda	52"59'67	2	15
2	Barry Sheene	John Player-Yamaha	53"03'47	4	12
3	Franco Uncini	Gallina-Suzuki	53"05'94		10
4	Kenny Roberts	Yamaha		5	8
5	Randy Mamola	HB-Suzuki		10	6
6	Marco Lucchinelli	HRC-Honda		6	5
7	Boet van Dulmen	Yamaha		7	4
8	Kork Ballington	Kawasaki			3
9	Michel Frutschi	Sanvenero			2
10	Marc Fontan	Sonauto-Yamaha		8	1
11	Ron Haslam	R&D-Honda
12	Stuart Avant	Suzuki
13	Seppo Rossi	Suzuki
14	Guy Bertin	Sanvenero
15	Philippe Coulon	Suzuki
16	Jon Ekerold	Suzuki
17	Loris Reggiani	Gallina-Suzuki
18	Leandro Becheroni	Suzuki
19	Gary Lingham	Suzuki
20	Fabio Biliotti	Suzuki
DNF	Jack Middelburg	HB-Suzuki	Carburatie[1]	1
DNF	Graeme Crosby	Marlboro-Yamaha	Vastloper	3
DNF	Takazumi Katayama	HRC-Honda		9
DNS	Virginio Ferrari	HB-Suzuki	Blessure[2]

Top tien WK-tussenstand 500 cc

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Franco Uncini	Gallina-Suzuki	73
2	Kenny Roberts	Yamaha	68
3	Barry Sheene	John Player-Yamaha	58
4	Freddie Spencer	HRC-Honda	37
5	Graeme Crosby	Marlboro-Yamaha	34
6	Marco Lucchinelli	HRC-Honda	23
7	Takazumi Katayama	HRC-Honda	19
8	Michel Frutschi	Sanvenero	17
	Kork Ballington	Kawasaki
10	Randy Mamola	Suzuki	16

250 cc

In de trainingen in België moest Toni Mang Jacques Cornu voor laten, maar WK-leider Jean-Louis Tournadre moest van de vijfde rij starten en Jean-François Baldé zelfs van de laatste rij. Didier de Radiguès, die in Assen nog een sleutelbeen gebroken had, had zich laten behandelen door dr. Derweduwen en had de vierde trainingstijd. Na de start bestond de kopgroep uit Mang, McGregor en De Radiguès, maar ook in de rest van het veld was het spannend omdat veel kleine groepjes onderling om de posities vochten. Halverwege de race begon Mang weg te lopen, terwijl Cornu aansluiting leek te vinden. Hij viel echter drie ronden voor het einde. Door zijn overwinning nam Mang met één punt verschil de leiding in het wereldkampioenschap over.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Toni Mang	Kawasaki	44"40'35	2	15
2	Graeme McGregor	Waddon Ehrlich-Rotax	44"54'94	3	12
3	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	45"00'09	4	10
4	Raymond Freymond	MBA		8	8
5	Paolo Ferretti	MBA		7	6
6	Jean-Louis Tournadre	Yamaha			5
7	Martin Wimmer	Spondon-Yamaha			4
8	Donnie Robinson	Spondon-Yamaha		9	3
9	Jean-Michel Mattioli	Yamaha			2
10	André Gouin	Yamaha			1
11	Massimo Matteoni	Yamaha
12	Jacques Bolle	Yamaha		10
13	Sito Pons	Kobas-Rotax
14	Jeffrey Sayle	Armstrong-Rotax
15	Mar Schouten	Yamaha
DNF	Jacques Cornu	Yamaha	Val	1
DNF	Jean-Marc Toffolo	Rotax		5
DNF	Christian Estrosi	Pernod		6
DNF	Thierry Espié	Pernod
DNS	Carlos Lavado	Yamaha	Blessure[3]

Top tien WK-tussenstand 250 cc

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Toni Mang	Kawasaki	55
2	Jean-Louis Tournadre	Yamaha	54
3	Roland Freymond	MBA	31
4	Jeffrey Sayle	Armstrong-Rotax	23
5	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	18
6	Graeme McGregor	Waddon-Rotax	17
7	Carlos Lavado	Yamaha	15
8	Jean-François Baldé	Kawasaki	12
	Antonio Neto	Yamaha
10	Martin Wimmer	Spondon-Yamaha	10
	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha

125 cc

Ángel Nieto had weer eens slecht getraind (achtste), maar dat was voor kenners niets nieuws. Het hoorde bij het spelletje dat hij speelde om de strijd nog een beetje spannend te laten lijken. Dat deed hij tijdens de races ook, om op het laatste moment de leiding te nemen en te winnen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij een bescheiden vierde positie in de kopgroep nam, die geleid werd door Ricardo Tormo en verder bestond uit Pier Paolo Bianchi en Eugenio Lazzarini. Na twee ronden begonnen August Auinger en Hans Müller op deze groep in te lopen. Nieto's spel ging echter niet op: tegen het einde begon Tormo pas echt gas te geven en hij won met twee seconden voorsprong op Lazzarini en Bianchi. Nieto werd in de laatste ronde zelfs gepasseerd door Hans Müller, die had gezien dat Nieto problemen had in de bochten, maar op de rechte stukken wel sneller was. Nieto had duidelijk bandenproblemen, maar nam de schuld na de race op zich. Hij verklaarde dat hij gewoon een "off day" had gehad.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Ricardo Tormo	Sanvenero	35"16'67	1	15
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	35"18'41	3	12
3	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero	35"23'75	2	10
4	Hans Müller	MBA		4	8
5	Ángel Nieto	Garelli		8	6
6	August Auinger	Bartol-MBA		9	5
7	Jean-Claude Selini	MBA		10	4
8	Hugo Vignetti	Sanvenero		7	3
9	Gerhard Waibel	Seel-MBA			2
10	Willy Pérez	MBA			1
11	Johnny Wickström	MBA
12	Willem Heykoop	Sanvenero		24
13	Alex Bedford	MBA
14	Matti Kinnunen	MBA
15	Anton Straver	MBA		29
DNF	Stefan Dörflinger	Krauser-MBA		5
DNF	Iván Palazzese	MBA	Val	6
DNF	Henk van Kessel	MBA	Val[4]	13
DNF	Pierluigi Aldrovandi	MBA	Val
DNF	Lennart Bäckström	Onbekend	Val[5]

Top tien WK-tussenstand 125 cc

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Ángel Nieto	Garelli	81
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	39
3	Hans Müller	MBA	37
	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero
5	Ricardo Tormo	Sanvenero	36
6	Pierluigi Aldrovandi	MBA	34
7	Jean-Claude Selini	MBA	29
8	Hugo Vignetti	Sanvenero	26
9	August Auinger	Bartol-MBA	25
10	Johnny Wickström	MBA	21
	Iván Palazzese	MBA

Zijspannen

Rolf Biland/Kurt Waltisperg hadden twee seconden sneller getraind dan Egbert Streuer/Bernard Schnieders en ook in de race waren ze oppermachtig. Ze vochten een tijdje met Alain Michel/Michael Burkhardt, tot de Seymaz van Michel de geest gaf nadat er een steen door de radiateur was geslagen. Vervolgens stuurde Biland de pit in en kwam Streuer aan de leiding. Biland maakte intussen een praatje met zijn monteurs en stuurde de baan weer op, passeerde binnen twee ronden Derek Jones, Jock Taylor en Werner Schwärzel en nog eens twee ronden later ook Egbert Streuer. Zijn grootste concurrent Werner Schwärzel had de strijd om de derde plaats al verloren van Jock Taylor, waardoor Biland zijn voorsprong in het wereldkampioenschap vergrootte.

Uitslag zijspannen

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	47"33'98	1	15
2	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	47"51'61	3	12
3	Jock Taylor	Benga Johansson	Fowler-Windle-Yamaha	48"58'40	4	10
4	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha		6	8
5	Steve Abbott	Shaun Smith	Yamaha			6
6	Rolf Steinhausen	Hermann Hahn	Busch-Yamaha		5	5
7	Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	LCR-Yamaha			4
8	Jean-François Monnin	Wolfgang Kalauch	LCR-Yamaha			3
9	Dennis Bingham	Julia Bingham	Yamaha			2
10	John Barker	John Brushwood	Yamaha			1
DNF	Alain Michel	Michael Burkhardt	Krauser-Seymaz-Yamaha	Koeling	2
DNF	Gérald Corbaz	Yvan Hunziker	Seymaz-Yamaha		7
DNF	Patrick Thomas	Jean-Marc Fresc	Seymaz-Yamaha		8
DNF	Hein van Drie	Martin van 't Klooster	LCR-Yamaha	Koppeling	10
DNF	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	Drijfstang

Top tien WK-tussenstand zijspanklasse

Pos.	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn.
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	45
2	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	28
3	Alain Michel	Michael Burkhardt	Krauser-Seymaz-Yamaha	24
4	Jock Taylor	Benga Johansson	Fowler-Windle-Yamaha	23
5	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	18
6	Patrick Thomas	Jean-Marc Fresc	Seymaz-Yamaha	10
7	Albert Giesemann	Thomas Riedel	LCR-Yamaha	7
8	Dennis Bingham	Julia Bingham	Yamaha	06
	Steve Abbott	Shaun Smith	Yamaha
	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha

Trivia

Waddon

Graeme McGregor had tijdens de TT van Man een Waddon aangeboden gekregen van Joe Ehrlich, maar bedankt voor de eer. De machine ging naar Con Law, die er de Junior 250 cc TT mee won, terwijl McGregor met zijn Yamaha uitviel. Toen Richard Schlachter het ook niet meer zag zitten met de Waddon en overstapte op Yamaha hapte McGregor wel toe. Hij kreeg Schlachters machine en werd tweede.

Yamaha problemen

De Belgische Grand Prix legde nog eens op pijnlijke wijze het probleem voor het Yamaha-fabrieksteam bloot: Kenny Roberts stond er helemaal alleen voor. Er waren wel teams met Yamaha OW 60 semi-fabrieksracers, zoals het Marlboro-team van Giacomo Agostini en het Sonauto-team van de Franse importeur, maar die hadden een half miljoen gulden (230.000 Euro) per stuk betaald voor hun motorfietsen en waren daarom niet bereid steun te verlenen aan Roberts. Boet van Dulmen had een OW 60 gekregen voor de TT van Assen en de Grand Prix van België, maar die motor was zonder reservedelen al aan het eind van zijn krachten. Boet leverde zijn machine dan ook meteen na de race in bij het fabrieksteam en bedankte verder voor de eer. Roberts kon het in zijn eentje ook niet bolwerken: zijn Yamaha OW 61 had een zeer slechte wegligging, vooral als de banden het ook nog eens opgaven.

Yamaha, Suzuki of Cagiva?

Boet van Dulmen was zonder onderdelen niet gelukkig met zijn Yamaha OW 60. Hij was officieel fabrieksrijder voor Cagiva, maar die machine werd maar niet racerijp. Boet liet na de Belgische GP zijn toekomst afhangen van een gesprek met de Yamaha-racemanager Doyle, maar verwachtte dat hij met zijn privé-Suzuki RG 500 zou gaan rijden of verder zou gaan testen met de Cagiva. In Francochamps verklaarde Jon Ekerold echter dat hij de nieuwe testrijder voor Cagiva was.

Bronnen

• Motor Magazine
• Moto 73

Voetnoten

1. Jack Middelburg viel uit door klemmende gasschuiven.
2. Virginio Ferrari kon niet starten doordat hij nog geen kracht in zijn pols had na zijn val in de TT van Assen, maar door de goede prestaties van Jack Middelburg kwam Ferrari's positie bij HB-Suzuki nu wel onder druk te staan.
3. Carlos Lavado had na zijn val in de TT van Assen last van een van zijn nieren.
4. Henk van Kessel brak bij zijn val een sleutelbeen.
5. Lennart Bäckström schakelde mis en werd van achteren aangereden door Henk van Kessel, die een sleutelbeen brak.

Vorige race: TT Assen 1982	FIM wereldkampioenschap wegrace 34e seizoen (1982)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1982
Vorige race: Grand Prix-wegrace van België 1981	Grand Prix-wegrace van België	Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1983

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1980–1989)

1989:	JAP · AUS · VST · SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1988:	JAP · VST · SPA · POR · NAT · DUI · OOS · NED · BEL · JOE · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1987:	JAP · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · FRA · GBR · ZWE · TSL · SMR · POR · BRA · ARG
1986:	SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR · BAD
1985:	ZAF · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR
1984:	ZAF · NAT · SPA · OOS · DUI · FRA · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1983:	ZAF · FRA · NAT · DUI · SPA · OOS · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1982:	ARG · OOS · FRA · SPA · NAT · NED · BEL · JOE · GBR · ZWE · FIN · TSL · SMR · DUI
1981:	ARG · OOS · DUI · NAT · FRA · SPA · JOE · NED · BEL · SMR · GBR · FIN · ZWE · TSL
1980:	NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · FIN · GBR · TSL · DUI

Grand Prix-wegrace van België

1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1988 · 1989 · 1990