Grand Prix-wegrace van België 1982

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Grand Prix-wegrace van België 1982

De Grand Prix-wegrace van België 1982 was de zevende Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1982. De races werden verreden op 4 juli 1982 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège).

Snelle feiten Officiële naam, Land ...
Grand Prix-wegrace van België 1982
Thumb
Officiële naam G.P. Moto 1982
Land België
Datum 4 juli 1982
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Jack Middelburg
Snelste ronde Freddie Spencer
Eerste Freddie Spencer
Tweede Barry Sheene
Derde Franco Uncini
250 cc
Poleposition Toni Mang
Snelste ronde Toni Mang
Eerste Toni Mang
Tweede Graeme McGregor
Derde Didier de Radiguès
125 cc
Poleposition Ricardo Tormo
Snelste ronde Eugenio Lazzarini
Eerste Ricardo Tormo
Tweede Eugenio Lazzarini
Derde Pier Paolo Bianchi
Zijspan
Poleposition Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Derde Jock Taylor/ Benga Johansson
Sluiten

Algemeen

Nadat de TT van Assen door regen ernstig verstoord was, gebeurde dat in België niet, maar zaterdag regende het zo hard dat de jury gedwongen was nog op zondagochtend extra trainingen te organiseren. Omdat er slechts vier klassen startten kwam het programma niet in gevaar: dat de 125cc-race pas om 13.00 uur het programma opende was gepland. Honda scoorde voor het eerst sinds 30 september 1967 (Mike Hailwood) een overwinning in de 500cc-klasse. Sanvenero scoorde haar eerste overwinning in de 125cc-klasse. Als het om de controle van het publiek ging wilde het maar niet lukken in België. Terwijl de FIM de toegang voor het publiek in het rennerskwartier al jaren verbood, konden dronken toeschouwers voor 100 francs de monteurs het sleutelen vrijwel onmogelijk maken en tijdens de race voor de vangrail plaatsnemen en bierflessen op de baan gooien.

500 cc

Samenvatten
Perspectief

Jack Middelburg stond op poleposition, die hij bereikt had in de natte zaterdagtraining. Barry Sheene startte echter als snelste, maar al in de eerste ronde stak Middelburg hem weer voorbij en begon aan de tweede ronde met Graeme Crosby, Barry Sheene en Kenny Roberts als achtervolgers. Middelburg kreeg echter last van hangende gasschuiven en verloor steeds meer posities, tot hij het in de twaalfde ronde onverantwoord vond om nog verder te rijden. Roberts nam de leiding over, gevolgd door Crosby en Sheene, met WK-leider Franco Uncini op de vierde plaats. Intussen waren Freddie Spencer en Boet van Dulmen aan een inhaalrace bezig, die in de vierde ronde resulteerde in de tweede plaats van Spencer. Roberts had toen al problemen met zijn banden op de toch al slecht sturende Yamaha. In de negende ronde had Spencer zijn achterstand op Roberts goedgemaakt. De rondjes van 2 minuut 37 waren drie seconden sneller dan in de training en daar konden de te laag gegearde tweetakten niet tegen. De eerste die de geest gaf was de Yamaha van Graeme Crosby, die vastliep. Terwijl Freddie Spencer naar de overwinning reed had Barry Sheene nog genoeg over om weg te lopen van Franco Uncini. Die had last van een aanlopende voorband en nam geen risico's zolang hij maar voor Kenny Roberts kon blijven, want dat was zijn enige concurrent.

Uitslag 500 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer HRC-Honda 52"59'67 2 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene John Player-Yamaha 53"03'47 4 12
3 Vlag van Italië Franco Uncini Gallina-Suzuki 53"05'94 10
4 Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts Yamaha 5 8
5 Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola HB-Suzuki 10 6
6 Vlag van Italië Marco Lucchinelli HRC-Honda 6 5
7 Vlag van Nederland Boet van Dulmen Yamaha 7 4
8 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington Kawasaki 3
9 Vlag van Zwitserland Michel Frutschi Sanvenero 2
10 Vlag van Frankrijk Marc Fontan Sonauto-Yamaha 8 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Haslam R&D-Honda
12 Vlag van Nieuw-Zeeland Stuart Avant Suzuki
13 Vlag van Finland Seppo Rossi Suzuki
14 Vlag van Frankrijk Guy Bertin Sanvenero
15 Vlag van Zwitserland Philippe Coulon Suzuki
16 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold Suzuki
17 Vlag van Italië Loris Reggiani Gallina-Suzuki
18 Vlag van Italië Leandro Becheroni Suzuki
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Lingham Suzuki
20 Vlag van Italië Fabio Biliotti Suzuki
DNF Vlag van Nederland Jack Middelburg HB-Suzuki Carburatie[1] 1
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland Graeme Crosby Marlboro-Yamaha Vastloper 3
DNF Vlag van Japan Takazumi Katayama HRC-Honda 9
DNS Vlag van Italië Virginio Ferrari HB-Suzuki Blessure[2]
Sluiten

Top tien WK-tussenstand 500 cc

250 cc

Samenvatten
Perspectief

In de trainingen in België moest Toni Mang Jacques Cornu voor laten, maar WK-leider Jean-Louis Tournadre moest van de vijfde rij starten en Jean-François Baldé zelfs van de laatste rij. Didier de Radiguès, die in Assen nog een sleutelbeen gebroken had, had zich laten behandelen door dr. Derweduwen en had de vierde trainingstijd. Na de start bestond de kopgroep uit Mang, McGregor en De Radiguès, maar ook in de rest van het veld was het spannend omdat veel kleine groepjes onderling om de posities vochten. Halverwege de race begon Mang weg te lopen, terwijl Cornu aansluiting leek te vinden. Hij viel echter drie ronden voor het einde. Door zijn overwinning nam Mang met één punt verschil de leiding in het wereldkampioenschap over.

Uitslag 250 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Duitsland Toni Mang Kawasaki 44"40'35 2 15
2 Vlag van Australië Graeme McGregor Waddon Ehrlich-Rotax 44"54'94 3 12
3 Vlag van België Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha 45"00'09 4 10
4 Vlag van Zwitserland Raymond Freymond MBA 8 8
5 Vlag van Italië Paolo Ferretti MBA 7 6
6 Vlag van Frankrijk Jean-Louis Tournadre Yamaha 5
7 Vlag van Duitsland Martin Wimmer Spondon-Yamaha 4
8 Vlag van Noord-Ierland Donnie Robinson Spondon-Yamaha 9 3
9 Vlag van Frankrijk Jean-Michel Mattioli Yamaha 2
10 Vlag van Frankrijk André Gouin Yamaha 1
11 Vlag van Italië Massimo Matteoni Yamaha
12 Vlag van Frankrijk Jacques Bolle Yamaha 10
13 Vlag van Spanje Sito Pons Kobas-Rotax
14 Vlag van Australië Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax
15 Vlag van Nederland Mar Schouten Yamaha
DNF Vlag van Zwitserland Jacques Cornu Yamaha Val 1
DNF Vlag van België Jean-Marc Toffolo Rotax 5
DNF Vlag van Frankrijk Christian Estrosi Pernod 6
DNF Vlag van Frankrijk Thierry Espié Pernod
DNS Vlag van Venezuela Carlos Lavado Yamaha Blessure[3]
Sluiten

Top tien WK-tussenstand 250 cc

Meer informatie Pos., Coureur ...
Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1Vlag van Duitsland Toni MangKawasaki55
2Vlag van Frankrijk Jean-Louis TournadreYamaha54
3Vlag van Zwitserland Roland FreymondMBA31
4Vlag van Australië Jeffrey SayleArmstrong-Rotax23
5Vlag van Frankrijk Jean-Louis GuignabodetKawasaki18
6Vlag van Australië Graeme McGregorWaddon-Rotax17
7Vlag van Venezuela Carlos LavadoYamaha15
8Vlag van Frankrijk Jean-François BaldéKawasaki12
Vlag van Brazilië Antonio NetoYamaha
10Vlag van Duitsland Martin WimmerSpondon-Yamaha10
Vlag van België Didier de RadiguèsChevallier-Yamaha
Sluiten

125 cc

Samenvatten
Perspectief

Ángel Nieto had weer eens slecht getraind (achtste), maar dat was voor kenners niets nieuws. Het hoorde bij het spelletje dat hij speelde om de strijd nog een beetje spannend te laten lijken. Dat deed hij tijdens de races ook, om op het laatste moment de leiding te nemen en te winnen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij een bescheiden vierde positie in de kopgroep nam, die geleid werd door Ricardo Tormo en verder bestond uit Pier Paolo Bianchi en Eugenio Lazzarini. Na twee ronden begonnen August Auinger en Hans Müller op deze groep in te lopen. Nieto's spel ging echter niet op: tegen het einde begon Tormo pas echt gas te geven en hij won met twee seconden voorsprong op Lazzarini en Bianchi. Nieto werd in de laatste ronde zelfs gepasseerd door Hans Müller, die had gezien dat Nieto problemen had in de bochten, maar op de rechte stukken wel sneller was. Nieto had duidelijk bandenproblemen, maar nam de schuld na de race op zich. Hij verklaarde dat hij gewoon een "off day" had gehad.

Uitslag 125 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Spanje Ricardo Tormo Sanvenero 35"16'67 1 15
2 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Garelli 35"18'41 3 12
3 Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi Sanvenero 35"23'75 2 10
4 Vlag van Zwitserland Hans Müller MBA 4 8
5 Vlag van Spanje Ángel Nieto Garelli 8 6
6 Vlag van Oostenrijk August Auinger Bartol-MBA 9 5
7 Vlag van Frankrijk Jean-Claude Selini MBA 10 4
8 Vlag van Argentinië Hugo Vignetti Sanvenero 7 3
9 Vlag van Duitsland Gerhard Waibel Seel-MBA 2
10 Vlag van Argentinië Willy Pérez MBA 1
11 Vlag van Finland Johnny Wickström MBA
12 Vlag van Nederland Willem Heykoop Sanvenero 24
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Bedford MBA
14 Vlag van Finland Matti Kinnunen MBA
15 Vlag van Nederland Anton Straver MBA 29
DNF Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger Krauser-MBA 5
DNF Vlag van Venezuela Iván Palazzese MBA Val 6
DNF Vlag van Nederland Henk van Kessel MBA Val[4] 13
DNF Vlag van Italië Pierluigi Aldrovandi MBA Val
DNF Vlag van Zweden Lennart Bäckström Onbekend Val[5]
Sluiten

Top tien WK-tussenstand 125 cc

Meer informatie Pos., Coureur ...
Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1Vlag van Spanje Ángel NietoGarelli81
2Vlag van Italië Eugenio LazzariniGarelli39
3Vlag van Zwitserland Hans MüllerMBA37
Vlag van Italië Pier Paolo BianchiSanvenero
5Vlag van Spanje Ricardo TormoSanvenero36
6Vlag van Italië Pierluigi AldrovandiMBA34
7Vlag van Frankrijk Jean-Claude SeliniMBA29
8Vlag van Argentinië Hugo VignettiSanvenero26
9Vlag van Oostenrijk August AuingerBartol-MBA25
10Vlag van Finland Johnny WickströmMBA21
Vlag van Venezuela Iván PalazzeseMBA
Sluiten

Zijspannen

Samenvatten
Perspectief

Rolf Biland/Kurt Waltisperg hadden twee seconden sneller getraind dan Egbert Streuer/Bernard Schnieders en ook in de race waren ze oppermachtig. Ze vochten een tijdje met Alain Michel/Michael Burkhardt, tot de Seymaz van Michel de geest gaf nadat er een steen door de radiateur was geslagen. Vervolgens stuurde Biland de pit in en kwam Streuer aan de leiding. Biland maakte intussen een praatje met zijn monteurs en stuurde de baan weer op, passeerde binnen twee ronden Derek Jones, Jock Taylor en Werner Schwärzel en nog eens twee ronden later ook Egbert Streuer. Zijn grootste concurrent Werner Schwärzel had de strijd om de derde plaats al verloren van Jock Taylor, waardoor Biland zijn voorsprong in het wereldkampioenschap vergrootte.

Uitslag zijspannen

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Zwitserland Rolf Biland Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 47"33'98 1 15
2 Vlag van Nederland Egbert Streuer Vlag van Nederland Bernard Schnieders LCR-Yamaha 47"51'61 3 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor Vlag van Zweden Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 48"58'40 4 10
4 Vlag van Duitsland Werner Schwärzel Vlag van Duitsland Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha 6 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Abbott Vlag van Verenigd Koninkrijk Shaun Smith Yamaha 6
6 Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Hermann Hahn Busch-Yamaha 5 5
7 Vlag van Oostenrijk Wolfgang Stropek Vlag van Oostenrijk Hans-Peter Demling LCR-Yamaha 4
8 Vlag van Zwitserland Jean-François Monnin Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch LCR-Yamaha 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham Yamaha 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Barker Vlag van Verenigd Koninkrijk John Brushwood Yamaha 1
DNF Vlag van Frankrijk Alain Michel Vlag van Duitsland Michael Burkhardt Krauser-Seymaz-Yamaha Koeling 2
DNF Vlag van Zwitserland Gérald Corbaz Vlag van Zwitserland Yvan Hunziker Seymaz-Yamaha 7
DNF Vlag van Frankrijk Patrick Thomas Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc Seymaz-Yamaha 8
DNF Vlag van Nederland Hein van Drie Vlag van Nederland Martin van 't Klooster LCR-Yamaha Koppeling 10
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Ayres LCR-Yamaha Drijfstang
Sluiten

Top tien WK-tussenstand zijspanklasse

Meer informatie Pos., Coureur ...
Pos.CoureurBakkenistMotorfietsPtn.
1Vlag van Zwitserland Rolf BilandVlag van Zwitserland Kurt WaltispergKrauser-LCR-Yamaha45
2Vlag van Duitsland Werner SchwärzelVlag van Duitsland Andreas HuberKrauser-Seymaz-Yamaha28
3Vlag van Frankrijk Alain MichelVlag van Duitsland Michael BurkhardtKrauser-Seymaz-Yamaha24
4Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock TaylorVlag van Zweden Benga JohanssonFowler-Windle-Yamaha23
5Vlag van Nederland Egbert StreuerVlag van Nederland Bernard SchniedersLCR-Yamaha18
6Vlag van Frankrijk Patrick ThomasVlag van Frankrijk Jean-Marc FrescSeymaz-Yamaha10
7Vlag van Duitsland Albert GiesemannVlag van Duitsland Thomas RiedelLCR-Yamaha7
8Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis BinghamVlag van Verenigd Koninkrijk Julia BinghamYamaha06
Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve AbbottVlag van Verenigd Koninkrijk Shaun SmithYamaha
Vlag van Japan Masato KumanoVlag van Japan Kunio TakeshimaLCR-Yamaha
Sluiten

Trivia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.