швајцарски велосипедист From Wikipedia, the free encyclopedia
Фабијан Канчелара (италијански: Fabian Cancellara; р. 18 март 1981 ) — поранешен швајцарски професионален друмски велосипедист, кој професионално настапувал во периодот 2001-2016. Канчелара постигнал голем успех во велосипедизмот откако станал професионален велосипедист. Тој е познат како квалитетен специјалист за хронометри,[2] за класици и помошник на неговите колеги кои се натпреваруваат во генералниот пласман.
Канчелара на Светските друмски првенства 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Лични податоци | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Цело име | Фабијан Канчелара | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Прекар | Спартак[1][2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Роден | 18 март 1981[3] Волен кај Берн, Швајцарија | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Висина | 1,86 м[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Маса | 82 кг[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Податоци за клубот | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Мом. клуб | пензиониран | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Дисциплина | друмски велосипедизам | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Улога | возач | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Вид на возач | специјалист за хронометри и класици | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Аматерски клубови | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2000 | Мапеи-Квик Степ (стажант) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Професионални клубови | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2001–2002 2003–2005 2006–2010 2011–2016 | Мапеи-Квик Степ Фаса Бортоло Тим ЦСЦ Леопард Трек | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Значајни победи | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Канчелара започнал со велосипедизам на 13 години на стар велосипед. Потоа, започнал да го сфаќа спортот посериозно и победил на две последователни Светски јуниорски хронометарски првенства во 1998 и 1999. На 19 години станал професионалец и потпишал со екипата Мапеи-Квик Степ, каде возел како стажант.
Откако станал професионалец, Канчелара возел за четири професионални екипи. Постигнал голем успех на класиците; трипати победил на Париз-Рубе, еднаш на Милано-Санремо и трипати на Трката околу Фландрија. Канчелара ја освојувал воведната етапа на Тур де Франс пет пати и ја носел жолтата маичка 29 дена, што е најмногу за еден возач кој никогаш не го освоил Тур.[4] Неговиот успех не бил ограничен само на хронометрите и класиците, бидејќи тој ги има освоено и генералните пласмани на Тирено-Адријатико, Тур де Свис и Трката околу Оман. Во 2008 година го освоил златниот медал на поединечниот хронометар и сребрениот медал на друмската трка на Летните олимписки игри. Дополнително, Канчелара е четирикратен светски хронометриски првак.
Го открил велосипедизмот на возраст од 13 години откако се заљубил во стариот семеен велосипед, кој го пронашол во гаражата и веднаш прекинал со фудбалот за да се насочи кон велосипедизмот.[5] Дополнително, Канчелара бил одличен и во крос-кантри скијање во текот на неговата младост.[6]
Велосипедските вештини на Канчелара започнале да се покажуваат уште на рана возраст, па така тој бил одлично подготвен како хронометраш и преовладувал во швајцарскиот јуниорски велосипедизам. Иван Жирар, швајцарскиот национален јуниорски екипен тренер од 1997 до 2005, изјавил дека Канчелара бил над секој друг на хронометрите.[1] Го освоил светското јуниорско хронометарско првенство во 1998 и 1999 и на возраст од 19 години бил втор на светското хронометарско првенство за велосипедисти помлади од 23 години.[2]
По второто место на Светското хронометарско првенство за велосипедисти под 23 години, Канчелара станал професионалец со екипата Мапеи-Квик Степ,[2] која била една од најсилните екипи во светот во тоа време.[7] Канчелара возел како практикант за екипата Мапеи-Квик Степ на крајот на 2000, пред да ѝ се приклучи на екипата за сезоната 2011, како член на „Проектот Млади возачи“.[7] Првата победа на Канчелара како професионалец дошла на прологот на Трката околу Родос, каде исто така го освоил првиот вкупен генерален пласман.[8]
Во 2002, екипата Мапеи се раздвоила во два дела по мерките на UCI, „Врвна екипа“ со 25 возачи и GS-III „Групо Џовани“ (младинска група) за развој на млади таленти, каде Канчелара се приклучил заедно со други возачи, како што се Филипо Поцато, Мајкл Роџерс и Бернхард Ајзел.[9] Џорџо Сквинци, менаџерот на фирмата Мапеи, подоцна во интерју за La Gazzetta dello Sport изјавил дека ги зел Канчелара и Поцато од јуниорска категорија во неговата врвна екипа, бидејќи сакал да ја избегнат категорија под 23 години, каде допингот бил уште пораширан отколку меѓу професионалците. Сквинци исто така рекол дека Канчелара ќе биде „идниот Мигел Индуран“.[10] Во текот на неговите две сезони со Мапеи, Канчелара ги користел неговите хронометарски вештини со голем успех, победувајќи на неколку поединечни хронометри и имал вкупни единаесет победи.[8]
Откако прекинало спонзорството на Мапеи-Квик Степ на крајот на 2002, Канчелара му се придружил на Фаса Бортоло да работи како водечки човек за Алесандро Петаки во 2003.[11] Првата победа на Канчелара стигнала на Средоземната трка; ѝ помогнал на екипата да стигне до победа на последната етапа на трката, која била екипен хронометар.[12] На 6 април, Канчелара настапил на својот прв класик на Трката околу Фландрија.[13] Завршил на 73. место со над десет минути зад победникот.[13] Негов следен успех бил на краткиот пролог од 3,4 километри на Тур де Романди.[14] Канчелара постојано завршувал на добри места на трката и поради тоа го освоил бодовниот пласман.[15] Потоа ја освоил етапата четири поединечен хронометар на Трката околу Белгија со разлика од десет секунди пред второпласираниот.[16] Негова последна победа во сезоната била на прологот на Тур де Свис, каде го победил Шпанецот Оскар Переиро со разлика од само една секунда.[17]
Канчелара ја освоил првата победа во 2004 на Трката околу Катар.[18] Канчелара ја освоил четвртата етапа на трката откако нападнал во последните километри на етапата и потоа ги отспринтал возачите пред него.[18] Неговата следна победа стигнала на првата етапа на Сетмана Каталана де Сиклисме, каде победил при масовен спринт на воведната етапа.[19] Следна трка на календарот за Канчелара била Трката околу Фландрија.[20] Канчелара ја поминал целта како 42. со помалку од две минути доцнење зад победникот Штефен Веземан.[20] Следниот викенд, настапил на Париз-Рубе по вторпат.[21] Канчелара покажал добра форма на трката и бил член на групата од четворица возачи кои први поминале низ целта.[21] Изгубил во спринтот на целта и завршил како четврти.[21] Следниот успех на Канчелара стигнал на Трката околу Луксембург, каде го освоил поединечниот хронометар на четвртата етапа со четиринаесет секунди пред второпласираниот.[22] Потоа, кон крајот на јуни, го освоил националното хронометарско првенство по вторпат.[23] Следен успех на Канчелара бил на Тур де Франс.[24] Го освоил прологот околу белгискиот град Лиеж и ја облекол првата жолта маичка.[24] Канчелара го изгубил водството на втората етапа од Тор Хушовд.[25] Канчелара учествувал на хронометарот и друмската трка на Светските друмски првенства.[26][27] Канчелара добро се покажал на хронометарот и завршил како осми; доцнел над две минути во однос на победникот.[26] По четири дена настапил на друмската трка, но не успеал да ја заврши.[27]
Првата победа на Канчелара во сезоната 2005 била на Париз-Ница, каде ја освоил четвртата етапа откако го отспринтал другиот член на бегството Јан Кирсипу.[28] Следно за Канчелара била Сетмана Каталана.[29] Ја освоил последната етапа на трката, поединечен хронометар, со седум секунди пред Американецот Том Даниелсон.[29] По Сетмана Каталана, настапил на Трката околу Фландрија и завршил како 42. со над десет минути зад победникот Том Бонен.[30] Следниот викенд возел на Париз-Рубе каде завршил осми откако дупнатата гума му ги уништила сите шанси за победа на трката.[31] Следната победа за Канчелара била на Трката околу Луксембург, каде ја освоил етапата 3b, поединечен хронометар.[32] Завршил на трката со исто време како победникот Ласло Бодроги, но му било доделено второто место.[33] По Трката околу Луксембург, Канчелара го освоил националното хронометарско првенство по третпат.[23] Потоа, Канчелара возел на Тур де Франс,[34] но не победил на ниедна етапа на трката. По Тур возел на HEW Класик каде завршил на четвртото место во масовниот спринт на крајот.[35] Потоа, Канчелара настапил на друмската трка и хронометарот на Светските друмски првенства.[36][37] Канчелара завршил на третото место на хронометарот и го пропуштил сребрениот медал за дваесет стотинки од секундата.[36] Три дена подоцна ја завршил друмската трка на 123. место со над десет минути зад победникот.[37]
Екипата на Канчелара, Фаса Бортоло, се распаднала на крајот на сезоната 2005.[38] Канчелара потпишал тригодишен договор со Тим ЦСЦ во текот на Тур де Франс 2005.[38][39] Првата победа за Канчелара со новата екипа дошла на поединечниот хронометар на етапата 5 на Тирено-Адријатико.[40] Потоа, возел на Милано-Санремо, каде завршил со исто време како победникот Филипо Поцато, но 24 места зад него.[41] Една недела подоцна, Канчелара настапил на Е3 Харелбеке.[42] Се нашол во рано бегство и водел на трката пред да биде достигнат, завршувајќи на 37. место.[42] Следно за Канчелара била Трката околу Фландрија.[43] Завршил шести на трката, откако бил во водечката група во потера за победникот Том Бонен и второпласираниот Леиф Хосте.[43] Следниот викенд, Канчелара го возел последниот класик за него во сезоната, Париз-Рубе.[44] Пред Пари-Рубе 2006 изјавил дека никогаш не бил подготвен подобро[45] и со забрзувањето на калдрмата во шумата кај Аренберг, само малку пред 100 километри од целната линија, тој изнудил избор од само 17 возачи да се натпреваруваат за победа. Кога возачот на Дискавери Канал Владимир Гусев нападнал на калдрмата Ле Керфур де л’Арбр на 17 километри пред крајот, Канчелара го следел, пред да го помине Гусев во соло-бегство. Канчелара брзо направил 30 секунди предност пред другите фаворити и ги извозел последните километри како хронометар[46] Продолжил да го зголемува неговото водство во преостанатиот дел од трката[47] и завршил една и пол минута пред најблиските конкуренти. Тој станал само втор швајцарски победник на Париз-Рубе, следејќи го Хајри Сутер во 1923.
Следна победа била на поединечниот хронометар на првата етапа на Волта а Каталуња.[48] На крајот на јуни, Канчелара го освоил третото последователно национално хронометарско првенство.[23] Не бил избран од својата екипа за настап на Тур де Франс.[49] Освен победата на државното првенство во јуни, Канчелара имал малку трки во јуни и јули. Следни победа во сезоната биле на Трката околу Данска. Ја освоил втората етапа и го преземал водството на трката откако извозел сам до победа.[50] Го зголемил своето водство по победата на хронометарот на петтата етапа за осумнаесет секунди пред второпласираниот.[51] Следниот ден ја освоил трката завршувајќи ја последната етапа.[52] Покрај генералниот пласман на трката го освоил и пласманот за млад возач.[52] Подоцна во месецот, возел на Вуелта а Еспања и ѝ помогнал на својата екипа на воведниот хронометар.[53] По Вуелта, Канчелара настапил на хронометарот и друмската трка на Светските друмски првенства.[54][55] На 21 септември, Канчелара го освоил хронометарот за една минута пред Американецот Дејвид Забриски и станал светски хронометарски првак.[54] Три дена подоцна ја завршил друмската трка на 31. место.[55]
Првата половина на сезоната 2007 поминала без победи за Канчелара. Возел на Трката околу Калифорнија и бил близу етапна победа на хронометарот на петтата етапа, каде завршил на четвртото место.[56][57] Завршил на 119. место на Милано-Санремо со над шест минути задоцнување зад победникот Оскар Фреир.[58] Следната недела, Канчелара возел на Е3 Харелбеке.[59] Пропуштил да победи пред белгискиот возач Том Бонен, откако го поминал Канчелара.[59] Осум дена подоцна, Канчелара настапил на Трката околу Фландрија и завршил 53. откако неговите напади не биле успешни.[60] Последниот класик што го возел Канчелара за сезоната 2007 бил познатиот Париз-Рубе, каде завршил на 19. место.[61]
По слабиот почеток на сезоната, Канчелара започнал да постигнува успеси во јуни. Возел на Тур де Свис и го освоил воведниот хронометар, заедно со последната етапа, која иста така била хронометар.[62][63] Со победата на воведната етапа на Тур де Свис, Канчелара водел на трката неколку етапи пред да ја загуби маичката од колегата Френк Шлек по етапата четири.[62][64] Канчелара го продолжил неговиот успех на хронометрите со победата на националното хронометарско првенство.[23]
Канчелара го освоил прологот на Тур де Франс во Лондон, поразувајќи го Андреас Кледен од Астана за тринаесет секунди.[65] На втората етапа учествувал во големата несреќа во која биле вклучени триесетина возачи.[66] Ја поминал целта со повредена лева рака, но без никакви скршеници.[66] Следниот ден ја освоил третата етапа откако ја достигнал и ја поминал групата на бегалците на само 500 метри пред целта.[67] Канчелара ја носел жолтата маичка до седмата етапа, првата планинска етапа на Тур.[68]
Канчелара се вратил на Светските друмски првенства во септември со цел да ја одбрани својата хронометарска титула.[69] Ја постигнал својата цел и го освоил хронометарот за 52 секунди пред второпласираниот Ласло Бодроги.[69] Три дена подоцна, Канчелара возел на друмската трка, но не успеал да заврши.[70][71]
Канчелара победил на прологот на Трката околу Калифорнија пред олимпискиот велодромски златен медалист Бредли Вигинс во неговата прва трка од сезоната.[72] Две недели подоцна го освоил второто издание на италијанската трка Монте Паски Ероика пред Алесандро Балан.[73] Потоа, Канчелара возел на Тирено-Адријатико каде го освоил хронометарот на петтата етапа, што му дозволило да го преземе водството на трката.[74] Канчелара ја освоил трката со шеснаесет секунди предност пред второпласираниот возач.[75] Само неколку дена подоцна на класикот Милано-Санремо, Канчелара се одвоил од водечката група во последните километри и победил на трката, со тоа станувајќи само вториот швајцарски велосипедист кој успеал да победи на трката, по Ерих Мехлер во 1987.[76] На Париз-Рубе, Канчелара завршил втор откако бил отспринтан од победникот Бонен.[77]
Како подготовка за втората половина на сезоната, Канчелара возел на Трката околу Луксембург и Тур де Свис. Канчелара го освоил прологот на Трката околу Луксембург и кратко го имал водството на трката поради оваа победа.[78] По завршувањето на Трката околу Луксембург, настапил на Тур де Свис каде имал голем успех.[79] Канчелара ги освоил седмата и деветтата етапа преку напади во последните километри на секоја етапа.[79][80] Покрај двете етапни победи го освоил и бодовниот пласман.[79] Канчелара бил дел во составот на неговата екипа на Тур де Франс.[81] Канчелара се покажал како вреден член на својата екипа, помагајќи му на колегата Карлос Састре да дојде до победа на Тур.[82] Подоцна, на Канчелара му била доделена етапната победа на претпоследната етапа, откако првичниот победник, Штефан Шумахер, бил позитивен на ЕПО.[83]
На олимписката друмска трка во Пекинг, Канчелара бил во групата по потера на 5 километри пред целта, кога нападнал и успешно ја намалил разликата до водечката група на околу еден километар пред целта.[84] Потоа трката била завршена во спринтерска завршница во која победил Самуел Санчес, додека Давиде Ребелин бил втор, а Канчелара го освоил третото место за бронзениот медал.[84] Меѓутоа, подоцна се покажало дека Ребелин бил позитивен на CERA (трета генерација на еритропоетин) и неговиот медал му бил одземен.[85] Подоцна, на Канчелара му припаднало второто место, а на првично четвртопласираниот Александар Колобнев му припаднало третото место.[86] Првично возачите не ги добиле новите медали за нивните нови пласмани.[87] На 18 декември 2010, Канчелара го добил медалот на Ребелин, во церемонија одржана во неговиот роден град Итиген, Швајцарија.[87] Бронзата на Канчелара му припаднала на Колобнев.[87] Четири дена по друмската трка, Канчелара возел на хронометарот.[88] Го освоил златниот медал на трката со разлика од над триесет секунди пред Швеѓанецот Густав Ларсон.[88] По завршувањето на Олимпијадата, Канчелара одлучил да не ја брани неговата хронометарска титула на Светските првенства во Варезе поради психички замор.[89] Поради неговиот успех во сезоната 2008, Канчелара бил прогласен за швајцарските спортист на годината.[90]
Првата победа на Канчелара во сезоната 2009 дошла на прологот на Трката околу Калифорнија.[91] Ова било втора последователна победа на прологот на Трката околу Калифорнија.[91] Потоа, Канчелара се вратил на Тирено-Адријатико, но повреда ги спречила неговите напори да го повтори успехот од минатата година и да ја одбрани титулата.[92] Канчелара на ја завршил шестата етапа на трката и ја напуштил трката без ниедна освоена етапа.[93] Слабите резултати се провлекувале низ целата прва половина од сезоната, без никаков позначаен успех на класиците; не успеал да заврши на Трката околу Фландрија откако доживеал проблем со ланецот на велосипедот на трката и завршил на 49. место на крај на Париз-Рубе.[94][95]
Канчелара имал успех во јуни при настапот на Тур де Свис. Го освоил воведниот хронометар на трката и хронометарот на деветтата етапа што довело до освојување на целокупната трка.[96][97] Покрај генералниот пласман го освоил и бодовниот пласман на Тур де Свис.[97] Една недела подоцна ја освоил првата друмска трка на државното првенство откако го поминал Матијас Франк на целта.[98] Продолжил со победи во јуни, освојувајќи ја воведната етапа на Тур де Франс и првата жолта маичка на трката.[99] Потоа успешно го бранел водството до седмата етапа, кога не успеал да ја задржи предноста пред останатите.[100]
Следните победи на Канчелара дошле на Вуелта а Еспања. Го освоил воведниот хронометар и потоа го задржал водството на трката до четвртата етапа.[101][102] Канчелара кратко го повратил водството на трката по освојувањето на хронометарот на седмата етапа, но го изгубил водството на следната етапа.[103][104]
Светските друмски првенства се одржувале во неговата родна земја и тој изјавил дека би сакал победа и на двете трки.[105][106] Канчелара преовладал на хронометарската трка и ја освоил со разлика од скоро минута и половина пред второпласираниот.[106][107] Ова било трета победа на хронометарските трки на Светските првенства, со што се изедначил по број на најмногу победи со Австралиецот Мајкл Роџерс.[106] Следната цел на Канчелара била друмската трка, која се одржала по три дена.[106] Во текот на последниот круг на трката, Канчелара ја намалил разликата на водечката група во трката.[108] На подножјето на последното искачување, Кедел Еванс (Австралија) нападнал, а другите возачи не реагирале.[108] Канчелара ја поминал целта како петти.[108][109]
Фабијан Канчелара ја започнал сезоната со победа во генералниот пласман на Трката околу Оман.[110] Го преземал водството на трката по последната етапа на трката и ја освоил трката без ниедна етапна победа.[110] Кон крајот на март, Канчелара победил на Е3 Харелбеке откако се одвоил од Бонен и Хуан Антонио Флеча на околу 2 километри пред целта.[111] На 4 април настапил на познатата Трка околу Фландрија.[112] Канчелара прв нападнал на трката на Моленберг на околу 44 километри пред целта и само Бонен можел да го прати.[112] Вториот голем напад на Канчелара се случил на најстрмниот дел на Мур ван Герардсберген.[112] Нападот се покажал успешен, бидејќи Бонен отпаднал и тој самиот стигнал до победа.[112][113] Со победата на Трката околу Фландрија, станал дваесеттиот велосипедист, кој победил на трите воведни монументи во велосипедската година - Милано-Санремо, Трка околу Фландрија и Париз-Рубе.[112] По освојувањето на Трката околу Фландрија, Канчелара изјавил дека би сакал да победи на останатите два велосипедски монументи: Лиеж-Бастон-Лиеж и Џиро ди Ломбардија.[114]
Само една недела по победата на Трката околу Фландрија, Канчелара возел на Париз-Рубе.[115] Канчелара направил потег на делот Мон ен Певел на повеќе од 50 километри пред крајот и никој не можел да го следи.[115] Потоа, Канчелара возел сам до целта на велодромот во Рубе и завршил две минути пред второпласираниот Тор Хушовд.[115][116] По победата на Рубе, Канчелара одлучил да го прескокне остатокот од класиците и да вози на Трката околу Калифорнија, како дел од неговите подготовки за Тур де Франс.[117] Ја завршил трката без ниедна освоена етапа.
Следната победа на Канчелара била на Тур де Свис каде го освоил прологот, кој бил поединечен хронометар околу Лугано.[118] Канчелара бил близу етапна победа на поединечниот хронометар на деветтата етапа, но му недостигале седумнаесет секунди.[119] Потоа, Канчелара го освоил прологот на Тур де Франс.[120] Потоа го држел водството до втората етапа, кога етапниот победник Силвен Шаванел го преземал.[121] Меѓутоа, Канчелара повторно го преземал водството следниот ден и го држел до седмата етапа, кога Шаванел повторно го презел.[122][123] Подоцна на трката, Канчелара го освоил поединечниот хронометар на етапата 19 пред германскиот велосипедист Тони Мартин.[124]
Светските друмски првенства се одржале во Мелбурн и Канчелара се вратил со цел одбрана на титулата.[125] Го освоил хронометарот со над една минута пред второпласираниот и со тоа станал првиот четирикратен победник на хронометарската трка.[125] Четири дена подоцна, настапил на друмската трка и завршил на 50. место.[126][127]
Во 2010, поранешниот велосипедист Давиде Касани тврдел во видео на YouTube дека Фабијан Канчелара таа година користел моторизиран велосипед при победите на Трката околу Фландрија и Париз-Рубе.[128] Во видеото, Касани покажал обичен друмски велосипед и потоа притиснал копче и педалите започнале да се движат.[128][129] Потоа, Касани открил дека моторот можел лесно да биде сместен во цевката под седлото на велосипедот и копчето можело да биде сместено кај рачките.[129][130] Во видеото, Касани покажал клипови од Канчелара на двете трки, кога наводно го пуштал моторот додека возел и покажал значително зголемување на брзината.[129][130] Тврдењата веќе биле поткрепени со озборувања помеѓу возачите за можно користење на нов мотор (Gruber Assist), кој можел да произведе 100 вати сила.[131]
Меѓународниот велосипедистички сојуз (UCI) изјавил дека иако не истражувале ниедна екипа или возачи, би можеле да ја разгледаат потребата за нов инспекциски систем за откривање такви измами.[128] Потоа UCI изјавил дека немало случај против Канчелара откако тврдењата добиле на важност.[129] Канчелара ги отфрлил тврдењата на Касани, велејќи дека тие се „глупи“ и далеку преризични да се направат.[129][132] Тој дури и кажал во белгискиот весник Het Nieuwsblad дека „никогаш немал батерии на (неговиот) велосипед."[129]
Првата година на Канчелара во неговата нова екипа Леопард Трек, во која немал висококвалитетни помошници како во минатото, значело дека победувањето ќе биде потешко за Канчелара. Негова прва поголема трка во годината била Тирено-Адријатико, каде го освоил поединечниот хронометар на последната етапа.[133] Канчелара настапил на Милано-Санремо со надежи за освојување на трката по вторпат.[134] Бил во бегството од осум возачи кои стигнале до целта.[134] Кога групата пристигнале на целта, Канчелара бил поразен во спринтот на линијата од Австралиецот Метју Гос и Канчелара ја поминал целта како втор.[134]
Канчелара бил сметан како фаворит и главен кандидат на трите следни еднодневни трки - Е3 Харелбеке,[135] Трка околу Фландрија,[136][137] и Париз-Рубе[138] - поради неговите одлични резултати во сезоната 2010 и неговата добра форма во првата половина на сезоната 2011. Ги исполнил очекувањата и ја освоил Е3 Харелбеке, иако неколкупати му се дупнала гумата и имал неколку промени на велосипедот. Започнал соло напад на 16 километри пред целта и возел сам до целта за победа.[139] Следниот викенд, Канчелара ја започнал Трката околу Фландрија.[140] Отпочнал напад на околу 60 километри пред целта и го достигнал предводникот Силвен Шаванел; меѓутоа, Канчелара опаднал откако Шаванел не сакал да помогне со темпото и двајцата биле достигнати од групата зад нив на Мур ван Герардсберген.[137][140] На 4 километри пред целта, Канчелара нападнал двапати.[140] Неговиот прв напад бил следен од целата група, додека неговиот втор напад можел да го следи само Шаванел и Ник Нијенс.[137][140] Тројцата возеле до целта заедно, каде Нијенс победил, Шаванел бил втор, а Канчелара завршил на третото место.[137][140] Париз-Рубе бил следен на календарот за Канчелара.[141] Канчелара завршил како втор по раната несреќа, кога бил член на групата која не успеала да ги достигне водечките возачи.[141]
На први јуни, Канчелара ја започнал Трката околу Луксембург.[142] Го освоил прологот и бил првиот кој ја облекол водечката жолта маичка на трката.[142] Го држел водството до втората етапа, кога етапниот победник Линус Гердеман го презел водството од него.[143] Потоа, Канчелара возел на Тур де Свис и ја освоил воведната и завршната етапа на трката, кои обете биле поединечни хронометри.[144][145] На крајот на јуни победил на националното друмско првенство откако го отспринтал Стив Морабито за победа, која била втора друмска титула за него.[146]
Канчелара настапил на Тур де Франс во јули, но не успеал да победи на екипниот хронометар или на поединечниот хронометар.[147][148] Следна за Канчелара била Вуелта а Еспања, каде ѝ помогнал на екипата да постигне победа на екипниот хронометар на првата етапа.[149] Последните настапи во сезоната 2011 биле на друмската трка и хронометарот на Светските друмски првенства. Канчелара стигнал со надеж за победа на третата последователна победа на хронометарската трка; меѓутоа, успеал да заврши само како трет зад победникот Мартин и второпласираниот Вигинс.[150][151] Четири дена подоцна, Канчелара настапил на друмската трка.[152] Трката се завршила во спринтерска завршница во која победил Марк Кевендиш; Канчелара за малку пропуштил медал откако завршил како четврти.[152][153]
На првите трки од сезоната 2012, Канчелара покажал добра форма: тој успеал да дојде до втората победа на макадамот на Страде Бјанке и однел победа на хронометарот на Тирено-Адријатико. На крајот од првиот монумент од годината, Милано-Санремо, тој бил најсилниот возач во текот на подножјето на искачувањето Поџо, но бил отспринтан за победа од Сајмон Геранс.
Тој бил во одлична форма за белгиските пролетни класици, но падовите и механичките проблеми го држеле настрана од борбите во завршниците на Е3 Харелбеке и Гент-Вевелгем. Канчелара бил еден од фаворитите за победа на подновената Трката околу Фландрија, но се откажал од трката поради пад во зоната за храна. Добил четирикратна фрактура на десната клучна коска, која му ја уништила неговата пролетна кампања.[154][155]
Тој се вратил на натпреварувањата на 10 јуни во неговата татковина, возејќи на Тур де Свис. Канчелара изјавик дека бил нервозен пред почетокот на прологот, каде завршил на второто место, четири секунди зад победникот, возачот на Ликвигас-Канондејл Петер Саган.[156]
На Тур де Франс, Канчелара го освоил воведниот пролог во Лиеж; неговата петта таква победа на Тур.[157] По неговиот петти ден во жолтата маичка на Тур 2012, Канчелара го урнал долготрајниот рекорд на Рене Вито, како возач со најмногу жолти маички во кариерата, кој никогаш не победил на Тур.[158] На крајот ја изгубил маичката од Бредли Вигинс од Тим Скај откако задоцнил скоро 2 минути на седмата етапа, која завршила на стрмно искачување од прва категорија.[159] Се повлекол од трката по единаесеттата етапа со цел да се врати дома, каде неговата жена го родила нивното второ дете.[160]
Канчелара се вратил подготвен на олимписката друмска трка. Тој бил прв возач во масовното бегство, кога лошо ја зафатил една од последните десни кривини на 15 километри пред крајот на трката, со што паднал на неговото десно рамо. Ја завршил трката, задоцнувајќи пет минути зад победникот, Казахстанецот Александар Винокуров, но се наоѓал во очигледни болки и не можал да ја држи десната рака на велосипедот. Кога ја поминал целта заплакал и бил испратен во болница[161] каде било откриено дека сепак немал никаква фрактури.[162] Два дена по падот било објавено дека ќе настапи на олимпискиот хронометар и ќе ја брани неговата титула од Пекинг, но на крајот завршил само како седми.[163] Во август, Канчелара објавил дека става крај на сезоната 2012. Му била потребна дополнителна операција на неговата клучна коска со цел стабилизирање на коската.[164]
Канчелара ја започнал сезоната 2013 со настапи на Трката околу Катар и Трката околу Оман, но не успеал да постигне победа.[165][166] По завршувањето на овие трки, настапил на Страде Бјанке и завршил на четвртото место.[167] Потоа, Канчелара возел на Тирено-Адријатико.[168] Бил близу етапна победа на поединечниот хронометар на седмата етапа, но ја пропуштил победата за дванаесет секунди.[168] Само пет дена подоцна, Канчелара настапил на Милано-Санремо,[169] каде бил сметан како еден од фаворитите за победа на трката.[170][171] Трката била одржана во тешки временски услови, но Канчелара останал напред во групата и успеал да завршил на третото место откако изгубил во спринтот на целта.[169]
Негова прва победа во годината била на Е3 Харелбеке, по нападот на Уде Кваремонт, на 35 километри пред целта.[172] Неговата победа на Е3 Харелбеке го направила главен кандидат за победа на претстојната Трка околу Фландрија.[173] На последниот круг на Трката околу Фландрија, Канчелара нападнал на Уде Кваремонт и само Петер Саган успеал да го следи.[174] Заедно, двајцата возеле пред останатите учесници.[174] Потоа, Канчелара нападнал на околу 13 километри на ридот Патерберг.[174] Нападот на Канчелара бил успешен и возел сам до целта и ја освоил Трката околу Фландрија по вторпат.[174][175]
По Трката околу Фландрија, Канчелара возел на Шелдепрејс во Белгија.[176] Во текот на трката паднал на околу 50 километри по почетокот, но сепак ја завршил трката.[176] Следниот ден, Канчелара паднал додека возел на Париз-Рубе.[177] И покрај падот, многу сè уште го сметале Фабијан Канчелара за победа на Париз-Рубе.[178][178] На Париз-Рубе на 7 април, Канчелара бил нападнат повеќепати од неговите соперници, но успеал да ги достигне нивните напади.[179] На околу 16 километри до целта, Канчелара направил потег, кога само Сеп Ванмарке и Здењек Штибар можеле да го следат.[179][180] Штибар отпаднал откако се судрил со гледач, оставајќи ги Канчелара и Ванмарке да возат до целта.[179][180] Кога двајцата стигнале на велодромот, каде се наоѓала целта, Канчелара успеал да го отспринта Сеп Ванмарке за победа по третпат на Париз-Рубе.[179][180] По трката, Канчелара изјавил дека нема да вози на Џиро д’Италија и на Тур де Франс, додека на Вуелта а Еспања планирал да настапи како дел од неговите подготовки за Светските првенства.[181][182]
На 7 јуни 2013 било објавено дека Канчелара ќе вози на Трката околу Австрија.[183][184] Следна трка за него била Тур де Свис.[185] Канчелара завршил на 16. место на поединечниот хронометар на воведната етапа.[186] Иако не успеал да освои етапа, Канчелара му помогнал на колегата Грегори Раст во победа на шестата етапа на трката.[187][188] Четири дена по Тур де Свис, Канчелара возел и победил на хронометарот на државното првенство по осми пат во неговата кариера.[189][190] На 1 јули 2013 било објавено дека Канчелара потпишал тригодишен договор со Трек, кој стапува во сила на 1 јануари 2014.[191]
По краткиот одмор, Канчелара настапил на Трката околу Австрија на 30 јуни. Го освоил поединечниот хронометар на седмата етапа со разлика од 22 секунди пред второпласираниот,[192] пред да заврши трката следниот ден.[193] На 26 јули, Канчелара присуствувал на презентацијата на екипата за Трката околу Полска.[194] Следниот ден завршил шеснаесет минути зад етапниот победник на првата етапа на трката.[195] Бил близу етапна победа кога завршил втор на седмата етапа, хронометар од 37 километри, кога завршил 56 секунди зад победникот Бредли Вигинс.[196] Канчелара се надевал на победа на хронометарот, поради што второто место го разочарало.[197]
Канчелара започнал на Вуелта а Еспања и ѝ помогнал на својата екипа за освојување на второто место на воведниот екипен хронометар на трката.[198] Го освоил поединечниот хронометар на етапата 11 со разлика од 37 секунди пред светскиот првак Тони Мартин.[199] Потоа, Канчелара возел како поддршка на екипниот предводник Крис Хорнер до седумнаесеттата етапа, кога ја напуштил трката со цел да се насочи на Светските првенства.[200] Канчелара бил кандидат за златен медал на обете трки, хронометарот и друмската трка на Светското друмско првенство UCI.[201][202] На 25 септември, Канчелара завршил на хронометарот, 48 секунди зад победникот Тони Мартин, на третото место, освојувајќи бронзен медал.[203] Четири дена подоцна, Канчелара настапил на друмската трка.[204] Во поголемиот дел од трката, Канчелара останал близу челото на трката.[204] Меѓутоа отпаднал на последното искачување на трката и успеал да дојде до десеттото место.[204] Кон крајот на декември, генералниот менаџер на РадиоШек-Леопард Лука Гверчилена изјавил дека Фабијан Канчелара ќе се обиде да го урне часовниот рекорд во текот на сезоната 2014.[205]
Фабијан Канчелара ја започнал сезоната 2014 со настап на првото издание на трката Дубаи Тур.[206] Првата етапа на трката бил краток поединечен хронометар, на кој Канчелара бил 25 секунди послаб од етапниот победник Тејлор Фини.[207] Канчелара успеал да го задржи петтото место во генералниот пласман до крајот на трката пред Бурџ Халифа во Дубаи.[208] Потоа, Канчелара настапил на Трката околу Катар,[209] каде негов најдобар резултат бил четврто место на третата етапа на трката, поединечен хронометар.[210] Ја завршил трката на 67. место во генералниот пласман.[211] На 18 февруари, Канчелара ја започнал Трката околу Оман.[212] Пет дена подоцна ја завршил трката на 31. место.[213] Потоа, Канчелара настапил на Страде Бјанке,[214] каде завршил на шестото место зад победникот Михал Квјатковски.[215] Следна трка била Тирено-Адријатико, каде Канчелара покажал одредена форма на последната етапа, поединечен хронометар, каде завршил на второто место.[216]
Следна трка за Канчелара била Милано-Санремо, кој се одржал на 23 март.[217][218] Еднодневната трка завршила со масовен спринт по 294 километри.[217][218] Норвежанецот Александер Кристоф го освоил масовниот спринт на трката, додека Канчелара завршил на второто место.[217][218] Пет дена подоцна, настапил на Е3 Харелбеке каде завршил на деветтото место откако бил попречен од падот пред него и морал да менува гума.[219][220] Два дена подоцна возел на Гент-Вевелгем.[221] Канчелара на трката бил фаворит, но неговата цел за победа на трката била уништена на масовниот спринт, каде завршил на 28. место.[222][223]
Една недела по Гент-Вевелгем, Канчелара возел на Трката околу Фландрија.[224][225] На претпоследното искачување, Канчелара нападнал и само Сеп Ванмарке можел да го следи неговиот напад.[224][225] Двоецот ја извозел до крај патеката и ги достигнал претходните бегалци и група од четворица стигнала на целта заедно.[224][225] Канчелара ги отспринтал тројцата возачи за трета победа на Трката околу Фландрија.[224][225] Три дена подоцна, Канчелара возел на Шелдепрејс.[226] Четири дена по Шелдепрејс, Канчелара возел на Париз-Рубе.[225][227] Се одвоил на Карфур де л’Арбр, но со себе повлекол уште возачи.[225][227] Групата стигнала на целта дваесет секунди по победникот, каде Канчелара успеал да стигне до третото место.[225][227]
Во септември, Канчелара објавил дека нема да настапи на хронометарот на Светското првенство во друмски велосипедизам, зачувувајќи ја неговата енергија за друмската трка на истото првенство, бидејќи профилот на трката подобро му одговарала.[228] Се повлекол од Вуелта а Еспања пред осумнаесетта етапа за подобро да се подготви за оваа трка.[229]
Сезоната 2015 на Канчелара започнала добро со победа на втората етапа на Трката околу Оман. Ја отспринтал водечката група од околу десет возачи и стигнал до победата.[230] На италијанската трка Тирено-Адријатико имал добар пролог, освојувајќи го второто место зад Адријано Малори за само една секунда. Подоцна, го освоил завршниот хронометар на трката.[231] На Милано-Санремо, Канчелара бил дел од водечката група и спринтал до седмото место. На крајот на март, Канчелара доживеал лош пад на Е3 Харелбеке, здобивајќи се со две мали фрактури, со што ја довел во опасност сезоната на класиците.[232] Се вратил на Трката на Фјордовите на крајот на мај без да забележи особен резултат. На домашна почна на Тур де Свис, успеал да дојде до второ место на воведниот пролог[233] и трето место на поединечниот хронометар на последната етапа.[234]
На Тур де Франс, Канчелара завршил трет на поединечниот хронометар на првата етапа.[235] На втората етапа ја добил жолтата маичка благодарение на третото место, што му донело четири бонус секунди.[236] Бил вклучен во масовен пад на третата етапа и полека ја завршил трката. По посетата во болница било откриено дека имал две фрактури и морал да ја напушти трката.[237]
Се вратил на трките на Вуелта а Еспања, со цел да ја врати својата форма за светското првенство. Стомачен вирус го натерал да ја напушти трката на третата етапа, исфрлајќи го од натпреварување за Светското друмско првенство.[238] На 11 ноември 2015 година, имајќи сезона со сериозни повреди и болести, Канчелара објавил дека ќе се повлече на крајот на сезоната 2016.[239]
На последната сезона како професионалец, започнал со победа на Трофео Сера де Трамунтана на крајот на јануари.[240] Две недели подоцна, го освоил хронометарот на Волта ао Алгарве, пред Тони Мартин.[241] На почетокот на март ја освоил третата сезона во сезоната на Страде Бјанке - негова трета победа на трката,[242] заработувајќи си сектор кој ќе биде именуван во негова чест.[243] Ја освоил завршната етапа на Тирено-Адријатико, негова шеста етапна хронометарска победа на Тирено, пред да настапи на Милано-Санремо.[244]
На Летните олимписки игри во Рио де Жанеиро, Фабијан Канчелара го освоил својот трет олимписки медал, победувајќи на хронометарот, пред Том Димулен и Крис Фрум.[245]
Фабијан Канчелара ја имал својата последна професионална друмска трка на 22 октомври 2016 година, возејќи на Јапонскиот куп.[246]
Фабијан Канчелара е роден во италијанско семејство, кое живеело во Волен кај Берн, Швајцарија.[6] Канчелара пораснал со скијање пред да го прифати велосипедизмот како негов главен спорт.[6] Канчелара течно говори англиски, италијански, француски и германски.[6] Се венчал со неговата сопруга Стефани во 2006.[7] Подоцна истата година станал татко, откако Стефани родила мало девојче,[7] која го добила името Џулијана.[247] Нивната втора ќерка, Елина, се родила на 13 јули 2012[248] Живеат во Берн, Швајцарија.[7] Канчелара течно говори англиски, италијански, француски и германски јазик.[6]
Оваа табела ги покажува резултатите на Фабијан Канчелара на петте велосипедските монументи.
Година | Милано-Санремо | Трка околу Фландрија | Париз-Рубе | Лиеж-Бастон-Лиеж | Џиро ди Ломбардија |
---|---|---|---|---|---|
2003 | — | 73. | — | — | — |
2004 | — | 42. | 4. | — | — |
2005 | — | 62. | 8. | — | — |
2006 | 25. | 6. | Победник | — | — |
2007 | 110. | 53. | 19. | — | — |
2008 | Победник | 23. | 2. | — | — |
2009 | — | — | 49. | — | — |
2010 | 17. | Победник | Победник | — | — |
2011 | 2. | 3. | 2. | — | — |
2012 | 2. | СО | — | — | — |
2013 | 3. | Победник | Победник | — | — |
2014 | 2. | Победник | 3. | — | — |
2015 | 7. | — | — | — | — |
2016 | 31. | 2. | 40. | — | — |
СО = се откажал
— = не настапил
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.