O Pontevedra Club de Fútbol é un club de fútbol da cidade de Pontevedra. Foi fundado en 1941 e milita na Segunda División RFEF.
Pontevedra | |||
---|---|---|---|
Nome | Pontevedra Club de Fútbol, S.A.D. | ||
Alcume(s) | Pontevedriña Ponte Granates | ||
Fundación | 16 de outubro de 1941 (83 anos) | ||
Estadio | Pasarón, Pontevedra, Galicia | ||
Inauguración | 1965 | ||
Capacidade | 12.000 | ||
Presidente | Lupe Murillo | ||
Adestrador | Yago Iglesias | ||
Liga | 2ª RFEF – Grupo 1 | ||
2023/24 | 2º | ||
Vestimenta | Joma | ||
Patrocinador | Deputación de Pontevedra | ||
Na rede | |||
http://www.pontevedracf.com | |||
| |||
A etapa de maior éxito do club foron as 6 tempadas que o equipo xogou en Primeira División entre 1963 e 1970. Actualmente ocupa o 45º posto na clasificación histórica de Primeira. Durante estas tempadas acadou un 7º posto na tempada 1965/66 e chegou a xogar 5 tempadas consecutivas na categoría. Tamén xogou 9 tempadas en Segunda, 35 en Segunda B e 29 en Terceira.
Mantén historicamente unha gran rivalidade co Celta de Vigo, equipo da cidade veciña.
Historia
Orixes
En 1905 fundouse o Pontevedra Sporting Club. Inicialmente xogaba na Xunqueira e adestraba na praza de touros, e posteriormente trasladouse a Campolongo. Neste equipo comezou Luis Otero. Co tempo fundouse o Club Deportivo Pontevedra, no que xogou Pasarín. Os dous equipos, que compartían campo, uníronse en 1918 co nome de Pontevedra Athletic Club, mudándose ao campo de Pasarón. Catro anos despois trasladáronse a un novo campo a carón do Hospital Provincial. En 1922 fundouse o Eiriña CF, campión de Galicia de afeccionados en 1933 e 1934, e campión da Copa Galicia de 1936. O seu uniforme era camisola amarela e negra e e pantalón negro. Na década de 1920 fundouse tamén o Alfonso XIII FC.
Trala guerra civil retomáronse as actividades deportivas. O Pontevedra Club de Fútbol fundouse o 16 de outubro de 1941 trala unión dos dous clubs máis importantes daquela época da cidade, o Eiriña e o Alfonso CF[1]. O seu primeiro presidente foi Fernando Ponte Conde. O primeiro partido foi un amigábel contra Celta de Vigo o 28 de decembro de 1941, no campo de Pasarón, que rematou con empate a tres goles. Polo Pontevedra xogaron Domínguez, Ruibal, Hermida, Calviño, Quico II, Ernesto, Pinocho, Foro, Corbacho, Besada (que marcou o primeiro gol) e Iglesias.
Competicións oficiais
O Pontevedra solicitou participar no Campionato Galego de Afeccionados. Debutou o 22 de febreiro de 1942 contra o Santiago de Compostela, perdendo por 1 a 0. O primeiro partido oficial en Pasarón tivo lugar o 1 de marzo contra o Celta B, con empate a 1. Logo de 6 partidos, o equipo granate proclámase campión do grupo sur, disputando a final contra o Galicia de Ferrol. Os pontevedreses gañaron o campionato tras vencer 3-0 en Pasarón e perder 2-1 no Inferniño. Esta vitoria deulle a posibilidade de disputar o Campionato de España de Afeccionados, perdendo en cuartos de final contra o Mediodía de Madrid.
Comezou a tempada 1942-43 na Serie A Rexional, e proclamouse de novo campión galego de afeccionados, doutra volta contra o Galicia de Ferrol. No campionato de España foi eliminado contra o Sama de Langreo.
En 1943 o equipo comezou en terceira división, e malia que quedou campión varios anos (1947 e 1948) e xogou a promoción de ascenso en varias ocasións, mantívose nesta categoría até 1957, cando descendeu á categoría rexional. Ao ano seguinte ascendeu tras quedar campión, e na tempada 1959-60, con Cuqui Bienzobas no banco, o equipo acadou o ascenso a Segunda División, tras unha promoción contra o Burgos CF e logo dun partido de desempate en León, con gol de Guillermo na prórroga.[2]
En 1961 produciuse o debut na Copa do Xeneralísmo, perdendo na primeira eliminatoria contra o Castellón. En 1963 o equipo adestrado por Rafa Yunta resultou campión da segunda división, acadando o ascenso á máxima categoría.
O debut do equipo na Primeira división foi na tempada 1963-64. A época dourada na primeira división é coñecida como a do Hai Que Roelo, debido á dificultade que tiñan os equipos rivais para gañar ós granates no campo de Pasarón.
Despois do descenso da primeira división iníciase unha etapa irregular, na que chega a descender a terceira. Na tempada 1983-84 leva por primeira vez publicidade nas camisolas, estando patrocinado pola Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra. Na tempada 1984-85 quedou subcampión da Copa da Liga de España de Segunda División B, perdendo na final contra o Sestao SC. O 5 de xuño de 1985 foi elixido presidente Luís Emilio Batallán.
Tras moitos anos en segunda B, acadou o ascenso a segunda na tempada 2003-04, adestrado por José Aurelio Gay, se ben non foi quen de manter a categoría.
O 23 de xaneiro de 2007 o club conseguiu culminar con éxito o proceso de transformación voluntaria en Sociedade Anónima Deportiva, en boa parte pola mediación do seu presidente, Nino Mirón, que se fixo co 52 % das accións do club no último momento. Nese mesmo ano gañou a Copa Federación tras impoñerse na final ao Mallorca B.
Na tempada 2010–11 sufriu unha fonda crise económica. Trala destitución a mediados de outubro de Ángel Viadero, Fernando Castro Santos ofreceuse para adestrar o equipo de balde. En decembro, os xogadores ameazaron á directiva con ir á folga logo de catro meses sen cobraren.[3] O 5 de xaneiro de 2011 mudou a xunta directiva, quedando como presidente do club o empresario Mauricio Rodríguez Boullosa.[4] O 5 de maio materializou o descenso matemático a Terceira División tras unha tempada moi irregular, a falta dun partido.
Na tempada 2011–12 de Terceira División acabou no cuarto posto, clasificándose para xogar a fase de ascenso a Segunda División B. Con todo, foi eliminado polo Espanyol B na primeira rolda e non conseguiu subir de categoría. Na tempada seguinte non conseguiu clasificarse para a fase de ascenso, ao rematar na 5ª posición. O 26 de xuño de 2013 Mauricio Rodríguez deixou a presidencia, ocupándoa José Manuel Fernández en funcións. O 7 de xullo de 2014 pasou a ser presidenta do equipo a empresaria Lupe Murillo[5].
En abril de 2018 gañaron a súa segunda Copa Federación tras vencer na final ao Ontinyent Club de Futbol[6]
Trofeos de verán
Desde 1959 o equipo organiza o Trofeo Luis Otero, lembrando ao futbolista pontevedrés Luis Otero Sánchez, que chegou a ser olímpico en Anveres en 1920, e disputa dende 1967 o Trofeo Cidade de Pontevedra, organizado polo concello.
En 1984 instaurouse o Trofeo Deputación, que non tivo continuidade e entre 1993 e 2004 xogou o Trofeo Memorial Héctor Rial, en homenaxe ao histórico adestrador do club, Héctor Rial.
Escudo
O escudo oficial do club consiste nunha fusión do escudo da cidade, unha ponte ameada, e un balón. Entre estes dous elementos atópase unha banda coa palabra "Pontevedra" inscrita nela, mentres que no interior do balón pódense ler as letras C e F.
Uniforme
O uniforme histórico do Pontevedra CF é camiseta granate, pantalón azul e medias granates. Inicialmente o pantalón era branco, mudándose polo azul en 1956 por problemas de lavandería. Tamén houbo outras variacións ao longo da historia, como o uso de medias azuis ou ata dunha camiseta a raias azuis e granates.
Os uniformes para a tempada 2010/11 son:
- Uniforme titular: Camiseta granate con detalles dourados, pantalón azul e medias granates.
- Uniforme alternativo: Camiseta gris con detalles dourados, pantalón gris e medias azuis.
Actualmente, a súa marca é Bemiser e o seu patrocinador é Deputación de Pontevedra.
Himno
O himno do Pontevedra CF está na súa maior parte en lingua castelá, se ben inclúe como retrouso unha cantiga popular galega[7]:
- Pontevedra boa vila,
- dá de beber a quen pasa
- a fonte na Ferrería
- San Bartolomé na praza.
Mascota
A mascota actual é Roelio, unha especie de óso andante vestido co uniforme titular do equipo. Esta mascota é unha homenaxe ó alcume do equipo na época en que estaba en primeira división, o Hai que Roelo.
Estadio
- Artigo principal: Estadio Municipal de Pasarón.
O Pontevedra xoga os seus partidos no Estadio Municipal de Pasarón, que foi inaugurado en 1965. As súas medidas son 105 x 66 metros. Albergaba a 16.500 persoas, e logo dun proceso de reformas que acabaron en maio de 2010, caben 12.000. O estadio xa fóra reformado en 1982 co gallo da Copa do Mundo.
Datos do club
- Tempadas en 1ª: 6
- Tempadas en 2ª: 9
- Tempadas en 2ªB: 37
- Tempadas en 3ª: 26
- Mellor posto na liga: 7º (1ª división tempada 1965-66)
- Clasificación histórica de Primeira (segundo a LFP): 45º
Datos do club en Primeira división
- Debut en liga: 1963-64
- Primeiro partido en liga: Pontevedra 1-1 Zaragoza (15 de setembro de 1963)
- Primeira vitoria en liga: Pontevedra 4-1 Oviedo (13 de outubro de 1963)
- Partidos xogados: 180
- Gañados: 53
- Empatados: 44
- Perdidos: 83
- Goles a favor: 165
- Goles en contra: 221
- Puntos: 150
- Mellor posto: 7º (tempada 1965-66)
- Peor posto: 16º (tempada 1969-70)
Historial
|
|
|
Xogadores históricos
|
|
Máximos goleadores por tempada | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempada | Xogador | P.Xogados | P.Titular | Minutos | Goles | Cos mesmos goles |
1945–46 | Español | 23 | 23 | 2.070 | 23 | |
1946–47 | Español | 29 | 29 | 2.610 | 20 | |
1947–48 | Español | 23 | 23 | 2.070 | 22 | |
1948–49 | Larrosa | 16 | 16 | 1.440 | 12 | |
1949–50 | Del Castillo | 23 | 23 | 2.070 | 23 | |
1950–51 | Del Castillo | 26 | 26 | 2.340 | 21 | |
1951–52 | Del Castillo | 26 | 26 | 2.340 | 16 | |
1952–53 | Foro | 20 | 20 | 1.800 | 10 | |
1953–54 | Balea I | 29 | 29 | 2.610 | 13 | |
1954–55 | Foro | 26 | 26 | 2.340 | 18 | |
1955–56 | Tilve | 36 | 36 | 3.240 | 19 | |
1956–57 | Fidel | 29 | 29 | 2.610 | 15 | |
1957–58 | Tis | 8 | 8 | 720 | 6 | |
1958–59 | Carballinés | 26 | 26 | 2.340 | 17 | |
1959–60 | Fidel | 29 | 29 | 2.610 | 22 | |
1960–61 | Ribada | 26 | 26 | 2.340 | 9 | |
1961–62 | Vallejo | 34 | 34 | 3.060 | 18 | |
1962–63 | Ceresuela | 32 | 32 | 2.880 | 13 | |
1963–64 | José Jorge | 32 | 32 | 2.880 | 9 | |
1964–65 | Neme | 35 | 35 | 3.150 | 20 | |
1965–66 | Neme | 29 | 29 | 2.610 | 14 | |
1966–67 | José Jorge | 24 | 24 | 2.160 | 9 | |
1967–68 | Julián Roldán | 25 | 25 | 2.250 | 15 | |
1968–69 | Julián Roldán | 25 | 25 | 2.250 | 5 | |
1969–70 | Julián Roldán | 27 | 27 | 2.358 | 9 | |
1970–71 | José Carballeda | 37 | 37 | 3.150 | 8 | |
1971–72 | Pataco | 35 | 35 | 3.077 | 13 | |
1972–73 | Vavá | 35 | 32 | 2.898 | 12 | |
1973–74 | Vavá | 42 | 42 | 3.690 | 21 | |
1974–75 | Vavá | 42 | 40 | 3.621 | 16 | |
1975–76 | Vavá | 37 | 37 | 3.305 | 18 | |
1976–77 | José Domínguez | 28 | 17 | 1.526 | 8 | Francisco Plaza |
1977–78 | Rivas | 27 | 16 | 1.796 | 8 | Francisco Plaza José Emilio |
1978–79 | Francisco Plaza | 35 | 33 | 2.887 | 12 | |
1979–80 | José Emilio | 39 | 38 | 3.372 | 10 | Sasiain |
1980–81 | Juan | 33 | 33 | 2.896 | 3 | Cabello Salvador Pedro Iglesias Bea Sasiain |
1981–82 | ||||||
1982–83 | ||||||
1983–84 | ||||||
1984–85 | Rivas | 35 | 37 | 2.659 | 11 | |
1985–86 | Miguel Soro | 33 | 30 | 2.705 | 13 | |
1986–87 | Fernando Núñez | 39 | 39 | 3.510 | 8 | |
1987–88 | Miguel Soro | 26 | 16 | 1.659 | 10 | Julio Pejenaute |
1988–89 | Julio Pejenaute | 28 | 22 | 1.949 | 11 | |
1989–90 | Miguel Villaverde | 35 | 35 | 3.150 | 7 | Carlos Santiago |
1990–91 | Herrera | 38 | 29 | 2.600 | 7 | |
1991–92 | Miguel Soro | 36 | 33 | 2.945 | 13 | |
1992–93 | Pablo Couto | 36 | 33 | 2.875 | 10 | |
1993–94 | Pablo Couto | 37 | 35 | 3.084 | 14 | |
1994–95 | Pablo Couto | 22 | 16 | 1.421 | 9 | |
1995–96 | Carlos Padín | 34 | 27 | 2.337 | 8 | |
1996–97 | Pazolo | 29 | 28 | 2.184 | 12 | |
1997–98 | Pablo Couto | 33 | 24 | 2.190 | 14 | |
1998–99 | Changui | 28 | 24 | 2.194 | 21 | |
1999–00 | Pablo Couto | 35 | 28 | 2.619 | 11 | |
2000–01 | Cabarcos | 20 | 17 | 1.493 | 8 | |
2001–02 | Andrés Curiel | 37 | 24 | 2.411 | 10 | |
2002–03 | Javier Rodríguez | 46 | 42 | 3.522 | 24 | |
2003–04 | Javier Rodríguez | 44 | 39 | 3.436 | 23 | |
2004–05 | Javier Rodríguez | 44 | 42 | 3.777 | 17 | |
2005–06 | Yuri | 40 | 39 | 3.446 | 23 | |
2006–07 | Yuri | 40 | 39 | 3.453 | 24 | |
2007–08 | Igor de Souza | 38 | 35 | 2.970 | 19 | |
2008–09 | Charles | 26 | 21 | 1.887 | 9 | Yuri |
2009–10 | Charles | 38 | 37 | 3.277 | 15 | |
2010–11 | Daniel Pendín | 30 | 28 | 2.429 | 8 | |
2011–12 | Manu Barreiro | 35 | 34 | 3.030 | 13 | |
2012–13 | Santi Domínguez | 33 | 28 | 2.375 | 14 | |
2013–14 | Pablo Carnero | 37 | 36 | 3.250 | 18 | |
2014–15 | Pablo Carnero | 37 | 33 | 2947 | 20 | |
2015–16 | Borjas Martín | 36 | 36 | 3.151 | 12 | |
2016–17 | Mario Barco | 25 | 21 | 1.876 | 12 | |
2017–18 | David Añón | 34 | 27 | 2.450 | 12 | |
2018–19 | Javi Pazos | 35 | 8 | 1.891 | 8 | Mikel Arruabarrena |
2019–20 | Rufo | 7 | 6 | 570 | 6 | Álvaro Bustos |
2020–21 | Rufo | 27 | 26 | 2.359 | 9 | |
2021–22 | Charles | 31 | 26 | 2.375 | 19 | |
2022–23 | Brais Abelenda | 32 | 30 | 2.488 | 10 | |
2023–24 | Rufo | 37 | 22 | 2.122 | 17 |
Corpo técnico
Actual
- Adestrador: Yago Iglesias
- Delegado: Julio Doval
Adestradores
- Categoría principal: Adestradores do Pontevedra CF.
|
|
|
|
Directiva
- Presidenta: Lupe Murillo
- Secretario do consello: José Pablo Galván
Presidentes ao longo da historia
|
|
|
Palmarés
Torneos nacionais
- Copa Galicia (1): 1964/65.
- Campionato Galego de Afeccionados (2): 1941/42, 1942/43.
- Fase Autonómica Galega da Copa RFEF (1): 2000/01.
Torneos estatais
- Segunda División (2): 1962–63, 1964–65.
- Segunda División B / Segunda RFEF (3): 2003–04, 2006–07, 2021–22.
- Terceira División (8): 1946–47, 1947–48, 1959–60, 1975–76, 1981–82, 1982–83, 1983–84, 2014–15.
- Copa RFEF (2): 2007, 2018.
- Subcampión da Segunda División B (2): 2005–06, 2007–08.
- Subcampión da Terceira División (1): 1954–55.
- Subcampión da Copa da Liga de Segunda B (1): 1984-85.
Outros premios
- Trofeo Luis Otero (23): 1966, 1968, 1972, 1974, 1975, 1977, 1979, 1980, 1981, 1984, 1989, 1991, 1992, 1994, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2006, 2015, 2018, 2019.
- Trofeo Memorial Héctor Rial (4): 1995, 1996, 2001, 2002
- Trofeo Amberes (1): 1966.
- Trofeo Emma Cuervo (1): 1970.
Filial
- Artigo principal: Pontevedra B.
O Pontevedra Club de Fútbol B é o equipo filial do Pontevedra. Fundouse en 1965 e actualmente xoga na Terceira División RFEF.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.