اعتراضات دی ۱۳۹۶ ایران
اعتراضات سراسری در شهرهای مختلف ایران در دی ماه ۱۳۹۶ که از خراسان آغاز شد. / From Wikipedia, the free encyclopedia
اعتراضات دی ۱۳۹۶ ایران مجموعهای از اعتراضات رهبرینشدهٔ مردمی و ضدحکومتی در سراسر ایران بود[57][58] که از ۷ دی ۱۳۹۶ از مشهد و شهرهای بزرگ استان خراسان آغاز شد. فراخوان شرکت در این تظاهرات که در آغاز «نه به گرانی» (پویش اعتراضات و تجمع مردمی) و اعتراض به سیاستهای دولت حسن روحانی نامیده شد، در شبکههای اجتماعی انجام گرفت.[59][60] ابتدا با خواستهایی اقتصادی، علیه فساد جاری در دولت ایران و میزان بالای بیکاری بود؛ اما با فراخوانهای بیشتر، دامنهٔ همگانی آن فراتر از مشکلات اقتصادی رفت و مخالفتها با نظام سیاسی ایران بهویژه علیه ولایت فقیه و مقامدار آن، علی خامنهای را نیز دربر گرفت.[61][62][63][64][65]
«تنفر» از جمهوری اسلامی ایران در میان معترضان، یکی از عوامل اصلی این اعتراضات در نظر گرفته شده و اقدامات و شعارهای ساختارشکن و تخریبگر، نشان از وجود «تنفر» دارد.[66][67] «نداشتن مطالبه مشخص»، «شروع حرکت از پیرامون به مرکز» از دیگر خصلتهای این اعتراضات است.[66][67] از دیگر ویژگیهای مهم این اعتراضات این است که برخلاف سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۸۸، اصلاحطلبان پشت آن نبودند.[66][67] گستردگی و پراکندگی در کشور و ماهیت ضدحکومتی، از ویژگیهای آن هستند.[68] این حرکت مداوم برخلاف انقلاب ۱۳۵۷ کاملاً مبری از ایده دینی بود.[69]
این تظاهرات بیبهره از ساختار رهبری بود[57] و نیرویی متوازنکننده که بتواند نقش واسطه را میان معترضان و حکومت بازی کند وجود نداشته است.[70] بنابراین معترضان در وسط خیابان تصمیم میگرفتند که چه شعاری بدهند و تا کجا پیشروی کنند.[70] بعضی از دیدگاهها بیان کردند که دغدغههای اصلی تظاهرکنندگان مشکلات روزمرهٔ اقتصادی است اما بنظر میرسد از نظر برخی تظاهرکنندگان کوچکترین مسائل هم در چارچوب تنگ سیاسی نظام حاکم قابل حل نیستند.[70]
غلامحسین محسنی اژهای، سخنگوی قوه قضائیه، تعداد کشتهشدگان اعتراضات را ۲۵ تن اعلام کرد و نیز از مرگ دو زندانی در زندانهای اوین و اراک خبر داد.[71] اما جواد کریمی قدوسی، عضو کمیسیون امنیت ملی در مجلس، بعدها در یک سخنرانی تعداد کشتهشدگان را ۵۴ نفر اعلام کرد.[72] عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور، بر اساس گزارشی که از سوی شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تهیه شده و با استناد به گزارشهای دستگاههای اطلاعاتی، امنیتی و انتظامی، عوامل نارضایتیها را داخلی و بدون هیچگونه دخالت از خارج کشور عنوان کرد و گفت «یک جرقه کافی است تا اعتراضات شعلهور شود.» رحمانی فضلی تعداد بازداشتشدگان را بیش از ۵ هزار نفر خواند و گفت تظاهرات به سرعت در روزهای ابتدایی به ۱۰۰ شهر رسید و در ۴۲ شهر هم درگیری اتفاق افتاد.[73][74] طی این تظاهرات گسترده ۶۰ دفتر امام جمعه در سراسر کشور تخریب و به آتش کشیده شد.[75] علی ربیعی در مصاحبهای گفت: «ناآرامیهای دیماه ۱۶۰ شهر را دربر گرفت.»[76]