Mariupolgo setioa
From Wikipedia, the free encyclopedia
Mariupolgo setioa Errusiaren eta Ukrainaren arteko borroka militar bat izan zen, 2022ko otsailaren 24an hasi zena, Errusiak Ukraina inbaditu zuenean, Ekialdeko Ukrainako erasoaldiaren zati gisa. Mariupol hiria Donetsk Oblastean dago kokaturik, Ukrainan –Donetskeko Herri Errepublikak beretzat aldarrikatzen du, halere–. Errusiako Indarrek hiria erabat setiatu zuten martxoaren 2an, gradualki hiriaren kontrola bereganatu ostean.[1] Ekainaren 20an, ukrainar indarrak Azovstal Siderurgian zeudenak, konplexu industriala dena, beraien armak errusiaren esku utzi zituzten Ukraniako Jaurlaritzak hala aginduta.[60][61][62]
| Mariupolgo setioa | |||
|---|---|---|---|
| Ukrainako inbasioa (2022) | |||
.jpg) | |||
| Data | 2022ko otsailak 24 – maiatzak 16 | ||
| Lekua | Mariupol, Donetsk Oblasta (Ukraina) | ||
| Koordenatuak | 47°07′50″N 37°33′50″E | ||
| Egoera | Errusiak irabazi
| ||
| Gudulariak | |||
| |||
| Buruzagiak | |||
| |||
| Indarra | |||
| |||
| Galerak | |||
| |||
 Ukrainaren arabera:6,000–>21,000 zibil hil[56][57] 20,000–30,000 zibil ukrainar Errusiara deserritu[58][59] | |||
.svg){kind=small}
.jpg){kind=small}
Gurutze Gorriak "apokaliptikotzat" jo du setio-egoera hau; Ukrainako agintariek, hirian krisi humanitario larria eragitea leporatu diote Errusiari,[63][64] hiriko alkateak, 2022ko apirilaren 12ra arte, 21,000 zibil baino gehiago hil zirela adierazi zuenean.[57] Ukrainako funtzionarioek ere hiria, gutxienez, %95 batetan suntsiturik dagoela adierazi zuten, maila handi batean, Errusiaren bonbardaketen ondorioz.[4]
Setioa maiatzaren 16an amaitu zen, Mendebaldeko hedabideek Azovstal Siderurgiako gainerako soldadu ukrainarren "ebakuazioa" deitu zutenaren ostean; Errusiako Defentsa Ministerioak, bestalde, ukrainarrak "errenditu" zirela adierazi zuen.[65][66][67]
Mariupol hiria Errusiako indarren hiri estrategiko eta objektibo garrantzitsutzat jotzen da. Mariupol Ukrainak kontrolatzen duen Donetsk Oblasteko zatiko hiririk handiena da;[68][oh 12] hala, Mariupol industria-gune garrantzitsua da, bai eta Azov itsasoko hiririk handiena ere.[69]
Ukrainako ekonomiarentzat ezinbestekoa da Azov itsasoaren mendebaldeko ertzean duen hiriko portua kontrolatzea. Errusiarentzat, Krimearanzko lurretiko bidea errazten du, Errusiaren itsas-trafikoa igarotzea ahalbidetzeaz gain.[70] Hiria bereganatzeak, gainera, Azov Itsasoaren erabateko kontrola emango lioke Errusiari.[71]
2014ko maiatzean, Donbasseko Gerraren testuinguruan, Donetskeko Herri Errepublikako (DHE) indarrek eta Errusiaren-aldekoek hiria eraso eta Ukrainako indarrak erretiratzera behartu zituzten, Mariupolgo gudu modura ezagutzen den liskarrean.[72] Hala ere, hurrengo hilabetean, Ukrainako indarrek hiria birkonkistatu zuten kontraerasoaldi batean. Hilabete batzuk beranduago, 2014ko irailean, DHEk berriro ere saiatu zen hiria bereganatzen, bigarren porrot bat jasoz.[73] Urrian, garaian DHEko Lehen Ministro zen Aleksandr Zakhartxenko-k hiria berreskuratuko zuela zin egin zuen.[74] Orduan, 2015eko urtarrilean, misilek modu bereizigabean bonbardatu zuten Mariupol. Etorkizuneko Mariupolen hirugarren erasoaldi baten beldurrez, otsailean, ukrainar indarrek, ezusteko eraso bat egin zuten Mariupoletik 11 kilometrora, ekialdera, dagoen Shyrokyne hirian, indar separatistak hiri-mugetatik kanporatzeko eta DHEaren lurraldetik urrun dagoen buffer-gune bat sortzeko helburuarekin.[75][76] Azkenean, indar separatistek, lau hilabete geroago, Shyrokynetik alde egin zuten.[77] Hiriaren kontrolarengatiko gatazka izoztu egin zen 2015ean, Minsk II su-eten akordioa sinatu zenean.[78]
Mariupol konkistatzeko talderik erabakigarrienetako bat Azov Batailoia izan zen, Ukrainako boluntario neonazien milizia bat.[79] 2014ko irailean, Azov Batailoia Ukrainako Guardia Nazionalean sartu zen, eta Mariupolen ezarri zuen bere kuartel nagusia.[80] Vladimir Putinek gerrarako ezarritako helburuetako bat Ukrainaren "desnazifikazioa" denez, Mariupol Errusiako indarren helburu ideologiko garrantzitsua da.[81][82]
Setioaren aurretik, 100,000 bat egoiliarrek Mariupoletik alde egin zuten, hiriko alkateordearen arabera.[83] Egun, informazio ezberdinen arabera, Ukrainako Lurreko Indarrek, Ukrainako Itsas Infanteriak, Ukrainako Lurralde Defentsako Indarrek –bereziki azken honen parte den Azov Batailoia–[84] zein milizia zibil antolatugabeek defendatzen dute hiria.[41]
Hasiera-bonbardaketa eta Mariupolen aurrerapenak
Otsailaren 24an, inbasioa hasi zen egunean, errusiar artilleriak hiria bonbardatu zuen, 26 zauritu eraginez.[85][86]
Otsailaren 25eko goizean, indar errusiarrek ekialdetik, DHEren lurraldetik, Mariupolera egin zuten aurrera. Ukrainako indarrekin topo egin zuten Pavlopil herritik gertu, non Ukrainako indarrek errusiarren aurrerapena garaitu zuten.[87] Vadym Boytxenko-k, Mariupolgo alkateak, 22 tanke errusiar suntsitu zituztela esan zuen.[88][89]
Errusiako Itsas Armadak, bere Itsaso Beltzeko Flotaren gaitasunak aprobetxatuz, eraso anfibio bat hasi zuen Azov Itsasoaren kostaldean, Mariupoletik 70 kilometrora, mendebaldera, otsailaren 25eko gauean.[90] Defentsa-funtzionario estatubatuar batek esan zuenez, errusiarrek milaka marine zabal zitzaketela hondartza-buru honetatik.[91][92][93]
Otsailaren 26an, indar errusiarrek Mariupol artilleriarekin bonbardatzen jarraitu zuten.[94] Geroago, Greziako Gobernuak iragarri zuen hamar zibil greziar hil zirela errusiarren erasoen ondorioz, Mariupolen, bai eta sei Sartana herrian eta beste lau Buhas-en.[95][96]
Otsailaren 27ko goizean, Boychenkok esan zuen tanke errusiarren zutabe batek aurrera egin zuela Mariupolerantz DHEtik; eraso hori ukrainar indarrek errefusatu zuten, sei soldadu errusiar preso hartuta.[97] Egun horretan bertan ere, 6 urteko neskato bat hil zen Mariupolen, errusiar bonbardaketa baten ondorioz.[98] Pavlo Kyrylenko-k, Donetsk Oblasteko Gobernadoreak, adierazi zuen Mariupoleko borrokek otsailaren 27ko gauean jarraitu zutela.[99]
Otsailaren 28an, hiria Ukrainaren kontrolpean egon zen, nahiz eta tropa errusiarrek hiria inguraturik eduki eta hau etengabe bonbardatu.[100][101] Arratsaldean zehar ere, hiriko elektrizitatea, gasa eta Interneteko konexioa gauez eten ziren.[102] Geroago, Radio Free Europe/Radio Libertyren arabera, Andrei Sukhovetski maior jeneral errusiarra frankotiratzaile ukrainar batek hil zuen Mariupoletik gertu, beste iturri batzuek Kieveko erasoaldian hil zela esan zuten arren.[103][104]
Mariupol inguraturik
Martxoaren 1ean, Denis Puxilin-ek, DHEko buruak iragarri zuen DHEko indarrek ia erabat inguratu zutela Volnovakha hiria eta, laster, gauza bera egingo zutela Mariupolekin.[105] Errusiar artilleriak, ondoren, Mariupol bonbardatu zuen, 21 zauritu baino gehiago eraginez.[106]
.jpg)
Hiria erabat inguratuta geratu zen martxoaren 2an,[1][107] zeinaren ostean, hiriaren setio-egoera areagotu egin zen.[108] Errusiarren bonbardaketek nerabe bat hil eta beste bi zauritu zituzten, kanpoan futbolean ari zirela.[109][110] Boytxenko-k iragarri zuenez, bonbardaketen ondorioz, hiriak ur-mozketa bat jasaten ari zela, bai eta baja ugari izan zituela. Era berean, indar errusiarrak zibil-irteera eragozten ari zirela esan zuen ere.[111][112] Geroago, martxoaren 2an oraindik, artilleria errusiarrak Mariupolgo auzo jendetsu bati eraso zion, ia 15 orduz bonbardatuz. Auzoa oso kaltetua izan zen, Serhi Orlov alkateordeak jakinarazi zuenez, "gutxienez ehunka pertsona hilez".[108][113]
.jpg)
.jpg)
Martxoaren 3ko goizean, tropa errusiarrek hiria bonbardatu zuten berriro.[114] Eduard Basurin-ek, DHEko milizien bozeramaileak, formalki eskatu zien Mariupolen setiatutako indar ukrainarrei amore emateko edo, bestela, beren aurkako "eraso selektiboei" aurre egiteko prestatzeko.[115] Errusiako Defentsa Ministerioko bozeramaile den Igor Konaxenkov-ek jakinarazi zuen DHEko indarrek hiri-inguruko setioa indartu zutela, bai eta inguruko hiru herri harrapatu zituztela ere.[116]
Martxoaren 4an, Boytxenkok hiriaren hornidura agortzen ari zela adierazi zuen, eta ebakuazio humanitarioko korridore bat zein ukrainar errefortzu militarrak eskatu zituen.[117][118] BM-21 Grad misil-jaurtigailu errusiarrak hiriko ospitaleak bonbardatzen ari zirela ere adierazi zuen, eta Mariupolgo biztanleek jada ez zutela ez berogailurik, ez ur korronterik, ez elektrizitaterik.[119] Egun horretan bertan, aldi baterako su-etena proposatu zen Mariupolgo eskualdean, herritarren ebakuazioa ahalbidetzeko.[120]
Martxoaren 5ean, Ukrainako Gobernuak Mariupoletik 200,000 zibil ebakuatu nahi zituela iragarri zuen. Gurutze Gorriaren Nazioarteko Batzordeak (ICRC) iragarri zuen ebakuazio hori ahalbidetuko zuen beste su-eten baten bermatzaile gisa jardungo zuela.[121] Gurutze Gorriak "oso larritzat" jo zuen Mariupolgo egoera.[122] Hiru eguneko bonbardaketen ondoren, su-etena iragarri zen, goizeko 11:00etatik arratsaldeko 16 00etara egongo zena indarrean. Zibilak Mariupol ebakuatzen hasi ziren korridore humanitario batetik Zaporizhia hirirantz. Zibilak ebakuazio-korridorean sartu zirenean, indar errusiarrek hiria bonbardatzen jarraitu zuten, eta, ondorioz, ebakuatuek atzera egin behar izan zuten. Ukrainako agintariek jakinarazi zuten, ostean, Errusiako indarrek ez zutela su-etena errespetatu eta hiria bonbardatzen jarraitzen zutela.[123] Errusiako agintariek, bestalde, Ukrainako indarrei leporatu zieten zibilak Errusiara ebakuatzen ez uztea.[124] DHEk jakinarazi zuenez, 17 zibil bakarrik atera ziren Mariupoletik.[125]
Martxoaren 6an, Gurutze Gorriak iragarri zuen Mariupolgo zibilak ebakuatzeko bigarren saio batek porrot egin zuela, berriro ere. Anton Heraxtxenko funtzionario ukrainarrak esan zuenez, Mariupolen zibilentzako korridore humanitarioaren bigarren saiakera errusiar bonbardaketa batekin amaitu zen.[126] Gurutze Gorriak jakinarazi zuen ere "giza sufrimenduaren eszena suntsitzaileak" gertatzen ari zirela Mariupolen.[126][127] Geroago, goizean oraindik, Inna Sovsun diputatu ukrainarrak adierazi zuen Mariupol hornitzen duen erregai-oliobidea Errusiako indarrek kaltetu zutela, 700,000 pertsona baino gehiago berogailurik gabe utziz, eta jendea izoztuta hil zitekeela iradokiz, garai hartan tenperatura 0°C-tik behera erortzen baitzen, sarritan.[128] Bonbardaketak hiriko azken telefonia-dorreari ere eragin zion.[129]
Martxoaren 7an, ICRCaren Operazio-Zuzendariak adierazi zuen korridore humanitarioari buruzko akordioak hasiera batean bakarrik egin zirela, aplikatzeko beharrezko zehaztasunik gabe –hala nola, ibilbideak eta denborak zehaztu gabe eta korridorean zehar merkantziak sar zitezkeen erabaki gabe–. Halaber, ICRC taldeak jakin zuen proposatutako korridoreetako errepideetako bat minatuta zegoela.[130][131]
Martxoaren 8an zibilak ebakuatzeko beste saiakera bat egin zen, baina Ukrainako Gobernuak Errusiari leporatu zion su-etena berriro urratzea, Errusiak ebakuazio-korridorea bonbardatu zuenean.[132]
Martxoaren 9an, Associated Pressek jakinarazi zuen dozenaka zibil eta soldadu ukrainar lurperatzen ari zirela hiriko langileek hiriko hilerri bateko hobi komun batean. Errusiarren bonbardaketek hilerria jo zuten aurreko egunean, ehorzketak eten eta horma bat kaltetuz.[133][134] Geroago, beste su-eten saiakera batek porrot egin zuen ere, Orlov-ek jakinarazi ondoren soldadu errusiarrek eraikuntza- eta ebakuazio-guneetako langileen aurka tiro egin zutela. Orlovek hiriko hornidura eskasia deskribatu zuen, egoiliarrak "ura lortzeko elurra urtzen ari zirela" bezain larria.[135] Geroago, egun horretan bertan, Mariupolgo Udalak komunikatu bat kaleratu zuen, esanez errusiarren aire-eraso batek amatasun bat eta haur-ospitale bat jo eta suntsitu zituela.[136][137][138] Ukrainako agintariek hiru zibil hil eta, gutxienez, 17 zauritu zirela adierazi zuten.[139]
Egun horretan bertan, Space.com komunikabide zientifikoak jakinarazi zuen martxoaren 9ko goizean ateratako Mariupolgo satelite bidezko argazkiek "kalte handiak" erakusten zituztela altuera handiko apartamentuetan, egoitza-etxeetan, janari-dendetan eta bestelako azpiegitura zibil batzuetan, aurreko eta ondorengo argazkien konparazioan oinarrituta.[140]
Errusiar Indarrak, hiri barnean
Ukrainako armadak martxoaren 12an adierazi zuen indar errusiarrek Mariupol ekialdeko kanpoaldea bereganatu zutela.[141] Geroago, greziar etniako 82 pertsona zeramatzan ibilgailu-konboi batek hiria utzi ahal izan zuen, korridore humanitario baten bidez.[142][143]
Martxoaren 13an, Boytxenkok adierazi zuen indar errusiarrek gutxienez 22 aldiz bonbardatu zutela hiria aurreko 24 orduetan, ehun bat bonbarekin; halaber, gaineratu zuen hiriko azken elikagai- eta ur-erreserbak agortzen ari zirela.[144][145] Ukrainako Barne Ministerioak esan zuen Ukrainako Guardia Nazionalak Errusiaren hainbat ibilgailu blindatu kaltetu zituela artilleria-erasoen bidez.[146] Suleiman Sultanaren Meskitako zuzendari den İsmail Hacıoğlu-ren arabera, Turkiako Gobernuak 86 turkiar ebakuatzeko zain zegoen.[147]
_(cropped).jpg)
160 auto baino gehiago irten ahal izan ziren, hiritik, martxoaren 14ko eguerdiko 13:00etan, setioa hasi zenetiko baimendutako lehen ebakuazioan. Errusiako Defentsa Ministerioak adierazi zuenez, 450 tona laguntza humanitario eraman zituztela hirira, Errusiako indarrek kanpoaldea hartu ondoren.[148] Geroago esan zenez, militar ukrainarrek 150 soldadu errusiar hil eta 10 ibilgailu errusiar suntsitu zituzten.[149] Egun berean, Ramzan Kadirov, Txetxeniako buruzagiak, adierazi zuen soldadu txetxeniarrek setioan parte hartzen zutela eta Mariupolen sartu zirela, bertatik erretiratu aurretik. Kadirovek adierazi zuenez, Adam Delimkhanov, aliatu estua eta Estatu-Dumako kidea, Txetxeniako indarren komandantea zen, Mariupolen.[11] GRUko kapitaina zen Alexei Gluxtxa-ren hileta Tiumen hirian egin zen. Bertan, Mariupoletik gertu hil zela zabaldu zen, seguruenik, setioaren lehen faseetan.[150]
Martxoaren 15ean, 20,000 zibil inguruz beteriko 4,000 ibilgailuk hiria utzi ahal izan zuten.[151]
Anton Heraxtxenko-k, gobernu ukrainarreko funtzionarioak, esan zuen Oleg Mitiaev, Errusiako maior jenerala eta Fusil Motorizatuen 150. Dibisiokokomandantea, hil zela indar errusiarrak hiria erasotzen saiatzen ari ziren bitartean.[12][152] Martxoaren 16an, Donetskeko Eskualde Antzokia, ehunka zibil hartzen zituena, hegazkin errusiar batek jo eta suntsitu egin zuen.[153] Pavlo Kyrylenko-k, Donetsk Oblasteko Gobernadoreak, geroago adierazi zuen indar errusiarrek Neptuno igerilekuari ere eraso ziotela.[154]
Martxoaren 18an, DHEko indarrek esan zuten Ukrainako indarrek zuten Mariupolgo Aireportua bereganatu zutela.[155] Liskarrak, geroago, hiri-erdigunera iritsi zirela adierazi zuen hiriko alkateak.[156]
Martxoaren 19an, Errusiako eta Ukrainako indarrak borrokan hasi ziren Azovstalen planta siderurgiko batean.[157]
.jpg)
Hurrengo egunean, Mariupolgo Udalak baieztatu zuen indar errusiarrek "milaka" pertsona indarrez deportatu zituztela Errusiako urrutiko zelai eta hirietara azken astean zehar.[27][158][159] Egun horretan bertan, Errusiak ukatu egin zuen hau gertatzen ari zenik.[27] Martxoaren 20an ere, 400 pertsona inguru barnean zituen arte-eskola baten eraikina suntsitu zuen errusiar bonbardaketa batek, non ez zen berehalako biktimei buruzko informaziorik eman.[160] Martxoaren 20an oraindik, Errusiako Defentsa Ministerioak hiria errenditzeko, armak uzteko eta ebakuatzeko agindu bat aurkeztu zuen, eta idatziz erantzuteko eskatu zuen, hurrengo eguneko goizaldeko 02:00ak UTC baino lehen.[161] Ultimatuma ukrainar gobernuak zein Mariupolgo alkateak errefusatu zuten.[162]
Martxoaren 21ean, Ukrainaren batailoietako komandanteetako batek hiriaren gainean "10 minuturo bonbak erortzen [ari zirela]" adierazi zuen.[27] Martxoaren 23an, tokiko agintariek, alkatea barne, hiria utzi zuten, egoerak okerrera egin zuelako.[163] Hurrengo egunean, errusiar indarrak Mariupolen hirigunean sartu eta Jainkoaren Amaren Atsedenaldiaren Eliza hartu zuten.[163][164] Hiriko administrazioak argudiatu zuenez, errusiarrak egoiliarrak desmoralizatzen saiatzen ari ziren, errusiarren garaipenen baieztapenak publikoki oihukatuz; besteak beste, Odesa hiria harrapatu zutela esanez.[163]
Martxoaren 27an, Vadym Boytxenkok adierazi zuenez, Mariupolek ukrainarren kontrolpean jarraitzen zuen arren, indar errusiarrak sakonki sartu zirela hirian, eta hiriko biztanleriaren "ebakuazio osoa" behar zela.[58] Une hartan, soldadu ukrainarrak janaririk eta edateko urik gabe geratu ziren, eta analista baten ustez, indar ukrainarrek ezingo zutela borrokan jarraitu egun batzuk baino gehiago. Hala ere, ofizial ukrainarrek ez zuten hiria hustu nahi izan, ez baitzituzten soldaduak eta zibilak zauritu eta hil nahi.[165] Egun horretan bertan, "Club 8bit" informatika-museoa suntsitu zuten.[166]
Martxoaren 28an, Boytxenko alkateak "okupatzaileen esku" zeudela esan zuen telebistan egindako elkarrizketa batean,[167] eta Mariupolgo alkatetzaren bozeramaile batek iragarri zuen "ia 5,000 pertsona" hil zirela hirian, setioa hasi zenetik.[168] Ukrainako Gobernuaren arabera, Mariupoleko "20,000 eta 30,000 biztanle artean" Errusiaren kontrolpean zeuden, Errusiako eremuetara bidali baitzituzten indarrez.[58][59] Egunean zehar, indar errusiarrek iparraldeko Kalmiusky Barrutiko eraikin administratiboa[15] eta Azov Batailoiaren kuartel nagusia hartu zituzten.[169] Gainera, Igor Konaxenkov-ek –Errusiako bozeramaileak– iragarri zuen indar errusiarrek Mariupolera zihoan Mil Mi-8 ukrainar bat eraitsi zutela,[170] Azov Batailoiko buruzagiak ebakuatzera zihoanean.[51] Hurrengo egunean, errusiar indarrek Ukrainako tropak hirian bizpahiru fokutan zatitu zituztela jakin zen.[171]
Apirilaren 2an, indar errusiarrek Ukrainako SBUaren eraikina harrapatu zuten, Mariupol erdialdean.[172] Horren ostean, gunean ez zen beste borrokarik izan apirilaren 7ra arte, noiz DHEk iragarri zuen Mariupolgo erdigunea Ukrainako indarretatik askatu zutela. Apirilaren 4ean, Ukrainako Indarren batailoi bat errenditu zen,[173] Errusiako Indarrek, bi egun beranduago, Ukrainako Itsas Indarren 503. Batailoiko 267 marine ukrainar harrapatu zituztela esan baino lehen.[174] Errenditzearen ondorioz, Ukrainaren Itsas Armada Bereziaren 36. Brigada eta Azov Batailoiaren arteko lerroa fisikoki puskatu zen.[173] Bien bitartean, tropa errusiarrek apirilaren 1ean hasi zuten aurrerapena hiriaren hego-mendebaldetik; hala, apirilaren 7rako ukrainar armada portu-eremuaren kontrol partzialean utzi zuten.[175] Gainera, apirilaren 7an, indar errusiarrek Azovstal planta siderurgikorako zubi bat ere bereganatu zuten.[176] Hurrengo egunean, tropa errusiarrek Mariupolgo portuaren hegoaldea bereganaturik zuten.[177]
Apirilaren 10ean, indar errusiarrek hiriko arrantza-portua harrapatu zuten; ondorioz, Ukrainako tropak bi fokutan banatu zituzten Mariupol barnean: Azovstal siderurgia-lantegikoak eta hiri-portukoak.[178] Hurrengo egunean, DHEko indarrek Mariupolen %80a harrapatu zutela esan zuten. Ukrainako tokiko indarrek hiria laster erortzea espero zuten, muniziorik gabe geratzen ari zirelako; Gerraren Ikerketarako Institutuko analistek ere Mariupol astebetean eroriko zela uste zuten.[8][179]
Azken erresistentzia-fokuak
Apirilaren 11n ere, Errusiako komunikabideek jakinarazi zuten Errusiak Ukrainako Itsas Infanteriako 36. Brigadako 160 militar ukrainar harrapatu zituztela, beren ekipoarekin batera.[180]
Apirilaren 11tik 12rako gauean,[181] Volodymyr Baranyuk koronelak Itsas Infanteriako 36. Brigada, Illich siderurgia-lantegira zuzendu zuen, honen iparraldera, errusiarren setioa hausteko ahaleginean. DHEko indar bereziek brigada hau aurkitu eta blokeatu ondoren,[181][182] Ukrainako indarrak talde txikiagoetan banatu ziren,[182] zeintzuetako batzuek Azov Batailoiko borrokalariekin elkartzea lortu zuten Azovstal plantan, hiriaren hego-ekialdean.[183][184] 30 marine inguru harrapatu zituzten ihesaldi-saiakeran;[183] halere, hildako eta harrapatutako marine-kopuru totala ezjakina eta, seguruenik, aipatutakoa baino handiagoa liteke.[173] Hasiera batean ez zen ezagutzen Baranyuk koronelaren zoria;[182] baina geroago, DHEak baieztatu zuen ihesaldian hil zela, haren gorpua eta objektu pertsonalak aurkitu ondoren.[181]
Biharamunean, ukrainar marineekin borrokan ari zen britainiar batek jakinarazi zuen bere unitatea errenditu egingo zela, muniziorik, elikagairik eta bestelako hornidurarik gabe geratu baitziren.[185] Ondoren, gauean,[186] Errusiak adierazi zuen Itsas Infanteriako 36. Brigadako 1,026 marinek amore eman zutela Illich planta siderurgikoan, 162 ofizial barne.[183][187][188] Errusiaren arabera, presoen artean 400 zauritu zeuden.[186] Geroago, Errusiak esan zuen beste 134 militar ukrainar harrapatu zituela, eta, beraz, guztira, 1,160 preso ukrainar zituela.[189] Ukrainar baieztatu zuen ia 1,000 marine ukrainar harrapatu zituela Errusiak,[190] soldadu zauritu eta oraindik Illich plantan zeudenak kontutan hartuta.[191] Egun berean, Errusiako indarrek Illich planta bereganatu zuten, erresistentzia-fokuak bira murriztuz.[183] Azov Batailoiko komandanteak errenditutako itsas-infanteak kritikatu zituen, lehen hauekin batzen lortu zutenak goraipatu zituzten bezala.[192] Aldi berean, apirilaren 13an oraindik, Errusiak iragarri zuen Mariupolgo merkataritza-portuaren erabateko kontrola lortu zuela,[193] hiru egun geroago independeteki baieztatu zen bezala.[194] Prokopenkok, baita Illia Samoilenko Ukrainako Inteligentzia Zerbitzuko ofizialak ere, Baranyuk koronelari egotzi zizkion ukrainar indarrek pairatutako galera handiak, bere ekintzak koordinatu gabe zeudela adieraziz. Prokopenko teniente koronelaren arabera, Baranyuken ihes-saiakera beste unitateei abisatu gabe egin zen eta, gainera, erasoaren nondik norakoak ez ziren aurretik adostu;[173] Samoilenkok, berriz, "koldartzat" jo zuen Baranyk, hiritik ihes egiten saiatu zela adieraziz, "berarekin jendea, tankeak eta munizioa hartuz".[195]
Bien bitartean, Ukrainako egunkari batek Oleg Zhdanov ukrainar aditu militarra aipatuz, esan zuen puntu honetarako, Krimea-jatorriko Feodosia hiritik bidalitako Errusiaren Guardiako Itsas Infanteriako 810. Brigadak galera oso handiak izan zituela setioan zehar, "[brigada osoa] bi aldiz suntsitua" izaterainokoa.[196]
Sakontzeko, irakurri: «Azovstal Siderurgia»
Azovstal Siderurgiarako atzera-egitea
Apirilaren 15ean, Ukrainako komandante militar batek errefortzu militarrak eskatu zituen Mariupolen "setioa haustera" etortzeko. Komandanteak esan zuenez, "[Mariupolgo] egoera kritikoa [zen] eta borrokak gogorrak [ziren]", baina errefortzuak bidaltzea eta setioa haustea "ahalik eta azkarren egin [zitekeen] eta egin behar [zen]".[197] Egun horretan bertan, Oleksandr Motuziany-k, Ukrainako Defentsa Ministerioko bozeramaileak, jakinarazi zuen Errusia Tu-22M3 helmen-luzeko bonbaketariak erabiltzen hasi zela Mariupolgo azken helburuak erasotzeko.[198] Azovstaleko planta siderurgikoa, erresistentzia-guneetako baten bihotza, ondo defendatuta eta "hiri baten barruko gotorleku" gisa deskribatuta zen; izan ere, planta siderurgikoa konplexu handia da, Ukrainako Indarren kokapena zailtzen duena eta airetik suntsitzen zailak diren tailerrak dituena. Gainera, konplexuak lurpeko tunel-sistema bat du, konplexu osoaren soldadu-garbiketa hipotetiko bat zailtzen duena.[199] Egunean zehar, indar errusiarrek Ukrainako Guardia Nazionalaren 12. Operazio Brigadaren basea hartu zuten, Mariupol mendebaldean kokaturikoa.[200]
Apirilaren 16an, DHEko tropek polizia-etxe bat ere hartu zuten, Mariupolgo hondartzatik gertu;[200] era berean, Errusiako Indarrek portuko Ontzien Trafiko Kontrolerako Zentroa bereganatu zutela baieztatu zuten ere.[201] Portua harrapatu eta egun batzuetara, apirilaren 20an, Ukrainako Itsas Indarren ofizial batek esan zuen Azovstal siderurgiako marine eta Azov Batailoiko kideek portutik Ukrainako Mugako Guardiako eta Polizia Nazionaleko 500 kide inguru ebakuatzeko operazioa egin zutela, munizio agortzen ari zitzaienean. Ofizialaren arabera, Azovstaleko erresistentzia-fokuko ukrainar indarrek aurrerapauso bat egin zuten portura eta, estaltze-sua emanez, setiatutako 500 soldaduek Azovstal lantegira erretiratzea lortu zuten.[202] Ondoren, Errusiak iragarri zuen hiriko hirigune guztia "aske" zegoela, eta Ukrainako indarrak Azovstal plantan baino ez zeudela.[45] Hala ere, borrokek Flotskaya kaletik gertu jarraitzen zutela jakinarazi zuten, Primorskyko mendebaldeko barrutian.[194]
Apirilaren 18rako, uste zen hiriaren %95a suntsitu zela borroketan zehar.[4] Soldadu ukrainarrek amore emateko ultimatum errusiarrari muzin egin eta azkeneraino borrokatzea erabaki zuten, Errusiak borrokan jarraitzen zutenak "suntsitzeko" mehatxua egin zuen arren.[203] Aditu militar batek kalkulatu zuen hiri barnerko ukrainar presentzia 500–800koa baino ez zela;[204] Errusiako funtzionarioek, bestalde, kalkulatu zuten 2,500 soldadu ukrainar eta beste 400 boluntario atzerritarrek Azovstal plantaren barruan eusten zutela.[203]
Azovstal Siderurgiaren setioa
Apirilaren 20an, Errusiako eta DHEko Indarrek aurrerapen txikiak egin zituzten Azovstal Siderurgiaren kanpoaldean.[205] Apirilaren 21ean, Vladimir Putin-ek, Errusiako Presidenteak, agindu zuen Errusiako tropek Azovstal ez erasotzeko, baizik eta hura blokeatzeko, hango Ukrainako Indarrek hornidurarik gabe geratu arte. Gainera, jakinarazi zuen "Mariupol 'askatzeko' borroka-lana (...) arrakastatsua [izan] zela"; bestalde, Ukrainako funtzionario batek Putinen iruzkinak ezeztatu zituen, Errusiak burdingintza erasotzea baino horren blokeoa ezartzearen atzean Errusiaren Mariupol fisikoki harrapatzeko ezintasuna adierazten zuela defendatuz.[206][207] Sir Richard Barrons jeneralak, Erresuma Batuko Indar Bateratuen Komandoko komandante-ohiak, hiriaren eta bere errepideen kontrolari zegokionez, siderurgiaren aurkako borroka jada ez zela "benetan garrantzitsua" adierazi zuen, Errusia eta Krimea jada konektaturik zeuden eta. Haren ustez, Ukrainako Indarrak plantan garaitzea "benetan zaila" izango zen Errusiako tropentzat, "bi aldeentzat izugarrizko [giza] galerarik izan gabe".[208] Putinek blokeoa agindu izan arren, Errusiako Indarrek 20 metro inguruko posizio-aurrerapenak eduki zituzten hainbat ukrainar posizioetan.[209]
Apirilaren 22an, Errusiako Indarrek mendebaldeko Primorsky Barrutia ukrainar soldaduz garbitu zutela uste zuten, barrutia borrokaren berririk gabe utziz, gainerako ukrainar indar guztiak Azovstal Siderurgian inguratuta zeudelarik.[60] Apirilaren 23an, Ukrainaren arabera, aire-erasoak eta, itxuraz, lurreko erasoak hasi ziren berriro Azovstal Siderurgiaren aurka. Ukrainako Presidentearen aholkulari batek esan zuenez, "etsaia Mariupolen defendatzaileen azken erresistentzia itotzen saiatzen ari da, Azovstal eremuan";[210] hala ere, informazio hori ezin izan da zen modu independentean baieztatu.[211] Oleksi Danilov, Ukrainako segurtasun-buruak, esan zuen, gauez, helikoptero batek Azovstal birhornitu zuela.[212] Egun berean, Errusia Mariupoletik Ekialdeko Ukrainako beste fronteetara indarrak birplekatzen ari zela jakinarazi zen, Errusiak Mariupol-jatorriko 12 unitate Ukraina ekialdean zabalduz.[213] Biharamunean, Errusiako Indarrek Ukrainako posizioak bonbardatzen jarraitu zuten Azovstal Siderurgian; halaber, Errusiako Indarrek, ustez, instalazioaren aurkako eraso berri bat planifikatzen ari zirela jakinarazi zen ere.[214] Apirilaren 27tik 28ra arteko gauean, Ukrainaren arabera, momentu horretara arteko aire-erasorik gogorrenak egin omen zituzten Azovstalen aurka, Tu-22M3, Su-25 eta Su-24 hegazkinekin eginiko 50 misil-jaurtiketa baino gehiagorekin instalazioak joz. Ukrainak esan zuenez, landa-ospitale militar bat jo zuten, eta, gainera, zauritu-kopurua 170tik 600 baino gehiago izatera pasatu zen, bonbardaketaren ondorioz.[215][216]
Erresistentzia eta zibilen ebakuazioa
Apirilaren 30ean, Nazio Batuen Erakundea zein Gurutze Gorriaren Nazioarteko Batzordea korridore humanitario batetik ebakuazio-korridoreak osatzen hasi ziren.[217][218] Korridore hau António Guterres-ek, Nazio Batuen Erakundeko Idazkari Nagusiak, aurreko astean Moskura egin zuen bidaia baten ondoren osatu zen, non pertsonalki korridore humanitarioak osatzeko akordiora ailegatu zen.[218] Apirilaren 30ean bertan, 20 zibil atera ziren Azovstal Siderurgiatik, Errusiako hedabideek 25eko kopurua aldarrikatu zuten bitartean. Era berean, gainerako 1,000 zibilak askatzen saiatzeko elkarrizketak martxan ziharduten ere.[219][220] Azov Batailoiko kideen emazteetako bik, gutxienez, ebakuazio zibilekin batera plantan zeuden 2,000 soldadu ingururen aldi bereko ebakuazioa eskatu zuten, errusiarrek ukrainar soldaduak GP gisa tratatuko zituztenaren kezka eta sendagai- eta janari-hornidura falta nabarmenduz.[221]
Maiatzaren 2an, 100 zibil inguru ebakuatu zirela jakinarazi zen.[222] Errusiako hegazkinek, AEBetako Defentsa Sailaren arabera, gidatu gabeko bonba erabiltzen ari ziren Mariupolen.[223] Era berean, Errusiako Lurreko Indarrak hiritik ateratzen ari zirela ere jakinarazi zuten, ziurrenik, Errusiaren Donbasseko posizioak indartzeko, non Errusia eskala handiko ofentsiba egiten ari zen. AEBetako Defentsa Saileko funtzionario baten arabera, "Errusiarrentzat Mariupol inguruko ahaleginak, hein handi batean, aire-erasoen eremuan [zeuden]".[224] Maiatzaren 3an, Mariupolen, Errusiako Indarrek Azovstalen aurkako erasoak berriro hasi zituzten,[225] burdingintza-plantaren kontrako "borroka odoltsu [eta] zaila" deitu izan den erasoa hasiz.[226] Hurrengo egunean, errusiarrek plantara sartzen hastea lortu zutela jakinarazi zen.[227] Davyd Arakhamia-k, Ukrainako politikariak, adierazi zuenez, "planta erasotzeko saiakerek bigarren egune[z] jarraitzen [zuten]. Errusiar tropak Azovstal [barruan zeuden] dagoeneko."[228]
Maiatzaren 5ean, 300 zibil inguru irten ziren, Errusiak irekitako korridore humanitario baten zehar, goizeko 8:00etatik arratsaldeko 18:00etara irekitakoak.[229] Ukrainako Indarrek Errusiar Indarrek azkeneko egunetan eginiko aurrerapenak lurpeko tunel-sareari buruzko informazioa eman zien elektrizista bati leporatu zioten: "atzo [maiatzak 4], errusiarrak tunel hauek erasotzen hasi ziren, traizionatzailearengandik jasotako informazioa erabiliz".[230] Maiatzaren 5ean ere, The Telegraphek jakinarazi zuen Errusiak Siderurgiako bunkerren aurkako bonbardaketak areagotu zituela, bonba termobarikoak erabiliz; testuinguru horretan, soldadu ukrainarrek Kieveko Gobernuarekin komunikazio guztiak galdu zituzten, lehen horiek bigarrenen aurka zabaldutako su-potentziak eraginiko hondamendiaren ondorioz. Bere azken komunikazioetan, Zelensky Presidenteak setiatutako siderurgiako komandanteari baimena eman zion, beharrezkoa balitz, errusiar erasoek sorturiko presioaren aurrean errenditzeko.[231]
Maiatzaren 6an, beste 500 bat zibil ebakuatu zituzten Azovstaletik, Nazio Batuen Erakundearen arabera. Azov Batailoiak, halaber, borrokalari bat hil eta beste sei zauritu zirela jakinarazi zuen ere, zibilak ebakuatzen laguntzen ari zirela.[232]
Maiatzaren 7an, Ukrainako Gobernuak jakinarazi zuen Azovstal Siderurgiaren barruan zeuden gainerako emakume, ume eta adineko pertsona guztiak jada ebakuatuaturik zeudela.[233][234][235]
Setiaturiko soldadu ukrainarrak
Maiatzaren 8an, Serhi Volinski-k, Ukrainaren Itsas Infanteriako 36. Brigadako komandanteak, "goi-potentzia batek gure erreskatea asmatzeko modua aurki [z]ezala" eskatu zuen. Egungo baldintzei zegokienez, “ematen [zuen] infernuko reality show batean lehorreratu [nintzela], non soldaduok gure bizitzaren alde borrokatzen [genuen], mundu osoak atal interesgarri hau ikusten [zuen bitartean]. Mina, sufrimendua, gosea, miseria, malkoak, beldurrak, heriotza; guztia benetakoa [zen]”. Zelensky Presidenteak, bestalde, hitzeman zuen "militarrak ebakuatzeko lanean ari" zirela.[236]
Maiatzaren 9an, Donetskeko Herri Errepublikak Garaipenaren Eguneko desfilea egin zuen Mariupolen. Denis Puxilin-ek, Errepublikako buruzagiak, parte hartu zuen ekitaldian.[237]
Maiatzaren 10ean, Ukrainako agintariek jakinarazi zuten 1,000 ukrainar soldadu jarraitzen zutela Azovstal Siderurgiaren barruan, harrapatuta.[238]
Gerraren Azterketarako Institutuak, maiatzaren 12rako Errusiaren lur-erasoaldirik ez zegoela adierazi zuen;[239] era berean, adierazi zuen Errusiako Indarrek, ziurrenik, M14 autobidea segurtatzen ari ziren, hurrengo egunerako lortu bezala.[240]
Ukrainaren errenditzea eta azken ebakuazioa
Maiatzaren 16an, Ukrainako Estatu Nagusiak jakinarazi zuen Mariupolen zeuden soldaduek "bere borroka-misioa bete" zuela eta, beraz, Azovstal altzairu-fabrikatik ebakuazioak hasi zirela. Militarrek esan zutenez, 264 zerbitzukide –horietatik guztietatik 53, "larriki zaurituta"– autobusez eraman zituzten Errusiako Indarrek kontrolatutako guneetara.[241] Azov Batailoiko komandante den Denis Prokopenkok sare sozialetako argitalpen bat argitaratu zuenez: "bizitzak salbatzeko, Mariupolgo soldadu guztiak Komando Militar Gorenaren erabakia betetzen ari da"; adierazpen hau, Errusiak zauritutako ukrainar soldaduak Azovstaleko lantegitik ebakuatzeko eta DHEk kontrolatutako Novoazovsk herrira eramateko erabakiaren ondoren argitaratu zen.[242] Hanna Malyar-rek, Ukrainako Defentsa Ministroordeak, esan zuen: "Mariupolgo defendatzaileei esker, Ukrainak denbora garrantzitsua irabazi zuen erreserba militarrak osatzeko, indarrak biltzeko eta aliatuen laguntza jasotzeko. [Soldaduek] beren eginkizun guztiak bete zituzten, baina ezinezkoa da Azovstal bide militarraren bidez desblokeatzea."[243]
Artikulu nagusia: «2022ko Ukrainako inbasioko gerra-krimenak»
Martxoaren 6an, Petro Andryuxtxenko-k, Mariupolgo alkatearen aholkulariak, jakinarazi zuen jendea "kaleko putzuetatik edaten" ari zela, hirian ur korrontearen hornidura eten zelako, etenik gabeko errusiar bonbardaketen egunek eraginda. Berogailurik, elektrizitaterik eta telefono-zerbitzurik ez zegoela ere adierazi zuen.[244] Gainera, zibilek ezin izan zuten hiria ebakuatu, su-etenaren urraketak, adostutako ebakuazio-korridoreen aurkako erasoak eta ebakuatzen saiatzen ari ziren zibilen aurkako eraso zuzenak zirela eta.[245]
Martxoaren 7an, Michael Carpenter-rek, Ameriketako Estatu Batuek Europako Segurtasun eta Lankidetzarako Erakundean duten enbaxadoreak gerra-krimentzat jo zituen martxoaren 5ean eta 6an Mariupolen izandako bi gertakari. Baieztatu zuen, halaber, Errusiako indarrek adostutako ebakuazio-korridoreak bonbardatu zituztela, zibilak hauek erabiltzen saiatzen ziren bitartean.[245]
Martxoaren 14an, ICRCko beste bozeramaile batek iragarri zuen hirian "ehunka mila" pertsonak "premia handiko produktuen muturreko edo erabateko urritasunari aurre egin behar ziotela; besteak beste, elikagaiak, ura eta sendagaiak".[246]
Martxoaren 15ean, Iryna Verextxuk-ek, Ukrainako Lehen Ministrordeak, Errusiako indarrei leporatu zien 400 zibil inguru bahitu zituztela hiriko ospitale bat harrapatu ondoren.[247]
Martxoaren 16an, Ukrainako funtzionarioek errusiar indarrei leporatu zieten ebakuazio-konboi baten aurka tiro egitea eta, hala, bost zibil zauritzea.[248]
Martxoaren 18an, Ukrainako agintariek adierazi zuten 350,000 pertsona baino gehiago errefuxiatuta zeudela Mariupolen, setiopean, oraindik elikagairik edo urik gabe.[249]
Martxoaren 21ean, CNNk jakinarazi zuen, Mariupolgo funtzionario batek esan zuenez, jendea beldur zela, bonbardaketa eta eraso etengabeen ondorioz, lurrazpiko babeslekuetatik irteteko, baita elikagaiak eta ura lortzeko ere; beraz, gutxiago edaten eta gutxiago jaten saiatzen zirela.[27]
Martxoaren 22an, CNNk jakinarazi zuen Errusiako Armadak 11 autobus konfiskatu zituela, hirira zihoazela herritarrak ebakuatzeko.[250] Fox Newsek geroago jakinarazi zuen autobusetako batzuk, gutxienez, hornidura humanitarioz beteta zeudela. Halaber, jakinarazi zuten autobusetan zihoazen 15 langile humanitario atxilotu zituztela Mariupolen elikagaiak sartzen saiatzen ari zirela.[251] Era berean, CNNk jakinarazi zuen ere ordura arte zibilak ebakuatzeko Mariupolen autobus hutsak sartzeko ahalegin guztiek porrot egin zutela.[250]
Martxoaren 23an, Zelensky-k, Ukrainako Presidenteak, iragarri zuen 100,000 zibil ezin zirela Mariupoletik atera, eta "egoera ankerrean" harrapatuta zeudela, elikagairik, ur-korronterik eta sendagairik gabe.[250][252]
Martxoaren 25ean, Ukrainako agintariek Mikhail Mizintsev jeneral errusiarrari leporatu zioten Mariupolgo Haur eta Amatasun Ospitalearen eta hiri-antzokiaren bonbardaketak agintzea, non 1,200 zibil babesten ziren.[253]
Ebakuazio-saiakeren blokeoa
Apirilaren 1ean, tropa errusiarrek NBEren erreskate-ahalegin bat bertan behera utzi zuten, zeinaren helburua bizirik zeuden ehunka zibil Mariupoletik kanpora eramatea zen, 50 autobusetan, Istanbulgo bake-elkarrizketekin jarraitzen zuten bitartean.[254]
Amatasun- eta haur-ospitaleko bonbardaketa
Artikulu nagusia: «Mariupolgo ospitaleko aire-erasoa»
| Volodymyr Zelenskyy - Володимир Зеленський |
||
|---|---|---|
| @ZelenskyyUa |
.jpg)
Mariupol. Direct strike of Russian troops at the maternity hospital. People, children are under the wreckage. Atrocity! How much longer will the world be an accomplice ignoring terror? Close the sky right now! Stop the killings! You have power but you seem to be losing humanity.
Mariupol. Errusiako tropen kolpe zuzena amatasun ospitalean. Jendea [eta] haurrak hondakinen azpian daude. Ankerkeria! Zenbat denbora gehiago izango da mundua [honen] konplize, izuari muzin eginez? Itxi zerua oraintxe bertan! Gelditu sarraskiak! Boterea duzue, baina gizatasuna galtzen ari zaretela dirudi.
2022 mar. 9[255]
Martxoaren 9an, aire-eraso batek amatasun bat eta haur-ospitale bat kaltetu ondoren, Volodymyr Zelensky-k, egungo Ukrainako Presidenteak, txiokatu zuen erasoa "ankerkeria" bat zela, eraikin-hondakinen bideo batekin batera.[256] Ospitalea suntsituta geratu zen,[257] atentatuan hiru pertsona hilez, tartean neskato bat, eta gutxienez 16 zibil zaurituz. Agintariek adierazi zutenez, ospitaleko paziente eta langile asko leherketaren hondakinen azpian lurperatuta geratu ziren.[258] Sergei Lavrov-ek, Errusiako Kanpo Arazoetako ministroak, esan zuen eraikina Errusiak bonbardatu egin zuela, garai hartan, Azov Batailoiak okupatzen zuelako, jatorriz ospitale bat izan arren.[259][260] Egun horretan bertan, Maria Zakharova-k, Errusiako Kanpo Arazoetako Ministerioko bozeramaileak uko egin zion ospitalearen bonbardaketari, hura "terrorismo informatiboa" zelakoan; Igor Konaxenkov-ek, Errusiako Defentsa Ministerioko bozeramaileak, berriz, muntaketatzat jo zuen bonbardaketa.[261]
Ondoren, martxoaren 10eko arratsaldean, Errusiak Erresuma Batuan duen enbaxadak txio batean adierazi zuen erasoaren ondoren ebakuatu zituzten bi emakume haurdunak "makillaje errealista" zeramaten aktoreek interpretatzen zituztela; izan ere, txioaren arabera, amatasun-ospitalean Azov Batailoia zegoen, ez ez emakumerik ez haurrik, instalazioa "ez baitzegoen martxan".[262] Txioa Twitterrek ezabatu zuen, komunitate-arauak hautsi zituelako.[262][263] Dmitri Peskov-ek, Errusiako Presidentearen Prentsa-Idazkariak, bonbardaketa gertatu eta gutxira, Errusiako Gobernuak gertakaria ikertuko zuela adierazi zuen.[262] Errusiaren aurkako akusazioak trending topic bilakatu ziren, orduan, sare sozialean.[263]
Ohatila batean zaurituta ateratzen ari zela grabatu zuten emakume haurduna, Errusiak aktorea izatea salatu ziona, beste ospitale batera eraman zuten, non martxoaren 13an hil zen, semea hilik jaio ondoren. Hainbat zauri jasan zituen bonbardaketan; besteak beste, pelbis-zapalketa bat eta aldakako luizi bat, bere semea hilda jaiotzen lagundu zutenak.[264] Haurra galdu zuela ikusita, medikuek esan zuten oihu egin ziela: "hil nazazue orain". Hogeita hamar minutu geroago, hil egin zen.[265]
Ikerketa-kazetariek gezurtatu egin zuten bideoak faltsuak zirela eta bonbardatutako ospitalea postu militar gisa erabiltzen zela zioten errusiar adierazpenak.[266] Martxoaren 22an, Aleksandr Nevzorov kazetari errusiarrari "informazio faltsua" egotzi zioten Errusiako legediaaren arabera, Mariupolgo amatasun-ospitale baten errusiar bonbardaketari buruzko informazioa argitaratu ondoren.[267] Martxoaren 4an onartutako lege berri baten arabera, 15 urte arteko espetxe-zigorra ezar diezaiokete.[268]
Eskualde-antzokiko bonbardaketa
Artikulu nagusia: «Mariupolgo antzokiko aire-erasoa»
Martxoaren 16an, hiriko Donetskeko Eskualdeko Antzokia aire-eraso batek jo eta suntsitu zuen, hein handi batean.[248] Mariupolgo Udalak Errusiari leporatu zion drama-antzokia erasotzea, non, gutxienez, ehunka zibil babesten ziren[269] –esaterako, Human Rights Watchek adierazi zuen antzokiak gutxienez 500 zibil hartzen zituela barne–.[270] Serhi Taruta-k, bestalde, Donetsk Oblasteko Gobernadore-ohiak, adierazi zuen 1,300 errefuxiatu zeudela barruan.[271]
Martxoaren 14an Maxar Technologiesek hartutako satelite bidezko irudi batek erakutsi zuen errusierazko "haurrak" hitza letra zuri handiz idatzita zegoela zoladuran, antzerkiaren aurrealdean zein atzealdean, eta horrek argi uzten zuela zibil errefuxiatuak zeudela, barruan.[272] Dmytro Kuleba-k, Ukrainako Kanpo Arazoetako Ministroak, adierazi zuen Errusiak ezin zuela "ez jakin aterpe zibila" zela. Rada Gorenaren arabera, ezinezkoa zen antzokia erreskatatzen hastea, bonbardaketaren ondorioz.[273] Era berean, Udalak adierazi zuen antzokiko aterperako sarbidea hondakinek blokeatzen zutela.[274] Bestalde, Errusiako Defentsa Ministerioak ukatu egin zuen eraikinari eraso egin izana, eta Azov Batailoiari leporatu zion hura lehertu izana.[275]
Hala ere, Tarutaren arabera, soto-babeslekuak, non jendea babestu zen, erasoari eutsi ahal izan zion. Bizirik atera zirenak martxoaren 17an hasi ziren antzokiaren hondakinetatik ateratzen.[271] Martxoaren 18ra arte 130 zibil baino gehiago erreskatatu zituzten sototik, Ukrainako agintarien arabera, denak bizirik. Udalak adierazi zuenez, lehen informazioen arabera, ez zen inor hil, pertsona bat larri zaurituta zegoen arren.[276]
Bizitegi-guneetako bonbardaketa masiboak
Martxoaren 2an, Serhi Orlov alkateordeak jakinarazi zuen artilleria errusiarrak Mariupolgo auzo jendetsu bat eraso zuela, ia 15 orduz bonbardatuz; hala, hiriaren ezkerraldeko bizitegi-auzo bat "ia erabat suntsituta" geratu zela adierazi zuen.[108]
.jpg)
Maxar Technologiesek martxoaren 9ko goizean ateratako Mariupolgo satelite-argazkiek "kalte handiak" erakutsi zituzten altuera handiko apartamentuetan, egoitza-etxeetan, janari-dendetan eta beste azpiegitura zibil batzuetan, eraso-aurreko eta -ondorengo argazkiak alderatuz zehaztu zena.[140] Mariupolgo Udalak, egun hartan, adierazi zuen hiriko kalteak "izugarriak" zirela, hiriko etxebizitzen %80k, gutxi gorabehera, kalte nabarmenak jasan zituztela kalkulatuz, zeinetatik guztietatik ia %30 bat ezin ziren konpondu.[277] Mariupoletik, Pavel Klimov-ek, Reuterseko kazetariak, esan zuen "edonon [zirela] alde belztuak" pisu-blokeetako etxebizitzetan.[278]
Martxoaren 16an, BBC Newsek jakinarazi zuen errusiarren eraso ia etengabeek bizitegi-auzoak "mortu" bihurtu zituztela. Egun horretan bertan, droneen irudiak lortu zituela jakinarazi zuen. Irudi horietan, "kalte ugari izan zire[la]" ikus zitekeen, bai eta "kea eta sua atera[tzen] ze[la] apartamentu eta kale belztuen blokeetatik".[279] Hiriko bizilagun batek BBCri esan zionez, "[hiriaren] ezkerreko ertzean ez dago bizitegi-eraikinik osorik, dena dago erreta".[108] Hiriaren erdigunea "ezagutezina" zegoela ere esan zuen.[279] Egun horretan bertan, Gerraren Azterketarako Institutuak (ISW) jakinarazi zuen indar errusiarrek gerra-krimenak egiten jarraitzen zutela Mariupolen, besteak beste, "azpiegitura zibilak erasotze[agatik]".[280]
Martxoaren 18an, Jim Hockenhull teniente jeneralak, Erresuma Batuko Defentsa-Inteligentziako buruak, "Mariupolgo biztanleria zibilaren aurkako etengabeko erasoak" deskribatu zituen.[281] Ukrainako agintariek adierazi zutenez, Mariupolgo eraikinen %90a hondatuta edo suntsituta zegoen egunerako. Egun berean, Erresuma Batuko Sky Newsek "bonbardaketek ezagutezin utzitako eremu zibilak" erakusten zituzten bideoak deskribatu zituen. Sky Newsek Gurutze Gorria ere aipatu zuen "Mariupolgo suntsipen apokaliptikoa" deskribatzeko.
Hurrengo egunean, 2022ko martxoaren 19an, Mariupolgo polizia ukrainar batek bideo bat grabatu zuen, esanez: "[hirian] haurrak hiltzen ari dira, zaharrak [ere]. Hiria suntsituta dago[,] (...) ezabatua izan da ". Associated Pressek, ostean, errealtzat egiaztatu zuen bideoa.[282]
Mariupolgo Udal-Gobernuak martxoaren 28an adierazi zuen Mariupolgo eraikin guztien %90a bonbardaketen ondorioz kaltetuak izan zirela, eta hiri barruko egitura guztien %40a suntsiturik zeudela.[283] Argitaratutako estatistiken arabera, Mariupolgo ospitaleen %90a kaltetuak zeuden, bai eta 23 eskola eta 28 haurtzaindegi suntsiturik zeuden, errusiarren bonbardaketen ondorioz.[284]
Apirilaren 18rako, funtzionario ukrainarrek uste zuten, gutxienez, Mariupolen %95a suntsitua zegoela borroken ondorioz; hein handi batean, Errusiaren bonbardaketa-kanpainen ondorioz.[4]
Zibil-heriotzak
Sakontzeko, irakurri: «2002ko Ukrainako inbasioko heriotzak»
Serhi Orlov-ek, Mariupolgo alkateordeak, martxoaren 9an adierazi zuen, gutxienez, 1,170 zibil hil zirela hirian Errusiaren inbasioa hasi zenetik, eta hildakoak hobi komunetan lurperatzen ari zirela.[285] Martxoaren 11n, Udalak adierazi zuen, gutxienez, 1,582 zibil hil zirela setioan zehar;[286] kopuru hori martxoaren 13an handitu zen, 2,187 hildakora iritsi arte.[287] Martxoaren 14an, Volodymyr Zelensky-ren –Ukrainako Presidentearen– aholkulari den Oleksi Arestovytx-ek adierazi zuen 2,500 zibil baino gehiago hil zirela Mariupolgo setioan.[288] Ostera, Udalak argitu zuen, zehazki, kopurua 2,357koa zela.[289]
Hala ere, Pyotr Andryuxtxenko-k, udal-gobernuaren aholkulariak, adierazi zuen udaletxeko zenbaketa ez zela zuzena, eta, uste zuenez, hildako zibilak 20,000 izan zitezkeela, guztira. New York Times egunkariak jakinarazi zuen hiriko funtzionarioek zailtasunak zituztela setioan zenbat zibil hil edo desagertu ziren zenbatzeko. Telegram-en argitaratutako bideoek erakusten zuten Cheryomuxki auzoko bizilagunek gorpuak patio batean lurperatu behar zituztela, eta beste batzuek, berriz, posta-eraikin bat gorputegi inprobisatu bihurtu behar zutela, gorpuekin pilatuz.[290]
Martxoaren 16an, Associated Pressek jakinarazi zuen dokumentatu zuela hildakoetako asko "haurrak eta amak" zirela, Errusiako Gobernuak zibilak erasorik jasan ez zutela esan izanaren aurka. Mariupolgo medikuek "zauritutako soldadu ukrainar bakoitzeko 10 zibil" tratatzen ari zirela esan zutela ere jakinarazi zuen.[291]
Apirilaren 11n, Mariupolgo alkateak, Vadym Boytxenkok, adierazi zuen errusiar indarrek 10,000 zibil baino gehiago hil zituztela, hirian. Hurrengo egunean, apirilaren 12an, hiriko agintariek zibilen heriotz-kopuru erreala 20,000koa zela jakinarazi zuten.[292] Egun horretan bertan, hiriko alkateak heriotz-kopurua 21,000 zibil ingurutan zehaztu zuen.[57]
Ustezko arma kimikoen erabilera
2022ko apirilaren 11n, Luhanskeko Herri Errepublikaren bozeramaile-funtzioa duen Eduard Basurin-ek, Errusiari "indar kimikoa" Mariupolera eramateko deia egin zion, "satorrak ezabatzeko" helburuarekin, Azovstalen zeuden ukrainar soldaduei ereferentzia eginez.[293] Beranduago, Azov Batailoiak "jatorri ezezaguneko substantzia pozoitsua" erabiltzea leporatu zien indar errusiarrei, Mariupolen. Ameriketako Estatu Batuek adierazi zuten sare sozialetan arma kimikoak erabiltzeari buruzko akusazioen berri bazuela, baina ezin zituela baieztatu.[294][295][296] Ondoren, Ukrainak adierazi zuen akusazioak ikertzen ari zela, baina lehen hipotesiek iradokitzen zutela erabilitako arma fosforozko munizioa zela. Edozein kasutan, hiru soldadu ukrainar zauritu ziren erasoan.[293]
Adituen arabera, goizegi da zehazki zer gertatu den esateko,[297] funtzionario britainiarrek eta ukrainarrek fosforo zuriaren erabileraren susmoa zutela adierazi zuten arren; munizio mota hau, bederen, nazioarteko zuzenbidean ez da arma kimikotzat hartzen.[295]
Antza denez, gainera, FSBk, Errusiako zerbitzu sekretuak, Basurin atxilotu zuen; ustez, arma kimikoak erabiltzeko planen berri emateagatik.[298]
Ukrainako zein AEBetako funtzionarioek Bigarren Mundu Gerrako Leningradeko Setioarekin alderatu dute Mariupolgo setio hau.[299][300][301]
Associated Pressen (AP) kide den Mstyslav Txernov eta Evgeni Maloletka freelance-langileak otsailaren amaieratik martxoaren 11ra arte egon ziren Mariupolen. Hiriko kazetari bakanetakoak izan ziren, eta, APk dioenez, garai hartan Mariupolen izan ziren nazioarteko kazetari bakarrak; hala, Mendebaldeko komunikabideek haien argazkiak asko erabili zituzten hiriko setio-egoera estaltzeko.[302] Txernoven arabera, martxoaren 11n ospitale batean zeuden argazkiak ateratzen, soldadu ukrainarren laguntzarekin hiritik atera zituztenean. Mariupoletik onik ateratzea lortu zuten, eta une hartan, bere ustez, ez zen kazetaririk geratzen hirian.[303]
Azovstaleko siderurgia-plantaren testigantzak Starlink satelite bidezko konexio-sistemaren bidez zabaldu ziren.[304]
Errusiak kontrolatutako komunikabideen propagandak Mariupolgo gudu eta setioa "askapen-misio" gisa aurkeztu zuen; halaber, Ukrainako tropei Mariupolen helburu zibilak erasotzea leporatu zien ere.[305][306]
- Txernihiveko setioa
- Kieveko gudua
- Kharkiveko gudua
- Sumyko gudua
- Donbasseko gudua
- Azovstal Siderurgia
- Kherson Oblasteko errusiar okupazioa
- Donetsk Oblasteko errusiar okupazioa
- Donetskeko Herri Errepublika 2014ko maiatzean independentzia aldarrikatu zuen estatu bat da, Errusia (2022tik aurrera) eta Hego Osetia onartu gabeko ia-estatuaren onarpena jasoz.[6]
- Ukrainako Errusiako Indarren komandante bezala.
- Defentsa Nazionalaren Kudeaketa Zentroaren buru bezala.
- Arma Konbinatuen 41. Armadaren parte.
- Ukrainaren arabera.
- Itsaso Beltzeko Flotaren parte.
- Itsas Infanteriako 810. Brigadaren parte.
- Itsas Infanteriako 36. Brigadaren parte.
- Azov Batailoiaren parte.
- 12. Operazio Brigadaren parte.
- Mariupolgo setioa bukatu baino lehen, Mariupoletik joan zen, Kieveko guduan parte hartzeko.[42][43]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
