ไม้หน้า

ไม้หน้า (เ) ใช้เป็นสระ เอ เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะต้น และใช้ประสมสระ เอะ แอะ แอ เอาะ เอียะ เอีย เอือะ เอือ เออะ เออ และ เอา สำหรับยูนิโคดของ เ นั้น คือ U+0E40

อักษรไทย
เ
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	–ั	า	–ํ	–ิ	'	"
–ุ	–ู	เ	โ	ใ	ไ	–็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		–่	–้	–๊	–๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		–์	–๎	–ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

ในรหัสคอมพิวเตอร์มีรูปแบบ ไม้หน้าสองรูป (แ)^[1] สำหรับใช้แทนสระแอะ-แอโดยตรง ซึ่งพัฒนามาจากอักษรบนแป้นพิมพ์ดีด เพราะหากพิมพ์ไม้หน้าสองครั้ง ตัวหนังสือจะห่างกัน สำหรับยูนิโคดของ แ นั้น คือ U+0E41

การประสมรูป

การประสมรูป	ปรากฏ	ใช้เป็นสระ	สัทอักษรสากล
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น)	เ–	เอ	/eː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + วิสรรชนีย์	เ–ะ	เอะ (ไม่มีตัวสะกด)	/eʔ/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ไม้ไต่คู้ + (พยัญชนะสะกด)	เ–็–	เอะ (มีตัวสะกด)	/e/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ลากข้าง	เ–า	เอา	/aw/, /aːw/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ลากข้าง + วิสรรชนีย์	เ–าะ	เอาะ (ไม่มีตัวสะกด)	/ɔʔ/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ตัวออ	เ–อ	เออ (ไม่มีตัวสะกด)	/ɤː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ตัวออ + วิสรรชนีย์	เ–อะ	เออะ (ไม่มีตัวสะกด)	/ɤʔ/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + (พยัญชนะสะกด)	เ–ิ–	เออะ1, เออ (มีตัวสะกด)	/ɤ/1, /ɤː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอี + ตัวยอ	เ–ีย	เอีย	/iaː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอี + ตัวยอ + วิสรรชนีย์	เ–ียะ	เอียะ	/iaʔ/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอือ + ตัวออ	เ–ือ	เอือ	/ɯaː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอือ + ตัวออ + วิสรรชนีย์	เ–ือะ	เอือะ	/ɯaʔ/
ไม้หน้า + ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น)	แ–	แอ	/ɛː/
สระแอ + (พยัญชนะต้น) + วิสรรชนีย์	แ–ะ	แอะ (ไม่มีตัวสะกด)	/ɛʔ/
สระแอ + (พยัญชนะต้น) + ไม้ไต่คู้ + (พยัญชนะสะกด)	แ–็–	แอะ (มีตัวสะกด)	/ɛ/

1. เ–ิ– บางครั้งก็ออกเสียงสั้นเป็น เออะ เช่นคำว่า เงิน เปิ่น เกริ่น

อ้างอิง

1. "รหัสสำหรับอักขระไทยที่ใช้กับคอมพิวเตอร์ มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม มอก. 620-2533". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-01-29. สืบค้นเมื่อ 2010-04-20.