Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อังคั่น เป็นชื่อเรียกรวมของเครื่องหมายวรรคตอนโบราณ แบ่งเป็นอังคั่นเดี่ยวและอังคั่นคู่
อังคั่นเดี่ยว หรือ คั่นเดี่ยว หรือ ขั้นเดี่ยว (ฯ) เป็นเครื่องหมายวรรคตอนที่นิยมใช้ในหนังสือไทยสมัยโบราณ ใช้เมื่อจบบท ตอน หรือเรื่อง ทั้งคำประพันธ์ร้อยกรองและร้อยแก้ว ใช้สัญลักษณ์เดียวกันกับไปยาลน้อย ปัจจุบันมีอังคั่นเดี่ยวให้เห็นในหนังสือวรรณคดีและตำราเรียนภาษาไทยเท่านั้น
อังคั่นคู่ หรือ คั่นคู่ หรือ ขั้นคู่ (๚) เป็นเครื่องหมายวรรคตอนปรากฏในหนังสือไทยโบราณ ใช้ในบทกวีต่าง ๆ โดยมีไว้ใช้จบตอน นอกจากนี้ยังมีการใช้อังคั่นคู่กับเครื่องหมายอื่น ได้แก่ อังคั่นวิสรรชนีย์ (ฯะ, ๚ะ) ใช้เมื่อจบบทกวี และ อังคั่นวิสรรชนีย์โคมูตร (๚ะ๛) ใช้จบบริบูรณ์
อังคั่นคู่ไม่มีปรากฏบนแป้นพิมพ์ภาษาไทย แต่มีอยู่ในรหัสอักขระ TIS 620 ที่ 0xFA (250) และรหัสยูนิโคดที่ U+0E5A [1]
ภาษาอื่นที่ใช้อังคั่นคือภาษาเขมร ซึ่งมีทั้งอังคั่นเดี่ยวและอังคั่นคู่ (។, ៕) อังคั่นเดี่ยวใช้ใส่เมื่อจบประโยค ใช้งานทั่วไปเหมือนการใส่มหัพภาคจบประโยคในภาษาอังกฤษ อังคั่นคู่ใช้เมื่อจบตอน ภาษาฮินดีก็มีการใช้สัญลักษณ์ขีดตั้งเดี่ยวและขีดตั้งคู่ (।, ॥) เมื่อจบประโยคหรือจบตอนเช่นกัน เมื่อต้องการถอดอักษรจึงอาจใช้ ฯ และ ๚ แทนได้
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.