รายพระนามพระมหากษัตริย์ทั่วโลกตามรัชกาล

สำหรับพระมหากษัตริย์ที่ยังครองราชย์ในปัจจุบัน ดูที่ รายพระนามพระมหากษัตริย์รัชกาลปัจจุบันเรียงตามรัชกาล

นี่คือรายพระนามพระมหากษัตริย์ทั่วโลกตามรัชกาลที่จัดเรียงประมุขที่ครองราชย์นานที่สุดในโลก ตามระยะเวลาของรัชกาล

พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส เป็นพระมหากษัตริย์ที่ทรงครองราชย์นานที่สุด ตามวันที่พิสูจน์ได้แน่นอน

พระมหากษัตริย์ในรัฐเอกราชที่ครองราชย์ตามวันที่พิสูจน์ได้แน่นอน

ตารางข้างล่างรวมพระมหากษัตริย์ 25 พระองค์ที่ได้รับการยอมรับว่าครองราชย์นานที่สุดในรัชสมัยทั้งหมดหรือส่วนใหญ่ คอนสแตนตินที่ 8 และเบซิลที่ 2 จักรพรรดิไบแซนไทน์ที่ครองราชย์ 66 ปี (ค.ศ. 962–1028) และ 65 ปี (ค.ศ. 960–1025) ตามลำดับ ไม่ได้นับรวมในนี้ เนื่องจากมีบางช่วงที่ครองราชย์เป็นจักรพรรดิผู้เยาว์ร่วมกับจักรพรรดิผู้อาวุโส

ผู้สำเร็จราชการไม่นับรวมกับพระมหากษัตริย์ นั่นจึงเป็นเหตุผลให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสได้รับการจัดให้เป็นพระมหากษัตริย์ที่ทรงครองราชย์นานที่สุด แม้ว่าอานาแห่งออสเตรีย พระราชมารดา ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เป็นเวลา 8 ปี และไม่มีการแยกแยะระหว่างพระมหากษัตริย์ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชและราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ นั่นทำให้สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 จัดให้อยู่ในอันดับที่ 2 แม้ว่าพระองค์จะเป็นเพียงประมุขในนาม

ลำดับ	พระบรมฉายาลักษณ์	พระนาม	ดินแดน	ครองราชย์		ระยะเวลา		อ้าง.
				ตั้งแต่	ถึง	(วัน)	(ปี, วัน)
1		พระเจ้าหลุยส์ที่ 14	ฝรั่งเศส  อันดอร์รา	000000001643-05-14-000014 พฤษภาคม 1643	000000001715-09-01-00001 กันยายน 1715	26,407	72 ปี 110 วัน	[1]
2		สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2	สหราชอาณาจักร  แคนาดา  ออสเตรเลีย  นิวซีแลนด์ [lower-alpha 1]	000000001952-02-06-00006 กุมภาพันธ์ 1952	000000002022-09-08-00008 กันยายน 2022	25,782	70 ปี 214 วัน[lower-alpha 2]	[2][3][4]
3		พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร	ไทย	000000001946-06-09-00009 มิถุนายน 1946	000000002016-10-13-000013 ตุลาคม 2016	25,694	70 ปี 126 วัน	[5]
4		เจ้าชายโยฮันที่ 2	ลีชเทินชไตน์	000000001858-11-12-000012 พฤศจิกายน 1858	000000001929-02-11-000011 กุมภาพันธ์ 1929	25,658	70 ปี 91 วัน	[6]
5		Kʼinich Janaabʼ Pakal ที่ 1	ปาเลงเก (เม็กซิโก)	000000000615-07-27-000027 กรกฎาคม 615[lower-alpha 3]	000000000683-08-29-000029 สิงหาคม 683	24,870	68 ปี 33 วัน	[7][9]
6		จักรพรรดิฟรันทซ์ โยเซ็ฟที่ 1	จักรวรรดิออสเตรีย (1848–1867) จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (1867–1916)	000000001848-12-02-00002 ธันวาคม 1848	000000001916-11-21-000021 พฤศจิกายน 1916	24,825	67 ปี 355 วัน	[10]
7		Chan Imix Kʼawiil	โกปัน (ฮอนดูรัส)	000000000628-02-05-00005 กุมภาพันธ์ 628[lower-alpha 4]	000000000695-06-15-000015 มิถุนายน 695	24,602	67 ปี 130 วัน	[13][14]
8		เฟอร์ดินันที่ 3	ซิซิลี (1759–1816)  ซิซิลีทั้งสอง (1816–1825)	000000001759-10-06-00006 ตุลาคม 1759	000000001825-01-04-00004 มกราคม 1825	23,831	65 ปี 90 วัน	[15]
9		สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย	สหราชอาณาจักร	000000001837-06-20-000020 มิถุนายน 1837	000000001901-01-22-000022 มกราคม 1901	23,226	63 ปี 216 วัน	[16]
10		พระเจ้าไชเมที่ 1	ราชบัลลังก์อารากอน	000000001213-09-12-000012 กันยายน 1213	000000001276-07-27-000027 กรกฎาคม 1276	22,964	62 ปี 319 วัน	[17]
11		จักรพรรดิโชวะ[lower-alpha 5]	จักรวรรดิญี่ปุ่น (1926–1947)  ญี่ปุ่น (1947–1989)	000000001926-12-25-000025 ธันวาคม 1926	000000001989-01-07-00007 มกราคม 1989	22,659	62 ปี 13 วัน	[18]
12		จักรพรรดิคังซี[lower-alpha 6]	ราชวงศ์ชิง (ประเทศจีน)	000000001661-02-05-00005 กุมภาพันธ์ 1661	000000001722-12-20-000020 ธันวาคม 1722	22,597	61 ปี 318 วัน	[19]
13		ออนอเรที่ 3	โมนาโก	000000001731-12-29-000029 ธันวาคม 1731	000000001793-01-13-000013 มกราคม 1793	22,296	61 ปี 15 วัน	[20][21]
14		Itzamnaaj Bahlam ที่ 3	Yaxchilan (เม็กซิโก)	000000000681-10-20-000020 ตุลาคม 681[lower-alpha 7]	000000000742-06-15-000015 มิถุนายน 742	22,153	60 ปี 238 วัน	[11]
15		Kʼakʼ Tiliw Chan Yopaat	กิริกัว (กัวเตมาลา)	000000000724-12-29-000029 ธันวาคม 724[lower-alpha 8]	000000000785-07-27-000027 กรกฎาคม 785	22,125	60 ปี 210 วัน	[22][23]
16		จักรพรรดิเฉียนหลง[lower-alpha 9]	ราชวงศ์ชิง (ประเทศจีน)	000000001735-10-18-000018 ตุลาคม 1735	000000001796-02-09-00009 กุมภาพันธ์ 1796[lower-alpha 10]	22,029	60 ปี 114 วัน	[24]
17		พระเจ้าคริสเตียนที่ 4	เดนมาร์ก–นอร์เวย์	000000001588-04-04-00004 เมษายน 1588	000000001648-02-28-000028 กุมภาพันธ์ 1648	21,879	59 ปี 330 วัน	[25]
18		สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3	บริเตนใหญ่ (1760–1800)  ไอร์แลนด์ (1760–1800)  สหราชอาณาจักร[lower-alpha 11] (1801–1820)	000000001760-10-25-000025 ตุลาคม 1760	000000001820-01-29-000029 มกราคม 1820	21,644	59 ปี 96 วัน	[26]
19		พระเจ้าหลุยส์ที่ 15	ฝรั่งเศส  อันดอร์รา	000000001715-09-01-00001 กันยายน 1715	000000001774-05-10-000010 พฤษภาคม 1774	21,436	58 ปี 251 วัน	[27]
20		จักรพรรดิเปดรูที่ 2	บราซิล	000000001831-04-07-00007 เมษายน 1831	000000001889-11-15-000015 พฤศจิกายน 1889	21,407	58 ปี 222 วัน	[28]
21		อัลมุสตันศิร บิลลาฮ์	รัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์ (อียิปต์)	000000001036-06-13-000013 มิถุนายน 1036[lower-alpha 12]	000000001094-12-29-000029 ธันวาคม 1094	21,383	58 ปี 199 วัน	[29][30]
22		พระเจ้านิกอลาที่ 1	ราชรัฐมอนเตเนโกร (1860–1910)  ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร (1910–1918)	000000001860-08-13-000013 สิงหาคม 1860	000000001918-11-26-000026 พฤศจิกายน 1918	21,288	58 ปี 105 วัน	[33]
23		สมเด็จพระราชินีนาถวิลเฮลมินา	เนเธอร์แลนด์	000000001890-11-23-000023 พฤศจิกายน 1890	000000001948-09-04-00004 กันยายน 1948	21,104	57 ปี 286 วัน	[34]
24		พระเจ้าเจมส์ที่ 6	สกอตแลนด์	000000001567-07-24-000024 กรกฎาคม 1567	000000001625-03-27-000027 มีนาคม 1625	21,066	57 ปี 246 วัน	[35]
25		คอนราดที่ 1	บูร์กอญ	000000000937-07-12-000012 กรกฎาคม 937[lower-alpha 13]	000000000993-10-19-000019 ตุลาคม 993	20,553	56 ปี 99 วัน	[36]

ดูเพิ่ม

• รายพระนามพระมหากษัตริย์รัชกาลปัจจุบันเรียงตามรัชกาล
• รายพระนามพระมหากษัตริย์ทั่วโลกที่ครองราชย์สั้นที่สุด
• รายพระนามพระมหากษัตริย์ในประเทศไทยตามรัชกาล
• รายชื่อผู้นำรัฐที่แก่ที่สุด
• รายชื่อผู้นำรัฐ
• รายชื่อผู้นำรัฐเรียงตามอายุ
• สถิติประมุขแห่งรัฐ
• รายชื่อศตวรรษิกชน (นักการเมืองและข้าราชการพลเรือน)

หมายเหตุ

1. เอลิซาเบธทรงเป็นพระราชินีในรัฐต่าง ๆ เพียงไม่นาน ยกเว้น 4 ประเทศนี้ ระยะเวลาข้างล่างระบุไว้สำหรับเอลิซาเบธในฐานะพระมหากษัตริย์ของประเทศหรือดินแดนที่เป็นเอกราช ไม่มีรัฐใดจัดให้พระองค์อยู่ในรายพระนามนี้ ยกเว้นประเทศจาเมกาที่จัดพระองค์อยู่ในอันดับที่ 17 รัฐข้างล่างเป็นดินแดนของบริติชในช่วงต้นรัชสมัยเอลิซาเบธที่ 2 ใน ค.ศ. 1952 แต่เป็นเอกราชในฐานะสาธารณรัฐในรัชสมัยของพระองค์:

   •  ปากีสถาน (รวมบังกลาเทศ) (สาธารณรัฐ 23 มีนาคม ค.ศ. 1956; 4 ปี 46 วัน)
   •  แอฟริกาใต้ (สาธารณรัฐ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1961; 9 ปี 114 วัน)
   •  ซีลอน (สาธารณรัฐ พร้อมชื่อศรีลังกา 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1972; 20 ปี 106 วัน)

   รัฐข้างล่างยังไม่ได้มีอธิปไตยเป็นของตนเองในช่วงเริ่มต้นของรัชสมัยเอลิซาเบธที่ 2 ใน ค.ศ. 1952 แต่เป็นเอกราชและภายหลังเปลี่ยนระบอบเป็นสาธารณรัฐในรัชสมัยของพระองค์:

   •  กานา (เอกราช 6 มีนาคม ค.ศ. 1957, สาธารณรัฐ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1961; 4 ปี 87 วัน)
   •  ไนจีเรีย (เอกราช 1 ตุลาคม ค.ศ. 1960, สาธารณรัฐ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1963; 3 ปี 0 วัน)
   •  เซียร์ราลีโอน (เอกราช 27 เมษายน ค.ศ. 1961, สาธารณรัฐ 19 เมษายน ค.ศ. 1971; 9 ปี 357 วัน)
   •  แทนกันยีกา (เอกราช 9 ธันวาคม ค.ศ. 1961, สาธารณรัฐ 9 ธันวาคม ค.ศ. 1962; 1 ปี 0 วัน)
   •  ตรินิแดดและโตเบโก (เอกราช 31 สิงหาคม ค.ศ. 1962, สาธารณรัฐ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1976; 13 ปี 336 วัน)
   •  ยูกันดา (เอกราช 9 ตุลาคม ค.ศ. 1962, สาธารณรัฐ 9 ตุลาคม ค.ศ. 1963; 1 ปี 0 วัน)
   •  เคนยา (เอกราช 12 ธันวาคม ค.ศ. 1963, สาธารณรัฐ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1964; 1 ปี 0 วัน)
   •  มาลาวี (เอกราช 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1964, สาธารณรัฐ 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1966; 2 ปี 0 วัน)
   •  มอลตา (เอกราช 21 กันยายน ค.ศ. 1964, สาธารณรัฐ 13 ธันวาคม ค.ศ. 1974; 10 ปี 83 วัน)
   •  แกมเบีย (เอกราช 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1965, สาธารณรัฐ 24 เมษายน ค.ศ. 1970; 5 ปี 65 วัน)
   •  กายอานา (เอกราช 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1966, สาธารณรัฐ 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1970; 3 ปี 273 วัน)
   •  บาร์เบโดส (เอกราช 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1966, สาธารณรัฐ 30 พฤษจิกายน ค.ศ. 2021; 55 ปี 0 วัน)
   •  มอริเชียส (เอกราช 12 มีนาคม ค.ศ. 1968, สาธารณรัฐ 12 มีนาคม ค.ศ. 1992; 24 ปี 0 วัน)
   •  ฟีจี (เอกราช 10 ตุลาคม ค.ศ. 1970, สาธารณรัฐ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1987; 16 ปี 361 วัน)

   รัฐข้างล่างยังไม่ได้มีอธิปไตยเป็นของตนเองในช่วงเริ่มต้นของรัชสมัยเอลิซาเบธที่ 2 ใน ค.ศ. 1952 แต่เป็นเอกราชในรัชสมัยพระองค์ และคงพระองค์ไว้เป็นราชินี:

   •  จาเมกา (เอกราช 6 สิงหาคม ค.ศ. 1962; 60 ปี 33 วัน)
   •  บาฮามาส (เอกราช 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1973; 49 ปี 60 วัน)
   •  กรีเนดา (เอกราช 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1974; 48 ปี 213 วัน)
   •  ปาปัวนิวกินี (เอกราช 16 กันยายน ค.ศ. 1975; 46 ปี 357 วัน)
   •  หมู่เกาะโซโลมอน (เอกราช 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1978; 44 ปี 63 วัน)
   •  ตูวาลู (เอกราช 1 ตุลาคม ค.ศ. 1978; 43 ปี 342 วัน)
   •  เซนต์ลูเชีย (เอกราช 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1979; 43 ปี 198 วัน)
   •  เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ (เอกราช 27 ตุลาคม ค.ศ. 1979; 42 ปี 316 วัน)
   •  เบลีซ (เอกราช 21 กันยายน ค.ศ. 1981; 40 ปี 352 วัน)
   •  แอนทีกาและบาร์บิวดา (เอกราช 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1981; 40 ปี 311 วัน)
   •  เซนต์คิตส์และเนวิส (เอกราช 19 กันยายน ค.ศ. 1983; 38 ปี 354 วัน)
2. ช่วงเวลาครองราชย์นับเฉพาะรัฐเอกราชที่ยังคงมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขในรัชสมัยของพระองค์ ได้แก่: ออสเตรเลีย, แคนาดา, นิวซีแลนด์ และสหราชอาณาจักร
3. ในปฏิทินมายา ครองราชย์ใน 9.9.2.4.8, 5 Lamat 1 Mol; สวรรคตใน 9.12.11.5.18, 6 Etz'nab 11 Yax. มีการแปลงวันที่แบบนับยาวด้วยวิธีการสร้างความสัมพันธ์กับ GMT+2 กับปฏิทินจูเลียน^[7][8]
4. ในปฏิทินมายา ครองราชย์ใน 9.9.14.17.5, 6 Chikchan 18 K'ayab; สวรรคตใน 9.13.3.5.7 12 Manik' 0 Yaxk'in. วันที่ตะวันตกนำมาจากการสร้างความสัมพันธ์กับ GMT+2 ในปฏิทินจูเลียน^[11][12]
5. ดำรงเป็นอุปราชในรัชสมัยจักรพรรดิไทโช ตั้งแต่วันที่ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1921 จนกระทั่งเสวยราชสมบัติ
6. ผู้ปกครองจีนนานที่สุดโดยนิตินัย
7. ในปฏิทินมายา ครองราชย์ใน 9.12.9.8.1 5 Imix 4 Mak; สวรรคตใน 9.15.10.17.14 6 Ix 12 Yaxk'in. วันที่ตะวันตกนำมาจากการสร้างความสัมพันธ์กับ GMT+2 ในปฏิทินจูเลียน^[11]
8. ในปฏิทินมายา ครองราชย์ใน 9.14.13.4.17 12 Kab'an 5 K'ayab'; สวรรคตใน 9.17.14.13.2 11 Ik 5 Yax. วันที่ตะวันตกนำมาจากการสร้างความสัมพันธ์กับ GMT+2 ในปฏิทินจูเลียน^[11]
9. ผู้ปกครองจีนนานที่สุดโดยพฤตินัย
10. สละราชสมบัติ แต่ยังคงมีอำนาจโดยพฤตินัยในฐานะไท่ช่างหฺวังจนถึง 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1799
11. บริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เข้าร่วมเป็นสหราชอาณาจักร โดยมีผลบังคับตามพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1800 ในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1801
12. ในปฏิทินอิสลาม ครองราชย์ในวันที่ 15 ชะอ์บาน ฮ.ศ. 427; สวรรคตวันที่ 18 ษุลฮิจญะฮ์ ฮ.ศ. 487^[29] บางข้อมูลระบุวันสวรรคตของพระองค์ที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1095^[29] แต่ข้อมูลส่วนใหญ่ให้ที่ 29 ธันวาคม ค.ศ. 1094^[30][31][32]
13. วันสวรรคตของรูดอล์ฟที่ 2 ผู้ครองราชย์ก่อนหน้า อยู่ที่ 11, 12 หรือ 13 กรกฎาคม^[36][37]

อ้างอิง

1. "BBC – History – Historic Figures: Louis XIV (1638–1715)". www.bbc.co.uk (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
2. "Queen Elizabeth II has died, Buckingham Palace announces". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2022-09-08. สืบค้นเมื่อ 2022-09-08.
3. "Her Majesty the Queen". The Royal Family. 29 December 2015. สืบค้นเมื่อ 2022-02-06.
4. Waites, Rosie (2012-02-06). "The moment a princess became a queen". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2022-01-10.
5. Crossette, Barbara (2016-10-13). "Bhumibol Adulyadej, 88, People's King of Thailand, Dies After 7-Decade Reign". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
6. "Biographies of the Princes and Princesses". House of Liechtenstein.
7. Pharo, Lars Kirkhusmo (2013). The Ritual Practice of Time: Philosophy and Sociopolitics of Mesoamerican Calendars. Brill. p. 92. ISBN 9789004252363.
8. Parmington, Alexander (2011). Space and Sculpture in the Classic Maya City. Brill. pp. 51, 95. ISBN 9789004252363.
9. "K'inich Janaab' Pakal I (Great-Sun-Shield), King of Palenque, depicted on an incense burner". museums.gov.il. สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
10. "Franz Joseph | emperor of Austria-Hungary". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
11. Martin, Simon; Nikolai Grube (2000). Chronicle of the Maya Kings and Queens: Deciphering the Dynasties of the Ancient Maya. London and New York: Thames & Hudson. p. 201 & 122. ISBN 0-500-05103-8. OCLC 47358325.
12. Harrys, John; Stearns, Stephen K. (1997). Understanding Maya Inscriptions. University of Pennsylvania Press. pp. 134, 136, 218. ISBN 9780924171413.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
13. Looper, Matthew G. (2003). Lightning Warrior: Maya Art and Kingship at Quirigua. University of Texas Press. p. 211. ISBN 9780292705562.
14. Newsome, Elizabeth A. (2001). Trees of Paradise and Pillars of the World. University of Texas Press. p. 65. ISBN 9780292755727.
15. "Term details". British Museum (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
16. Kirsty.Oram (2015-12-31). "Victoria (r. 1837–1901)". The Royal Family (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
17. "James I | king of Aragon". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
18. "BBC – History – Historic Figures: Emperor Hirohito (1901–1989)". www.bbc.co.uk (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
19. "Kangxi | emperor of Qing dynasty". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
20. Charavay, Étienne (1892). Correspondance générale de Carnot: publiee avec des notes historiques et biographiques. Imprimerie nationale. p. 372.
21. Dippel, Horst, บ.ก. (2010). Constitutional Documents of France, Corsica and Monaco. De Gruyter. p. 254. ISBN 9783598356964.
22. Looper, Matthew G. (2003). Lightning Warrior: Maya Art and Kingship at Quirigua. Austin, TX: University of Texas Press. pp. 57, 186. ISBN 0-292-70556-5.
23. Fitzsimmons , James L. (2010). Death and the Classic Maya Kings. University of Texas Press. p. 63. ISBN 9780292781986.
24. "Qianlong | emperor of Qing dynasty". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
25. "Christian IV | Scandinavian king". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
26. Kirsty.Oram (2015-12-31). "George III (r. 1760–1820)". The Royal Family (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
27. "Louis XIV | king of France". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-09-20.
28. "Pedro II | emperor of Brazil". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
29. "MUSTANSIR BILLAH I (427-487/1036-1095), 18TH IMAM". ismaili.net (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 1 July 2022.
30. "MÜSTA'LÎ-BİLLÂH el-FÂTIMÎ - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi (ภาษาตุรกี).
31. Cohen, Mark R. (2014). Jewish Self-Government in Medieval Egypt. Princeton University Press. p. 218. ISBN 9781400853588.
32. Ayman Fu'ad Sayyid (2002). The Fatimids and Their Successors in Yaman. I.B. Tauris. p. 5. ISBN 9781860646904.
33. "Nicholas I | Facts & Biography". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
34. "Wilhelmina | queen of the Netherlands". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-12.
35. "James I | Biography, Religion, & Facts". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 17 May 2020.
36. "Rudolfinger". Neue Deutsche Biographie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 13 June 2022.
37. "Rudolf II | king of Burgundy". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 13 June 2022.