หมู่เกาะโซโลมอน

หมู่เกาะโซโลมอน (อังกฤษ: Solomon Islands) เป็นประเทศในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศปาปัวนิวกินี และเป็นส่วนหนึ่งของเครือจักรภพ ประกอบด้วยเกาะต่าง ๆ กว่า 990 เกาะ ซึ่งมีพื้นที่รวมกัน 28,000 ตารางกิโลเมตร

ข้อมูลเบื้องต้น หมู่เกาะโซโลมอน Solomon Islands (อังกฤษ), เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด ...

หมู่เกาะโซโลมอน Solomon Islands (อังกฤษ)
ธงชาติ Coat of Arms
คำขวัญ: To Lead is to Serve
เพลงชาติ: ก็อดเซฟอาวโซโลมอนไอส์แลนด์ God Save The King (เพลงสรรเสริญพระบารมี) ¹

เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	โฮนีอารา
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษ
การปกครอง	ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ

• พระมหากษัตริย์	สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3
• ผู้สำเร็จราชการ	David Tiva Kapu
• นายกรัฐมนตรี	Jeremiah Manele

เอกราช

• จาก สหราชอาณาจักร	7 กรกฎาคม พ.ศ. 2521

พื้นที่
• รวม	28,450 ตารางกิโลเมตร (10,980 ตารางไมล์) (อันดับที่ 141)
• แหล่งน้ำ (%)	3.2%
ประชากร
• ก.ค. 2548 ประมาณ	478,000 (อันดับที่ 166)
• ความหนาแน่น	17 ต่อตารางกิโลเมตร (44.0 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 188)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 1.317 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 2,145
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 1.273 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 2,074
เอชดีไอ (2562)	0.567^[1] ปานกลาง · (อันดับที่ 151)
สกุลเงิน	ดอลลาร์หมู่เกาะโซโลมอน (SBD)
เขตเวลา	UTC+11
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
รหัสโทรศัพท์	+677
โดเมนบนสุด	.sb

ปิด

ประวัติศาสตร์

หมู่เกาะโซโลมอน สันนิษฐานว่ามีคนอาศัยอยู่คนเกาะนี้มาแล้วเกือบ 2,000 ปีมาแล้ว หมู่เกาะนี้ถูกค้นพบเมื่อปี 1568 โดยชาวสเปนชื่อ กัปตันAlvaro de Mendana หลังจากนั้นมาเกาะโซโลมอน ก็ไม่มีใครเข้าไปเลยเป็นเวลากว่า 200 ปี

ในปี 1886 ประเทศอังกฤษ กับ เยอรมนี ได้มีการแบ่งแยกดินแดนของเกาะโซโลมอน แต่ต่อมาภายหลังประเทศ สหราชอาณาจักรอังกฤษได้เป็นผู้ถือครองเกาะแห่งนี้แต่เพียงผู้เดียว

ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง โซโลมอนเป็นที่หมายปองของคู่สงคราม เพราะเป็นจุดพักระหว่างทางของการขนส่งสินค้าในมหาสมุทรแปซิฟิค และ มีทะเลล้อมรอบ จึงรบเพียงแค่ทางเรือ และ ทางอากาศ โดยมีทรัพยากรธรรมชาติที่สวยงาม และ อุดมสมบูรณ์จึงได้ชื่อว่า Pearl of Pacific (ไข่มุกแห่งแปซิฟิค) โดยกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นได้บุกรุกเข้ามาในเกาะนี้ช่วงต้นของสงคราม แต่กองทัพสหราชอาณาจักรก็สามารถยึดครองดินแดนกลับมาได้อีกครั้งในปี 1945 ในปี 1976 เกาะแห่งนี้กลายเป็นดินแดนที่สามารถปกครองตนเองได้และได้รับเอกราช ในวันที่ 7 กรกฎาคม 1978 และได้เข้าเป็นภาคีสหประชาชาติเมื่อ 19 กันยายน 1978

การเมืองการปกครอง

นิติบัญญัติ

อำนาจนิติบัญญัติเป็นของรัฐสภาแห่งชาติ ซึ่งเป็นสภาเดียว ประกอบด้วยสมาชิกสภา 30-50 คน โดยกระจายอำนาจ แบ่งเป็น 4 ภาค แต่ละภาคมีสภาปกครองท้องถิ่น 8 แห่ง สมาชิกสภาปกครองท้องถิ่นมาจากการเลือกตั้ง

การแบ่งเขตการปกครอง

หมู่เกาะโซโลมอนแบ่งเป็น 9 จังหวัด (provinces) และ 1 เขตเมืองหลวง*:

จังหวัดกัวดัลคะแนล (Guadalcanal)
จังหวัดชอยซิวล์ (เลารู) (Choiseul, Lauru)
จังหวัดเซนทรัล (Central)
จังหวัดเตโมตู (Temotu)
จังหวัดมากิรา (Makira)
จังหวัดมาไลตา (Malaita)
จังหวัดเรนเนลล์และเบลโลนา (Rennell and Bellona)
จังหวัดเวสเทิร์น (Western)
จังหวัดอิซาเบล (Isabel)
โฮนีอารา* (Honiara)

เศรษฐกิจ

เศรษฐกิจของประเทศขึ้นอยู่กับการเกษตรเป็นหลัก ประมาณร้อยละ 90 ของจำนวนประชากร มีอาชีพกสิกรรม ทำป่าไม้ และประมง มีรายได้จากการส่งออกประมาณปีละ 60 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

รัฐบาลหมู่เกาะโซโลมอนพยายามชักชวนให้ประเทศต่าง ๆ เช่น ไต้หวัน ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ สหราชอาณาจักร มาเลเซีย และอินโดนีเซีย เข้าไปร่วมทุนในสาขาต่าง ๆ โดยเฉพาะการท่องเที่ยว การผลิตไม้แปรรูปเพื่อส่งออก การผลิตเสื้อผ้าสำเร็จรูป เป็นต้น รัฐบาลได้วางกฎเกณฑ์ เพื่อส่งเสริมการ ลงทุน โดยการลดภาษีการค้า ยกเว้นภาษีวัตถุดิบและเครื่องจักรกลสำหรับโรงงานอุตสาหกรรม เป็นเวลา 5 ปี และไม่มีข้อห้ามสำหรับการส่งผลกำไรออกนอกประเทศ

ประชากรศาสตร์

เชื้อชาติ

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

ประกอบด้วยชาวเมลานีเซียซึ่งเป็นชนกลุ่มใหญ่ของประเทศ มีชาวไมโครนีเซีย ยุโรปและเอเชียเล็กน้อย ส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์นิกายอังกลิเคน ร้อยละ 34 โรมันคาทอลิก ร้อยละ 19 และอีวันเจลิคอน ร้อยละ 24