zesłaniec

zesłaniec (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zesłaniec	zesłańcy
dopełniacz	zesłańca	zesłańców
celownik	zesłańcowi	zesłańcom
biernik	zesłańca	zesłańców
narzędnik	zesłańcem	zesłańcami
miejscownik	zesłańcu	zesłańcach
wołacz	zesłańcu / zesłańcze	zesłańcy

(1.1) człowiek odbywający karę przymusowego pobytu w odległej, odizolowanej miejscowości

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Od pierwszych dni mojego pobytu w Jakucji moją uwagę zwrócił bardzo specyficzny i niezwykle serdeczny stosunek jej rdzennych mieszkańców do Polski i Polaków. Wpływ na postrzeganie Polaków przez Jakutów i Ewenków miały niewątpliwie kilkusetletnie kontakty z polskimi zesłańcami^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Sybirak, katorżnik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zesłanie n, zsyłka ż

czas. zesłać dk., zsyłać ndk.

przym. zesłańczy, zesłany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. Michał Pędracki, Wpływ sylwetek zesłańców na stereotypy obrazu Polaka wśród współczesnych Jakutów i Ewenków