Polak

Podobna pisownia: polak • polakk • Polák • Pólak

Polak (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈpɔlak], AS: [polak]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Polak	Polacy
dopełniacz	Polaka	Polaków
celownik	Polakowi	Polakom
biernik	Polaka	Polaków
narzędnik	Polakiem	Polakami
miejscownik	Polaku	Polakach
wołacz	Polaku	Polacy
depr. M. i W. lm: (te) Polaki

(1.1) etn. obywatel Polski, mieszkaniec Polski, osoba narodowości polskiej; zob. też Polacy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Grupa Polaków koczowała na lotnisku.

(1.1) Czytam jej artykuł o repatriacji Polaków z ZSRR.

(1.1) Wiesz, ilu Polaków mieszka we Lwowie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. Lach; gw. (Górny Śląsk) Polok; żart. poet. Sarmata

antonimy:

(1.1) nie-Polak

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Małopolanin, Mazowszanin, Pomorzanin, Ślązak, Wielkopolanin, Dolnoślązak

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polska ż, polski m, polskość ż, polszczenie n, spolszczenie n, polszczyzna ż, Polanin m

zdrobn. Polaczek m

forma żeńska Polka ż

czas. polszczyć ndk., spolszczyć dk.

przym. polski, spolszczony, polskawy, propolski, antypolski

przysł. po polsku

związki frazeologiczne:

my, Polacy, złote ptacy^[1] • przysłowia: mądry Polak po szkodzie • Polak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki • rozmawiać jak Polak z Polakiem

etymologia:

Po raz pierwszy nazwa Polacy (Polanie) pojawia się w „Żywocie św. Wojciecha” (powst. 997–1002); Bolesław Chrobry jest tam przedstawiony jako książę Polaków (dux Palaniorum); następnie w różnych dokumentach i rocznikach pochodzenia niemieckiego pojawiają się formy Poloni, Polani, Poleni, Boloni. Wcześniej pojawiały się jedynie zbiorowe nazwy Sclavii lub Sclavanii^[2].

źródłosłów nazwiska Polak

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) polak m
• angielski: (1.1) Pole, Polish
• arabski: (1.1) بولندي m (bulandiy)
• azerski: (1.1) polyak
• baskijski: (1.1) poloniar
• białoruski: (1.1) паляк m (paljak)
• bośniacki: (1.1) Poljak m
• bułgarski: (1.1) поляк m (poljak)
• chiński standardowy: (1.1) 波兰人 (bōlánrén)
• chorwacki: (1.1) Poljak m
• czeczeński: (1.1) поляк (poljak)
• czeski: (1.1) Polák m
• dolnołużycki: (1.1) Pólak m
• duński: (1.1) polak w
• esperanto: (1.1) polo, pollandano, polujano
• estoński: (1.1) poolakas
• farerski: (1.1) póllendingur m
• fiński: (1.1) puolalainen
• francuski: (1.1) Polonais m
• górnołużycki: (1.1) Polak m
• hawajski: (1.1) Pōlani
• hiszpański: (1.1) polaco m
• indonezyjski: (1.1) orang Polandia
• irlandzki: (1.1) Polannach m
• islandzki: (1.1) Pólverji m
• jaćwieski: (1.1) mażugas
• japoński: (1.1) ポーランド人(ポーランドじん) (pōrandojin)
• jidysz: (1.1) פּאָליאַק m (poljak)
• kaszubski: (1.1) Pòlôch m
• kataloński: (1.1) polonès m
• koreański: (1.1) 폴란드인 (pollandeu-in)
• kornijski: (1.1) Polak m
• litewski: (1.1) lenkas m
• łaciński: (1.1) polonus m
• łotewski: (1.1) polis m
• niderlandzki: (1.1) Pool m
• niemiecki: (1.1) Pole m
• norweski (bokmål): (1.1) polakk m
• norweski (nynorsk): (1.1) polakk m
• norweski (riksmål): (1.1) polakk w
• nowogrecki: (1.1) Πολωνός m
• ormiański: (1.1) լեհուհի
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) поляк m
• rumuński: (1.1) polon m
• serbski: (1.1) Пољак (Poljak) m
• slovio: (1.1) Polakic (Полакиц), Polak (Полак)
• słowacki: (1.1) Polák m
• słoweński: (1.1) Poljak m
• staroruski: (1.1) лѧхъ m
• szwedzki: (1.1) polack w
• turecki: (1.1) Polonyalı, Leh
• ukraiński: (1.1) поляк m
• volapük: (1.1) Polänan
• węgierski: (1.1) lengyel
• wietnamski: (1.1) người Ba Lan
• wilamowski: (1.1) Pöła / Pȫła / Poła m
• włoski: (1.1) polacco m

źródła:

1. Wojciech Chlebda, Stereotyp jako jedność języka, myślenia i działania w: Język a kultura, t. 12, Stereotyp jako przedmiot lingwistyki. Teoria, metodologia, analizy empiryczne pod red. J. Anusiewicza, J. Bartmińskiego, Wrocław 1998, s. 38.
2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 33.

Polak (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Polak

odmiana:

(1.1) lm Polakis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Pólka ż, Pólska ż, pólšćina ż

przym. pólski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Polak (język kornijski)

wymowa:

IPA: ['pəlæk], średniokornijski IPA: ['pɔlak]; lm IPA: [pə'lækjɐn], średniokornijski IPA: [pɔ'lakjɔn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Polak

odmiana:

(1.1) Polakyon

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Polak (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

Полак

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Polak

odmiana:

(1.1) lm Polakis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polakica

przym. Polakju

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: