segregacja

segregacja (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	segregacja
dopełniacz	segregacji
celownik	segregacji
biernik	segregację
narzędnik	segregacją
miejscownik	segregacji
wołacz	segregacjo

(1.1) dzielenie czegoś na grupy według określonego kryterium

(1.2) oddzielenie w ramach jednego państwa grup ludzi, np. ze względu na ich rasę lub religię

(1.3) nierównomierność rozkładu składników stopowych w metalu^[1]

odmiana:

(1.1-3) blm,

 

przykłady:

(1.1) Tę segregację materiału pod względem wielkości ziarn pogłębiają następnie procesy eoliczne, które unoszą drobny materiał, a pozostawiają na miejscu gruby^[2].

(1.2) Zwieńczeniem tego systemu segregacji – wyprzedzającego apartheid, a nawet rasowe ustawy w hitlerowskich Niemczech – było wprowadzenie przez Belgów specjalnych paszportów, zawierających informację o przynależności do Tutsi lub Hutu^[3].

składnia:

kolokacje:

(1.1) segregacja odpadów

(1.2) segregacja rasowa

synonimy:

(1.1) podział, rozdzielenie

(1.2) podział

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. segregowanie n, posegregowanie n, segregator m, desegregacja ż, segregacjonizm m

czas. segregować ndk., posegregować dk.

przym. segregacjonistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) segregation, sorting; (1.2) segregation
• arabski: (1.2) تمييز m
• baskijski: (1.2) segregazio
• czeski: (1.2) segregace ż
• estoński: (1.2) segregatsioon
• francuski: (1.2) ségrégation ż
• hiszpański: (1.1) clasificación ż, segregación ż; (1.2) segregación ż
• kaszubski: (1.1) segregacjô ż; (1.2) segregacjô ż
• nowogrecki: (1.1) διαχωρισμός m, ταξινόμηση ż; (1.2) διαχωρισμός m
• portugalski: (1.2) segregação ż
• słoweński: (1.2) segregacija ż
• włoski: (1.2) segregazione ż

źródła:

1.  Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Przegląd geograficzny, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984
3. ciekawostkihistoryczne.pl