prać

Z Wikisłownika, wolnego słownika

prać (język polski)

wymowa:
IPA: [prat͡ɕ], AS: [prać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uprać, wyprać)

(1.1) usuwać brud z ubrań, tkanin

czasownik przechodni niedokonany (dk. sprać)

(2.1) przen. pot. bić
(2.2) st.pol. bić[1]

czasownik zwrotny niedokonany prać się (dk. uprać się, wyprać się)

(3.1) być pranym (1.1)

czasownik zwrotny niedokonany prać się (dk. sprać się)

(4.1) przen. pot. bić się nawzajem
Więcej informacji forma, liczba pojedyncza ...
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikprać
czas teraźniejszypiorę pierzesz pierze pierzemy pierzecie piorą
czas przeszłymprałem prałeś prał praliśmy praliście prali
żprałam prałaś prała prałyśmy prałyście prały
nprałom prałoś prało
tryb rozkazującyniech piorępierz niech pierzepierzmy pierzcie niech piorą
Zamknij
Więcej informacji forma, liczba pojedyncza ...
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikprać się
czas teraźniejszypiorę siępierzesz siępierze siępierzemy siępierzecie siępiorą się
czas przeszłymprałem sięprałeś sięprał siępraliśmy siępraliście sięprali się
żprałam sięprałaś sięprała sięprałyśmy sięprałyście sięprały się
nprałom sięprałoś sięprało się
tryb rozkazującyniech się piorępierz sięniech się pierzepierzmy siępierzcie sięniech się piorą
Zamknij
odmiana:
(1-2) koniugacja IX
(3.1-4.1) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Będę prał koszulę.
(2.1) Tomek pierze Krzyśka.
(3.1) Twoja koszula już się pierze.
(4.1) Tomek pierze się z Krzyśkiem.
składnia:
(1.1) prać + B.nie prać + D.
(4.1) prać się z + N.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. praczka ż, pracz m, pralka ż, pranie n, pralnia ż, spranie n, spieranie n, podpieranie n, upranie n, napranie n, pralnictwo n, przepierka ż, przepieranie n, przepranie n, dopieranie n, dopranie n, popranie n
czas. wyprać dk., sprać dk., spierać ndk., podpierać ndk., uprać dk., naprać dk., przepierać ndk., przeprać dk., dopierać ndk., doprać dk., poprać dk.
przym. pralniczy, pralkowy, praczy, spieralny
związki frazeologiczne:
prać brudne pieniądzeprać brudyswoje brudy trzeba prać w domukiedy gospodyni pierze i chleb piecze, to się ledwie nie wściecze
etymologia:
uwagi:
(2.2) Pierwotnie prać znaczyło bić – tkaniny prało się, czyli biło kijanką[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Poradnik językowy, „Język Polski” nr 3/1913, s. 96.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.