- wymowa:
- IPA: [uˈbrãɲɛ], AS: [ubrãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…, ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) rzecz. odczas. od ubrać
- (1.2) wszystko, co służy do okrycia ludzkiego ciała
- (1.3) daw. garnitur
- odmiana:
- (1.1) blm,
- (1.2) (1.3)
- przykłady:
- (1.2) Nie możesz wyjść na dwór bez ciepłego ubrania.
- (1.3) To powiedział i poszedł, wielki i odmienny w swoim czarnym, ślubnym jeszcze, połyskliwym od lat i używania ubraniu.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) odzież, ubiór, ciuch, ciuszek, kostium, kreacja, łach, odzienie, okrycie, strój, szata
- (1.3) garnitur
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ubiór m, ubiorek m
- zdrobn. ubranko n
- czas. ubrać, ubierać ndk.
- przym. ubraniowy, ubrany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) clothes, attire
- arabski: (1.2) رداء
- baskijski: (1.2) arropa, jantzi
- białoruski: (1.2) вопратка ż, адзенне n, адзежа ż
- chiński standardowy: (1.2) 衣服 (yīfu)
- chorwacki: (1.2) odjeća m
- duński: (1.2) tøj n
- esperanto: (1.2) vestaĵo
- fiński: (1.2) vaatetus
- francuski: (1.2) vêtements m lm, habillement m
- hindi: (1.1) कपड़ा m (kapṛā)
- hiszpański: (1.2) ropa ż, vestido m
- inuktitut: (1.2) ᐊᐅᑦᓯᓇᖅᑐᖅ
- islandzki: (1.2) fatnaður m, klæði n
- japoński: (1.2) 服, 服装
- kaszubski: (1.2) òbleczenié n, ruchno n
- kataloński: (1.2) roba ż
- łaciński: (1.2) vestimenta, vestitus
- niderlandzki: (1.1) kleding ż
- niemiecki: (1.2) Kleidung ż
- nowogrecki: (1.2) ρουχισμός m, ρούχα n lm
- polski język migowy:
- rosyjski: (1.2) одежда ż
- slovio: (1.2) odev
- szwedzki: (1.2) kläder w
- ukraiński: (1.2) о́дяг m
- włoski: (1.1) indumento m, vestito m
- wolof: (1.2) yéré
- źródła: