powieszenie

powieszenie (język polski)

powieszenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔvʲjɛˈʃɛ̃ɲɛ], AS: [povʹi ̯ešẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powieszenie	powieszenia
dopełniacz	powieszenia	powieszeń
celownik	powieszeniu	powieszeniom
biernik	powieszenie	powieszenia
narzędnik	powieszeniem	powieszeniami
miejscownik	powieszeniu	powieszeniach
wołacz	powieszenie	powieszenia

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	powieszenie
dopełniacz	powieszenia
celownik	powieszeniu
biernik	powieszenie
narzędnik	powieszeniem
miejscownik	powieszeniu
wołacz	powieszenie

(1.1) jeden ze sposobów wykonywania kary śmierci; zob. też powieszenie w Wikipedii

(1.2) rzecz. odczas. od powiesić

odmiana:

(1.1)

 

(1.2) blm;

 

przykłady:

(1.1) Kara śmierci przez powieszenie polega na założeniu skazanemu na szyję specjalnej pętli zaciskającej się pod ciężarem ciała.

(1.2) Czy mogę cię prosić o powieszenie płaszcza?

składnia:

kolokacje:

(1.1) kara śmierci / egzekucja przez powieszenie

synonimy:

(1.1) przen. szubienica, przen. stryczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wisielec m, wieszak mrz

czas. wieszać, powiesić dk.

przym. wisielczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. powiesić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hanging
• arabski: (1.1) شنق
• duński: (1.1) hængning w
• esperanto: (1.1) pendumo, pendigo; (1.2) pendigo, ekpendiĝo (się)
• jidysz: (1.1) הענגאַקט m (hengakt), הענגונג ż (hengung)
• łaciński: (1.1) suspensio
• niemiecki: (1.1) Erhängen n
• szwedzki: (1.1) hängning w

źródła: