pleść

pleść (język polski)

wymowa:

IPA: [plɛɕt͡ɕ], AS: [pleść]

​^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) łączyć wzdłuż podłużne materiały (wiklinę, sznurki), przeplatając je ze sobą

(1.2) pot. przen. gadać bzdury

odmiana:

przykłady:

(1.1) Jako mieszkaniec Novigradu będę handlował, plótł koszyki z wikliny, żebrał lub kradł, jako jeden z was będę robił to, co zwykle robi jeden z was^[1].

(1.2) Co ty pleciesz?!

składnia:

kolokacje:

(1.2) pleść głupoty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. splot m, plecenie n, plecionka ż, plecień mrz

czas. przeplatać, wyplatać, splatać

przym. pleciony

związki frazeologiczne:

pleść androny • pleść, co ślina na język przyniesie • pleść jak Piekarski na mękach • pleść od rzeczy • pleść niestworzone rzeczy • pleść trzy po trzy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plait
• arabski: (1.1) جدل
• białoruski: (1.1) плесці; (1.2) плесці
• duński: (1.1) flette, vikle; (1.2) sludre, vrøvle
• esperanto: (1.1) plekti
• kazachski: (1.1) өру
• niemiecki: (1.1) flechten
• połabski: (1.1) plitot
• rosyjski: (1.1) плести; (1.2) плести, молоть
• ukraiński: (1.1) плести; (1.2) плести, молоти
• wilamowski: (1.1) fłaehta, fłachta

źródła:

1. Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.