nowicjusz

nowicjusz (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nowicjusz	nowicjusze
dopełniacz	nowicjusza	nowicjuszy nowicjuszów
celownik	nowicjuszowi	nowicjuszom
biernik	nowicjusza	nowicjuszy nowicjuszów
narzędnik	nowicjuszem	nowicjuszami
miejscownik	nowicjuszu	nowicjuszach
wołacz	nowicjuszu	nowicjusze

(1.1) książk. człowiek nieposiadający doświadczenia, początkujący w jakimś zawodzie

(1.2) rel. kandydat do zakonu, odbywający w nim nowicjat

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Nie wiedział, gdzie włożyć ręce, był nowicjuszem.

(1.2) W chórze było tak zimno, że nowicjusze dzwonili zębami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. żółtodziób, daw. nowak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) debiutant

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nowicjuszostwo n, nowicjat m

forma żeńska nowicjuszka ż

przym. nowicjuszowski, nowicjacki, nowiowy

przysł. nowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. novicius < łac. novus^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) novice
• baskijski: (1.1) hasiberri; (1.2) nobizio
• czeski: (1.1) nováček m
• esperanto: (1.1) komencanto
• francuski: (1.2) novice m
• hiszpański: (1.2) novicio m
• łaciński: (1.2) novitius m
• niemiecki: (1.2) Novize m
• portugalski: (1.2) noviço m
• włoski: (1.2) novizio m

źródła:

1. Novizio, Novizia, www.etimo.it.