kandydat

kandydat (język polski)

wymowa:

IPA: [kãnˈdɨdat], AS: [kãndydat], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kandydat	kandydaci
dopełniacz	kandydata	kandydatów
celownik	kandydatowi	kandydatom
biernik	kandydata	kandydatów
narzędnik	kandydatem	kandydatami
miejscownik	kandydacie	kandydatach
wołacz	kandydacie	kandydaci

(1.1) ktoś, kto kandyduje do czegoś, ubiega się o coś

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Kandydatów prosi się o niedołączanie zdjęć do życiorysu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kandydat nauk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kandydatura ż, kandydowanie n

forma żeńska kandydatka ż

czas. kandydować ndk.

przym. kandydacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) candidate
• arabski: (1.1) مرشح
• baskijski: (1.1) hautagai
• białoruski: (1.1) кандыдат m
• bułgarski: (1.1) кандидат m
• chiński standardowy: (1.1) 考生 (kǎoshēng)
• czeski: (1.1) kandidát m
• duński: (1.1) kandidat w, supplikant w, ansøger w
• esperanto: (1.1) kandidato
• francuski: (1.1) candidat m
• hiszpański: (1.1) candidato m
• kaszubski: (1.1) kandidat m
• kataloński: (1.1) candidat m
• łaciński: (1.1) candidatus m, petitor m
• niemiecki: (1.1) Kandidat m
• nowogrecki: (1.1) υποψήφιος m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) candidato m
• rosyjski: (1.1) кандидат m
• sanskryt: (1.1) आशान्वित
• szwedzki: (1.1) kandidat
• ukraiński: (1.1) кандидат m
• węgierski: (1.1) pályázó, jelölt
• wilamowski: (1.1) kandydaot m
• włoski: (1.1) candidato m

źródła: