chór

Podobna pisownia: Chor • chor • chor.

chór (język polski)

chór (1.1)

chór (1.3)

wymowa:

​^?/i, IPA: [xur], AS: [χur]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chór	chóry
dopełniacz	chóru	chórów
celownik	chórowi	chórom
biernik	chór	chóry
narzędnik	chórem	chórami
miejscownik	chórze	chórach
wołacz	chórze	chóry

(1.1) muz. zespół muzyczny składający się z wokalistów; zob. też chór w Wikipedii

(1.2) utwór napisany do wykonywania przez chór (1.1)

(1.3) miejsce na scenie lub w świątyni przeznaczone dla chóru (1.1), także dla instrumentów

(1.4) archit. prezbiterium

(1.5) hist. teatr. grupa osób wykonująca zbiorowe recytacje lub śpiewy; zob. też chór w Wikipedii

(1.6) przen. grupa zgodnych ze sobą osób

odmiana:

(1.1-6)

 

przykłady:

(1.1) Na koncercie zaśpiewa chór uniwersytecki.

(1.2) Bardzo piękna jest partia chóru w Requiem Mozarta.

(1.3) W kościele z chóru bardzo dobrze widać ołtarz.

(1.4) W chórze katedry umieszczono krzesło dla papieża.

(1.6) Przy każdym naszym nowym pomyśle od razu odzywa się chór sceptyków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chór operowy / wojskowy / cerkiewny / kościelny • chór dziecięcy / chłopięcy • chór żeński / męski / mieszany • chór gregoriański • chóry anielskie • chór śpiewa / wykonuje pieśń / występuje • być członkiem chóru • śpiewać w chórze

(1.3) być na chórze

synonimy:

(1.3) empora, orchestra

antonimy:

(1.1) solista

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) chórzysta, chórzystka

wyrazy pokrewne:

rzecz. chórzysta m, chórzystka ż, chorał m, chóralistyka ż

zdrobn. chórek m

przym. chóralny, chórowy

przysł. chóralnie, chórem

związki frazeologiczne:

mówić zgodnym chórem

etymologia:

łac. chorus < gr. χορός (chorós)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) choir; (1.2) chorus; (1.3) choir, loft
• arabski: (1.1) جوقة
• baskijski: (1.1) abesbatza, koru; (1.5) koru
• białoruski: (1.1) хор m
• bułgarski: (1.1) хор m
• chorwacki: (1.1) zbor m
• duński: (1.1) kor n
• esperanto: (1.1) ĥoro, koruso; (1.2) ĥoraĵo, ĥoro; (1.3) ĥorejo; (1.5) ĥoro
• farerski: (1.1) kór n
• francuski: (1.1) chœur m; (1.2) chœur m; (1.3) chœur m; (1.4) chœur m
• hiszpański: (1.1) coro m; (1.2) coro m; (1.3) coro m; (1.4) coro m
• islandzki: (1.1) kór m; (1.2) kór m; (1.3) kór m
• kaszubski: (1.1) chùr
• łaciński: (1.1) chorus m
• niemiecki: (1.1) Chor m, Vokalensemble n; (1.2) Chor m; (1.3) Chor m
• nowogrecki: (1.1) χορωδία ż; (1.2) χορωδία ż; (1.3) ψαλτήρι n; (1.4) ιερό n
• rosyjski: (1.1) хор m
• szwedzki: (1.1) kör w; (1.2) körsång w, kör w; (1.3) orgelläktare w
• tuvalu: (1.1) kuaea, kaufaipese
• ukraiński: (1.1) хор m
• węgierski: (1.1) kórus
• wilamowski: (1.1) byjn ż, bejn ż; (1.2) byjn ż, bejn ż; (1.3) byjn ż, bejn ż
• włoski: (1.1) coro m

źródła:

1. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 46.

chór (język czeski)

wymowa:

IPA: [xɔːɾ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chór	chóry
dopełniacz	chóru	chórů
celownik	chóru	chórům
biernik	chór	chóry
wołacz	chóre	chóry
miejscownik	chóru	chórech
narzędnik	chórem	chóry

(1.1) muz. chór

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

chór (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chór	chóry
dopełniacz	chóru	chórov
celownik	chóru	chórom
biernik	chór	chóry
miejscownik	chóre	chóroch
narzędnik	chórom	chórmi

(1.1) archit. kośc. chór (miejsce na podwyższeniu w kościele dla organów albo śpiewających)^[1]

(1.2) chór (zbiór śpiewających)

(1.3) muz. chór (pieśń zbiorowa)

odmiana:

(1.1-3)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) antický chór • vtáčí chór

synonimy:

(1.1) chórus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chórista m, chóristka ż, chórus m

przym. chórický, chórový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „chór” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.