niedowiarek

niedowiarek (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niedowiarek	niedowiarkowie
dopełniacz	niedowiarka	niedowiarków
celownik	niedowiarkowi	niedowiarkom
biernik	niedowiarka	niedowiarków
narzędnik	niedowiarkiem	niedowiarkami
miejscownik	niedowiarku	niedowiarkach
wołacz	niedowiarku	niedowiarkowie
depr. M. i W. lm: (te) niedowiarki[1]

(1.1) pot. rel. osoba niedowierzająca lub niewierząca

(1.2) pot. osoba sceptycznie nastawiona do czegoś przyjmowanego przez innych

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!^[2]

(1.2) Przeciwnicy ich, niedowiarki, ostrzegają, że na rewolucję za wcześnie, że ludu nie uświadomi nikt w ciągu lat kilku, pod czujnem okiem wroga^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) sceptyk

antonimy:

(1.1) wierzący

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niedowierzanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie do wiary + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nonbeliever; (1.2) nonbeliever

źródła:

1.  Hasło „niedowiarek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
2. Ewangelia wg św. Jana 20,27, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Jan Drozd)
3. Cecylia Niewiadomska, Rok 1846 (wyd. 1920)