naturalizm

naturalizm (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnatuˈralʲism̥], AS: [naturalʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	naturalizm
dopełniacz	naturalizmu
celownik	naturalizmowi
biernik	naturalizm
narzędnik	naturalizmem
miejscownik	naturalizmie[1]
wołacz	naturalizmie[1]

(1.1) książk. uwypuklenie czegoś brutalnego

(1.2) filoz. kierunek usiłujący tłumaczyć wszystkie zjawiska działaniem praw natury; zob. też naturalizm (filozofia) w Wikipedii

(1.3) liter. szt. kierunek powstały we Francji w XIX w., zakładający jak najwierniejsze ukazywanie życia, podkreślający czynniki biologiczne towarzyszące człowiekowi; zob. też naturalizm (sztuka) w Wikipedii; zob. też naturalizm (literatura) w Wikipedii

(1.4) pedag. kierunek oparty na założeniu, że pracę wychowawczą należy przystosować do psychologicznej natury dziecka

(1.5) socjol. kierunek zakładający, że społeczeństwo jest integralną częścią przyrody, a jej prawa rządzą procesami społecznymi; zob. też naturalizm (socjologia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

(1.1) Moja siostra zrezygnowała z czytania tej książki. Powiedziała, że nie mogła znieść naturalizmu wielu scen.

(1.4) Nasza nowa przedszkolanka opiera swoją pracę z dziećmi na zasadach naturalizmu – wydaje mi się, że widać już dobre efekty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) weryzm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. naturalista m, naturalistka ż, naturalizacja ż, naturalizowanie n

przym. naturalistyczny

przysł. naturalistycznie

czas. naturalizować

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. naturalisme^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) naturalism; (1.2) naturalism; (1.3) naturalism; (1.4) naturalism; (1.5) naturalism
• białoruski: (1.2) натуралізм m; (1.3) натуралізм m
• francuski: (1.1) naturalisme m; (1.2) naturalisme m; (1.3) naturalisme m; (1.4) naturalisme m; (1.5) naturalisme m
• niemiecki: (1.1) Naturalismus m; (1.2) Naturalismus m; (1.3) Naturalismus m; (1.4) Naturalismus m; (1.5) Naturalismus m
• ukraiński: (1.2) натуралізм m; (1.3) натуралізм m

źródła:

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
2.  Hasło „naturalizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.