magister

Podobna pisownia: Magister

wymowa:: IPA: [maˈɟistɛr], AS: [maǵister], zjawiska fonetyczne: zmięk.; ^?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) eduk. tytuł zawodowy nadawany przez wyższe uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia; (1.2) eduk. stud. osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1); (1.3) w węższym sensie: osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1), a nie zdobyła tytułu doktora; (1.4) pot. farm. aptekarz; (1.5) daw. majster; (1.6) daw. dowódca, dyrektor, komendant; (1.7) daw. uczony^[1]
odmiana:
przykłady:: (1.1) Jak zdobędę magistra, to sprzedam książki.; (1.2) Dzisiaj jest tylu magistrów, że aż wstyd mieć tylko średnie wykształcenie.; (1.4) Pani magister poleciła mi świetny środek przeciwbólowy.
składnia:: magister + D.
kolokacje:
synonimy:: (1.1-3) skr. mgr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. magisterium n, magisterka ż, magistrant m, magistrantka ż; przym. magisterski; skr. mgr
związki frazeologiczne:
etymologia:: łac. magister → nauczyciel, mistrz^[1]
uwagi:: (1.1) dotyczy również kobiet
tłumaczenia:: (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: majster; (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dowódca

angielski: (1.1) Master (of Science etc.); (1.2) Master (of Science etc.)
arabski: (1.1) ماجستير; (1.2) ماجستير
białoruski: (1.1) магістр m; (1.2) магістр m; (1.3) магістр m
bułgarski: (1.1) магистър m; (1.2) магистър m
duński: (1.1) (magister w), kandidat w
esperanto: (1.1) magistro
niemiecki: (1.1) Magister m, Diplomingenieur m; (1.2) Magister m, Diplomingenieur m
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1-2) , ,
rosyjski: (1.1) маги́стр m; (1.2) маги́стр m
szwedzki: (1.1) magister w
ukraiński: (1.1) магістр m; (1.2) магістр m
włoski: (1.1) laureato m

[1]
Katarzyna Jasińska, Dariusz R. Piwowarski, Magister, mistrz, majster – o drogach przenikania wyrazów łacińskich do polszczyzny, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 48.

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nauczyciel, mistrz^[1]; (1.2) łac. archaiczna dowódca wojskowy^[1]; (1.3) łac. średniowieczna przełożony^[1]; (1.4) łac. średniowieczna specjalista, fachowiec, majster^[1]; (1.5) łac. średniowieczna autor^[1]; (1.6) łac. średniowieczna uniwersytecki tytuł naukowy^[2]
odmiana:: (1.1) magis|ter, ~tri
przykłady:
składnia:
kolokacje:: (1.1) legum magister • magister artis • magister artium • magister chirurgiae • magister divinitatis • magister educationis • magister litterarum • magister liberalium artium • magister pharmaciae • magister philosophiae • magister scientiae • pharmaciae magister • sacrae theologiae magister • theologiae magister; (1.2) magister equitum • magister peditum • magister populi
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. magistratus m
związki frazeologiczne:
etymologia:: praindoeur. *meg(h)^[1]
uwagi:
źródła:

[1]
Katarzyna Jasińska, Dariusz R. Piwowarski, Magister, mistrz, majster – o drogach przenikania wyrazów łacińskich do polszczyzny, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 47.
[2]
Katarzyna Jasińska, Dariusz R. Piwowarski, Magister, mistrz, majster – o drogach przenikania wyrazów łacińskich do polszczyzny, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 48.

rzeczownik, rodzaj wspólny

magister (język polski)