- wymowa:
- IPA: [kraˈjĩna], AS: [krai ̯ĩna], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) geogr. obszar wydzielony ze względu na jakąś cechę, np. wspólną historię, cechy środowiska itp., rejon, region; zob. też kraina w Wikipedii
- (1.2) książk. sfera doznań, uczuć, myśli[1]
- (1.3) przen. miejsce, często wymyślone, związane z jakimiś postaciami, wspomnieniami itp.[1]
- (1.4) książk. obszar państwa
- odmiana:
- (1.1-4)
- przykłady:
- (1.1) Teraz wjeżdżamy do kolejnej krainy historycznej – proszę zwrócić uwagę na charakterystyczny styl architektury ludowej.
- składnia:
- (1.4) kraina + D.
- kolokacje:
- (1.1) kraina geograficzna / historyczna / zoogeograficzna • mazurska / śląska kraina • kraina fiordów / gór / jezior / kopalń / lasów
- (1.4) ojczysta / polska kraina • kraina Hunów
- synonimy:
- (1.1) region, obszar, ziemia
- (1.3) świat
- (1.4) kraj, państwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ukrainizacja ż
- związki frazeologiczne:
- kraina cieni • kraina mlekiem i miodem płynąca • kraina wiecznej szczęśliwości • kraina wiecznych lodów • kraina wiecznych łowów
- etymologia:
- prasł. *krajina[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Hasło „kraina” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hasło „kraina” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.