- wymowa:
- IPA: [juˈṭʃɛ̃nka], AS: [i ̯uṭšẽnka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• -nk- ?/i
- homofon: Jutrzenka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) książk. poet. poranna jasność przed pojawieniem się słońca
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Rydwan słoneczny, poprzedzony jutrzenką, zaczynał wjeżdżać na niebo, wrony i gawrony witały go krakaniem, kiedy nasz szarak, zachowując wszelkie środki ostrożności, powracał do kotliny pod pniakiem sosnowym[1].
- (1.1) Z łona jutrzenki • jak rosę Cię zrodziłem[2].
- (1.1) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) blask / purpura / jutrzenki
- synonimy:
- (1.1) świt, świtanie, brzask
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zorza
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jutrznia ż, jutro n, Jutrzenka ż, Jutrznia ż, jutrzenkowość ż, jutrzenność ż, jutrzniowość ż
- przym. jutrzenkowy, jutrzenny, jutrzniowy
- przysł. jutro
- czas. jutrać ndk.
- związki frazeologiczne:
- różanopalca jutrzenka
- etymologia:
- pol. jutrzny, pol. jutrzni < prasł. *utrьnъ lub pol. jutrzenny < prasł. *utrěnъ → poranny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Księga Rodzaju 32, 25-26.