daszek

daszek (język polski)

daszek (1.2)

czapka z daszkiem (1.3)

prezydent Bush w daszku (1.3)

◌̂

daszek (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈdaʃɛk], AS: [dašek]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	daszek	daszki
dopełniacz	daszka/daszku[1]	daszków
celownik	daszkowi	daszkom
biernik	daszek	daszki
narzędnik	daszkiem	daszkami
miejscownik	daszku	daszkach
wołacz	daszku	daszki

(1.1) zdrobn. od: dach

(1.2) mały dach

(1.3) wystająca nad twarz część nakrycia głowy, np. czapki, hełmu, kasku

(1.4) typogr. akcent przeciągły, cyrkumfleks; zob. też akcent przeciągły w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.3) Generał był Polakiem i ostentacyjnie zawsze mówił po polsku, nawet w urzędach. Znać było w jego wymowie pewne zacięcie i akcent rosyjski, ale ów akcent pasował jakoś do jego wyniosłej figury, do grubej kurty szczególnego kroju, okrągłej czapki z czerwonym lampasem i niebywałej wielkości daszkiem, do sukiennych kamaszów i siwych podkręconych wąsów^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dachówczarnia ż, zadaszenie n, dach m, dachówka ż, dachowiec mzw

przym. dachowy, daszkowaty

czas. zadaszyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też daszek w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dach

• czeski: (1.4) stříška ż
• hiszpańSki: (1.3) visera ż
• nowogrecki: (1.3) γείσο n
• słowacki: (1.4) vokáň m
• włoski: (1.2) pensilina ż (nad wiatą)

źródła:

1.  Hasło „daszek” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Stefan Żeromski: Echa leśne