polski lekarz, neurochirurg, polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Stefan Maksymowicz (ur. 24 maja 1955 we Włocławku) – polski neurochirurg, profesor nauk medycznych, w latach 1997–1999 minister zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka, wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego w randze podsekretarza stanu (2019) i następnie sekretarza stanu (2019–2020), poseł na Sejm IX kadencji.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1955 |
|---|---|
| Minister zdrowia i opieki społecznej | |
| Okres |
od 31 października 1997 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Krzysztof Kuszewski (p.o.) |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    | |
Syn Stefana Maksymowicza, żołnierza AK[1], i Alicji Maksymowicz, która m.in. pełniła funkcję dziekana Wydziału Pedagogicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie[2]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Olsztynie[3]. W 1980 ukończył studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Na tej samej uczelni obronił doktorat (1989) oraz habilitację (1994) z zakresu nauk medycznych. W 2006 otrzymał tytuł naukowy profesora[4][5].
Działał w lekarskiej „Solidarności”[6]. Pracował na macierzystej uczelni, w pierwszej połowie lat 90. podjął pracę w szpitalu w Olsztynie. Był też zatrudniony w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. Pełnił funkcję redaktora naczelnego „Gazety Lekarskiej”. Zasiadał w prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej[6].
Od 31 października 1997 do 26 marca 1999 sprawował urząd ministra zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka[7]. W 2004 przystąpił do Partii Centrum, a w 2006 wstąpił do Platformy Obywatelskiej[8].
Do 2007 pracował w Centralnym Szpitalu Klinicznym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie. W październiku tegoż roku objął obowiązki dziekana Wydziału Nauk Medycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. W marcu 2016 wybrany na prorektora tej uczelni ds. zadań uczelni medycznej[9]. Z funkcji tej zrezygnował w czerwcu 2019 po konflikcie z rektorem uniwersytetu Ryszardem Góreckim[10].
Jako naukowiec związany ze środowiskiem medycznym UWM, współtworzył Wydział Nauk Medycznych na tej uczelni. W pracy naukowej jego zespół prowadził badania nad zastosowaniem komórek macierzystych w terapii chorób neurodegeneracyjnych, m.in. stwardnienia zanikowego bocznego i stwardnienia rozsianego. W przypadku tej pierwszej choroby sukcesem było uzyskanie poprawy u 7 z 11 pacjentów. Ponadto wraz z profesorem Isao Moritą wszczepił 16 pacjentom w stanie minimalnej świadomości stymulatory, dzięki którym u trójki z nich udało się przywrócić świadomość[11].
We wrześniu 2013 zrezygnował z członkostwa w PO, podejmując współpracę z Jarosławem Gowinem jako ekspert ds. ochrony zdrowia[12]. Został następnie koordynatorem ruchu „Godzina dla Polski” w województwie warmińsko-mazurskim, przystąpił także do związanej z nim partii Polska Razem, powołanej w grudniu tego samego roku[13]. Przez kilka miesięcy pełnił funkcję jej pełnomocnika na województwo warmińsko-mazurskie. Później opuścił to ugrupowanie, a w wyborach samorządowych poparł kandydaturę Piotra Grzymowicza na prezydenta Olsztyna[14]. W 2015 wystartował do Senatu jako kandydat niezależny z poparciem Polskiego Stronnictwa Ludowego[15], zajmując 4. (ostatnie) miejsce w okręgu[16].
W sierpniu 2018 został doradcą Jarosława Gowina, będącego wicepremierem i ministrem nauki i szkolnictwa wyższego[17]. 26 lipca 2019 prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki powołał go na podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[18]. Uprzednio ogłoszono go liderem olsztyńskiej listy PiS w wyborach do Sejmu (z rekomendacji Porozumienia)[19]. W głosowaniu z października 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 31 575 głosów[20]. Jeszcze przed rozpoczęciem kadencji Sejmu objął stanowisko sekretarza stanu w MNiSW[21]. Zrezygnował z niego w listopadzie 2020[22].
W kwietniu 2021 ujawniono, że przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia wszczęli kontrolę na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w sprawie eksperymentów medycznych z zakresu neurochirurgii, w których rzekomo miało dochodzić do wykorzystywania płodów ludzkich[23]. Wojciech Maksymowicz zaprzeczył, żeby tego rodzaju eksperymenty miały miejsce na jego uczelni. W połowie kwietnia zapowiedział rezygnację z członkostwa w klubie parlamentarnym PiS[24], do czego doszło w następnym miesiącu. W maju tego samego roku odszedł także z Porozumienia, dołączając do koła parlamentarnego Polski 2050[25]. Półtora roku później, po publikacjach na temat jego pracy w kierowanej przez niego klinice neurochirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Olsztynie, wystąpił z tego koła i z partii, zostając posłem niezrzeszonym[26]. Nie kandydował w wyborach w 2023.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.