Mokra (województwo opolskie)
wieś w województwie opolskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mokra (dodatkowa nazwa w j. niem. Mokrau) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała[4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Równiny Niemodlińskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Biała.
| wieś | |
 Kościół | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
163[1] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
OPR |
| SIMC |
0491400 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |
Położenie na mapie gminy Biała  | |
 50°25′59″N 17°43′13″E[3] | |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 163 osoby[1].
Położenie
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 11 km od granicy z Czechami, w północno-wschodniej części Równiny Niemodlińskiej. Należy do Euroregionu Pradziad[5].
Środowisko naturalne
W Mokrej panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,3 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Mokrej wynoszą 611 mm. Dominują wiatry zachodnie[6].
Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje wieś pod obecnie stosowaną, polską nazwą Mokra, a także zgermanizowaną Mokrau we fragmencie „Mockrau (1574 Mockry, polnisch Mokra)”[7]. Ze względu na polskie pochodzenie nazwy nazistowska administracja III Rzeszy w 1936 roku wprowadziła nową, całkowicie niemiecką nazwę – Nassau O.S. 9 września 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Mokra[8].
_(cropped).jpg)
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1384[9].
.jpg)
Miejscowość składała się z folwarku i wsi. W XIX wieku odbywała się tu specjalistyczna uprawa pszenicy i rzepaku. Wieś była własnością zamku w Chrzelicach[9]. Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego głogóweckiego w Monarchii Habsburgów[10]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[11]. Wieś posiadała swoją własną pieczęć, która przedstawiała w polu wspiętego lwa trzymającego kosę, zwróconego w prawo, a w otoku napis: MOKRAU: GEM. SIEGEL / NEUSTAEDTER KREIS (pol. Gmina Mokra / Powiat Prudnicki)[12].
Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 316 mieszkańców Mokrej 13 posługiwało się językiem niemieckim, a 303 językiem polskim[13]. Po I wojnie światowej we wsi powstał pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, którzy zginęli podczas niej. W czasie II powstania śląskiego w Mokrej rozlokowano polskie oddziały powstańcze[14]. W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Mokra znalazła się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[15], w obwodzie nr 8 powiatu prudnickiego[16]. Do głosowania uprawnionych było w Mokrej 277 osób, z czego 170, ok. 61,4%, stanowili mieszkańcy (w tym 160, ok. 57,8% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 274 głosy (ok. 98,9% uprawnionych), w tym 274 (100%) ważne; za Niemcami głosowało 241 osób (ok. 88%), a za Polską 33 osoby (ok. 12%)[17].
W latach 1945–1950 Mokra należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego.
W latach 1945–1954 i 1973–1975 wieś należała do gminy Łącznik[18][19][20].
W 1949 we wsi znajdowały się między innymi: szkoła podstawowa prowadzona przez Inspektorat Szkolny w Prudniku[21], kotlarz[22].
Miejscowość zamieszkiwana jest przez mniejszość niemiecką oraz Ślązaków[23]. Mieszkańcy wsi posługują się gwarą prudnicką, będącą odmianą dialektu śląskiego.
Liczba mieszkańców wsi
Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Mokrej chronione są[31]:
- kościół filialny pw. św. Jadwigi
- szkoła, nr 2
W zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku znajduje się droga powiatowa nr 1268O relacji Łącznik – Mokra – Radostynia – Ligota Bialska[32].
Mokra posiada połączenia autobusowe z Białą, Głuchołazami, Krapkowicami, Opolem, Prudnikiem, Strzeleczkami, Złotnikami. We wsi znajduje się jeden przystanek autobusowy[33].
W Mokrej znajduje się katolicki kościół św. Jadwigi Śląskiej, który należy do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Łączniku (dekanat Biała)[34].
Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Mokrej[35].
Szlaki turystyczne
Przez Mokrą prowadzą szlaki turystyczne:
Szlakami bociana białego (46,6 km): Biała – Solec – Olbrachcice – Wierzch – Wilków – Rostkowice – Mokra – Łącznik – Brzeźnica – Górka Prudnicka – Ligota Bialska – Biała[36]- Szlakiem zabytkowych kościołów (9,12 km): Prężyna – Biała – Śmicz – Miłowice – Kolnowice – Otoki – Ligota Bialska – Krobusz – Dębina – Łącznik – Mokra – Żabnik – Gostomia – Solec – Olbrachcice[37]
Szlaki rowerowe
Przez Mokrą prowadzi szlak rowerowy[38]:
Trasa rowerowa PTTK nr 261-c: Biała – Stare Miasto – Solec – Olbrachcice – Wierzch – Wilków – Rostkowice – Gostomia – Krobusz – Radostynia – Mokra – Łącznik – Brzeźnica – Górka Prudnicka – Ligota Bialska – Biała
Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 15 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku (Posterunek Policji w Białej)[39].
Teren wsi, jak i całej gminy Biała, położony jest w strefie nadgranicznej w związku z czym Straż Graniczna dysponuje, na tym obszarze, specjalnymi kompetencjami w zakresie bezpieczeństwa[40]. Gminę Biała obejmuje zasięgiem służbowym placówka Straży Granicznej w Opolu ze Śląskiego Oddziału SG[41].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
