Maciej Kozłowski (aktor)

Maciej Kozłowski właśc. Marian Kozłowski^[1][2] (ur. 8 września 1957 w Kargowej, zm. 11 maja 2010 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Ten artykuł dotyczy aktora. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Maciej Kozłowski

Imię i nazwisko	Marian Kozłowski
Data i miejsce urodzenia	8 września 1957 Kargowa
Data i miejsce śmierci	11 maja 2010 Warszawa
Zawód	aktor
Współmałżonek	Agnieszka Kowalska
Lata aktywności	1980–2010
Odznaczenia

Grób aktora na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (2012)

Życiorys

Do dwunastego roku życia wychowywał się w Kargowej^[3]. Potem mieszkał w Zgierzu, gdzie ukończył szkołę średnią (Technikum Gospodarki Wodnej). W 1984 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Zagrał m.in. w Kingsajzie, Krollu, Psach, Liście Schindlera, Nic śmiesznego, Kilerze, Ogniem i Mieczem i Odwróconych. Z małego ekranu znany głównie z serialu M jak miłość. Znany także z działalności sportowej. Zdeklarowany fan piłki nożnej i obrońca Reprezentacji Artystów Polskich.

W 2005 r. chcąc oddać krew w ramach kampanii Krewniacy, Kozłowski dowiedział się, że jest zakażony wirusem zapalenia wątroby typu C^[4]. Pomimo choroby pozostawał aktywny zawodowo. Zmarł na raka wątroby^[5] w nocy z 10 na 11 maja 2010 w Centralnym Szpitalu Klinicznym mieszczącym się przy przy ul. Stefana Banacha w Warszawie^[2][6].

Pogrzeb aktora odbył się 18 maja 2010 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera IIB 30 rz. Tuje m. 6)^[7].

Teatr

W teatrze oficjalnie zadebiutował 17 grudnia 1983.

W latach 1983–1988 aktor Teatru Nowego w Poznaniu^[8], w latach 1988–1993 Zespołu Janusza Wiśniewskiego. Od 1998 do śmierci związany był z Teatrem Narodowym w Warszawie.

Za najważniejszą kreację teatralną uważał wcielenie się w postać niezrównoważonego psychicznie mężczyzny w spektaklu Zagubieni Macieja Dejczera^[9].

Spektakle teatralne

Teatr Studyjny w Łodzi

• 1983 – Bal manekinów (reżyseria Bogdan Michalik) jako Delegat

Teatr Nowy w Poznaniu

• 1984 – Jezioro Bodeńskie jako marynarz (reż. Izabella Cywińska)
• 1985 – Matka jako Alfred hr. de la Trefouille (reż. Marcel Kochańczyk)
• 1985 – Trzy siostry jako Tuzenbach; Rode (reż. Janusz Nyczak)
• 1986 – Zorza jako Dedal (reż. I. Cywińska)
• 1987 – Modlitwa chorego przed nocą jako Osioł (reż. Janusz Wiśniewski)
• 1987 – Wesele jako Kasper (reż. J. Nyczak)
• 1988 – Cmentarze jako Plutonowy (reż. I. Cywińska)

Zespół Janusza Wiśniewskiego

• 1989 – Olśnienie jako Koń (reż. J. Wiśniewski)

Teatr Narodowy w Warszawie

• 1997 – Noc listopadowa jako generał Józef Chłopicki (reż. Jerzy Grzegorzewski)
• 1998 – Dialogus de passione jako Kat (reż. Kazimierz Dejmek)
• 1999 – Wybrałem dziś zaduszne święto jako Śmiejąca się Czaszka (reż. J. Wiśniewski)
• 1999 – Kartoteka jako Gruby (reż. Kazimierz Kutz)
• 1999 – Nowe Bloomusalem jako pierwszy policjant (reż. J. Grzegorzewski)
• 2000 – Wesele jako Wojtek (reż. J. Grzegorzewski)
• 2000 – Noc listopadowa jako oficer Dąbrowski (reż. J. Grzegorzewski)
• 2002 – Nie-Boska komedia jako Wariat (reż. J. Grzegorzewski)
• 2002 – Kurka Wodna jako Izaak Widmower (reż. Jan Englert)
• 2003 – Merlin. Inna historia jako Secundus, czyli Gowen konetabl (reż. Ondrej Spisak)
• 2004 – Ryszard II jako sir Piers of Exton (reż. Andrzej Seweryn)
• 2006 – Nora jako doktor Rank (reż. Agnieszka Olsten)
• 2007 – Stara kobieta wysiaduje jako Ślepiec (reż. Stanisław Różewicz)
• 2007 – Chłopcy z Placu Broni (reż. Michał Zadara)
• 2008 – Wiele hałasu o nic jako don Juan (reż. Maciej Prus)

Teatr na Woli im. Łomnickiego w Warszawie

• 1999 – Miłość - to takie proste jako Robert (reż. Jacek Gąsiorowski)

Teatr Polski we Wrocławiu

• 2009: Samsara Disco jako Lebiediew (reż. Agnieszka Olsten)

Teatr „Polonia” w Warszawie

• 2009: Krzysztof M. Hipnoza (reż. Krzysztof Materna)

Widowiska plenerowe

• 2005 – Częstochowska Victoria jako ojciec Augustyn Kordecki (reż. Jerzy Bielunas)

Koncerty

• 2009: I Koncert Niepodległości „Premierowy” w Muzeum Powstania Warszawskiego – narrator^[10]

Film

Na ekranie zadebiutował w epizodzie w serialu Królowa Bona (1980).

Wizerunek ekranowy Macieja Kozłowskiego w latach 90. ukształtowało kilka ról gangsterów i bandytów, m.in. w Psach i Mieście prywatnym, gdzie zagrał Alego, szefa warszawskiej mafii. Zagrał m.in. u Juliusza Machulskiego, Władysława Pasikowskiego, Marka Koterskiego czy Stevena Spielberga. Za najważniejszą rolę filmową uważał kreację atamana kozackiego Maksyma Krzywonosa w ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem^[11].

Popularność przyniosły mu też role w serialach, m.in. Matki, żony i kochanki, Dom, 13 posterunek czy Na dobre i na złe oraz Odwróceni. Największą rolę serialową, Waldemara Jaroszego, zagrał w M jak miłość (w latach 2002–2005, 2009, 2010).

Filmografia

Filmy pełnometrażowe

• 1983: Nie było słońca tej wiosny − jako Piotr Wołosz
• 1983: Mgła − jako Kim
• 1983: Wedle wyroków twoich...
• 1985: Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany − jako Nieznajomy
• 1987: Kingsajz − jako Waź
• 1989: Po upadku. Sceny z życia nomenklatury − uczestnik narady
• 1989: Szklany dom − jako urzędnik
• 1990: Ucieczka z kina „Wolność” − jako aktor amerykański
• 1990: Piggate − jako Alain Lecog
• 1990: Mów mi Rockefeller − jako Matros
• 1990: Superwizja − jako agent „SuperWizji”
• 1991: Kroll − jako kapitan
• 1992: Psy − jako Barański
• 1992: Szwadron − jako Kozłow
• 1993: Pora na czarownice − jako Waldek
• 1993: Polski crash − jako Dąbek
• 1993: Pożegnanie z Marią − jako furman
• 1993: Balanga − jako porucznik Bąkała
• 1993: Lista Schindlera − jako strażnik SS w Zabłociu
• 1993: Moja historia − jako barman
• 1994: Miasto prywatne − jako Ali (także współautor dialogów w filmie)
• 1994: Piękna warszawianka − jako portier
• 1995: Drzewa
• 1995: Gang Jönssona − jako Ritzie
• 1995: Dzieje mistrza Twardowskiego − jako Lucyper – książę ds. Wschodu
• 1995: Nic śmiesznego − jako Maciej „Maciek”, przyjaciel Adama
• 1996: Poznań 56 − jako Ubek
• 1996: Wirus − jako facet Barczysty
• 1996: Deszczowy żołnierz − jako pułkownik
• 1997: Kiler − jako prokurator
• 1997: Drugi brzeg − jako Stimming
• 1998: Liceum czarnej magii − jako dyrektor Puto
• 1999: Ogniem i mieczem − jako Krzywonos
• 1999: Ajlawju − jako partner Gosi
• 1999: Na koniec świata − jako notariusz
• 1999: Ostatnia misja − jako Cortez, człowiek szefa mafii w Paryżu
• 2000: To ja, złodziej − jako Maks
• 2001: Blok.pl − jako facet z teczką – Bałagan
• 2001: Wiedźmin − jako Gwidon-Falwick
• 2002: E=mc² − jako Alosza
• 2002: Jak to się robi z dziewczynami − jako Heniek „Długi”
• 2003: Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem − jako Smerda
• 2005: Oda do radości − jako Piotr, ojciec Marty
• 2005: Masz na imię Justine − jako egzaminator w masarni
• 2007: Jasne błękitne okna − Zbigniew
• 2007: Świadek koronny − jako Roman Kraus „Szybki”
• 2008: Kochaj i tańcz − jako kierowca taksówki
• 2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny − jako Antoni Chmurski
• 2009: Generał Nil − jako Tadeusz Grzmielewski
• 2009: Janosik. Prawdziwa historia − jako pierwszy sędzia

Seriale

• 1980: Królowa Bona − jako dworzanin (odc. 5)
• 1985: Przyłbice i kaptury − jako Benko, mąż Zyty
• 1988–1991: Pogranicze w ogniu − jako major von Seebohm
• 1990: Świnka − jako Alain Lecog
• 1995: Matki, żony i kochanki − jako Waldek
• 1997: Matki, żony i kochanki, II seria − jako Waldek
• 1997, 2000: Dom − jako Aleksander „Ekstra Mocny” (odc. 18, 24 i 25)
• 1997: Sposób na Alcybiadesa − jako psycholog Jacek Stanisław Karwid (odc. 1)
• 1998: 13 posterunek − jako dowódca brygady antyterrorystycznej (odc. 18, 21, 24 i 39)
• 1998: Ekstradycja III − jako trener, oficer BOR-u, podwładny Góry
• 2000: Ogniem i mieczem − jako Krzywonos
• 2000: 13 posterunek 2 − jako dowódca brygady antyterrorystycznej (odc. 30, 32 i 33)
• 2000: Klasa na obcasach − jako ojciec Agi
• 2001: Na dobre i na złe − jako Marcin Popielarz, przyjaciel Adama Pawicy (odc. 70, 86 i 87)
• 2001: Przeprowadzki − jako kasiarz Marian Holtz, syn stróża Ambrożego (odc. 8 i 9)
• 2001: Marszałek Piłsudski − jako generał Gustaw Dreszer-Orlicz (odc. 7)
• 2002: Wiedźmin − jako Gwidon-Falwick
• 2002: Samo życie − jako Głowacki, trener boksu w Klubie Sportowym „Sparta”, ojciec Patrycji
• 2002–2010: M jak miłość − jako Waldemar Jaroszy
• 2003: Stara baśń – kiedy słońce było bogiem − jako Smerda
• 2004: Czwarta władza − jako Andrzej Żabiec
• 2004: Oficer − jako Michał Matejewski
• 2005: Bulionerzy − jako pułkownik Czesław Czapkowski (odc. 50)
• 2006: Oficerowie − jako Michał Matejewski
• 2006–2007: Pogoda na piątek − jako Krzysztof, przyjaciel Jaśka, partnera Joli
• 2007: Ekipa − jako biznesmen Arkadiusz Stoch (odc. 6)
• 2007: Odwróceni − jako Roman Kraus „Szybki” (odc. 1-11)
• 2008–2009: 39 i pół − jako Zdrada
• 2008: Trzeci oficer − jako generał Michał Matejewski
• 2009: Ojciec Mateusz − jako Rosa, prezes klubu (odc. 25)
• 2009: Plebania − jako Van Kerkhof
• 2009: Janosik. Prawdziwa historia − jako pierwszy sędzia
• 2010: Szpilki na Giewoncie − jako Jędrek Skorupa

Polski dubbing

• 1999: Rezerwowe psy − jako Vincent/Major Sztos
• 2007: Złoty kompas − jako lord Asriel

Etiudy filmowe

• 1983: Oko w oko

Filmy krótkometrażowe

• 1986: Czy będzie wojna? (reż. Krzysztof Magowski)
• 1997: Chopin (Narrator)
• 2000: Kraków. Moje miasto (lektor)
• 2003: T-Rex (reż. Sławomir Pstrong)

Występy w telewizji

Miał na koncie wiele ról w Teatrze Telewizji. Był też częstym gościem różnych programów rozrywkowych.

Spektakle Teatru Telewizji

• 1986 – Ciemności kryją ziemię (reż. Izabella Cywińska) jako Rodrigo
• 1993 – Książę Homburg (reż. Krzysztof Lang) jako Wachmistrz
• 1994 – Strzały u Cyrana (reż. Filip Zylber) jako Ted Malvern
• 1994 – Złoty chłopak (reż. Maciej Dejczer) jako Pepper
• 1994 – Córka czasu (reż. Adam Ustynowicz) jako sierżant Williams
• 1994 – Intruz (reż. Łukasz Wylężałek) jako Goryl 2
• 1995 – Nasza szkapa (reż. Jacek Skalski) jako ojciec
• 1996 – Pijacy (reż. Jacek Skalski) jako Iwronski
• 1996 – Klimaty (reż. Magdalena Łazarkiewicz) jako Bertrand
• 1996 – Zagubieni (reż. Maciej Dejczer) jako Jake
• 1996 – Złoty garniec (reż. Jacek Skalski) jako Heerbrand
• 1996 – Kociokwik (reż. Ireneusz Engler) jako ochroniarz
• 1996 – Strzeż się pamięci (reż. Magdalena Łazarkiewicz) jako porucznik Fine
• 1997 – Ludzie ognia (reż. Wojciech Molski) jako Roptu
• 1997 – Julianka (reż. Jacek Skalski) jako mężczyzna w płaszczu
• 1997 – Król Maciuś I (reż. Filip Zylber) jako Minister Przemysłu
• 1998 – Dokument podróży (reż. Magdalena Łazarkiewicz, Gołda Tencer)
• 1998 – Duże i małe (reż. Piotr Łazarkiewicz) jako Informatyk
• 1999 – Hrabia (reż. Filip Bajon) jako Mackrott
• 1999 – Dybuk (reż. Agnieszka Holland) jako Michael
• 2001 – Siedem dalekich rejsów (reż. Marcin Ziębiński) jako kapitan Stołyp
• 2002 – Krótki kurs medialny (reż. Tomasz Wiszniewski) jako Szamil
• 2003 – Fantom (reż. Łukasz Barczyk) jako Gerdmann
• 2004 – Hamlet (reż. Łukasz Barczyk) jako Bernardo i Pan
• 2006 – Juliusz Cezar (reż. Jan Englert) jako Ligariusz
• 2007 – Sprawa Emila B. (reż. Małgorzata Imielska) jako kolega
• 2007 – Wyzwolenie (reż. Maciej Prus) jako Prymas
• 2008 – O prawo głosu (reż. Janusz Petelski) jako gen. broni Władysław Anders
• 2009 – Operacja Reszka (reż. Ewa Pytka) jako Rafał

Udział w programach telewizyjnych

• 1999 – Benefis Jerzego Hoffmana
• 2000 – Sensacje XX wieku (Polska w ogniu, Katyń cz. 1) Bogusława Wołoszańskiego w reżyserii Wojciecha Pacyny – przy rekonstrukcji zdarzeń historycznych – w roli generała Władysława Andersa
• 2001 – Ananasy z mojej klasy
• Rower Błażeja
• Wieczór z Jagielskim
• 2002 – Milionerzy (wydanie specjalne)
• 2003, 2005 – Prawdę mówiąc – zza kulis serialu M jak miłość
• 2003 – Bezludna wyspa
• 2003 – Śpiewające fortepiany
• 2003 – Zabawy językiem polskim
• 2003 – Kot, czyli ktoś ogromnie tajemniczy
• 2004 – Na zdrowie: Jagielski
• 2004 – Benefis serialu „M jak miłość” – to już 200 odcinków
• 2004 – Lubię czytać
• 2004 – Pytanie na śniadanie (21 maja)
• 2004 – Zwierzenia kontrolowane
• 2005 – Studio Sport
• 2005 – Kuba Wojewódzki
• 2009 – Ludzie na walizkach, odc. 14
• 2009 – Tomasz Lis na żywo, 30 listopada
• 2010 – Spadkobiercy, odc. 20

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

• 1985 – nagroda za najlepszą kreację młodego aktora za rolę w spektaklu Audiencja III (sztuka autorstwa Bogusława Schaeffera) na XX OPTMF w Szczecinie
• nagroda teatralna w Edynburgu
• 2004 – tytuł honorowego obywatela gminy Kargowa
• 2005 – Srebrny Krzyż Zasługi^[12]

Działalność dodatkowa

• W czasie gdy nie miał propozycji ról, zarabiał pracując na budowie, handlując starymi meblami i prowadząc punkt ksero. Często odwiedzał targ staroci na warszawskim Kole. Był też współwłaścicielem agencji ochrony.
• Na początku lat 90. XX wieku prowadził nocne audycje oraz konkursy na antenie poznańskiego Radia Merkury.
• W 2008 wraz z aktorką Katarzyną Figurą wziął udział w kampanii „Na dobrej drodze”, której hasło brzmi: „Więcej wiedzieć o handlu ludźmi to skuteczniej go zwalczać”. Kampania ta prowadzona jest w ramach projektu „IRIS – reintegracja społeczna i zawodowa kobiet ofiar handlu ludźmi”^[13].

Sport

• Jako nastolatek grał w piłkę nożną w III lidze w Miejskim Klubie Piłkarskim Boruta Zgierz.
• Już jako znany aktor był jednym z piłkarzy Reprezentacji Artystów Polskich (pod wodzą Olafa Lubaszenki) w tej dyscyplinie.
  • W związku ze śmiercią Macieja Kozłowskiego zaplanowany na 16 maja 2010 roku mecz RAP VS Kabareciarze został zadedykowany zmarłemu aktorowi^[14].
• Jego zasługą jest udział polskiej ekipy na Mistrzostwach Świata w Piłce Ulicznej Ludzi Bezdomnych w Edynburgu (2005), aktywnie poszukiwał sponsorów dla tego wyjazdu.

Życie prywatne

31 grudnia 2008 roku po sześciu latach związku, ożenił się z Agnieszką Kowalską, malarką^[15].

Przypisy

1. Maciej Kozłowski. filmpolski.pl.
2. Ola Długołęcka: Gangster który żyje z wyrokiem. gazeta.pl. [dostęp 2013-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
3. Zmarł nasz aktor. e-teatr.pl. [dostęp 2010-05-17].
4. Bomba wirusowa. wprost.pl.
5. Maciej Kozłowski we wspomnieniach bliskich i przyjaciół. film.wp.pl. [dostęp 2015-03-08].
6. Zmarł Maciej Kozłowski, znany aktor teatralny i filmowy. wiadomosci.gazeta.pl, 11 maja 2010.
7. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
8. Por. „Rzeczpospolita”, nr 109/2010, 12 maja 2010 r., s. A21.
9. „Rzeczpospolita”, nr 109/2010, 12 maja 2010 r., s. A21.
10. I Koncert Niepodległości „Premierowy” – Koncert Niepodległości [online], koncertniepodleglosci.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
11. Zmarł aktor Maciej Kozłowski. [dostęp 2010-05-16]., por. Nie wierzę w polskie kino. Wywiad z Maciejem Kozłowskim. [dostęp 2010-05-16].; Sport i aktorstwo mają wiele wspólnego, z Maciejem Kozłowskim rozmawiał Andrzej Kusy, RAP (archiwum), 2002.
12. M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 12.
13. Aktorzy przeciwko niewolnictwu. [dostęp 2009-02-21].
14. e-teatr.pl. [dostęp 2010-05-14].
15. Maciej Kozłowski ożenił się. film.onet.pl. [dostęp 2009-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-24)].

Linki zewnętrzne

• Maciej Kozłowski w bazie IMDb (ang.)
• Maciej Kozłowski w bazie Filmweb
• Maciej Kozłowski w bazie filmpolski.pl
• Maciej Kozłowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-05-13].
• Wywiad z Maciejem Kozłowskim #1
• Wywiad z Maciejem Kozłowskim #2
• Maciej Kozłowski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000107862533
• VIAF: 95098687
• LCCN: no2018097598
• BnF: 16249505f
• SUDOC: 140367985
• NLA: 41009078
• PLWABN: 9810634571405606
• NUKAT: n2011101392

Encyklopedie internetowe:

• ETP: 507

Identyfikatory zewnętrzne:

• FilmPolski.pl: 116593