Korpus Kadetów Nr 1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Korpus Kadetów Nr 1

Korpus Kadetów Nr 1 Marszałka Józefa Piłsudskiego (KK-2) – korpus kadetów Wojska Polskiego II RP.

Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Korpus Kadetów Nr 1
Thumb
Odznaka 1 Korpusu Kadetów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1939

Tradycje
Święto

2 czerwca

Nadanie sztandaru

3 maja 1923

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stanisław Hlawaty

Ostatni

ppłk Stanisław Daniluk

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Lwów

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Podległość

Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowego Ministerstwa Spraw Wojskowych

Zamknij

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Tuż po zakończeniu I wojny światowej w listopadzie 1918 na bazie c. i k. Wojskowej Wyższej Szkoły Realnej w Łobzowie zorganizowana została Szkoła Podchorążych[1]. Szkoła podporządkowana była ministrowi spraw wojskowych poprzez Departament Szkolnictwa Wojskowego. 25 lipca 1919 minister spraw wojskowych przemianował Szkołę Podchorążych na Korpus Kadetów[2]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 54 starszych kadetów zgłosiło się ochotniczo na front[3]. Kadeci uczestniczyli także w powstaniach śląskich[3]. W III powstaniu śląskim polegli kadeci KK1[4][5]. Przy siedzibie KK1 we Lwowie ustanowiono pomnik ku czci kadetów poległych w walkach o wyzwolenie Górnego Śląska[6]. Byli nimi: Zbigniew Zaszczyński, Karol Chodkiewicz, Henryk Czekaliński, Zbigniew Pszczółkowski, Zygmunt Toczyłowski, Zygmunt Zakrzewski[7].

W 1921 korpus został przeniesiony do garnizonu Lwów i umieszczony w budynkach byłej austriackiej wojskowe szkoły kadeckiej[1]. Szkoła mieściła się w górnej części ulicy Kadeckiej we Lwowie[1]. W połowie lat 20. Korpus Kadetów pozostawała pod zarządem i kontrolą Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego[1].

Działalność Korpusu Kadetów Nr 1 został oparty na statucie organizacyjnym, wydanym w Dzienniku Rozkazów MSWoj. nr 33/22 i 26/25 oraz na regulaminie bazującym na tradycjach Szkoły Rycerskiej i Korpusu Kadetów z czasów Księstwa Warszawskiego[1]. W 1926 w szkole funkcjonowało 10 oddziałów klas IV-VIII o typie matematyczno-przyrodniczym[1]. Absolwenci Korpusu Kadetów Nr 1 mieli prawo ubiegać się o wstęp na studia uniwersyteckie bądź do kształcenia w szkołach oficerskich[1].

3 maja 1923 na placu Mariackim we Lwowie prof. Leon Syroczyński, w imieniu weteranów powstania styczniowego wręczył komendantowi korpusu autentyczną chorągiew powstańczą[3]. Był to sztandar pierwotnie ocalony w powstaniu styczniowym 1863 przez ks. Kazimierza Światopełk-Mirskiego[8][9][10][7]. W piątą rocznicę oswobodzenia Lwowa w listopadzie 1923 na gmachu szkoły kadeckiej odsłonięto emblemat przedstawiający Krzyż Obrony Lwowa[11].

Zostało powołane Towarzystwo Przyjaciół Korpusu Kadetów nr 1, którego prezesem był wiceprezydent Lwowa, Wawrzyniec Kubala[12][13]. W ramach szkoły było wydawane czasopismo „Orlęta”.

W westybulu Korpusu 10 listopada 1928 odsłonięto popiersie Marszałka Józefa Piłsudskiego, wykonany przez E. Rajchertównę[14][15]. 17 marca 1933 Marszałek Józef Piłsudski wyraził zgodę na nadania swojego imienia Korpusowi Kadetów Nr 1[3]. W 1935 korpus, dotychczas podległy szefowi Departamentu Piechoty M.S.Wojsk., podporządkowany został szefowi Wojskowego Instytutu Naukowo-Oświatowego M.S.Wojsk.

W latach 30. we lwowskim Korpusie Kadetów powstała kaplica, a w 1938 za zasługi przy jej stworzeniu i opiekę nad nią została odznaczona papieskim orderem Pro Ecclesia et Pontifice żona gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego, Jadwiga Sosnkowska[16]. Latem 1930 otrzymał ją Prezydent RP Ignacy Mościcki[17]. Dla niezamożnych kadetów przyznawano stypendium, pokrywane z pensji za Order Virtuti Militari ks. Mieczysława Tarnawskiego[18].

W Zielone Święta wiosną 1939 odbyły się obchody 20-lecia Lwowskiego Korpusu Kadetów im. Marszałka Piłsudskiego[7]. Z tej okazji na 27 maja 1939 zaplanowano Zjazd Absolwentów Korpusu Kadetów we Lwowie z lat 1919-1939[19][7]. Postanowiono założyć wtedy Związek Absolwentów K. K. nr 1[7].

Była przyznawana Honorowa Odznaka Korpusu Kadetów Nr 1, otrzymali ją m.in. generałowie Władysław Langner i Juliusz Zulauf, oficerowie załogi lwowskiem absolwenci z lat 1919-1939[7], powstaniec styczniowy, Antoni Süss[20].

W czasie mobilizacji pod koniec sierpnia 1939 do lwowskiego garnizonu przybył ewakuowany z Rawicza Korpus Kadetów Nr 2[21].

Kadra Korpusu

Podsumowanie
Perspektywa
Thumb
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Fotografia zbiorowa generałów i oficerów
Thumb
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Przemawia gen. dyw. Emil Gołogórski
Thumb
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Uczniowie jednostki
Thumb
Batalion Korpusu Kadetów Nr 1
Thumb
Defilada Korpusu Kadetów Nr 1 (21 maja 1929)
Thumb
Matura wojskowa w Korpusie Kadetów Nr 1
Thumb
Bierzmowanie w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie
Thumb
Gmach Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie (1939)
Komendanci KK Nr 1[22][23]
Dyrektorzy nauk[22]
Dowódcy batalionu szkolnego
  • mjr Władysław Nałęcz-Raczyński (1919–1921)
  • mjr Jan Bochniewicz (1921–1924)
  • ppłk Franciszek Lachowicz (1924–1928)[1]
  • mjr Stanisław Karp (od 1928)
Oficerowie
Nauczyciele
Organizacja i obsada personalna w 1939

Pokojowa obsada personalna szkoły w marcu 1939 roku[29][a]:

  • komendant – p.o. ppłk piech. Stanisław Daniluk
  • zastępca komendanta – mjr piech. Włodzimierz Andrzej Latawiec
  • naczelny lekarz medycyny – mjr dr Stanisław Czynciel
  • młodszy lekarz medycyny – por. dr Piotr Władysław Goździk
  • II zastępca komendanta (kwatermistrz) – kpt. adm. (piech.) Stanisław Michał Grondalski
  • oficer administracyjno-materiałowy – kpt. adm. (piech.) Józef Mieczysław Mosiak[b]
  • oficer żywnościowy – kpt. piech. Aleksander Marian Józef Krywald
  • oficer gospodarczy – kpt. int. Alfons Karol Ignacy Kapuściński
  • kapelan – st. kpl. ks. dr Leon Broel-Plater
  • wykładowca fizyki i matematyki – mjr art. Karol Bolesław Szczepanowski
  • wykładowca geografii – kpt. adm. (piech.) Roman Sierociński
  • wykładowca WF – kpt. piech. Roman Bronisław Nemec
  • dowódca 1 kompanii – kpt. adm. (piech.) Józef Bielak
  • wychowawca – por. piech. Zbigniew Kazimierz Czekański
  • wychowawca – por. piech. Władysław Józef Składzień
  • dowódca 2 kompanii – kpt. piech. Karol Andrzej Turek
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) Józef Mieczysław Mosiak
  • wychowawca – por. piech. Ludwik Karol Drąg
  • dowódca 3 kompanii – kpt. adm. (piech.) Stanisław II Zaremba
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) mgr Tadeusz Eugeniusz Makuch
  • dowódca 4 kompanii – kpt. piech. Andrzej Ludwik Tabaczyński
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) Jan I Lasota
  • dowódca 5 kompanii – kpt. piech. Edward II Szymański
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) Józef Sykstus Czaporowski
  • dowódca 6 kompanii – kpt. adm. (piech.) Antoni Józef Jaskorzyński
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) Julian Dziurzyński
  • odkomenderowany – kpt. lek. Juliusz Feliks Dziurzyński

Kadeci

Upamiętnienie

W dniach 27-29 maja 1983 odbył się w Londynie Jubileuszowy Zjazd Kadetów, zorganizowany z okazji 30-lecia założenia Związku w Londynie oraz 65-lecia powstania Korpusu Kadetów Nr 1[3]. W Zjeździe uczestniczył prezes Związku, Franciszek Pasiecznik, dwie córki Józefa Piłsudskiego, prezydent RP na uchodźstwie Edward Raczyński[3]. Podczas trzeciego dnia Zjazdu 29 maja 1983 w Kościele św. Andrzeja Boboli w Londynie została odsłonięta tablica upamiętniająca trzy korpusy kadeckie II Rzeczypospolitej[3]. Również w 1983 została wydana książka gen. Tadeusza Kryski-Karskiego pt. Lwowski kadet 1934-39. Umundurowanie, broń[3].

Dniem święta Korpusu Kadetów Nr 1, jak i później powstałego Związku Kadetów Marszałka Józefa Piłsudskiego, był dzień 2 czerwca[31].

Zobacz też

Uwagi

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[30].
  2. Kpt. adm. (piech.) Józef Mieczysław Mosiak pełnił jednocześnie funkcję wychowawcy 2 kompanii.

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.