Loading AI tools
Oficer Wojska Polskiego, pilot, dowódca dywizjonu 308 Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Fryderyk Szyszka (ur. 1 czerwca 1916 w Kołomyi, zm. 17 maja 1942 w Brandesburton) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych, dowódca dywizjonu 308.
2 zwycięstwa | |
kapitan pilot | |
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 maja 1942 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Syn Stefana i Marii, w 1935 roku uzyskał maturę w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie i wstąpił do Wojska Polskiego. W Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie odbył kurs unitarny i w styczniu 1936 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Od maja do lipca 1938 roku odbywał przeszkolenie myśliwskie w Szkole Pilotażu w Grudziądzu[1]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 15 października 1938 i 5. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[2].
Trafił na praktykę do 123. eskadry myśliwskiej, w jej składzie brał udział w osłanianiu polskich oddziałów zajmujących Zaolzie. W okresie od 16 listopada 1938 do 9 marca 1939 roku był oficerem technicznym 123. Eskadry[3].
Pod koniec sierpnia 1939 roku został włączony ze swą jednostką do IV/1 dywizjonu myśliwskiego, podlegającego Brygadzie Pościgowej[4]. 1 września wystartował samolotem PZL P.7a do lotu bojowego na przechwycenie formacji Heinkli He 111. W czasie walki został zestrzelony i ratował się skokiem ze spadochronem[5]. Doznał licznych poparzeń i ran od odłamków, ponadto podczas opadania na spadochronie został ostrzelany przez niemiecki myśliwiec i otrzymał jedenaście postrzałów, w tym sześć w prawą rękę[6]. Zestrzelił go prawdopodobnie leutnant Albrecht Dress z jednostki sztabowej Jagdgeschwader 21[7]. Udało mu się powrócić do macierzystej jednostki, gdzie uzyskał pomoc lekarską. Został przetransportowany do Wojskowego Instytutu Chirurgii Urazowej w Warszawie, skąd 9 września ewakuowano go do 152 Szpitala Wojennego w Rudce koło Mrozów. Został wzięty do niewoli, trafił na leczenie do Kriegsgefangenenlazarett w Krakowie[3].
8 stycznia 1940 roku udało mu się uciec ze szpitala, przez Słowację, Węgry i Włochy dotarł w marcu do Francji. Skierowano go do szpitala Val-de-Grâce w Paryżu na dalszą rekonwalescencję. 24 kwietnia trafił do stacji zbornej polskiego lotnictwa na lotnisku w Le Bourget. Na początku maja został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyonie[3], następnie otrzymał przydział do Polskiej Myśliwskiej Grupy Marszowej w Mions. Nie wziął udziału w walce, ewakuował się drogą morską do Afryki Północnej, a następnie do Wielkiej Brytanii[8].
Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF P-0507[9]. 17 lipca trafił do bazy w Blackpool, następnie 12 września został przydzielony do nowo tworzonego dywizjonu 308[10]. Przeszedł przeszkolenie w pilotażu brytyjskich myśliwców Hawker Hurricane oraz Supermarine Spitfire, w trakcie jednego z lotów treningowych był zmuszony lądować przymusowo na polu golfowym[11]. 25 października, na skutek awarii instalacji paliwowej, również lądował przymusowo i uszkodził samolot Hurricane Mk I (nr V6914)[12]. Od czerwca 1941 roku brał w lotach bojowych nad Francję w ramach operacji Circus. 17 czerwca podczas patrolu w rejonie Boulogne-St. Omer jego Spitfire został ciężko uszkodzony, ale pilot zdołał go doprowadzić na macierzyste lotnisko[13].
Od 10 do 21 lipca 1941 roku tymczasowo pełnił funkcję dowódcy eskadry „B” dywizjonu 308, 14 listopada został jej dowódcą na stałe. 6 maja 1942 roku objął dowództwo nad dywizjonem 308. 17 maja poprowadził dywizjon na lot treningowy, w jego trakcie zderzył się z samolotem kpr. Witolda Knotta. Udało mu się wydostać z kabiny, jednak zderzył się ze spadającym samolotem i nie zdołał otworzyć spadochronu[14]. Z dwoma pewnymi i jednym prawdopodobnym zwycięstwem został sklasyfikowany na 138. pozycji na Liście Bajana[15].
Został pochowany na cmentarzu kościelnym w Leconfield[16].
W trakcie służby w Wojsku Polskim otrzymał odznaczenia[17]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.