Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Tadeusz Gąsiorowski (ur. 17 czerwca 1889 we Lwowie[1], zm. 19 października 1949 w Paryżu) – generał brygady Wojska Polskiego.
 | |
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 czerwca 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1913–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef Sztabu Głównego |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
                       | |
Urodził się i wychował we Lwowie. Był synem Ferdynanda i Wandy z Gostyńskich. W 1907 ukończył gimnazjum filologiczne we Lwowie[1]. Do 1912 zaliczył 9 semestrów na Wydziałach Filozoficznych Uniwersytetu Wiedeńskiego i Jagiellońskiego w Krakowie.
Od 1901 działał w organizacjach niepodległościowych, „Przyszłość”, tzw. Pet i „Zarzewie”[1]. Od 1909 w Polskich Drużynach Strzeleckich. Był wykładowcą, instruktorem i członkiem Komendy Naczelnej PDS oraz komendantem tej organizacji w Krakowie.
1 października 1913 rozpoczął ochotniczą jednoroczną służbę w cesarsko-królewskiej armii. Z chwilą rozpoczęcia I wojny światowej został zatrzymany w służbie czynnej. Walczył na froncie rosyjskim, w 1, a potem 7. dywizjonie artylerii konnej. Zajmował stanowiska dowódcy plutonu i baterii, adiutanta dywizjonu i grupy kombinowanej.
10 grudnia 1916 roku, otrzymał urlop zdrowotny i zdezerterował z armii. Zgłosił się do Komendy Naczelnej Polskiej Organizacji Wojskowej. 29 kwietnia 1917 w Zielonej pod Wawrem uczestniczył, obok Józefa Piłsudskiego, Tadeusza Kasprzyckiego, Janusza Jędrzejewicza, Wacława Jędrzejewicza, Henryka Krok-Paszkowskiego i innych członków Komendy Naczelnej, w dużych ćwiczeniach POW prowadzonych przez Stefana Pomarańskiego.
Jako oficer byłego Polskiego Korpusu Posiłkowego reskryptem Rady Regencyjnej z 25 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego[2].
Od 1918 w Wojsku Polskim, m.in. jako szef Sekcji Regulaminów i Wyszkolenia Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca 3. pułku artylerii polowej i w zastępstwie III Brygady Artylerii.
W latach 1922–1923 był słuchaczem Kursu Doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Z dniem 15 października 1923, po ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego, otrzymał przydział do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie na stanowisko wykładowcy[3]. W październiku 1924 został przydzielony na stanowisko szefa Biura Komisji Uzbrojenia Armii[4][5][6]. W czasie przewrotu majowego 1926 roku opowiedział się po stronie Józefa Piłsudskiego[7]. Z dniem 1 września 1926 został przydzielony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych na stanowisko szefa Gabinetu Wojskowego (etat generała)[8]. W lipcu 1927 został mianowany pełniącym obowiązki szefa Biura Inspekcji GISZ z równoczesnym zachowaniem stanowiska oficera do zleceń przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych[9]. Później został zatwierdzony na stanowisku szefa Biura Inspekcji i I oficera do zleceń przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych. 3 grudnia 1931 został mianowany na stanowisko szefa Sztabu Głównego[10]. 10. grudnia 1931 Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał mu stopień generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 5. lokatą w korpusie generałów i „zezwolił na nałożenie odznak nowych stopni przed 1 stycznia 1932[11]. 5 czerwca 1935 Prezydent RP zwolnił go ze stanowiska szefa Sztabu Głównego i mianował dowódcą 7. Dywizji Piechoty w Częstochowie[12].
Mieszkał w domu przy al. Wolności, który od tego czasu nazywany jest „willą generalską”. Dowodził 7 DP w kampanii wrześniowej. 4 września 1939 trafił do niewoli niemieckiej pod Częstochową[13]. W czasie wojny w oflagu VII A Murnau. Po wojnie przebywał we Francji, gdzie zmarł. Napisał kilka prac, m.in. w 1938 „Bibliografię psychologii wojskowej”.
Był mężem Zofii Kernowej[14], ich córką była Anna Turowiczowa (1916–2000), żona Jerzego Turowicza.
Pochowany na Cmentarzu Les Champeaux w Montmorency[15].
Patronuje ulicy w Częstochowie[16]
Od 2021 roku jest patronem Przystanku Historia Centrum Edukacyjnego IPN im. gen. Janusza Gąsiorowskiego w Częstochowie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png){kind=small}
