Generał brygady

Generał brygady – wysoki stopień wojskowy. W Wojsku Polskim najniższy stopień generalski. Niższym stopniem jest pułkownik, a wyższym generał dywizji.

Generał brygady

Wojska Lądowe

Aktualne oznaczenie stopnia

naramiennik

kurtka nieprzemakalna

Oznaczenie stopnia do 1939

naramiennik

Stopień generała brygady w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej wprowadzony został w 1922 roku^[1].

Oznaczenia stopnia

Oznaki w kolorze srebrnym: wężyk generalski i jedna gwiazdka na naramiennikach i otoku czapki; dwa galony na daszku; orzełki na kołnierzach kurtek od mundurów i płaszczy^[1].

Zgodnie z przepisami ubiorczymi żołnierzy Wojska Polskiego z 1972 roku generał brygady na daszku czapki garnizonowej posiadał dwa galony szerokości 6 mm naszyte obok siebie w odstępie 2 mm; zewnętrzny naszyty w odległości 6 mm od krawędzi daszka na całej długości jego łuku. Na taśmie otokowej czapki – wężyk generalski szerokości 3 cm i wysokości 3,5 cm. Ponadto na środku taśmy otokowej w przerwie wężyka jedna gwiazdka umieszczona na linii równoległej do krawędzi taśmy. Na naramiennikach – wężyk generalski wysokości 3,5 cm umieszczony w poprzek całego naramiennika, w odległości 5 mm od wszycia rękawa oraz jedna gwiazdka umieszczona wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika, w odległości 1 cm od wężyka^[2].

W Wojsku Polskim Królestwa Kongresowego oznaką stopnia były epolety z grubymi bulionami z 2 gwiazdkami^[3].

W Armii Księstwa Warszawskiego oznaką stopnia były epolety z 2 gwiazdkami, haft (wężyk) na czapce, kołnierzu, mankietach i rabacie - pojedynczy^[3].

Zobacz też

• generał
• brygadier