Loading AI tools
polska prozaiczka i publicystka, działaczka niepodległościowa Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Zawisza 1. voto Gąsiorowska 2. voto Kernowa, ps. Anna Wiśniowiecka, Zofia Zawiszanka (ur. 8 lutego 1889 w Szpitarach koło Miechowa, zm. 2 lipca 1971 w Krakowie) – polska poetka, prozaiczka i publicystka, działaczka niepodległościowa.
Była córką Artura Zawiszy i Marii z domu Wolka. Mieszkała w majątku rodzinnym w Goszycach (woj. małopolskie)[1] .
W 1908 eksternistycznie zdała maturę w III Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie[1] . W czasie nauki działała w uczniowskiej organizacji PET i w Towarzystwie Szkoły Ludowej[2]. W 1909 zaczęła studia w Studium Rolniczym Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Inżynierką rolnictwa została 14 marca 1917. W czasie studiów związała się z ruchem zarzewiackim. Współpracowała z działaczami Narodowego Związku Chłopskiego i Narodowego Związku Robotniczego. Zainspirowała powstanie zalążków organizacji paramilitarnych dla galicyjskiej młodzieży akademickiej (Legia Niepodległości)[2]. W 1911 zorganizowała Żeńską Drużynę Strzelecką w Krakowie[1] . W 1912 wstąpiła do żeńskiej Polskiej Drużyny Strzeleckiej, której była współzałożycielką i komendantką[2][3].
W czasie I wojny światowej pracowała w wywiadzie Legionów Polskich. Należała do Polskiej Organizacji Wojskowej. Dostarczała patrolom Józefa Piłsudskiego informacji o ruchach wojsk rosyjskich. Jej dwór był punktem kontaktowym dla kurierów Oddziału Wywiadowczego oraz dla legionistów[1] . Działała w Narodowym Związku Chłopskim. Redagowała czaspisma „Bartosz”. Później wstąpiła do królewiackiego Polskiego Stronnictwa Ludowego (późniejszy PSL Wyzwolenie)[2].
W wojnie polsko-bolszewickiej walczyła w Ochotniczej Legii Kobiet w stopniu kapitana[1] . W okresie międzywojennym administrowała rodzinnym majątkiem w Goszycach, a także działała w Związku Legionistów Polskich, Związku Ziemian i Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet[2]. W roku akademickim 1923/1924 wróciła na studia na UJ. W 1924 była organizatorką krakowskich uroczystości z okazji 10 rocznicy wymarszu I Kompanii Kadrowej. W Goszycach gościła J. Piłsudskiego oraz oficerów oddziału W. Beliny-Prażmowskiego[1][4]. Utrzymywała bliskie stosunki towarzyskie z Aleksandrą i Józefem Piłsudskimi[2].
Poślubiła Janusza Gąsiorowskiego (1889–1949), bliskiego współpracownika Piłsudskiego, później generała brygady Wojska Polskiego. W 1916 urodziła się ich córka, Anna Gąsiorowska (późniejsza żona Jerzego Turowicza, zm. 2000)[2]. Jej ojcem chrzestnym była Piłsudski[4]. Drugim mężem Zofii (od 1925) był inż. Romuald Kern[2].
Debiutowała w 1917, ogłaszając broszurę Nasz naczelnik Józef Piłsudski (pod nazwiskiem Przerowa). Publikowała wiersze, wspomnienia, opowiadania oraz powieści dla młodzieży. W dwudziestoleciu międzywojennym pisała książki pod nazwiskiem Zofii Zawiszanki. Jej artykuły drukowano w czasopismach: „Rząd i Wojsko”, „Kobieta Współczesna” i „Bluszcz”[2].
W czasie okupacji hitlerowskiej podjęła współpracę z organizacjami konspiracyjnymi, m.in. Batalionami Chłopskimi i Organizacją Orła Białego. W jej majątku chronili się żołnierze podziemia oraz poszukiwaniu przez władze niemieckie[2].
Po reformie rolnej przeniosła się do Krakowa. Pracowała jako tłumaczka z języka francuskiego. Publikowała w „Tygodniku Powszechnym”[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.