Jan Błachowicz
polski zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Maciej Błachowicz (ur. 24 lutego 1983 w Cieszynie) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półciężkiej[1], także utytułowany grappler i zawodnik boksu tajskiego. W latach 2011–2014 międzynarodowy mistrz Konfrontacji Sztuk Walki (KSW) w wadze półciężkiej. Od 2014 roku związany z Ultimate Fighting Championship (UFC). Od 27 września 2020 do 30 października 2021 mistrz UFC w wadze półciężkiej. Jest drugim po Joannie Jędrzejczyk polskim mistrzem w historii UFC, a zarazem pierwszym polskim mężczyzną, który się nim stał.
![]() Błachowicz podczas konferencji prasowej przed galą UFC Fight Night 136 | |
Pełne imię i nazwisko |
Jan Maciej Błachowicz |
---|---|
Pseudonim |
Cieszyński Książę |
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
188 cm |
Masa ciała |
93 kg |
Styl walki | |
Trenowany przez |
Robert Jocz (dawniej) |
Debiut |
2007 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | |
Klub |
Ankos MMA (2014–2017) WCA Fight Team (od 2017) |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
40 |
Zwycięstwa |
29 |
Przez nokauty |
9 |
Przez poddania |
9 |
Przez decyzje |
11 |
Porażki |
10 |
Remisy |
1 |
|
Wczesne życie
Dorastając w Cieszynie, pod wpływem filmów akcji Błachowicz zaczął trenować sztuki walki – początkowo judo – w wieku dziewięciu lat[2]. Później trenował boks. W międzyczasie wraz z kolegami jeździł na treningi brazylijskiego jiu-jitsu do Rybnika. Ukończył technikum budowlane[3].
Kariera w MMA
Podsumowanie
Perspektywa
Początki i KSW

W zawodowym MMA zadebiutował w lutym 2007 roku[4]. Niecałe siedem miesięcy później wygrał turniej KSW Eliminacje we Wrocławiu, dzięki czemu związał się z KSW, największą polską organizacją mieszanych sztuk walki[5].
W maju 2008 roku na gali KSW 9 wygrał 8-osobowy turniej, pokonując m.in. Antoniego Chmielewskiego[6].
W kolejnych dwóch walkach pokonał przez poddanie Christiana M’Pumbu i Maro Peraka – czołowych europejskich zawodników wagi półciężkiej[7].
W 2009 roku wyjechał do USA, aby trenować w San Diego u boku Tomasza Drwala. Podczas jednego ze sparingów doznał ciężkiej kontuzji kolana, wymagającej operacji więzadeł krzyżowych, co spowodowało półtoraroczną przerwę w startach[8].
Na ring powrócił w maju 2010 roku, gdy wystartował w turnieju wagi półciężkiej na gali KSW 13: Kumite w Katowicach. W ćwierćfinale znokautował Brazylijczyka Julio Brutusa, a w półfinale zmusił do poddania Wojciecha Orłowskiego, dusząc go zza pleców[9]. W rozegranym 18 września w Łodzi finale turnieju na KSW 14: Dzień Sądu zmierzył się z Danielem Taberą. Pokonał go przez techniczny nokaut (poddanie przez narożnik) ciosami pięściami w parterze[10].
19 marca 2011 roku przegrał podczas KSW 15: Współcześni Gladiatorzy z Rameau Thierry Sokoudjou, gdy nie wyszedł do trzeciej rundy z powodu obrażeń nogi doznanych na skutek niskich kopnięć zadawanych przez Kameruńczyka. Stawką walki było międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej[11].

26 listopada 2011 roku, podczas KSW 17: Zemsta doszło do rewanżu[12]. Tym razem Błachowicz pokonał Kameruńczyka przez jednogłośną decyzję sędziów i odebrał mu tytuł[13].
25 lutego 2012 roku na gali KSW 18: Unfinished Sympathy pokonał Mario Mirandę przez jednogłośną decyzję sędziów[14]. Po walce otrzymał bonus finansowy za „walkę wieczoru”[15].
15 września na gali KSW 20: Symfonia Walki w swojej pierwszej obronie pasa mistrzowskiego pokonał na punkty Amerykanina Houstona Alexandra[16].
Pierwszą walkę w 2013 roku stoczył 16 marca na gali KSW 22: Czas Dumy broniąc po raz drugi mistrzostwa pokonując Chorwata Gorana Relicia[17].
Od maja do lipca 2013 roku był krótkotrwale związany kontraktem z World Series of Fighting, amerykańską organizacją założoną przez Raya Sefo[18]. Rywalem Błachowicza miał być Anthony Johnson, jednak ostatecznie do walki tej nie doszło[19].
UFC
Pod koniec stycznia 2014 roku ogłosił, że podpisał kontrakt z największą organizacją MMA na świecie, UFC[20]. W swoim debiucie, 4 października 2014 roku na gali UFC Fight Night: Nelson vs. Story w Szwecji zmierzył się z Ilirem Latifim[21]. Błachowicz znokautował swojego rywala w niespełna 2 minuty od rozpoczęcia walki, udanie debiutując w organizacji[22].
W dwóch następnych walkach przegrał jednak przez jednogłośną decyzję sędziów – najpierw podczas zorganizowanej w Krakowie UFC Fight Night – Gonzaga vs Cro Cop 2 z Brytyjczykiem Jimim Manuwą[23], a następnie na UFC 191 z Amerykaninem Coreyem Andersonem[24].
W swojej czwartej walce w oktagonie UFC, którą odbył 10 kwietnia 2016 skrzyżował rękawice z powracającym do organizacji Chorwatem, Igorem Pokrajacem[25]. Zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów[26].
Następnie, 3 września 2016 stoczył pojedynek z dwukrotnym pretendentem do pasa mistrzowskiego UFC, Alexandrem Gustafssonem[27]. Przegrał jednogłośnie na punkty[28].
8 kwietnia 2017 na UFC 210 zmierzył się z Patrickiem Cumminsem[29]. Przegrał większościową decyzją sędziów. Dwóch z nich punktowało 29-28 dla Amerykanina, zaś trzeci z nich widział remis 28-28[30]. Pierwotnie miał się zmierzyć już 4 lutego z Ovincem Saint Preux, jednak w okresie sparingowym nabawił się jednak kontuzji prawej dłoni[29].
Po tej przegranej zanotował zwycięstwa, kolejno z Devinem Clarkiem przez poddanie (21 października 2017)[31][32], Jaredem Cannonierem (16 grudnia 2017) na punkty[33], w rewanżu z Jimim Manuwą (17 marca 2018) również na punkty[34].
15 września 2018 roku na UFC Fight Night 136 w Moskwie zmierzył się z Ukraińcem, Nikitą Kryłowem[35]. Zwyciężył w drugiej rundzie, w której to poddał rywala duszeniem trójkątnym[36]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus w kategorii występ wieczoru[37].
We wrześniu 2018 został sklasyfikowany na 3. miejscu w oficjalnym rankingu UFC wagi półciężkiej. Nigdy wcześniej żaden z polskich męskich reprezentantów nie był notowany tak wysoko w rankingu[38].
22 marca 2019 otrzymał nagrodę za Heraklesa roku 2018 w kategorii Zawodnik Roku[39].
23 lutego 2019 zmierzył się w walce wieczoru gali UFC on ESPN+ z Thiago Santosem[40]. Walka z Brazylijczykiem okazała się eliminatorem do walki o pas wagi półciężkiej[41]. Pojedynek rozstrzygnął się na początku trzeciej rundy. Błachowicz nadział się na potworną kontrę Santosa i przegrał przez techniczny nokaut[42].
Kolejną walkę Polak stoczył z byłym mistrzem UFC (w wadze średniej) Lukiem Rockholdem (podczas gali w Main Eventcie zawalczył mistrz UFC w wadze półciężkiej Jon Jones z Santosem)[43]. Polak efektownie znokautował Amerykanina dzięki czemu otrzymał od federacji bonus za występ wieczoru[44][45].
16 listopada 2019 w walce wieczoru UFC Fight Night 164 w São Paulo zmierzył się z Ronaldo Souzą[46]. Po wyrównanej walce sędziowie punktowi zdecydowali o niejednogłośnym zwycięstwie Polaka[47].
24 stycznia 2020 na gali Heraklesy Polskiego MMA 2019, otrzymał ponownie statuetkę w kategorii Zawodnik Roku oraz dodatkowo za Nokaut Roku (na Luke Rockholdzie)[48].
Na UFC Fight Night 167 po prawie pięciu latach stanął przed szansą zrewanżowania się Coreyowi Andersonowi[49]. Zrobił to w wielkim stylu nokautując go prawym sierpowym pierwszej rundzie[50]. Zwycięstwo przyniosło mu czwartą nagrodę bonusową za najlepszy występ wieczoru[51].
Mistrz wagi półciężkiej UFC
27 września 2020 na gali UFC 253 w Abu Zabi przystąpił do walki o tytuł mistrza organizacji UFC w kategorii półciężkiej, mierząc się z Dominickiem Reyesem[52]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w drugiej rundzie, stając się nowym mistrzem[53]. Efektowną wygraną nagrodzono bonusem za występ wieczoru[54].
6 marca 2021 na gali UFC 259 przystąpił do pierwszej obrony pasa mistrzowskiego wagi półciężkiej. Rywalem Błachowicza był niepokonany mistrz wagi średniej – Israel Adesanya[55]. Zwycięstwo po pięciu rundach odniósł jednogłośną decyzją sędziów Jan Błachowicz, który pierwszy raz obronił swój tytuł[56].
30 października 2021 podczas UFC 267 stracił swój tytuł, na rzecz Brazylijczyka Glovera Teixeiry, który poddał go duszeniem zza pleców w drugiej rundzie walki[57][58].
Dalsze walki w UFC
Oczekiwano, że 26 marca 2022 roku zawalczy z Aleksandarem Rakiciem w walce wieczoru podczas gali w Columbus[59], jednak Błachowicz wycofał się z tej walki z powodu kontuzji kręgosłupa w odcinku szyjnym[60]. Pojedynek przeniesiono na 14 maja 2022 roku, na galę w UFC Apex w Las Vegas[61]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie, po tym jak Austriak doznał kontuzji kolana[62].
Podczas gali UFC 282, która odbyła się 10 grudnia 2022 roku w Las Vegas stoczył walkę z Rosjaninem, Magomiedem Ankalajewem[63]. Pojedynek miał być eliminatorem do walki o pas mistrzowski wagi półciężkiej, ale na trzy tygodnie przed galą Jiri Prochazka, który miał bronić tytułu w rewanżowej walce z Gloverem Teixeirą doznał poważnej kontuzji, przez co zdecydował się na honorowe zwakowanie pasa. Teixeira odrzucił propozycję innego rywala i tym samym walka Błachowicza z Ankalajewem została nową walką wieczoru, w której Polak ponownie zawalczył o mistrzowskie trofeum wagi półciężkiej[64]. Starcie zakończyło się niejednogłośnym remisem, w związku z tym nowy mistrz nie został wyłoniony[65].
W drugiej walce wieczoru gali UFC 291, która odbyła się 29 lipca 2023 zmierzył się z byłym mistrzem wagi średniej UFC, Alexem Pereirą[66]. Wyrównaną walkę przegrał przez niejednogłośną decyzją sędziów (29-28, 28-29, 29-28)[67].
Oczekiwano, że 20 stycznia 2024 na gali UFC 297 dojdzie do jego rewanżu z Aleksandarem Rakiciem[68], jednak Błachowicz wypadł z tego starcia z powodu kontuzji barków[69].
Po ponad półtorarocznej przerwie od ostatniej stoczonej walki w kolejnej zawalczy z Carlosem Ulbergiem. Starcie odbędzie się 22 marca 2025 w Londynie na gali UFC Fight Night[70].
Życie prywatne i działalność pozasportowa
Podsumowanie
Perspektywa
Jest bliskim przyjacielem byłego zawodnika UFC Tomasza Drwala, razem trenowali w Throwdown Training Center w San Diego, kiedy ten doznał kontuzji kolana w 2009 roku. Obecnie trenuje w klubie WCA Warszawa w którym trenują tacy zawodnicy jak: Mariusz Pudzianowski, Łukasz Jurkowski, Izuagbe Ugonoh i Daniel Omielańczuk.
Błachowicz potwierdził narodziny syna Jana juniora 15 grudnia 2020 roku[71]. Narzeczoną i zarazem menadżerką zawodnika jest Dorota Jurkowska, siostra zawodnika MMA, Łukasza „Jurasa” Jurkowskiego[72].
W 2021 roku został ambasadorem gamingowej linii Predator należącej do firmy Acer[73]. Współpraca sportowca z firmą odbywać się będzie pod hasłem „Odnajdź w sobie siłę”. Manager Acer Polska wspomina, że Błachowicz jest również wielkim miłośnikiem gamingu oraz determinacja i dyscyplina, które sprawdzają się podczas walk w oktagonie, są również gwarancją sukcesu podczas rozgrywki w świecie wirtualnym[74]. W tym samym roku zadebiutował jako aktor, występując w filmie Pitbull Patryka Vegi[75].
W listopadzie 2023 roku ogłosił rozpoczęcie współpracy z bukmacherską marką Betclic oraz Yummy Diet Catering jako ambasador[76].
W styczniu 2024 roku ogłosił w programie Dzień Dobry TVN, że weźmie udział w nowym sezonie programu Azja Express[77].
Osiągnięcia[78]
Mieszane sztuki walki
- 2007: KSW Eliminacje – 1. miejsce w turnieju
- 2008: KSW IX – 1. miejsce w turnieju
- 2010: KSW XIV – 1. miejsce w turnieju wagi półciężkiej
- 2011–2014: międzynarodowy mistrz KSW w wadze półciężkiej
- 2019: Herakles w kategorii Zawodnik Roku 2018
- 2020: Herakles w kategorii Zawodnik Roku oraz Nokaut Roku 2019 (na Luke Rockholdzie)
- 2020–2021: Mistrz UFC w wadze półciężkiej
- 2021: Herakles w kategorii Zawodnik Roku 2020
- 2021: Herakles w Kategorii Zawodnik Roku publiczności 2020
- 2021: Nagroda Złota Pięść PolishFighters w kategorii zawodnik roku 2020
- 2023: Herakles w kategorii Zawodnik Roku z 2022 roku[79]
Boks tajski
- 2006: Puchar Polski – 3. miejsce w kat. 91 kg
- 2007: Mistrzostwa Polski – 1. miejsce w kat. +91 kg
- 2007: Mistrzostwa Świata IFMA – 3. miejsce w kat. 91 kg (klasa B)
- 2008: Mistrzostwa Świata IFMA – 1. miejsce w kat. 91 kg (klasa B)
- 2008: Otwarty Puchar Europy – 1. miejsce w kat. 91 kg (klasa A)
Grappling
- 2005: Puchar Polski w BJJ – 1. miejsce w kat. +91 kg
- 2005: Mistrzostwa Polski w BJJ – 3. miejsce w kat. open
- 2007: Puchar Polski w BJJ – 1. miejsce w kat. 97 kg
- 2007: Otwarte Mistrzostwa Polski w submission fightingu – 2. miejsce w kat. 99 kg
- 2007: Polska Liga BJJ – 1. miejsce w kat. 98 kg
Lista zawodowych walk w MMA
Podsumowanie
Perspektywa
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
UFC Fight Night: Edwards vs. Della Maddalena | 22.03.2025 | ![]() |
||||||
Przegrana | 29-10-1 | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 291 | 29.07.2023 | ![]() |
Co-Main Event |
Remis | 29-9-1 | ![]() |
Remis (niejednogłośny) | 5 | 5:00 | UFC 282 | 10.12.2022 | ![]() |
Pojedynek o wakujący pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event |
Wygrana | 29-9 | ![]() |
TKO (kontuzja kolana) | 3 | 1:11 | UFC Fight Night: Błachowicz vs Rakić | 14.05.2022 | ![]() |
Main Event |
Przegrana | 28-9 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 3:02 | UFC 267 | 30.10.2021 | ![]() |
Stracił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event |
Wygrana | 28-8 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 259 | 06.03.2021 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event |
Wygrana | 27-8 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:36 | UFC 253 | 27.09.2020 | ![]() |
Zdobył wakujący pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event |
Wygrana | 26-8 | ![]() |
KO (prawy sierpowy) | 1 | 3:08 | UFC on ESPN: Anderson vs. Błachowicz 2 | 15.02.2020 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. Main Event |
Wygrana | 25-8 | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC on ESPN: Błachowicz vs. Souza | 16.11.2019 | ![]() |
Main Event |
Wygrana | 24-8 | ![]() |
KO (lewy sierpowy i ciosy w parterze) | 2 | 1:39 | UFC 239 | 06.07.2019 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. |
Przegrana | 23-8 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 3 | 0:39 | UFC on ESPN+ 3: Błachowicz vs. Santos | 23.02.2019 | ![]() |
Main Event |
Wygrana | 23-7 | ![]() |
Poddanie (duszenie trókątne rękoma) | 2 | 2:41 | UFC Fight Night: Hunt vs. Oleynik | 15.09.2018 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event |
Wygrana | 22-7 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Werdum vs. Volkov | 17.03.2018 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event |
Wygrana | 21-7 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Lawler vs. dos Anjos | 16.12.2017 | ![]() | |
Wygrana | 20-7 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 3:02 | UFC Fight Night: Cerrone vs. Till | 21.10.2017 | ![]() |
Bonus za poddanie wieczoru. |
Przegrana | 19-7 | ![]() |
Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | UFC 210 | 08.04.2017 | ![]() |
|
Przegrana | 19-6 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Arlovski vs Barnett | 03.09.2016 | ![]() |
Co-Main Event |
Wygrana | 19-5 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Rothwell vs. dos Santos | 10.04.2016 | ![]() |
|
Przegrana | 18-5 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 191 | 05.09.2015 | ![]() |
|
Przegrana | 18-4 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Gonzaga vs Cro Cop 2 | 11.04.2015 | ![]() |
Co-Main Event |
Wygrana | 18-3 | ![]() |
TKO (kopnięcie na korpus i ciosy pięściami) | 1 | 1:58 | UFC Fight Night: Nelson vs. Story | 04.10.2014 | ![]() |
Debiut w UFC. |
Wygrana | 17-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 22: Czas Dumy | 16.03.2013 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski KSW w wadze półciężkiej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
Wygrana | 16-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 20: Symfonia Walki | 15.09.2012 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski KSW w wadze półciężkiej. Co-Main Event |
Wygrana | 15-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 18: Unfinished Sympathy | 25.02.2012 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event |
Wygrana | 14-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 17: Zemsta | 26.11.2011 | ![]() |
Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej. Bonus za walkę wieczoru. |
Wygrana | 13-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 1:32 | KSW 16: Khalidov vs. Lindland | 21.05.2011 | ![]() | |
Przegrana | 12-3 | ![]() |
TKO (niezdolność do walki) | 2 | 5:00 | KSW 15: Współcześni Gladiatorzy | 19.03.2011 | ![]() |
Walka o międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej. Co-Main Event |
Wygrana | 12-2 | ![]() |
TKO (poddanie przez narożnik) | 2 | 4:20 | KSW 14: Dzień Sądu | 24.09.2010 | ![]() |
Finał turnieju KSW w wadze półciężkiej. |
Wygrana | 11-2 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 2:32 | World Absolute FC | 24.06.2010 | ![]() | |
Wygrana | 10-2 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:37 | KSW 13: Kumite | 07.05.2010 | ![]() |
Półfinał turnieju KSW w wadze półciężkiej. |
Wygrana | 9-2 | ![]() |
KO (prawy sierpowy) | 1 | 3:40 | KSW 13: Kumite | 07.05.2010 | ![]() |
Ćwierćfinał turnieju KSW w wadze półciężkiej. |
Wygrana | 8-2 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 1:51 | KSW 10: Dekalog | 12.12.2008 | ![]() | |
Wygrana | 7-2 | ![]() |
Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 2 | 3:12 | KSW Extra | 13.09.2008 | ![]() |
|
Wygrana | 6-2 | ![]() |
Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 4:13 | KSW 9 | 08.05.2008 | ![]() |
Finał turnieju. |
Wygrana | 5-2 | ![]() |
Poddanie (duszenie trójkątne) | 2 | 2:54 | KSW 9 | 08.05.2008 | ![]() |
Półfinał turnieju. |
Wygrana | 4-2 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW 9 | 08.05.2008 | ![]() |
Ćwierćfinał turnieju. |
Przegrana | 3-2 | ![]() |
Poddanie (kimura) | 1 | 1:57 | KSW 8 | 10.11.2007 | ![]() |
|
Wygrana | 3-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:35 | KSW Eliminacje | 15.09.2007 | ![]() |
Finał turnieju. |
Wygrana | 2-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:36 | KSW Eliminacje | 15.09.2007 | ![]() |
Półfinał turnieju. |
Wygrana | 1-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW Eliminacje | 15.09.2007 | ![]() |
Debiut w KSW. Ćwierćfinał turnieju. |
Przegrana | 0-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | Full Contact Prestige 3 | 25.02.2007 | ![]() |
Debiut w MMA. |
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.