Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Daniel Omielańczuk
polski kickbokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Daniel Omielańczuk (ur. 31 sierpnia 1982 w Sokołowie Podlaskim) – polski kick-bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki wagi ciężkiej. Walczył m.in. dla KSW, UFC, ACA czy DSF[1]. Obecny zawodnik freak fightowej federacji Clout MMA[2].
Remove ads
Remove ads
Życiorys
Urodził się w Sokołowie Podlaskim, jednak wychowywał się na wsi w Sawicach[3].
Po obejrzeniu filmu Amerykański Ninja od najmłodszych lat pasjonował się sztukami walki, w wieku siedmiu lat zapisał się do sekcji karate i uczęszczał do niej przez dwa lata. Później uprawiał takie dyscypliny jak m.in kick-boxing, boks tajski, wushu i sandę – wielokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w kategorii ciężkiej, brał udział w wielu międzynarodowych turniejach. Od 2005 roku startował także w mieszanych sztukach walki.na poziomie amatorskim, gdzie zdobył także kilka tytułów takich jak Puchar Polski i wicemistrz Polski w wadze ciężkiej[4][5].
Remove ads
Kariera MMA
Podsumowanie
Perspektywa
Debiut i turniej KSW
Karierę w zawodowym MMA rozpoczął wygranym pojedynkiem z Karolem Celińskim 17 października 2009 roku[6].
11 grudnia 2009 roku na KSW 12: Pudzianowski vs. Najman wziął udział w ośmioosobowym turnieju wagi ciężkiej. W ćwierćfinale przegrał niejednogłośną decyzją sędziów z Łotyszem Konstantīnsem Gluhovsem. W półfinale (zastąpił kontuzjowanego Dawida Baziaka) przegrał jednogłośną decyzją sędziów z przyszłym zwycięzcą turnieju, amerykańskim zapaśnikiem Davidem Olivią[7].
2010-2012
18 czerwca 2010 roku na gali Pro Fight 5 we Wrocławiu wygrał przez poddanie w 1. rundzie z Błażejem Wójcikiem[8].
10 czerwca 2011 roku przegrał niejednogłośną decyzją sędziów z Michałem Włodarkiem, na gali Victory and Glory[9].
20 sierpnia 2011 roku na gali Wieczór Mistrzów znokautował w 1. rundzie Jakuba Beresińskiego[10].
5 listopada 2011 roku wygrał jednogłośną decyzją sędziów z brytyjskim grapplerem Daymanem Lake i zdobył pas Bushido FC[11][12].
25 maja 2012 roku zwyciężył w turnieju Honor Wojownika wagi ciężkiej w Charkowie zdobywając puchar imienia Ihora Wowczanczyna[13]. Jeszcze tego samego roku 9 listopada ponownie wygrał turniej Honor Wojownika wagi ciężkiej odbywający się na Ukrainie.
UFC
13 maja 2013 Omielańczuk poinformował o podjęciu współpracy z federacją Ultimate Fighting Championship[14].
22 września 2013 roku w swojej debiutanckiej walce w UFC, pokonał w 3. rundzie przez nokaut również debiutującego Austriaka Nandora Guelmino[15]. Po dwóch przegranych starciach na punkty w 2014 i 2015[16][17], zanotował passę trzech zwycięstw z rzędu, pokonując m.in. Aleksieja Olejnika w lipcu 2016[18].
Na gali UFC 204, która odbyła się 8 października 2016 roku zmierzył się ze Stefanem Struvem[19]. Przegrał walkę w przez poddanie w drugiej rundzie[20].
Następnie stoczył walkę z Timothy Johnsonem 18 marca 2017 roku podczas UFC Fight Night 107[21]. Przegrał niejednogłośną decyzją sędziów[22].
8 lipca 2017 roku na UFC 213 zmierzył się z Curtisem Blaydesem[23]. Odnotował kolejną porażkę przegrywając jednogłośnie na punkty[24].
Po trzeciej porażce z rzędu został zwolniony z UFC[25].
ACB/ACA
W październiku 2017 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt z Absolute Championship Berkut[26]. W pierwszej walce dla tej organizacji, podczas ACB 83: Baku jego rywalem został Amerykanin Bobby Brents[27]. Wygrał przez poddanie w pierwszej rundzie[28]. Po jednogłośnym zwycięstwie w walce w kickboxingu powróciłł do MMA, by zmierzyć się z Amirem Alim Akbarim na ACB 89: Krasnodar we wrześniu 2018 roku[29]. Przegrał jednogłośną decyzją[30].
Od przegranej z Aliakbarim odnotował cztery zwycięstwa, które zagwarantowały mu pojedynek o mistrzostwo wagi ciężkiej. O to miano walczył z Tonym Johnsonem na ACA 114: Omielańczuk vs. Johnson[31]. Pierwszy raz w karierze przegrał walkę przez nokaut[32].
Omielańczuk zmierzył się z Danielem Jamesem 23 kwietnia 2021 na ACA 122[33]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją[34].
1 września 2021 na ACA 128 doszło do jego walki z Jewgienijem Gonczarowem[35]. Przegrał przez TKO w trzeciej rundzie[36].
26 lutego 2022 podczas ACA 136: Bukuev vs Akopyan przegrał jednogłośną decyzją walkę z Adamem Bogatyrewem[37][38]. Dwa dni później menadżer Omielańczuka, Artur Ostaszewski wydał specjalne oświadczenie w sprawie końca współpracy zawodników z Polski (w tym Omielańczuka) z rosyjską federacją ACA przez Inwazję Rosji na Ukrainę[39].
Powrót do KSW
28 kwietnia 2022 portal InTheCage podał doniesienia medialne w sprawie powrotu Omielańczuka do KSW, dodatkowo informację, które uzyskała ta strona wynika, że jego rywalem w okrągłej klatce będzie Brazylijczyk, Ricardo Prasel[40]. Dwa dni później, o transferze do największej polskiej federacji poinformował na Twitterze manager Polskiego Niedźwiedzia, Artur Ostaszewski. Następne ogłoszenie dotyczące Omielańczuka pojawiło się także na social mediach samej organizacji KSW[41]. Z czasem właściciele czołowej federacji potwierdzili, że Omielańczuk zawalczy już 28 maja na gali KSW 70[42]. 4 maja starcie pomiędzy Omielańczukiem oraz Praselem zostało oficjalnie wpisane do rozpiski KSW 70[43]. Wspomniana walka zakończyła się już po niespełna dwóch minutach pierwszej rundy, gdy Prasel w parterze poddał dźwignią na staw skokowy Omielańczuka[44].
Podczas gali KSW 75, która odbyła się 14 października 2022 roku w Nowym Sączu zmierzył się z byłym mistrzem organizacji Oktagon MMA i czołowym czeskim zawodnikiem wagi ciężkiej, Michalem Martinkiem[45]. Około dwa tygodnie przed galą, z powodu usunięcia z karty walk starcia o pas mistrzowski wagi półciężkiej pojedynek obu zawodników został drugą walką wieczoru[46]. Po trzech rundach skupionych głównie na bokserskiej szermierce na pięści, Omielańczuk wygrał kontrowersyjną niejednogłośną decyzją sędziów[47]. Rozbieżności na kartach punktowych były dość znaczne, sędziowie wskazali zwycięstwo Polaka w stosunku 2 x 29-28, 27-30[48]. Werdykt otwarcie krytykowali właściciele KSW[49]. Organizacja wypłaciła Martinkowi jego pieniądze za występ + specjalny bonus za zwycięstwo[50]. Po złożeniu protestu przez sztab Czecha KSW oświadczyło, że werdykt został podtrzymany[51].
25 lutego 2023 na KSW 79 w Libercu, miał stoczyć walkę z innym byłym mistrzem Oktagon MMA, Viktorem Peštą[52]. Dziesięć dni przed tą galą Czech musiał się wycofać z tego pojedynku, ze względu na chorobę i został zastąpiony przez Michała Kitę[53]. Walkę przegrał w trzeciej rundzie przez TKO[54].
19 lipca 2023 federacja KSW za pośrednictwem twittera poinformowała kibiców o zakończeniu współpracy z Omielańczukiem[55].
Remove ads
Kariera kick-bokserska
Pierwszą zawodową walkę kick-bokserską na zasadach K-1 przegrał jednogłośnie na punkty z Tomaszem Sararą. Stawką dla zwycięzcy tej walki było Zawodowe mistrzostwo Polski w kat. +91 kg[56].
28 marca 2010 stoczył rezerwową walkę dla organizacji K-1 podczas wydarzenia K-1 World GP 2010 w Warszawie. Zwyciężył już po dwóch minutach pierwszej rundy z Holendrem Dwightem Harkisoonem, naruszając i nokdaunując go dwukrotnie lewym sierpowym po czym wszystko zakończył sędzia ringowy[57].
13 marca 2011 w Starogardzie Gdańskim zawalczył o pas Mistrza Europy federacji Unified Professional Kickboxing Association w formule K-1 do 95 kg. Przegrał z Michałem Wlazło niejednogłośnie na punkty[58].
W październiku 2017 roku podpisał kontrakt z organizacją DSF Kickboxing Challenge[59]. Jeszcze w grudniu tego samego roku na gali DSF 12 pokonał jednogłośną decyzją sędziowską Oliego Thompsona[60]. Cztery miesiące później na gali DSF 14 wygrał ponownie na punkty, tym razem z reprezentantem Niemiec Nico Falinem[61]. Zaś w ostatnim występie, który odbył w grudniu na DSF 18 pokonał przez techniczny nokaut Ukraińca, Jurijego Horbenko[62].
Kariera bokserska
28 października 2023 w Płocku zawalczył w formule bokserskiej z freak fighterem Denisem Załęckim. Pojedynek, który był główną walką wieczoru gali Clout MMA 2 zaplanowano w małych rękawicach do MMA. Dodatkowo podczas trwającej walki nietypowym dodatkiem mogła być zmiana formuły walki; jeżeli Załęcki dwukrotnie sfaulowałby Omielańczuka to zasady walki się automatycznie zmieniają na pełne mieszane sztuki walki[2]. Walka zakończyła się w trzeciej rundzie zwycięstwem Omielańczuka przez dyskwalifikację Załęckiego, który w wyniku faulów nie przystąpił do kontynuowania walki w formule MMA[63].
Drugi pojedynek w pięściarskiej formule stoczył z zawodnikiem MMA Kamilem Mindą. Do starcia doszło 9 marca 2024 podczas wydarzenia Clout MMA 4 w łódzkiej Atlas Arenie[64]. Wygrał po pierwszej rundzie przez kontuzję ręki rywala[65].
Remove ads
Życie prywatne
Od 2012 żonaty z Beatą[66]. W 2018 roku na świat przyszły ich dwie córki bliźniaczki – Pola i Marcysia. Niestety Pola cierpi na mózgowe porażenie dziecięce[67].
W czasie przygotowań do debiutu w UFC występował w programie „Moja droga do UFC” nadawanym w stacji Orange Sport. Program przybliżał widzom postać Omielańczuka nie tylko od strony sportowej, ale również prywatnej oraz zawodowej[68].
Osiągnięcia[69]
Mieszane sztuki walki
Zawodowe:
- 2011: Mistrz Bushido FC w wadze ciężkiej[12]
- 2012: Dwukrotny tryumfator turnieju Honor Wojownika w wadze ciężkiej[70]
Amatorskie:
Boks tajski
Sanda
Remove ads
Lista walk w MMA
Remove ads
Lista zawodowych walk w kick-boxingu (niepełna)
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
Wygrana | 17-2 | ![]() | TKO | 2 | 2:34 | DSF Kickboxing Challenge 18 | 08.12.2018 | ![]() | K-1 w kat. +91 kg. |
Wygrana | 16-2 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | DSF Kickboxing Challange 14 | 14.04.2018 | ![]() | |
Wygrana | 15-2 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | DSF Kickboxing Challange 12 | 09.12.2017 | ![]() | |
Przegrana | 14-2 | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 3:00 | Victory of Glory | 13.03.2011 | ![]() | Walka o pas Mistrza Europy federacji UPKA w formule K-1 +95 kg. |
Wygrana | 14-1 | ![]() | TKO (lewy sierpowy) | 1 | 2:02 | K-1 World GP 2010 Warszawa | 28.03.2010 | ![]() | Walka rezerwowa turnieju K-1. |
Przegrana | 0-1 | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Gala Sportów Walki | 18.07.2008 | ![]() | Walka o zawodowe mistrzostwo Polski w formule K-1 +91 kg. |
Remove ads
Lista walk w boksie
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads