Corey Anderson (zawodnik MMA)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Corey Anderson (ur. 22 września 1989 w Rockford) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) walczący w wadze półciężkiej. Zwycięzca 19. sezonu reality show The Ultimate Fighter (2014)[1]. Od 2014 do 2020 zawodnik UFC[2]. Od 2020 roku związany z organizacją Bellator MMA, w której od 2024 roku jest mistrzem wagi półciężkiej[3][4].
![]() | |
Pseudonim |
Beastin 25/8 |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
191 cm |
Masa ciała |
93 kg |
Styl walki | |
Debiut |
2013 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | |
Klub |
Renzo Gracie Academy |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
25 |
Zwycięstwa |
18 |
Przez nokauty |
9 |
Przez decyzje |
9 |
Porażki |
6 |
Nieodbyte |
1 |
|
Kariera w zapasy
Anderson w czasach szkolnych i studenckich trenował z sukcesami zapasy. Marzył nawet o udziale w Igrzyskach Olimpijskich. Na ostatnim roku studiów jego trenerem został utytułowany zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki, Ben Askren, który namówił go na zmianę dyscypliny sportowej na MMA[5].
Kariera MMA
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesna kariera
W zawodowym MMA zadebiutował 29 marca 2013 roku na gali NAFC: Battleground, gdzie znokautował w pierwszej rundzie J.R. Brionesa. Tego samego roku dopisał do swojego rekordu kolejne dwa zawodowe zwycięstwa nad swoimi rodakami Myronem Dennnisem i Stephenem Flanaganem[6].
The Ultimate Fighter
Z rekordem 3-0 w zawodowym MMA wziął udział w 19. sezonie The Ultimate Fighter (Fox Sports 1), w którym trenerami konkurujących ze sobą drużyn byli: B.J. Penn oraz Frankie Edgar. W odcinku eliminacyjnym jednomyślną decyzją sędziów pokonał Kelly'ego Anundsona i trafił do Teamu Edgara. W ćwierćfinale programu zmierzył się z Joshem Clarkiem, którego pokonał większościową decyzją sędziów. W półfinale zmierzył się z Patrickiem Walshem, który również reprezentował Team Edgara. Decyzją sędziowską wygrał Anderson, który tym zwycięstwem zagwarantował sobie udział w finale programu[7].
UFC
Finał programu The Ultimate Fighter odbył się 6 lipca 2014 roku w Las Vegas na gali UFC: The Ultimate Fighter 19 – Finał. Rywalem Andersona był jego rodak, Matt Van Buren. Corey Anderson znokautował swojego oponenta w pierwszej rundzie w 61 sekundzie. Tym samym wygrał 19. sezon TUF-a i podpisał kontrakt z UFC[8].
6 grudnia 2014 na gali UFC 181: Hendricks vs. Lawler 2 wygrał decyzją sędziowską z Justinem Jonesem[9][10].
18 kwietnia 2015 roku w Newark na UFC on Fox 15: Machida vs. Rockhold w walce z Gianem Villante doznał pierwszej porażki w karierze będąc znokautowanym w trzeciej rundzie[11].
5 września 2015 roku w Las Vegas na gali UFC 191: Johnson vs. Dodson 2 zawalczył z Janem Błachowiczem. Amerykanin na przestrzeni trzech rund zdominował Polaka i wygrał jednomyślną decyzją sędziowską[12]. 2 miesiące później na UFC Fight Night 77: Belfort vs. Henderson 3 w São Paulo dopisał kolejne cenne zwycięstwo do rekordu pokonując Brazylijczyka Fabio Maldonado[13]. 5 marca 2016 na gali UFC 196: McGregor vs. Diaz zwyciężył z Tomem Lawlorem, dopisując do rekordu trzecie zwycięstwo z rzędu, a piąte ogółem w UFC[14].
14 maja 2016 roku w Kurytybie na gali UFC 198: Werdum vs. Miocic po bardzo wyrównanej walce przegrał z legendarnym brazylijskim zawodnikiem Maurício "Shogunem" Rua[15]. 9 grudnia 2016 na UFC Fight Night 102: Lewis vs. Abdurakhimov znokautował w drugiej rundzie Seana O'Connell.
18 marca 2017 roku w Londynie pierwszy raz w karierze zawalczył w walce wieczoru na gali UFC Fight Night 107. Jego rywalem był Jimi Manuwa. Anglik znokautował Amerykanina już w pierwszej rundzie[16].
4 listopada 2017 roku w legendarnej hali Madison Square Garden w Nowym Jorku na gali UFC 217: Bisping vs. St. Pierre doznał drugiej porażki z rzędu będąc znokautowanym w trzeciej rundzie kopnięciem na głowę przez Ovince'a St. Preux[17].
21 kwietnia 2018 roku na UFC Fight Night 128: Barboza vs. Lee pokonał Patricka Cumminsa jednomyślną decyzją sędziowską dominując go na przestrzeni trzech rund[18].
22 lipca 2018 roku na UFC Fight Night 134 zmierzył się z Gloverem Teixeirą, zastępując kontuzjowanego Ilira Latifiego. Wygrał walkę jednogłośną decyzją sędziów[19].
29 grudnia 2018 roku na gali UFC 232 zmierzył się z Ilirem Latifi[20]. Odniósł zwycięstwo przez jednogłośną decyzję[21].
Następnie doszło do jego walki z Johnnym Walkerem na UFC 244. Zwyciężył przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[22]. To zwycięstwo przyniosło mu nagrodę za występ wieczoru[23]. Podczas wywiadów po walce, Anderson kpił z rywala i na niego krzyczał. Dodatkowo odepchnął sędziego, co spowodowało karę grzywny w wysokości 10 000 dolarów od Komisji Atletycznej Stanu Nowy Jork za „niesportowe zachowanie”[24].
W ostatniej walce dla amerykańskiego giganta doszło do rewanżowego starcia z Janem Błachowiczem 15 lutego 2020 roku na UFC Fight Night 167. Anderson tym razem musiał uznać wyższość Polaka przegrywając przez nokaut w pierwszej rundzie[25].
Bellator MMA
7 sierpnia 2020 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt na wiele walk z Bellator MMA po tym, jak został zwolniony z kontraktu z UFC. Zadebiutował mierząc się przeciwko Melvinowi Manhoefowi na Bellator 251 5 listopada 2020 roku[26]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[27].
9 lutego 2021 ogłoszono, że będzie rywalizować w Światowym Grand Prix wagi półciężkiej Bellatora. Miał zmierzyć się z debiutującym w organizacji i byłym mistrzem Absolute Championship Akhmat w wadze półciężkiej Dowledżchanem Jagszimuradowem w rundzie ćwierćfinałowej 9 kwietnia na gali Bellator 256[28]. 26 marca pojawiła się informacja, że walka zostanie przeniesiona na przypadającą 16 kwietnia galę Bellator 257[29]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie[30].
16 października 2021 w półfinale Grand Prix skrzyżował rękawice z Ryanem Baderem na gali Bellator 268[31]. Zwyciężył przez techniczny nokaut na początku pierwszej rundy[32].
16 czerwca 2023 na Bellator 297 zmierzył się z byłym mistrzem Bellator MMA w wadze półciężkiej, Philem Davisem[33]. Zwyciężył po wyrównanej walce przez niejednogłośną decyzję[34].
Po tym jak pełnoprawny mistrz Wadim Niemkow zwakował pas mistrzowski[35], 22 marca 2024 w Belfaście o ten tytuł zawalczył Corey Anderson oraz Irlandczyk, Karl Moore[36]. Sędziowie punktowi wskazali w stosunku (2 x 49-46, 50-45) zwycięstwo Andersona, który stał się nowym mistrzem[4].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2014: zwycięzca 19. sezonu The Ultimate Fighter[8]
- 2024-nadal: Mistrz Bellator MMA w wadze półciężkiej
Lista zawodowych walk w MMA
Podsumowanie
Perspektywa
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 18-6 (1) | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Bellator Champions Series 1: Anderson vs. Moore | 22.03.2024 | ![]() |
Zdobył wakujący pas mistrzowski Bellator MMA w wadze półciężkiej. Main Event |
Wygrana | 17-6 (1) | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 297 | 16.06.2023 | ![]() |
|
Przegrana | 16-6 (1) | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Bellator 288 | 18.11.2022 | ![]() |
Finał Grand Prix w wadze półciężkiej Bellator MMA. Obrona pasa mistrzowskiego Bellator MMA w wadze półciężkiej, Main Event |
Nieodbyta | 16-5 (1) | ![]() |
No Contest (przypadkowe zderzenie głowami) | 3 | 4:53 | Bellator 277 | 15.04.2022 | ![]() |
Finał Grand Prix w wadze półciężkiej Bellator MMA. Co-Main Event |
Wygrana | 16-5 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 0:51 | Bellator 268 | 16.10.2021 | ![]() |
Półfinał Grand Prix w wadze półciężkiej Bellator MMA. Co-Main Event |
Wygrana | 15-5 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami i łokciami) | 3 | 2:15 | Bellator 257 | 16.04.2021 | ![]() |
Ćwierćfinał Grand Prix w wadze półciężkiej Bellator MMA. Co-Main Event |
Wygrana | 14-5 | ![]() |
TKO (ciosy łokciami) | 2 | 2:34 | Bellator 251 | 05.11.2020 | ![]() |
Debiut w Bellator MMA. Main Event |
Przegrana | 13-5 | ![]() |
KO (prawy sierpowy) | 1 | 3:08 | UFC Fight Night: Anderson vs. Błachowicz 2 | 15.02.2020 | ![]() |
Main Event |
Wygrana | 13-4 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:07 | UFC 244 | 02.11.2019 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. |
Wygrana | 12-4 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 232 | 29.12.2018 | ![]() |
|
Wygrana | 11-4 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Shogun vs. Smith | 22.07.2018 | ![]() |
Co-Main Event |
Wygrana | 10-4 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Barboza vs. Lee | 21.04.2018 | ![]() |
|
Przegrana | 9-4 | ![]() |
KO (kopnięcie na głowę) | 3 | 1:25 | UFC 217 | 04.11.2017 | ![]() |
|
Przegrana | 9-3 | ![]() |
KO (cios) | 1 | 3:05 | UFC Fight Night: Manuwa vs. Anderson | 18.03.2017 | ![]() |
Main Event |
Wygrana | 9-2 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:36 | UFC Fight Night: Lewis vs. Abdurakhimov | 09.12.2016 | ![]() |
|
Przegrana | 8-2 | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 198 | 14.05.2016 | ![]() |
|
Wygrana | 8-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 196 | 05.05.2016 | ![]() |
|
Wygrana | 7-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Belfort vs. Henderson 3 | 07.11.2015 | ![]() |
|
Wygrana | 6-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 191 | 05.09.2015 | ![]() |
|
Przegrana | 5-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 3 | 4:18 | UFC on Fox: Machida vs. Rockhold | 18.04.2015 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru |
Wygrana | 5-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 181 | 06.12.2014 | ![]() |
Debiut w UFC |
Wygrana | 4-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:01 | The Ultimate Fighter: Team Edgar vs. Team Penn Finale | 06.06.0214 | ![]() |
Powrót do wagi półciężkiej. Wygrał turniej wagi półciężkiej Ultimate Fighter 19 |
Wygrana | 3-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:03 | MMA Extreme: Fists Will Fly | 24.08.2013 | ![]() |
Debiut w wadze ciężkiej. |
Wygrana | 2-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Xtreme Fighting League: Vengeance | 28.06.2013 | ![]() |
Main Event |
Wygrana | 1-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:01 | NAFC: Battleground | 29.03.2013 | ![]() |
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.