Remove ads
Izuagbe „Izu” Ugonoh (ur. 2 listopada 1986 w Szczecinie[2]) – polski pięściarz pochodzenia nigeryjskiego[3], mistrz Europy i świata amatorów w formule K-1, sześciokrotny mistrz Polski w kick-boxingu[4], okazjonalnie aktor. Od 2014 walczy w kategorii ciężkiej. Od 2020 zawodnik MMA, występujący pod szyldem organizacji Konfrontacja Sztuk Walki (KSW).
 | |
| Pseudonim |
Izu[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1986 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
196 cm |
| Masa ciała |
106 kg |
| Styl walki |
praworęczny |
| Debiut |
boks – 2010 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa |
junior ciężka (boks) |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
boks – 20 |
| Zwycięstwa |
boks – 18 |
| Przez nokauty |
boks – 15 |
| Porażki |
boks – 2 |
| |
Kick-boxing trenował w gdańskim klubie GKSK Corpus. Ze względu na podobieństwo i styl walki nazywany jest „Polskim Remym Bonjaskym”, ale wzoruje się również na Gökhanie Sakim[1].
W 2009 zdobył w Villach podczas mistrzostw świata w kick-boxingu złoty medal w formule K-1 Rules do 91 kg[5]. Rok później został mistrzem Europy w tej samej formule, pokonując w finale rozgrywanych w Baku mistrzostw zawodnika gospodarzy Zamiga Athakishiyeva[6][7].
16 października 2010 zadebiutował jako pięściarz podczas gali boksu zawodowego w Legionowie, pokonując przez nokaut w pierwszej rundzie Igorisa Papunię[8]. Drugą zawodową walkę stoczył 20 listopada 2010 podczas gali w Nysie – pokonał wówczas Pavla Habra, również w pierwszej rundzie, tym razem jednak przez techniczny nokaut[9].
2 kwietnia 2011 w Bydgoszczy miało miejsce trzecie starcie Izu Ugonoha w zawodowym ringu. Polski zawodnik pokonał na punkty Rashida Raada[10]. 17 marca 2012 w Krynicy-Zdroju pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie faworyzowanego Björna Blaschke[11].
Od 2010 był zawodnikiem grupy promotorskiej 12 round Knockout Promotions. 25 września 2012 ogłosił swoje odejście z tej grupy, jednak po negocjacjach powrócił do zespołu Andrzeja Wasilewskiego[12].
23 lutego 2013 Izu Ugonoh wystąpił na gali Polsat Boxing Night II, gdzie w walce wieczoru zmierzyli się Andrzej Gołota i Przemysław Saleta. Po sześciu rundach pokonał Łukasza Rusiewicza, jednogłośnie na punkty stosunkiem 59:56 i dwukrotnie 58:56[13].
Izu Ugonoh po wygaśnięciu kontraktu z polskimi promotorami związał się z promotorem Kevinem Barrym[14]. 16 października 2014 w Nowej Zelandii podczas gali w Auckland pokonał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie reprezentanta gospodarzy Juniora Maletino Iakopo (2-14-2). Walka była debiutem polskiego pięściarza w kategorii ciężkiej[15].
5 marca 2015 podczas gali w Manukau w drugim pojedynku w wadze ciężkiej wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie z Thomasem Peato (2-3, 0 KO)[16]. 13 czerwca 2015 w nowozelandzkim Palmerston North wygrał jednogłośnie na punkty 79−74, 79−70 i 78−73 z faworyzowanym Juliusem Longiem (16-18, 14 KO) w ośmiorundowym pojedynku[17]. 1 sierpnia 2015 w Invercargill pokonał przez nokaut w drugiej rundzie Williama Quarrie’ego (5-4, 2 KO)[18]. 15 października 2015 podczas gali w Auckland pokonał reprezentanta Ghany Ibarahima Labarana (13-4, 11 KO) przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie. Stawką pojedynku były pasy WBO Africa oraz WBA Oceania. 5 grudnia 2015 znokautował na gali w Hamilton w pierwszej rundzie Meksykanina Vicente Sandeza (15-5, 10 KO), dzięki czemu obronił pas WBO Africa w wadze ciężkiej.
21 lipca 2016 w Christchurch pokonał przez nokaut w czwartej rundzie Argentyńczyka Ricardo Humberto Ramireza (13-2, 10 KO), broniąc tytułu WBO Africa w kategorii ciężkiej. 1 października w Manukau pokonał przez TKO w drugiej rundzie byłego zawodowego mistrza Francji Gregory’ego Tony’ego (21-7, 16 KO), dzięki czemu wywalczył pas IBF Mediterranean kategorii ciężkiej.
25 lutego 2017 w Birmingham przegrał swój pierwszy pojedynek w karierze, ulegając przez TKO w 5 rundzie Dominikowi Breazeale[19].
25 maja 2018 na gali na Stadionie Narodowym w Warszawie pokonał Freda Kassiego (18-8-1, 10 KO). Kameruńczyk po drugiej rundzie zdecydował o poddaniu walki[20].
6 lipca 2019 w Rzeszowie przegrał przez nokaut w czwartej rundzie z Łukaszem Różańskim (11-0, 10 KO). Pojedynek wzbudził kontrowersje, bo ostatnie uderzenie Różański zadał już w momencie, gdy Ugonoh znajdował się na kolanach[21].
Remove ads
Po porażce z Łukaszem Różańskim w 2019, Izu zapowiedział występy w formule MMA[22]. Właściciele największej polskiej federacji KSW złożyli Ugonohowi propozycję podpisania kontraktu[23]. 27 marca 2020 podczas programu "Hejt Park" prowadzonego przez Mateusza Borka jeden z właścicieli KSW potwierdził jego debiut w klatce[24]. Podczas gali KSW 54 Ugonoh zadebiutował w jednej z głównych walk wieczoru[25], pokonując przez TKO w 1 rundzie Francuza pochodzącego z Portugalii, Quentina Domingosa[26].
Podczas wydarzenia KSW 59 (20 marca 2021), został zapowiedziany i ogłoszony pojedynek Ugonoha z byłym hokeistą – Thomasem Narmo, na 60-siątą jubileuszową galę KSW[27]. 17 dni później, federacja KSW poinformowała fanów w mediach społecznościowych, że Norweg wypadł z tego zestawienia przez kontuzję złamanych żeber, oraz został znaleziony potencjalny przeciwnik. Ogłoszonym, nowym rywalem Nigeryjczyka, został już jakiś czas temu, zakontraktowany zawodnik z Niemiec – Uğur Özkaplan[28]. Na 4 dni przed walką Özkaplan także musiał się wycofać z zestawienia z byłym bokserem, z powodu choroby. Ostatecznym oponentem czarnoskórego Polaka, został zwycięzca pierwszego turnieju Wotore walk na gołe pięści – Marek Samociuk[29]. Ugonoh po pierwszej zdominowanej i wygranej rundzie na swoją korzyść, przegrał przez TKO w drugiej odsłonie, po tym jak Samociuk zasypał go ciosami w parterze[30].
28 maja 2022 na jubileuszowej gali KSW 70 doszło do rewanżowego starcia z Markiem Samociukiem[31]. Walka zakończyła się już w pierwszej rundzie przez TKO ponownie na korzyść Samociuka[32].
Remove ads
.JPG)
Urodził się i wychował w Polsce. Pochodzi z wielodzietnej nigeryjskiej rodziny. Jego rodzice, Christiana i Joseph Ugonoh, przyjechali do Polski na studia. Ma cztery siostry[33], jedną z nich jest Osuenhe (Osi), zwyciężczyni czwartej edycji programu TVN Top Model[34][35].
Dorastał na Żabiance w Gdańsku. W dzieciństwie brał udział w programie Od przedszkola do Opola, w którym zaśpiewał piosenkę zespołu Skaldowie „Wiosna”[36].
Jest absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku. Mówi o sobie, że jest „czarnoskórym Polakiem”, który z dumą reprezentuje Polskę[1].
Od 4 marca do 22 kwietnia 2016 brał udział w piątej edycji programu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami transmitowanego przez telewizję Polsat. Odpadł w siódmym odcinku, zajmując 5. miejsce. Jego taneczną partnerką i trenerką była Hanna Żudziewicz[37]. W 2024 prowadził program reality show TVN7 Królowa przetrwania[38].
W grudniu 2023 ożenił się z Antoniną Banaś, z którą ma córkę Zoe (ur. 2024)[39].
Remove ads
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 18-2 |  Łukasz Różański |
KO | 4/10 | 06.07.2019 | Rzeszów |
Walka o tytuł mistrza Polski w wadze ciężkiej[40] |
| Wygrana | 18-1 |  Fred Kassi |
RTD | 2/10 | 25.05.2018 | Warszawa |
|
| Przegrana | 17-1 |  Dominic Breazeale |
TKO | 5/10 | 25.02.2017 | Birmingham |
|
| Wygrana | 17-0 |  Gregory Tony | TKO | 2/10 | 01.10.2016 |  Manukau | |
| Wygrana | 16-0 |  Ricardo Humberto Ramirez | KO | 4/10 | 21.07.2016 | Christchurch | |
| Wygrana | 15-0 |  Vicente Sandez | KO | 1/10 | 05.12.2015 | Hamilton | |
| Wygrana | 14-0 |  Ibrahim Labaran | TKO | 1/10 | 15.10.2015 | Auckland | |
| Wygrana | 13-0 | William Quarrie | KO | 2/10 | 01.08.2015 | Invercargill | |
| Wygrana | 12-0 | Julius Long | UD | 8/8 | 13.06.2015 | Palmerston North | |
| Wygrana | 11-0 | Thomas Peato | TKO | 2/6 | 05.03.2015 | Manukau | |
| Wygrana | 10-0 | Junior Maletino Iakopo | TKO | 2/6 | 16.10.2014 | Auckland | Debiut w kategorii ciężkiej |
| Wygrana | 9-0 | Łukasz Rusiewicz | UD | 6/6 | 23.02.2013 | Gdańsk | |
| Wygrana | 8-0 | Mathieu Monnier | TKO | 5/6 | 08.12.2012 | Katowice | |
| Wygrana | 7-0 |  Björn Blaschke | TKO | 6/6 | 17.03.2012 | Krynica-Zdrój | |
| Wygrana | 6-0 |  Florians Strupits | TKO | 1/6 | 03.12.2011 | Warszawa | |
| Wygrana | 5-0 |  Fatih Ceyhan | RTD | 3/4 | 12.11.2011 | Gdynia | |
| Wygrana | 4-0 |  Patrick Berger | TKO | 2/4 | 15.10.2011 | Katowice | |
| Wygrana | 3-0 | Rashid Raad | UD | 4/4 | 02.04.2011 | Bydgoszcz | |
| Wygrana | 2-0 |  Pavel Habr | TKO | 1/4 | 20.11.2010 | Nysa | |
| Wygrana | 1-0 |  Igoris Papunia | KO | 1/4 | 16.10.2010 | Legionowo | Debiut w boksie |
Remove ads
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 1-2 | Marek Samociuk (3-2) |
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 1 | 3:38 | KSW 70: Pudzian vs. Materla | 28.05.2022 | Łódź |
|
| Przegrana | 1-1 | Marek Samociuk (2-1) |
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 2 | 0:27 | KSW 60: De Fries vs. Narkun 2 | 24.04.2021 | Łódź |
|
| Wygrana | 1-0 | Quentin Domingos (5-1) |
TKO (kontuzja nogi) | 1 | 2.22 | KSW 54: Gamrot vs. Ziółkowski | 29.08.2020 | Warszawa |
Debiut w MMA |
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 2005 | Pełną parą | Bartek, syn Bogusi Lamarti[41] | Leszek Wosiewicz |
| 2008 | Afonia i pszczoły | Maur[42] | Jan Jakub Kolski |
| 2013 | Drogówka | czarnoskóry klient burdelu bijący się w domu publicznym z Banasiem, policjantem-rasistą[43] | Wojciech Smarzowski |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads