Lista mistrzów Ultimate Fighting Championship

Lista mistrzów Ultimate Fighting Championship – chronologiczna lista wszystkich dotychczasowych mistrzów amerykańskiej organizacji promującej MMA UFC.

Aktualny wygląd pasa mistrzowskiego UFC wprowadzony w 2001 roku

Wygląd pasa mistrzowskiego UFC Superfight (bez limitu wagowego) w latach 1995–1997

Walki o mistrzostwo UFC rozgrywane są od 1995 roku^[1]. Pierwszym tytułem mistrzowskim do zdobycia był tytuł Superfight bez limitu wagowego. W 1997 utworzono pierwszą kategorię wagową jaką była waga ciężka^[1]. Jeszcze w tym samym roku ustalono kolejne kategorie wagowe: kogucią (66–70 kg), lekką (70–77 kg), średnią (84–93 kg) i ciężką (120 kg). Oficjalnie kategorie zostały uregulowane 4 maja 2001 przez New Jersey State Athletic Control Board, gdzie ustalono poszczególne kategorie wagowe, które są standardem w większości organizacji na świecie^[2]. W 2017 limity wagowe zostały zaokrąglone w funtach^[3].

14 marca 2015 Joanna Jędrzejczyk została pierwszą Polką oraz ówcześnie dopiero trzecią zawodniczką/zawodnikiem z Europy, która sięgnęła po pas mistrzowski UFC^[4] – wcześniej ta sztuka udała się Holendrowi Basowi Ruttenowi oraz Białorusinowi Andrejowi Arłouskiemu^[5].

Kategorie wagowe

Aktualnie UFC posiada 11 kategorii wagowych w tym 8 męskich i 3 kobiece^[6]:

Męskie

• ciężka – do 120,2 kg (265 lb; 18,93 st)
• półciężka – do 93 kg (205 lb; 14,6 st)
• średnia – do 83,9 kg (185 lb; 13,21 st)
• półśrednia – do 77,3 kg (170 lb; 12,17 st)
• lekka – do 70,3 kg (155 lb; 11,07 st)
• piórkowa – do 65,8 kg (145 lb; 10,36 st)
• kogucia – do 61,2 kg (135 lb; 9,64 st)
• musza – do 56,7 kg (125 lb; 8,93 st)

Kobiece

• kogucia – do 61,2 kg (135 lb; 9,64 st)
• musza – do 56,7 kg (125 lb; 8,93 st)
• słomkowa – do 52,2 kg (115 lb; 8,22 st)

Historia mistrzostw mężczyzn

Waga ciężka

7 lutego 1997 został stoczony pojedynek unifikacyjny tytuły Superfight Dana Severna oraz turniejowy Marka Colemana o inauguracyjne mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej^[7][8].

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Mark Coleman (pokonał Dana Severna)	7 lutego 1997 (UFC 12)	27 lipca 1997
2.	Maurice Smith	27 lipca 1997 (UFC 14)	21 grudnia 1997	pokonał Davida Abbotta 17 października 1997 (UFC 15)
3.	Randy Couture	21 grudnia 1997 (UFC Japan)	styczeń 1998
Couture został pozbawiony tytułu w 1998 roku z powodu sporu z UFC, po którym odszedł z organizacji[9].
4.	Bas Rutten (pokonał Kevina Randlemana)	7 maja 1999 (UFC 20)	czerwiec 1999
Rutten zwakował tytuł schodząc wagę niżej[5].
5.	Kevin Randleman	19 listopada 1999 (UFC 23)	17 listopada 2000	pokonał Pedro Rizzo 9 czerwca 2000 (UFC 26)
6.	Randy Couture (2)	17 listopada 2000 (UFC 28)	22 marca 2002	pokonał Pedro Rizzo 4 maja 2001 (UFC 31) pokonał Pedro Rizzo 2 listopada 2001 (UFC 34)
7.	Josh Barnett	22 marca 2002 (UFC 36)	26 lipca 2002
Barnett został pozbawiony tytułu 26 lipca 2002 z powodu pozytywnego wyniki testu antydopingowego na obecność sterydów anabolicznych po walce z Couture[10].
8.	Ricco Rodriguez (pokonał Randy’ego Couture’a)	27 września 2002 (UFC 39)	28 lutego 2003
9.	Tim Sylvia	28 lutego 2003 (UFC 41)	28 lutego 2003	pokonał Gana McGee 26 września 2003 (UFC 44)
Sylvia został pozbawiony tytułu 15 października 2003 z powodu pozytywnego wyniki testu antydopingowego na obecność sterydów anabolicznych po walce z McGee[9].
10.	Frank Mir	19 czerwca 2004 (UFC 48)	12 sierpnia 2005
–	Andrej Arłouski (pokonał o tymczasowy tytuł Tima Sylvie)	5 lutego 2005 (UFC 51)	12 sierpnia 2005	pokonał Justina Eilersa 4 czerwca 2005 (UFC 53)
Mir został pozbawiony tytułu 12 sierpnia 2005 z powodu absencji spowodowanej wypadkiem samochodowym który miał miejsce 17 września 2004[11]
11.	Andrej Arłouski (został niekwestionowanym mistrzem)	12 sierpnia 2005	15 kwietnia 2006	pokonał Paula Buentello 7 października 2005 (UFC 55)
12.	Tim Sylvia (2)	15 kwietnia 2006 (UFC 59)	3 marca 2007	pokonał Andreya Arłouskiego 8 lipca 2006 (UFC 61) pokonał Jeffa Monsona 18 listopada 2006 (UFC 65)
13.	Randy Couture (3)	3 marca 2007 (UFC 68)	15 listopada 2008	pokonał Gabriela Gonzagę 25 sierpnia 2007 (UFC 74)
–	Antônio Rodrigo Nogueira (pokonał o tymczasowy tytuł Tima Sylvię)	2 lutego 2008 (UFC 81)	27 grudnia 2008
14.	Brock Lesnar	15 listopada 2008 (UFC 91)	23 października 2010	pokonał tymczasowego mistrza Franka Mira 11 lipca 2009 (UFC 100) pokonał tymczasowego mistrza Shane’a Carwina 3 lipca 2010 (UFC 116)
–	Frank Mir (pokonał o tymczasowy tytuł Antônio Rodrigo Nogueirę)	27 grudnia 2008 (UFC 92)	11 lipca 2009
–	Shane Carwin (pokonał o tymczasowy tytuł Franka Mira)	27 marca 2010 (UFC 111)	3 lipca 2010
15.	Cain Velasquez	23 października 2010 (UFC 121)	12 listopada 2011
16.	Junior dos Santos	12 listopada 2011 (UFC on Fox 1)	29 grudnia 2012	pokonał Franka Mira 26 maja 2012 (UFC 146)
17.	Cain Velasquez (2)	29 grudnia 2012 (UFC 155)	13 czerwca 2015	pokonał Antonio Silvę 25 maja 2013 (UFC 160) pokonał Juniora dos Santosa 19 października 2013 (UFC 166)
–	Fabricio Werdum (pokonał o tymczasowy tytuł Marka Hunta)	16 listopada 2014 (UFC 180)	13 czerwca 2015
18.	Fabricio Werdum	13 czerwca 2015 (UFC 188)	14 maja 2016
19.	Stipe Miocic	14 maja 2016 (UFC 198)	7 lipca 2018	pokonał Alistaira Overeema 10 września 2016 (UFC 203) pokonał Juniora dos Santosa 13 maja 2017 (UFC 211) pokonał Francisa Ngannou 20 stycznia 2018 (UFC 220)
20.	Daniel Cormier	7 lipca 2018 (UFC 226)	17 sierpnia 2019	pokonał Derricka Lewisa 3 listopada 2018 (UFC 230)
21.	Stipe Miocic (2)	17 sierpnia 2019 (UFC 241)	27 marca 2021	pokonał Daniela Cormiera 15 sierpnia 2020 (UFC 252)
22.	Francis Ngannou	27 marca 2021 (UFC 260)	14 stycznia 2023	pokonał tymczasowego mistrza Ciryla Gane 22 stycznia 2022 (UFC 270)
–	Ciryl Gane (pokonał o tymczasowy tytuł Derricka Lewisa)	7 sierpnia 2021 (UFC 265)	22 stycznia 2022
Ngannou został pozbawiony tytułu 14 stycznia 2023 kiedy opuścił UFC z powodu sporu kontraktowego[12].
23.	Jon Jones (pokonał Ciryla Gane)	4 marca 2023 (UFC 285)	nadal	pokonał Stipe’a Miocica 16 listopada 2024 (UFC 309)
–	Tom Aspinall (pokonał o tymczasowy tytuł Siergieja Pawłowicza)	11 listopada 2023 (UFC 295)	nadal	pokonał Curtisa Blaydesa 27 lipca 2024 (UFC 304)

Waga półciężka

Do 4 maja 2001 waga półciężka była nazywana średnią^[13][14].

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Frank Shamrock (pokonał Kevina Jacksona)	21 grudnia 1997 (UFC Japan)	24 listopada 1999	pokonał Igora Zinowiewa 13 marca 1998 (UFC 16) pokonał Jeremy’ego Horna 15 maja 1998 (UFC 17) pokonał Johna Lobera 16 października 1998 (UFC Brazil) pokonał Tito Ortiza 24 września 1999 (UFC 22)
Shamrock zwakował tytuł 24 listopada 1999 i odszedł z UFC, za powód podając brak zawodników z którymi mógłby się zmierzyć w obronie tytułu[15].
2.	Tito Ortiz (pokonał Wanderleia Silvę)	14 kwietnia 2000 (UFC 25)	26 września 2003	pokonał Yūkiego Kondō 16 grudnia 2000 (UFC 29) pokonał Evana Tannera 23 lutego 2001 (UFC 30) pokonał Elvisa Sinosicia 29 czerwca 2001 (UFC 32) pokonał Uładzimira Maciuszenkę 28 września 2001 (UFC 33) pokonał Kena Shamrocka 22 listopada 2002 (UFC 40)
–	Randy Couture (pokonał o tymczasowy tytuł Chucka Liddella)	6 czerwca 2003 (UFC 43)	26 września 2003
3.	Randy Couture	26 września 2003 (UFC 44)	31 stycznia 2004
4.	Vitor Belfort	31 stycznia 2004 (UFC 46)	21 sierpnia 2004
5.	Randy Couture (2)	21 sierpnia 2004 (UFC 49)	16 kwietnia 2005
6.	Chuck Liddell	16 kwietnia 2005 (UFC 52)	26 maja 2007	pokonał Jeremy’ego Horna 20 sierpnia 2005 (UFC 54) pokonał Randy’ego Coutura 4 lutego 2006 (UFC 57) pokonał Renato Sobrala 26 sierpnia 2006 (UFC 62) pokonał Tito Ortiza 30 grudnia 2006 (UFC 66)
7.	Quinton Jackson	26 maja 2007 (UFC 71)	5 lipca 2008	pokonał Dana Hendersona 8 września 2007 (UFC 75)
8.	Forrest Griffin	5 lipca 2008 (UFC 86)	27 grudnia 2008
9.	Rashad Evans	27 grudnia 2008 (UFC 92)	23 maja 2009
10.	Lyoto Machida	23 maja 2009 (UFC 98)	8 maja 2010	pokonał Maurício Ruę 24 października 2009 (UFC 104)
11.	Maurício Rua	8 maja 2010 (UFC 113)	19 marca 2011
12.	Jon Jones	19 marca 2011 (UFC 128)	29 kwietnia 2015	pokonał Quintona Jacksona 24 września 2011 (UFC 135) pokonał Lyoto Machidę 10 grudnia 2011 (UFC 140) pokonał Rashada Evansa 21 kwietnia 2012 (UFC 145) pokonał Vitora Belforta 22 września 2012 (UFC 152) pokonał Chaela Sonnena 27 kwietnia 2013 (UFC 159) pokonał Alexandra Gustafssona 21 września 2013 (UFC 165) pokonał Glovera Teixeirę 26 kwietnia 2014 (UFC 172) pokonał Daniela Cormiera 3 stycznia 2015 (UFC 182)
Jones został pozbawiony tytułu i bezterminowo zawieszony 29 kwietnia 2015 z powodu postępowania sądowego które było przeciwko niemu toczone[9][16].
13.	Daniel Cormier (pokonał Anthony’ego Johnsona)	23 maja 2015 (UFC 187)	28 grudnia 2018	pokonał Alexandra Gustafssona 3 października 2015 (UFC 192) pokonał Anthony’ego Johnsona 8 kwietnia 2017 (UFC 210) pojedynek nierozstrzygnięty w walce z Jonem Jonesem 29 lipca 2017 (UFC 214) pokonał Volkana Özdemira 20 stycznia 2018 (UFC 220)
–	Jon Jones (pokonał o tymczasowy tytuł Ovince Saint Preuxa)	23 kwietnia 2016 (UFC 197)	9 listopada 2016
9 listopada 2016 Jones został pozbawiony tymczasowego tytułu po tym, jak USADA zawiesiła go na rok, z powodu uzyskania pozytywnego wyniku testu antydopingowego przed galą UFC 200[17].
29 lipca 2017 Jones pokonał Daniela Cormiera odbierając mu pas mistrzowski[18] jednak 13 września 2017 został pozbawiony tytułu po tym, jak USADA poinformowała o ponownym uzyskania pozytywnego wyniku testu antydopingowego u niego przed galą UFC 214[19][20].
28 grudnia 2018 Cormier zrzekł się mistrzostwa wagi półciężkiej na rzecz walk w kategorii ciężkiej[21].
14.	Jon Jones (2)	29 grudnia 2018 (UFC 232)	31 maja 2020	pokonał Anthony’ego Smitha 2 marca 2019 (UFC 235) pokonał Thiago Santosa 6 lipca 2019 (UFC 239) pokonał Dominicka Reyesa 8 lutego 2020 (UFC 247)
18 sierpnia 2020 Jones zrzekł się mistrzostwa wagi półciężkiej, powołując się na problemy z UFC dotyczące negocjacji płacowych i chęci rywalizacji w wadze ciężkiej[22][23].
15.	Jan Błachowicz (pokonał Dominicka Reyesa)	26 września 2020 (UFC 253)	30 października 2021	pokonał Israela Adesanye 6 marca 2021 (UFC 259)
16.	Glover Teixeira	30 października 2021 (UFC 267)	12 czerwca 2022
17.	Jiří Procházka	12 czerwca 2022 (UFC 275)	23 listopada 2022
23 listopada 2022 Procházka zrzekł się mistrzostwa wagi półciężkiej, po tym jak doznał kontuzji barku[24].
Jan Błachowicz i Magomied Ankalajew walczyli do remisu 10 grudnia 2022 roku na UFC 282 o zwakowany tytuł.
18.	Jamahal Hill (pokonał Glovera Teixeirę)	21 stycznia 2023 (UFC 283)	14 lipca 2023
14 lipca 2023 Hill zrzekł się mistrzostwa wagi półciężkiej, po tym jak doznał zerwania ścięgna Achillesa[25].
19.	Alex Pereira (pokonał Jiříego Procházkę)	11 listopada 2023 (UFC 295)	8 marca 2025 (UFC 313)	pokonał Jamahala Hilla 13 kwietnia 2024 (UFC 300) pokonał Jiříego Procházkę 29 czerwca 2024 (UFC 303) pokonał Khalila Rountree Jr. 5 października 2024 (UFC 307)
20.	Magomied Ankalajew	8 marca 2025 (UFC 313)	nadal

Waga średnia

Źródło^[26]

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Dave Menne (pokonał Gila Castillo)	28 września 2001 (UFC 33)	11 stycznia 2002
2.	Murilo Bustamante	11 stycznia 2002 (UFC 35)	5 października 2002	pokonał Matta Lindlanda 10 maja 2002 (UFC 37)
Bustamente został pozbawiony tytułu 5 października 2002, z powodu opuszczenia UFC i związania się PRIDE FC[9].
3.	Evan Tanner (pokonał Davida Terrelliego)	5 lutego 2005 (UFC 51)	4 czerwca 2005
4.	Rich Franklin	4 czerwca 2005 (UFC 53)	14 października 2006	pokonał Nate’a Quarry’ego 19 listopada 2005 (UFC 56) pokonał Davida Loiseau 4 marca 2006 (UFC 58)
5.	Anderson Silva	14 października 2006 (UFC 64)	6 lipca 2013	pokonał Nate’a Marquardta 7 lipca 2007 (UFC 73) pokonał Richa Franklina 20 października 2007 (UFC 77) pokonał Dana Hendersona 1 marca 2008 (UFC 82) pokonał Patricka Côté 25 października 2008 (UFC 90) pokonał Thalesa Leitesa 18 kwietnia 2009 (UFC 97) pokonał Demiana Maie 10 kwietnia 2010 (UFC 112) pokonał Chaela Sonnena 7 sierpnia 2010 (UFC 117) pokonał Vitora Belforta 5 lutego 2011 (UFC 126) pokonał Yushina Okamiego 27 sierpnia 2011 (UFC 134) pokonał Chaela Sonnena 7 lipca 2012 (UFC 148)
6.	Chris Weidman	6 lipca 2013 (UFC 162)	12 grudnia 2015	pokonał Andersona Silvę 28 grudnia 2013 (UFC 168) pokonał Lyoto Machide 5 lipca 2014 (UFC 175) pokonał Vitora Belforta 23 maja 2015 (UFC 187)
7.	Luke Rockhold	12 grudnia 2015 (UFC 194)	4 czerwca 2016
8.	Michael Bisping	4 czerwca 2016 (UFC 199)	4 listopada 2017	pokonał Dana Hendersona 8 października 2016 (UFC 204)
–	Robert Whittaker (pokonał o tymczasowy tytuł Yoela Romero)	8 lipca 2017 (UFC 213)	7 grudnia 2017
9.	Georges St. Pierre	4 listopada 2017 (UFC 217)	7 grudnia 2017
St. Pierre zwakował pas 7 grudnia 2017 z powodów zdrowotnych. Tymczasowy mistrz Robert Whittaker został promowany na regularnego mistrza[27].
10.	Robert Whittaker (został niekwestionowanym mistrzem)[27]	7 grudnia 2017	5 października 2019
–	Israel Adesanya (pokonał o tymczasowy tytuł Kelvina Gasteluma)	13 kwietnia 2019 (UFC 236)	5 października 2019
11.	Israel Adesanya	5 października 2019 (UFC 243)	12 listopada 2022	pokonał Roberta Whittakera 5 października 2019 (UFC 243) i został niekwestionowanym mistrzem pokonał Paulo Costę 26 września 2020 (UFC 253) pokonał Marvina Vettori 12 czerwca 2021 (UFC 263) pokonał Roberta Whittakera 12 lutego 2022 (UFC 271) pokonał Jareda Cannoniera 2 lipca 2022 (UFC 276)
12.	Alex Pereira	12 listopada 2022 (UFC 281)	9 kwietnia 2023
13.	Israel Adesanya	9 kwietnia 2023 (UFC 287)	10 września 2023
14.	Sean Strickland	10 września 2023 (UFC 293)	21 stycznia 2024
15	Dricus Du Plessis	21 stycznia 2024 (UFC 297)	nadal	pokonał Israela Adesanyę 18 sierpnia 2024 (UFC 305) pokonał Seana Stricklanda 9 lutego 2025 (UFC 312)

Waga półśrednia

Do 4 maja 2001 waga półśrednia była nazywana lekką^[13][28].

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Pat Miletich (pokonał Mikeya Burnetta)	16 października 1998 (UFC Brazil)	4 maja 2001	pokonał Jorge Patino 8 stycznia 1999 (UFC 18) pokonał Andre Pederneirasa 16 lipca 1999 (UFC 21) pokonał Johna Alessio 9 czerwca 2000 (UFC 26) pokonał Ken’ichiego Yamamoto 16 grudnia 2000 (UFC 29)
2.	Carlos Newton	4 maja 2001 (UFC 31)	2 listopada 2001
3.	Matt Hughes	2 listopada 2001 (UFC 34)	31 stycznia 2004	pokonał Hayato Sakuraia 22 marca 2002 (UFC 36) pokonał Carlosa Newtona 13 lipca 2002 (UFC 38) pokonał Gila Castillo 22 listopada 2002 (UFC 40) pokonał Seana Sherka 25 kwietnia 2003 (UFC 42) pokonał Franka Trigga 21 listopada 2003 (UFC 45)
4.	B.J. Penn	31 stycznia 2004 (UFC 46)	17 maja 2004
Penn został pozbawiony tytułu 17 maja 2004, z powodu opuszczenia UFC i związania się K-1[29].
5.	Matt Hughes (2)	22 października 2004 (UFC 50)	18 listopada 2006	pokonał Franka Trigga 16 kwietnia 2005 (UFC 52) pokonał B.J. Penna 23 września 2006 (UFC 63)
6.	Georges St-Pierre	18 listopada 2006 (UFC 65)	7 kwietnia 2007
7.	Matt Serra	7 kwietnia 2007 (UFC 69)	19 kwietnia 2008
–	Georges St-Pierre (pokonał o tymczasowy tytuł Matta Hughesa)	29 grudnia 2007 (UFC 79)	19 kwietnia 2008
8.	Georges St-Pierre (2)	19 kwietnia 2008 (UFC 83)	13 grudnia 2013	pokonał Jona Fitcha 9 sierpnia 2008 (UFC 87) pokonał B.J. Penna 31 stycznia 2009 (UFC 94) pokonał Thiago Alvesa 11 lipca 2009 (UFC 100) pokonał Dana Hardego 27 marca 2010 (UFC 111) pokonał Josh Koscheck 11 grudnia 2010 (UFC 124) pokonał Jake’a Shieldsa 30 kwietnia 2011 (UFC 129) pokonał tymczasowego mistrza Carlosa Condita 17 listopada 2012 (UFC 154) pokonał Nicka Diaza 16 marca 2013 (UFC 158) pokonał Johny’ego Hendricksa 16 listopada 2013 (UFC 167)
–	Carlos Condit (pokonał o tymczasowy tytuł Nicka Diaza)	4 lutego 2012 (UFC 143)	17 listopada 2012
St-Pierre zwakował tytuł 13 grudnia 2013 w związku z podjęciem decyzji o zawieszeniu kariery zawodniczej[30].
9.	Johny Hendricks (pokonał Robbiego Lawlera)	15 marca 2014 (UFC 171)	6 grudnia 2014
10.	Robbie Lawler	6 grudnia 2014 (UFC 181)	30 lipca 2016	pokonał Rorego MacDonalda 11 lipca 2015 (UFC 189) pokonał Carlosa Condita 2 stycznia 2015 (UFC 195)
11.	Tyron Woodley	30 lipca 2016 (UFC 236)	2 marca 2019	zremisował ze Stephenem Thompsonem 12 listopada 2016 (UFC 205) pokonał Stephena Thompsona 4 marca 2017 (UFC 209) pokonał Demiana Maie 29 lipca 2017 (UFC 214) pokonał Darrena Tilla 8 września 2018 (UFC 228)
–	Colby Covington (pokonał o tymczasowy tytuł Rafaela dos Anjosa)	9 czerwca 2018 (UFC 225)	8 września 2018
Covington został pozbawiony tymczasowego tytułu 8 września 2018 z powodu kontuzji[31].
12.	Kamaru Usman	2 marca 2019 (UFC 235)	20 sierpnia 2022	pokonał Colby’ego Convingtona 14 grudnia 2019 (UFC 245) pokonał Jorge’a Masvidala 12 lipca 2020 (UFC 251) pokonał Gilberta Burnsa 13 lutego 2021 (UFC 258) pokonał Jorge’a Masvidala 24 kwietnia 2021 (UFC 261) pokonał Colby’ego Covingtona 6 listopada 2021 (UFC 268)
13.	Leon Edwards	20 sierpnia 2022 (UFC 278)	27 lipca 2024	pokonał Kamaru Usmana 18 marca 2023 (UFC 286) pokonał Colby’ego Covingtona 16 grudnia 2023 (UFC 296)
14.	Belal Muhammad	27 lipca 2024 (UFC 304)	10 maja 2025
15.	Jack Della Maddalena	10 maja 2025 (UFC 315)	nadal

Waga lekka

Do 4 maja 2001 waga lekka była nazywana kogucią^[13][32].

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Jens Pulver (pokonał Caola Uno)	23 lutego 2001 (UFC 30)	23 marca 2002	pokonał Dennisa Hallmana 28 września 2001 (UFC 33) pokonał B.J. Penna 11 stycznia 2002 (UFC 35)
Pulver został pozbawiony tytułu 23 marca 2002 z powodu sporu z UFC po którym odszedł z organizacji[33].
B.J. Penn i Caol Uno 28 lutego 2003 stoczyli pojedynek w finale 4-osobego mini-turnieju o tytuł, lecz wynik starcia okazał się remisowy i nie przyznano pasa.
2.	Sean Sherk (pokonał Kenny’ego Floriana)	14 października 2006 (UFC 64)	8 grudnia 2007	pokonał Hermesa Françę 7 lipca 2007 (UFC 73)
Sherk został pozbawiony tytułu 8 grudnia 2007 z powodu pozytywnego wyniki testu antydopingowego na obecność sterydów anabolicznych po walce z Françą[34].
3.	B.J. Penn (pokonał Joego Stevensona)	19 stycznia 2008 (UFC 80)	10 kwietnia 2010	pokonał Seana Sherka 24 maja 2008 (UFC 84) pokonał Kenny’ego Floriana 8 sierpnia 2009 (UFC 101) pokonał Diego Sancheza 12 grudnia 2009 (UFC 107)
4.	Frankie Edgar	10 kwietnia 2010 (UFC 112)	26 lutego 2012	pokonał B.J. Penna 28 sierpnia 2010 (UFC 118) zremisował z Grayem Maynardem 1 stycznia 2011 (UFC 125) pokonał Graya Maynarda 8 października 2011 (UFC 136)
5.	Benson Henderson	26 lutego 2012 (UFC 144)	31 sierpnia 2013	pokonał Frankiego Edgara 11 sierpnia 2012 (UFC 150) pokonał Nate’a Diaza 8 grudnia 2012 (UFC on Fox 5) pokonał Gilberta Melendeza 20 kwietnia 2013 (UFC on Fox 7)
6.	Anthony Pettis	31 sierpnia 2013 (UFC 164)	14 marca 2015	pokonał Gilberta Melendeza 6 grudnia 2014 (UFC 181)
7.	Rafael dos Anjos	14 marca 2015 (UFC 185)	7 lipca 2016	pokonał Donalda Cerrone 19 grudnia 2015 (UFC on Fox 17)
8.	Eddie Alvarez	7 lipca 2016 (UFC Fight Night 90)	12 listopada 2016
9.	Conor McGregor	12 listopada 2016 (UFC 205)	7 kwietnia 2018
–	Tony Ferguson (pokonał o tymczasowy tytuł Kevina Lee)	7 października 2017 (UFC 216)	7 kwietnia 2018
Ferguson został pozbawiony tymczasowego tytułu 7 kwietnia 2018 w związku z kontuzją która wykluczyła go z obrony tytułu przeciwko Chabibowi Nurmagomiedowowi[35].
McGregor został pozbawiony tytułu 7 kwietnia 2018 w związku z brakiem woli podjęcia obrony tytułu[36][37].
10.	Chabib Nurmagomiedow (pokonał Ala Iaquintę)	7 kwietnia 2018 (UFC 223)	19 marca 2021	pokonał Conora McGregora 6 października 2018 (UFC 229) pokonał tymczasowego mistrza Dustina Poiriera 7 września 2019 (UFC 242) pokonał tymczasowego mistrza Justina Gaethje 24 października 2020 (UFC 254)
–	Dustin Poirier (pokonał o tymczasowy tytuł Maxa Hollowaya)	13 kwietnia 2019 (UFC 236)	7 września 2019
–	Justin Gaethje (pokonał o tymczasowy tytuł Tony’ego Fergusona)	9 maja 2020 (UFC 249)	24 października 2020
Nurmagomiedow ogłosił zakończenie kariery 24 października 2020[38]. 19 marca 2021 roku prezes UFC Dana White poinformował o fakcie zwakowania pasa mistrzowskiego przez Rosjanina[39].
11.	Charles Oliveira (pokonał Michaela Chandlera)	15 maja 2021 (UFC 262)	7 maja 2022	pokonał Dustina Poiriera 11 grudnia 2021 (UFC 269)
Oliveira został pozbawiony tytułu 7 maja 2022 z powodu przekroczenia limitu wagowego na walkę przeciwko Justinowi Gaethje’owi[40].
12.	Isłam Machaczew (pokonał Charlesa Oliveirę)	22 października 2022 (UFC 280)	14 maja 2025	pokonał Alexandera Volkanovskiego 12 lutego 2023 (UFC 284) pokonał Alexandera Volkanovskiego 21 października 2023 (UFC 294) pokonał Dustina Poiriera 1 czerwca 2024 (UFC 302) pokonał Renato Moicano 18 stycznia 2025 (UFC 311)
Machaczew zwakował pas mistrzowski wagi lekkiej[41].
13.	Ilia Topuria lub Charles Oliveira (pokonał ?)	28 czerwca 2025 (UFC 317)	nadal

Waga piórkowa

Po ogłoszeniu fuzji WEC z UFC pod koniec 2010, 20 listopada przed rozpoczęciem gali UFC 123, José Aldo został oficjalnie mianowany przez prezydenta UFC Dana White’a mistrzem w wadze piórkowej^[42][43].

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	José Aldo (został ogłoszony niekwestionowanym mistrzem)	20 listopada 2010 (UFC 123)	12 grudnia 2015	pokonał Marka Hominicka 30 kwietnia 2011 (UFC 129) pokonał Kenny’ego Floriana 8 października 2011 (UFC 136) pokonał Chada Mendesa 14 stycznia 2012 (UFC 142) pokonał Frankiego Edgara 2 lutego 2013 (UFC 156) pokonał Jung Chan-sunga 3 sierpnia 2013 (UFC 163) pokonał Ricardo Lamasa 1 lutego 2014 (UFC 169) pokonał Chada Mendesa 25 października 2014 (UFC 179)
–	Conor McGregor (pokonał o tymczasowy tytuł Chada Mendesa)	11 lipca 2015 (UFC 189)	12 grudnia 2015
2.	Conor McGregor	12 grudnia 2015 (UFC 194)	26 listopada 2016
–	José Aldo (pokonał o tymczasowy tytuł Frankiego Edgara)	9 lipca 2016 (UFC 200)	26 listopada 2016
26 listopada 2016, McGregor zwakował tytuł wagi piórkowej, skupiając się na wadze lekkiej. Nowym, niekwestionowanym mistrzem został ogłoszony posiadacz tymczasowego pasa José Aldo[44].
3.	José Aldo (2) (został niekwestionowanym mistrzem)	26 listopada 2016	3 czerwca 2017
–	Max Holloway (pokonał o tymczasowy tytuł Anthony’ego Pettisa)	10 grudnia 2016 (UFC 206)	3 czerwca 2017
4.	Max Holloway	3 czerwca 2017 (UFC 212)	14 grudnia 2019	pokonał José Aldo 2 grudnia 2017 (UFC 218) pokonał Briana Ortegę 8 grudnia 2018 (UFC 231) pokonał Frankiego Edgara 27 lipca 2019 (UFC 240)
5.	Alexander Volkanovski	14 grudnia 2019 (UFC 245)	17 lutego 2024	pokonał Maxa Hollowaya 12 lipca 2020 (UFC 251) pokonał Briana Ortegę 25 września 2021 (UFC 266) pokonał Jung Chan-sunga 9 kwietnia 2022 (UFC 273) pokonał Maxa Hollowaya 2 lipca 2022 (UFC 276) pokonał tymczasowego mistrza Yaira Rodrígueza 8 lipca 2023 (UFC 290)
–	Yair Rodríguez (pokonał o tymczasowy tytuł Josha Emmetta)	12 lutego 2023 (UFC 284)	8 lipca 2023
6.	Ilia Topuria	17 lutego 2024 (UFC 298)	12 kwietnia 2025	pokonał Maxa Hollowaya 26 października 2024 (UFC 308)
Topuria ogłosił 19 lutego 2025 roku, że rezygnuje z tytułu, aby przejść do wagi lekkiej. Tytuł został oficjalnie odebrany 12 kwietnia 2025 roku.
7.	Alexander Volkanovski (2) (pokonał Diego Lopesa)	12 kwietnia 2025 (UFC 314)	nadal

Waga kogucia

Po ogłoszeniu fuzji WEC z UFC pod koniec 2010, 16 grudnia na WEC 53, Dominick Cruz obronił pas mistrza WEC, zostając przy tym automatycznie mistrzem UFC w wadze koguciej^[45][46].

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Dominick Cruz (pokonał Scotta Jorgensena)	16 grudnia 2010 (WEC 53)	6 stycznia 2014	pokonał Urijah Fabera 2 lipca 2011 (UFC 132) pokonał Demetriousa Johnsona 1 października 2011 (UFC on Versus 6)
–	Renan Barão (pokonał o tymczasowy tytuł Urijah Fabera)	21 lipca 2012 (UFC 149)	6 stycznia 2014	pokonał Michaela McDonalda 16 lutego 2013 (UFC on Fuel TV 7) pokonał Eddiego Winelanda 21 września 2013 (UFC 165)
6 stycznia 2014 Cruz zwakował pas mistrzowski z powodu długotrwałej kontuzji ciągnącej się od prawie trzech lat. Prezydent UFC Dana White ogłosił niekwestionowanym mistrzem posiadacza tymczasowego tytułu Brazylijczyka Renana Barão[47].
2.	Renan Barão (został ogłoszony niekwestionowanym mistrzem)	6 stycznia 2014	24 maja 2014	pokonał Urijah Fabera 1 lutego 2014 (UFC 169)
3.	T.J. Dillashaw	24 maja 2014 (UFC 173)	17 stycznia 2016	pokonał Joego Soto 30 sierpnia 2014 (UFC 177) pokonał Renana Barão 25 lipca 2015 (UFC on Fox 16)
4.	Dominick Cruz	17 stycznia 2016 (UFC Fight Night 81)	30 grudnia 2016	pokonał Urijah Fabera 4 czerwca 2016 (UFC 199)
5.	Cody Garbrandt	30 grudnia 2016 (UFC 207)	4 listopada 2017
6.	T.J. Dillashaw	4 listopada 2017 (UFC 217)	20 marca 2019	pokonał Cody’ego Garbrandta 4 sierpnia 2018 (UFC 227)
20 marca 2019 roku TJ Dillashaw zwakował dobrowolnie pas mistrzowski. Powodem decyzji było naruszenie przepisów antydopingowych USADA[48].
7.	Henry Cejudo (pokonał Marlona Moraesa)	9 czerwca 2019 (UFC 238)	10 maja 2020	pokonał Dominicka Cruza 9 maja 2020 (UFC 249)
10 maja 2020 roku na gali 249 po zwycięstwie nad Dominickiem Cruzem, Cejudo przeszedł na emeryturę wakując tym samym pas mistrzowski kategorii koguciej.
8.	Piotr Jan (pokonał José Aldo)	12 lipca 2020 (UFC 251)	6 marca 2021
9.	Aljamain Sterling	6 marca 2021 (UFC 259)	19 sierpnia 2023	pokonał tymczasowego mistrza Piotra Jana 9 kwietnia 2022 (UFC 273) pokonał T.J. Dillashawa 22 października 2022 (UFC 280) pokonał Henry’ego Cejudo 6 maja 2023 (UFC 288)
–	Piotr Jan (pokonał o tymczasowy tytuł Cory’ego Sandhagena)	30 października 2021 (UFC 267)	9 kwietnia 2022
10.	Sean O’Malley	19 sierpnia 2023 (UFC 292)	14 września 2024	pokonał Marlona Verę 9 marca 2024 (UFC 299)
11.	Merab Dwaliszwili	14 września 2024 (UFC 306)	nadal	pokonał Umara Nurmagomedowa 18 stycznia 2025 (UFC 311)

Waga musza

Źródło^[49]

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Demetrious Johnson (pokonał Josepha Benavideza)	22 września 2012 (UFC 152)	4 sierpnia 2018	pokonał Johna Dodsona 26 stycznia 2013 (UFC on Fox 6) pokonał Johna Moragę 27 lipca 2013 (UFC on Fox 8) pokonał Josepha Benavideza 14 grudnia 2013 (UFC on Fox 9) pokonał Alego Bagautinowa 14 czerwca 2014 (UFC 174) pokonał Chrisa Cariaso 27 września 2014 (UFC 178) pokonał Kyōjiego Horiguchiego 25 kwietnia 2015 (UFC 186) pokonał Johna Dodsona 5 września 2015 (UFC 191) pokonał Henry’ego Cejudo 24 kwietnia 2016 (UFC 197) pokonał Tima Elliotta 2 grudnia 2016 (The Ultimate Fighter 24 Finale) pokonał Wilsona Reisa 15 kwietnia 2017 (UFC on Fox 24) pokonał Raya Borga 7 października 2017 (UFC 216)
2.	Henry Cejudo	4 sierpnia 2018 (UFC 227)	20 grudnia 2019	pokonał T.J. Dillashawa 19 stycznia 2019 (UFC Fight Night 143)
Henry Cejudo został pozbawiony pasa z powodu zbyt długiej absencji w obronie tytułu w kategorii muszej.
3.	Deiveson Figueiredo (pokonał Josepha Benavideza)	19 lipca 2020 (UFC Fight Night 172)	12 czerwca 2021	pokonał Alexa Pereza 21 listopada 2020 (UFC 255) zremisował z Brandonem Moreno 12 grudnia 2020 (UFC 256)
4.	Brandon Moreno	12 czerwca 2021 (UFC 263)	22 stycznia 2022
5.	Deiveson Figueiredo (2)	22 stycznia 2022 (UFC 270)	21 stycznia 2023
–	Brandon Moreno (pokonał o tymczasowy tytuł Kai Karę-France)	30 lipca 2022 (UFC 277)	21 stycznia 2023
6.	Brandon Moreno	21 stycznia 2023 (UFC 283)	8 lipca 2023
7.	Alexandre Pantoja	8 lipca 2023 (UFC 290)	nadal	pokonał Brandona Royvala 16 grudnia 2023 (UFC 296) pokonał Steve’a Ercega 4 maja 2024 (UFC 301) pokonał Kaia Asakurę 7 grudnia 2024 (UFC 310)

Historia mistrzostw kobiet

Waga kogucia kobiet

Po ogłoszeniu wchłonięcia Strikeforce przez UFC w 2012, Ronda Rousey została oficjalnie mianowana przez prezydenta UFC Dana White’a mistrzynią UFC wagi koguciej^[50][51].

Nr	Mistrzyni	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Ronda Rousey (została ogłoszona niekwestionowaną mistrzynią)	6 grudnia 2012 (konferencja prasowa przed UFC on Fox 5)	14 listopada 2015	pokonała Liz Carmouche 23 lutego 2013 (UFC 157) pokonała Mieshę Tate 28 grudnia 2013 (UFC 168) pokonała Sarę McMann 22 lutego 2014 (UFC 170) pokonała Alexis Davis 5 lipca 2014 (UFC 175) pokonała Cat Zingano 28 lutego 2015 (UFC 184) pokonała Beth Correirę 1 sierpnia 2015 (UFC 190)
2.	Holly Holm	14 listopada 2015 (UFC 193)	5 marca 2016
3.	Miesha Tate	5 marca 2016 (UFC 196)	9 lipca 2016
4.	Amanda Nunes	9 lipca 2016 (UFC 200)	11 grudnia 2021	pokonała Rondę Rousey 30 grudnia 2016 (UFC 207) pokonała Walentinę Szewczenko 9 września 2017 (UFC 215) pokonała Raquel Pennington 12 maja 2018 (UFC 224) pokonała Holly Holm 7 lipca 2019 (UFC 239) pokonała Germain de Randamie 14 grudnia 2019 (UFC 245)
5.	Julianna Peña	11 grudnia 2021 (UFC 269)	30 lipca 2022
6.	Amanda Nunes (2)	30 lipca 2022 (UFC 277)	20 czerwca 2023	pokonała Irene Aldanę 10 czerwca 2023 (UFC 289)
Nunes ogłosiła zakończenie kariery 10 czerwca 2023[52]. Tytuł został oficjalnie zwakowany 20 czerwca 2023.
7.	Raquel Pennington (pokonała Mayrę Bueno Silvę)	20 stycznia 2024 (UFC 297)	5 października 2024
8.	Julianna Peña (2)	5 października 2024 (UFC 307)	nadal

Waga musza kobiet

Stawką zwycięstwa w 26 edycji reality show The Ultimate Fighter prócz kontraktu z UFC było inauguracyjne mistrzostwo kobiet w nowo powstałej kategorii muszej. Zwyciężczynią okazała się Amerykanka Nicco Montaño, która wygrała w finale 1 grudnia 2017 z Roxanne Modafferi^[53][54].

Nr	Mistrzyni	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Nicco Montaño (pokonała Roxanne Modafferi)	1 grudnia 2017 (The Ultimate Fighter 26 Finale)	7 września 2018
7 września 2018 została hospitalizowana w związku z nadmiernym ścinaniem wagi w przeddzień pierwszej obrony pasa przeciwko Walentinie Szewczenko i walkę anulowano. Dana White poinformował w ten sam dzień, że pas który dzierżyła Montaño zostaje jej odebrany[55].
2.	Walentina Szewczenko (pokonała Joannę Jędrzejczyk)	8 grudnia 2018 (UFC 231)	4 marca 2023	pokonała Jessice Eye 8 czerwca 2018 (UFC 238) pokonała Liz Carmouche 10 sierpnia 2019 (UFC Fight Night 156) pokonała Katlyn Chookagian 8 lutego 2020 (UFC 247) pokonała Jennifer Maie 21 listopada 2020 (UFC 255) pokonała Jessicę Andrade 24 kwietnia 2021 (UFC 261) pokonała Lauren Murphy 25 września 2021 (UFC 266) pokonała Tailę Santos 12 czerwca 2022 (UFC 275)
3.	Alexa Grasso	4 marca 2023 (UFC 285)	14 września 2024	zremisowała z Walentiną Szewczenko 16 września 2023 (UFC Fight Night 227)
4.	Walentina Szewczenko (2)	14 września 2024 (UFC 306)	nadal	pokonała Manon Fiorot 10 maja 2025 (UFC 315)

Waga słomkowa kobiet

Stawką zwycięstwa w 20 edycji reality show The Ultimate Fighter prócz kontraktu z UFC było inauguracyjne mistrzostwo kobiet w nowo powstałej kategorii słomkowej. Zwyciężczynią okazała się Amerykanka Carla Esparza, która wygrała w finale 12 grudnia 2014 z Rose Namajunas^[56][57].

Nr	Mistrzyni	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Carla Esparza (pokonała Rose Namajunas)	12 grudnia 2014 (The Ultimate Fighter 20 Finale)	14 marca 2015
2.	Joanna Jędrzejczyk	14 marca 2015 (UFC 185)	4 listopada 2017	pokonała Jessicę Penne 20 czerwca 2015 (UFC Fight Night 69) pokonała Valérie LeTourneau 14 listopada 2015 (UFC 193) pokonała Cláudię Gadelha 8 lipca 2016 (The Ultimate Fighter 23) pokonała Karolinę Kowalkiewicz 12 listopada 2016 (UFC 205) pokonała Jessicę Andrade 13 maja 2017 (UFC 211)
3.	Rose Namajunas	4 listopada 2017 (UFC 217)	11 maja 2019	pokonała Joannę Jędrzejczyk 7 kwietnia 2018 (UFC 223)
4.	Jéssica Andrade	11 maja 2019 (UFC 237)	31 sierpnia 2019
5.	Zhang Weili	31 sierpnia 2019 (UFC Fight Night 157)	24 kwietnia 2021	pokonała Joannę Jędrzejczyk 7 marca 2020 (UFC 248)
6.	Rose Namajunas (2)	24 kwietnia 2021 (UFC 261)	7 maja 2022	pokonała Zhang Weili 6 listopada 2021 (UFC 268)
7.	Carla Esparza (2)	7 maja 2022 (UFC 274)	12 listopada 2022
8.	Zhang Weili (2)	12 listopada 2022 (UFC 281)	nadal	pokonała Amandę Lemos 19 sierpnia 2023 (UFC 292) pokonała Yan Xiaonan 13 kwietnia 2024 (UFC 300) pokonała Tatianę Suarez 9 lutego 2025 (UFC 312)

Nieistniejące tytuły

Tytuł Superfight – waga open

^[1]

Nr	Mistrz	Od	Do	Obrony tytułu
Ken Shamrock i Royce Gracie zmierzyli się o inauguracyjne mistrzostwo Superfight 7 kwietnia 1995 na UFC 5, lecz wynik starcia okazał się remisowy i nie przyznano pasa[1].
1.	Ken Shamrock (pokonał Dana Severna)	14 lipca 1995 (UFC 6)	17 maja 1996	zremisował z Olegiem Taktarowem 8 września 1995 (UFC 7) pokonał Kimo Leopoldo 16 lutego 1996 (UFC 8)
2.	Dan Severn	17 maja 1996 (UFC 9)	7 lutego 1997
Mark Coleman (mistrz turnieju UFC 11) pokonał Dana Severna 7 lutego 1997 na UFC 12 w pojedynku unifikującym tytuły mistrza turniejowego i superfightu w inauguracyjny tytuł mistrza UFC w wadze ciężkiej[58].

Waga piórkowa kobiet

9 grudnia 2016 Dana White ogłosił utworzenie kategorii piórkowej kobiet^[59] natomiast 13 grudnia 2016 zestawiono walkę o inauguracyjne mistrzostwo w tejże dywizji między Amerykanką Holly Holm a Holenderką Germaine de Randamie^[60], którą 11 lutego 2017 wygrała ta druga^[61].

Nr	Mistrzyni	Od	Do	Obrony tytułu
1.	Germaine de Randamie (pokonała Holly Holm)	11 lutego 2017 (UFC 208)	19 czerwca 2017
Germaine de Randamie została pozbawiona tytułu 19 czerwca 2017 z powodu braku woli do podjęcia obrony mistrzostwa przeciwko Cristiane Justino[62].
2.	Cris Cyborg (pokonała Tonyę Evinger)	29 lipca 2017 (UFC 214)	29 grudnia 2019	pokonała Holly Holm 30 grudnia 2017 (UFC 219) pokonała Yane Kunitskaye 3 marca (UFC 222)
3.	Amanda Nunes	29 grudnia 2019 (UFC 232)	20 czerwca 2023	pokonała Felicie Spencer 6 czerwca 2020 (UFC 250) pokonała Megan Anderson 6 marca 2021 (UFC 259)
Nunes ogłosiła zakończenie kariery 10 czerwca 2023[52]. Tytuł został oficjalnie zwakowany 20 czerwca 2023.

Mistrzowie turniejowi

UFC początkowo organizowało turnieje by wyłonić najlepszych zawodników danej gali. Od 1993 do 1996 w turniejach brało udział ośmiu zawodników (prócz UFC 4 na którym wystartowało aż 16 zawodników) bez podziału na kategorie wagowe. Turniej składał się z drabinki: ćwierćfinał, półfinał i finał^[63]. Rok 1997 przyniósł zmiany w prowadzeniu turniejów. Przede wszystkim zostały utworzenie kategorie wagowe – ciężka, średnia i lekka (ówcześnie do 90 kg, a później zmniejszona do 77 kg), liczba zawodników została zredukowana do czterech, a turniej odbywał się systemem półfinał i finał^[64]. Po roku 1999 zrezygnowano z formatu turniejowego na rzecz pojedynczych walk.

Wyjątkowo, bo w 2003 i 2012 miały miejsce turnieje kolejno wagi lekkiej i muszej. Stawką w obu zawodach był pas mistrzowski^[65][66].

Gala	Data	Kategoria wagowa	Zwycięzca	Finalista
UFC 1	12.11.1993	open	Royce Gracie	Gerard Gordeau
UFC 2	11.03.1994	open	Royce Gracie	Patrick Smith
UFC 3	09.09.1994	open	Steve Jennum	Harold Howard
UFC 4	16.12.1994	open	Royce Gracie	Dan Severn
UFC 5	07.04.1995	open	Dan Severn	Dave Beneteau
UFC 6	14.07.1995	open	Oleg Taktarow	David Abbott
UFC 7	08.09.1995	open	Marco Ruas	Paul Varelans
Ultimate Ultimate	16.12.1995	open	Dan Severn	Oleg Taktarow
UFC 8	16.02.1996	open	Don Frye	Gary Goodridge
UFC 10	12.07.1996	open	Mark Coleman	Don Frye
UFC 11	20.09.1996	open	Mark Coleman	Scott Ferrozzo
Ultimate Ultimate 2	07.12.1996	open	Don Frye	David Abbott
UFC 12	07.02.1997	Ciężka (+ 91 kg)	Vitor Belfort	Scott Ferrozzo
		Lekka (do 90 kg)	Jerry Bohlander	Nick Sanzo
UFC 13	30.05.1997	Ciężka	Randy Couture	Steven Graham
		Lekka (do 90 kg – od UFC 14 przemianowana na średnią)	Guy Mezger	Tito Ortiz
UFC 14	27.07.1997	Ciężka	Mark Kerr	Dan Bobish
		Średnia (do 90 kg)	Kevin Jackson	Tony Fryklund
UFC 15	17.10.1997	Ciężka	Mark Kerr	Dwayne Cason
UFC Japan	21.12.1997	Ciężka	Kazushi Sakuraba	Marcus Silveira
UFC 16	13.03.1998	Lekka (do 77 kg)	Pat Miletich	Chris Brennan
UFC 17	15.05.1998	Średnia	Dan Henderson	Carlos Newton
UFC 23	19.11.1999	Średnia	Ken’ichi Yamamoto	Katsuhisa Fujii
UFC 39 UFC 41	28.02.2003	Lekka	Brak trymufatora, w walce B.J. Penn vs. Caol Uno ogłoszono remis
UFC on FX 2 UFC on FX 3 UFC 152	22.09.2012	Musza	Demetrious Johnson	Joseph Benavidez

Statystyki

Mistrzowie według narodowości

W tabeli uwzględniono zdobywców pasa mistrzowskiego^[67] z poszczególnych kategorii wagowych oraz zwycięzców turniejów.

Kraj	Liczba mistrzów	Liczba mistrzów turniejowych	W sumie
Stany Zjednoczone	82	17	99
Brazylia	24	6	30
Rosja	4	1	5
Kanada	4	0	4
Meksyk	4	0	4
Australia	4	0	4
Anglia	3	0	3
Nigeria	3	0	3
Gruzja	2	0	2
Holandia	2	0	2
Polska	2	0	2
Chiny	2	0	2
Irlandia	2	0	2
Kirgistan	2	0	2
Białoruś	1	0	1
Kamerun	1	0	1
Francja	1	0	1
Czechy	1	0	1
Południowa Afryka	1	0	1
Japonia	0	2	2

Obrony tytułu

Tabela obejmuje rekordzistów w liczbie udanych obron tytułu (od pięciu obron z rzędu) z poszczególnych kategorii wagowych oraz czas przez który dzierżyli pas mistrzowski^[68].

Liczba obron tytułu	Zawodnik	Kategoria	Czas panowania
11	Demetrious Johnson	musza	22 września 2012 – 4 sierpnia 2018
10	Anderson Silva	średnia	14 października 2006 – 6 lipca 2013
9	Georges St-Pierre	półśrednia	19 kwietnia 2008 – 13 grudnia 2013
8	Jon Jones	półciężka	19 maja 2011 – 28 kwietnia 2015
7	José Aldo	piórkowa	20 listopada 2010 – 12 grudnia 2015
7	Walentina Szewczenko	musza	8 grudnia 2018 – 4 marca 2023
6	Ronda Rousey	kogucia	6 grudnia 2012 – 15 listopada 2015
5	Tito Ortiz	półciężka	14 kwietnia 2000 – 15 listopada 2003
5	Matt Hughes	półśrednia	2 listopada 2001 – 31 stycznia 2004
5	Joanna Jędrzejczyk	słomkowa	14 marca 2015 – 4 listopada 2017
5	Amanda Nunes	kogucia	9 lipca 2016 – 11 grudnia 2021
5	Kamaru Usman	półśrednia	2 marca 2019 – 20 sierpnia 2022
5	Israel Adesanya	średnia	6 października 2019 – 12 listopada 2022
5	Alexander Volkanovski	piórkowa	14 grudnia 2019 – 17 lutego 2024